บ่นมันส์อยู่คนเดียว No.34 แบบว่าข้อความโดนๆจากปกหลังพันธุ์หมาบ้า พิมพ์ครั้งที่แปด
บ่นมันส์อยู่คนเดียว No.34 แบบว่าข้อความโดนๆจากปกหลังพันธุ์หมาบ้า พิมพ์ครั้งที่แปด
"ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาทดลองให้ความเป็น"เพื่อน" กับคนที่คิดว่าจะเป็นเพื่อนได้ แต่ก็ล้มเหลวทุกครั้ง เพราะสิ่งที่เขายื่นนั้น มักจะถูกเปลี่ยนแปลงเป็นอาวุธ ยามเมื่อเขาเผลอ หันหลังให้ เขาก็ถูกแทง เช่นเดียวกับครั้งนี้ ผิดแต่ว่า เขาไม่ว่าใครเป็นมือมีดเท่านั้นเอง"
จาก หนังสือพันธู์หม้าบ้า
ชาติ กอบจิตติ
ข้อความเด็ดอยู่หลังหนังสือเล่มนี้ที่เจ๊เอาไปอ่านช่วงสุนทรียามสงบตอนเช้า อิอิอิ โดนค่ะ..ชอบ แต่เจ๊ไม่เคยโดนเพื่อนแทงข้างหลัง โชคดีไปอีกแบบ โกรธกัน งอนกัน ไม่พูดกันเฉยๆมีบ้าง..สงสัยเจ๊เพื่อนน้อย เลยไม่ค่อยมี
อ่านหนังสือเล่มนี้เกินสามรอบ แต่ก็เฉยๆไม่ได้ชอบอะไรเป็นพิเศษ คิดว่าไม่ใช่แนว แต่รอบหลังอ่านแล้ว เออ เข้าใจตัวละคร ความรู้สึกอะไรต่างๆมากขึ้น อ่านแล้วอ๊อตโต้นี่เท่ห์โคตร มีชีวิตอิสระดี แต่ใครก็ใช่ว่าจะทำงั้นได้
ถ้าเลือกได้ในช่วงชีวิตค้นหาฝัน ใครแม่รงก็อยากทิ้งอะไรเดิม ไปหาฝันเท่านั้นแหละ แต่ใครจะทำได้ บางคนมีครอบครัวเป็นห่วง จะไปก็ไม่มีใครว่า แต่ใครว่ะจะทำลง เนอะ มีน้องบางคนที่เจ๊รู้จัก เก่ง มีฝันด้วย อยากไปไกลๆ แต่..ต้องช่วยงานที่บ้าน ก็เลยต้องเก็บฝันไปเงียบๆ รอโอกาสดี และจังหวะ ก็โชคดีนะน้อง ถ้าไม่ตายเสียก่อนความฝันคงจริงสักวันแหละ อวยพร ฮ่าฮ่า