Bloggang.com : หนูธันย์ - เจ๊ขอตอบ..ลัดคิวให้คุณต้อยหน่อยค่ะ

Group Blog

All Blog

เจ๊ขอตอบ..ลัดคิวให้คุณต้อยหน่อยค่ะ

Free Counterpopular online casinos

เจ๊ขอตอบ..ลัดคิวค้า..

สวัสดีค่ะอีกรอบค่ะเจ๊ (โอเคเข้าใจกันค่ะ ) วันนี้ว่าง อยู่คนเดียวเหงามาก คุณสามีไปส่งลูกที่บ้าน ที่เพชรบูรณ์ ก้อเลยมาเมาท์กับเจ๊ดีกว่า

สวัสดีอีกรอบ(แต่เป็นอีกวัน)ค่ะ หนูต้อย ยินดีค่ะ มา มาเล้ย มาเม้าท์กัน

ช่วงนี้งานเข้าตลอดเลยค่ะเจ๊ (ขอระบายหน่อย เพราะหนูรัก เจ๊นะเนี่ย ถึงเล่าให้ฟัง ไม่รู้อยากฟังหรือเปล่า แต่จะเล่า 555 )

เล่าเถอะค่ะ เจ๊ยินดีฟัง ถึงช่วยอะไรไม่ได้ แต่การให้หนูต้อยมีที่พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็น เจ๊ยินดีนะคะ

คุณลูกค้าซิค่ะเจ๊ คอมเพลนลูกน้องหนู แต่โทรมาใส่หนู โดยที่หนูไม่รุ้เรื่องอะไรเลยเจ๊ จะให้หนูเอาเด็กออกอย่างเดียวเลย ขนาดหนูขอโทษแล้วแทนแล้ว ยังไม่ยอมอีก จะฟ้องสำนักงานใหญ่ ท่าเดียวเลยเจ๊ เค้าไม่เห็นใจเด็กมั่งเลย ต้องหาเช้ากินค่ำ เงินเดือนแค่ไม่กี่พัน จนเด็กมันร้องไห้ มันบอกมันเสียใจ ที่ทำให้หนูโดนลูกค้าว่า เพราะงานหนูเยอะอยู่แล้ว ยังต้องมาปวดหัวเรื่องนี้อีก หนูก็ได้แค่ปลอบเด็กไปและให้ปรับปรุงตัวในสิ่งที่ลูกค้า คอมเพลน เพราะวันนี้หนูไม่ได้เข้าตรวจสาขานั้น ก็เลยไม่รู้เรื่อง หนูก็พยายามฟังทั้ง จากลุกค้า และน้องๆที่อยุ่ในเหตุการณ์ เจ๊เชื่อมั๊ยเช้าวันจันทร์ ออฟฟิคเปิดหนูต้องหูชาอีกแน่เลย บางทีมันเครียดนะค่ะเจ๊

การงาน ชีวิต ความรัก หรือแม้แต่ตัวเราและคนรอบข้าง ก่อให้ปัญหาทั้งนั้นแหละค่ะ แล้วแต่ใครจะเจอรูปแบบไหน อย่าเครียดไปเลย

เออ ไม่ใช่สิ เครียดไปสักแว่บหนึ่ง แล้วพอนึกได้ก็ค่อยๆมานั่งคิดพิจารณาหาทางแก้ไขจะดีกว่า เครียดไปก็ไลท์บอย(เจ๊ทำไม่ได้ในบางกรณี แต่ต้องฝืนค่ะ แล้วมันดีขึ้น)

เจ๊ไม่รู้ว่า คุณลูกน้องไปทำอะไรให้คุณลูกค้าเคืองนักหนา คงจะเป็นจุดที่เขารับไม่ได้ แต่พวกเราๆฟังแล้วอาจคิดว่าขี้ผงใช่มั้ยคะ

หนูต้อยอย่าลืมว่าคนเราต่างกัน เรื่องมดของเราอาจเป็นเรื่องใหญ่โตของคนอื่น แต่..ปัญหาเกิดขึ้นแล้ว ทำไง ก็ต้องแก้ไขไป

ตอนนี้คุณลูกค้ากำลังโกรธ ไม่ว่าจะพูดอะไรไม่ฟังหรอกค่ะ(อ่านเรื่องเจ๊โกรธร้านพิซซาแล้วใช่มั้ยคะ ฟิลเดียวกัน)

คนเราถ้ายังไม่ลดไม่ละไม่เลิก อีโก้แรงกันทุกคนล่ะจ๊ะ)

ถ้าให้เจ๊แนะนำ หนูต้อยต้องทนลูกค้าบ่นหน่อย55555 แล้วก็ตามน้ำค่ะ ค่ะ ค่ะ

ถ้าเขาจะให้เอาเด็กออกก็บอกเขาว่า กำลังพิจารณาบทลงโทษค่ะ ทำให้ลูกค้าไม่พอใจเช่นนี้ต้องโดนทำโทษแน่นอน แต่อย่าถึงขึ้นไล่ออกเลยนะคะ ให้เขามีโอกาสปรับปรุงตัวและแก้ไขความผิด จะลงโทษอะไรก็ว่าไป พักงาน ตัดเงินเดือน

และที่สำคัญพอลูกค้าท่านนั้นอารมณ์เย็นนิดหนึ่ง ก็ให้เด็กไปขอโทษเขาเป็นทางการอีกสักครั้งหนึ่ง

อย่างเจ๊ตอนนี้หายโกรธล่ะ กำลังคิดจะไปสั่งพิซซากินอีก5555 แม้จะต้องหูชาก็ต้องทนนะคะ55555555

เกิดมาทำงานเป็นเจ้านายคนนี่ลำบาก..ต้องรับผิดชอบการกระทำของลูกน้องในที แต่ถ้าคุณต้อยคิดบวกไม่คิดว่ามันลำบาก คิดว่าเป็นบททดสอบ นี่..ก็จะมีความสุขอีกมากเลยค่ะ

ความเครียด ความโกรธ ความโมโห ทุกคนมีค่ะ เจ๊ก็เป็นค่ะ ขนาดเจ๊มีธรรมมะเป็นที่พึ่งน่ะ บางทีเจ๊ยังลืม แต่พอเกิดอารมณ์ที่เป็นมลพิษ เราต้องรีบตั้งสติไล่มันออกไป ยากค่ะ แต่ต้องทำ เพราะมันจะดีกับตัวเราเอง

ถ้าหนูต้อยอ่านงานเขียนของเจ๊ไปเรื่อยๆ จะเห็นว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งที่เจ๊รู้สึกแย่ feel bad มาก มันมีหลายอารมณ์ขนาดไม่อยากทำอะไรเลย มันเซ็ง มันเบื่อ มันหมดกำลังใจ
ถึงตอนนี้ยังได้กลิ่นมันอยู่เลยค่ะ ไม่หายขาด เจ๊ก็พยายามสร้างกำลังใจ น้องรักของเจ๊มันยังว่าเจ๊เป็น Golden Age อาจจะจริงของมันก็ได้

ชีวิตจะว่ามันยาก ก็ไม่ยากเกินไปที่จะอยู เพียงแต่บางทีเราต้องอดทนค่ะ ไม่มีอะไรที่จะถูกใจเราเสียทั้งหมด..ต้องอดทนค่ะ พยายามใช้ชีวิตทุกนาทีให้ยิ้มได้

ไม่มีอะไรมาก ก็แค่อยากโกรธก็โกรธ อยากเบื่อก็เบื่อ แต่อย่าให้อารมณ์นั้นมันอยู่กับเรานานๆนะคะ มันจะกัดกร่อนกำลังใจในการใช้ชีวิตของเรา

แต่เชื่อมั๊ย หนูเข้าไปอ่าน ร้อยแก้ว บ่นมันอยู่คนเดียวของเจ๊ หนูยิ้มได้หน่ะ ไม่รู้เป็นไง ชอบทุกอย่างที่เป็นเจ๊จังเลย โดยเฉพาะ เรื่องพิชซ่า กับหลานนอกไส้ น่ารักดี ไม่รู้ซิหนูได้คุยกับเจ๊แล้วรู้สึกดีนะ และชอบที่เจ๊ตอบมากๆเลย หนุอยากเขียนเก่งๆเหมือนเจ๊จัง (แต่หนูคุยเก่งนะ 555) พอก่อนเดี๋ยวเจ๊เบื่อเขียนมาซะยาวเลย

ขอบคุณอาการที่เล่ามานั้น เจ๊เคยเป็นมาก่อนค่ะ ชอบทุกอย่างที่เป็นเจ๊ ไม่ใช่หรอกค่ะ หนูต้อยชอบตัวหนังสือของเจ๊ต่างหากเล่าค่ะ

จะบอกความลับให้น่ะ เจ๊ตัวจริงกับเจ๊ในเน็ตไม่เหมือนกันเสียทีเดียวหรอกค่ะ 5555 ถ้ารู้จักตัวจริงแล้วจะหนาววววและสั่นนนน เจ๊ไม่น่ารักหรอก หุหุหุ

หนูต้อยมาเจอเจ๊ตอนนี้สิคะ เจ๊อ่อนลงเยอะแล้ว มีความคิดจะให้ และให้ กับคนอื่น แบ่งปันกับคนอื่นมากขึ้น เมื่อก่อนเหรอ..เหอะ?555 เลวชาติ หยาบคาย ไร้สติ ไอ...แรงงงงงส์ อีโก้แรง ไม่สนใคร 555

เล่าให้ฟังดีกว่า..

ถ้าหนูต้อยมาบ้านเจ๊บ่อย จะเจอชื่อที่เจ๊พูดบ่อยมาก นั่นคือ ป้าหนอน ลูกพี่เจ๊

ป้าหนอนในตัวตนงานเขียนน่ารักมาก ฮามาก สนุกมาก ใครถนนนักเขียนก็ชอบป้าหนอน อยากรู้จักป้าหนอน เจ๊ด้วย เจ๊ก็คงรู้สึกเหมือนหนูต้อยรู้สึกกับเจ๊เหมือนตอนนี้แหละ หลงตัวหนังสือป้า อยากเจอๆๆๆๆ

ช่วงนั้นเป็นการเล่นเน็ตใหม่ๆ ยังไม่แพร่หลาย พันทิปยังเตาะแตะ แล้วเราก็เจอกัน
(แต่ตอนนี้ป้าปิดตัวแล้วค่ะ ไม่รับเพื่อนใหม่55)

หนูต้อยรู้มั้ยวันแรกที่เจ๊เจอป้า เจ๊ทำไง เจ๊วิ่งไปเกาะแขนป้าหนอนเขย่า แล้วปากก็พร่ำพูดว่า
“ป้าๆๆ หนูเป็นใครๆๆๆๆ”

มาคิดย้อนต้อนนั้นบ้าบอมาก แล้วก็ขำมากด้วย คือที่ถามอย่างนั้นเพราะเราไม่เคยเจอกันมาก่อน เจ๊เลยอยากรู้ว่าป้านั้นจะเดาถูกมั้ยว่าเป็นเจ๊

ป้าหนอนไปเขียนเล่าตอนหนึ่ง(ที่ถนนนักเขียน พวกเราสนุกมากค่ะ เวลาเราไปไหนกันเราจะมาเล่าเป็นเรื่องราวสนุกมากโดยเฉพาะป้าหนอน อ่านแล้วฮาท้องแข็งเลย)

มียัยตัวผอมดำ(ตอนนั้นเจ๊ผอม555) วิ่งมา

“หนูเป็นใครๆๆ”

ป้าเริ่มเก็บกระเป๋าถืออย่างระวัง5555 เพราะตัวมันเองยังไม่รู้ตัวเลยว่ามันเป็นใคร

และโชคดีของเจ๊ที่ป้าหนอนเป็นคนน่ารักมากค่ะ ทนบ้าบอของเจ๊ได้ เราถึงได้คุยกันถึงทุกวันนี้..เจ๊โชคดีมากที่ได้รู้จักป้าหนอน

แต่เจ๊ไม่น่ารักอย่างป้าหนอนหรอกค่ะ555 อ่านไปเรื่อยๆจะรู้เลย

และสำหรับผู้คนทางอินเตอร์เน็ตนั้น น่ากลัวค่ะ หนูต้อยเล่นต้องระวังนิดหนึ่ง

เจ๊ขอเตือนว่า ให้เปิดใจ..แต่อย่าเปิดตัวตนมากนักค่ะ

จริงๆน่ะค่ะ เราไม่รู้หรอกว่าใครเป็นอะไรอย่างไร
เห็นเจ๊ฉาบฉวยกล้วยแขกในบล็อกเฮฮา ตัวจริงอาจเป็นเจ๊โหดสิบแปดมงกุฎก็ได้ใครจะรู้

พูดนี่ไม่ได้รังเกียจที่จะรู้จักตัวเป็นๆกันหรอกนะจ๊ะ
แต่ของบางอย่างมันต้องถึงเวลาของมันนะเออ อีหนูเอ๊ย

และที่สำคัญ เจ๊ชอบมากที่สุด บางทีการที่เราพูดคุยกับคนที่เราไม่รู้จักเราเลย รู้แค่นามจอ บางทีมันสนุก และไร้ขีดจำกัดค่ะ(เหมือนกวนมึนโฮไง เจ๊ยังไม่ได้ดูเลย55 รอคนมาปล่อยบิท จ๊ากส์ เจ๊เลวอีกแล้ว)

อย่างบางเรื่องที่พูดกับคนรอบข้างไม่ได้ มาบ่นๆกับเจ๊ โห..สบายเลย ความลับไม่รั่วไหล55 เจ๊จะไปพูดต่อได้ไงฟ่ะ เจ๊ไม่รู้เลยว่าหนูต้อยเป็นไผ อันนี้ล่ะเสน่ห์ของมัน55555

อืมม..เขียนยาว ไม่เบื่อหรอกค่ะ เจ๊ชอบอ่าน และชอบเขียน ถ้าอารมณ์บรรเจิด..ยิ่งก็มันส์นิ้ว ดูสิคะ เจ๊ตอบหนูต้อยยาวเป็นถนนเลย ว้า..ที่นี่จะเป็นใครที่ขี้เกียจอ่าน555

แต่อย่างไรก็ขอบคุณนะคะ สำหรับความรู้สึกดีๆ

ปล. หัวใจมันหวาน หนูขยายตัวหนังสือและเปลี่ยนตัวอักษร มันก็เลยได้เกือบร้อยหน้า ( ใช้กระดาาสีชมพูกับน้ำเงินตามคอนเซบยงซอเลย ) ให้ลูกน้องไปเข้าเล่มให้อยู่ พรุ่งนี้น่าจะได้ค่ะ ถ้าหนูอยากส่งรูปไปให้เจ๊ดูบ้าง หนูจะสามารถส่งทางไหนได้บ้างค่ะ รักเจ๊จังแม้จะรู้จักไม่นาน (ไม่ได้ปากหวานแต่มาจากใจนะ)

อืม..โห..คอนเซ็บส์เป๊ะ กระดาษชมพูฟ้า นี่ถ้าเกิดเลิกเขียนจะเกลียดกันมั้ยเนี่ย5555 ล้อเล่นค้า เขียนสิเขียนเจ๊ก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะรักกันตอนไหน อิอิอิ

ส่งรูปแปะที่บล็อกนี่ก็ได้จ๊ะ ทำเป็นหรือเปล่า?
ถ่ายรูป ลงคอม แต่อย่าให้เกิน 150 kb เน้อ
แล้วเอามาแปะ
ถ้าทำไม่เป็นเดี๋ยวเจ๊ค่อยๆบอกให้ค่ะ เจ๊ก็เพิ่งมาทำเป็นทีละอย่างสองอย่างนี่แหละ
ขอบคุณที่รักกันค่ะ..ยินดีนะคะ ถ้าทำให้หนูต้อยรู้สึกดีได้
บล็อกนี้ยินดีมาก มาบ่นมาอะไรได้ทั้งนั้นค่ะ เจ๊ดีใจที่มันมีประโยชน์
เจ๊พยายามจะเป็นนางงาม เจ๊รักทู๊กคนนนน
และทุกสิ่งทุกอย่างที่เปลี่ยนแปลงความคิดชั่วร้ายของเจ๊
มีอิทธิพลมาจากป้าหนอนทั้งสิ้นค่ะ(ป้าหนูรักป้ามั่กๆๆ)

Create Date : 25 ตุลาคม 2553
Last Update : 29 เมษายน 2554 21:39:38 น.
Counter : 398 Pageviews.

1 comments

เจ๊ เค้ามารายงานตัวก่อนนะจ๊ะ เหอๆ แล้วก้อ ขอตัวฟิ้ววววววววววว

ไปนอนก่อน 555555555555555555555

คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง (ติดเชื้อ ออมอนี่ 555)

เจ๊ เค้าเกือบหาที่ลงไม่เจอ อะ ขนาดว่าที่ไหนก้อได้แล้วนะเนี่ยยยยยย ในที่สุดเอานี่แหละวะ เดี๋ยวเจ๊ ก้อเจอเอง

โดย: เสี้ยว IP: 223.206.107.43 วันที่: 16 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:44:49 น.