มีคนบ่น(ขออนุญาตเอ่ยนามนะ หนูแหว๋ว ) ว่า บ้านเจ๊นี่มันคอมเม้นท์ตรงไหน..อิอิอิ ตอนเจ๊อ่านนะคะ เจ๊หัวเราะขำ นั่งน้ำหูน้ำตาไหล ใช่คน คนบ่นเยอะมากเลย เจ๊เลยมาแปะไว้ตรงนี้(สารภาพว่าเพิ่งทำเป็นด้วยล่ะค่ะ) อิอิ มาคุยกันนะคะ เจ๊ตอบง่ายแล้วก็เก็บข้อมูลง่ายๆด้วยค่ะ

14-11-53 เช้าวันอาทิตย์ค้า
แฮ่ม..เปิดตรงนี้เป็นที่ทางใหม่ เพราะมีหลายคนมาคุยกับเจ๊เยอะแล้ว อิอิอิ เจ๊ไม่ได้คุยคนเดียวเหมือนมีก่อนแล้ว ดีใจจริงๆ
การได้สื่อสารกันนี่มันเป็นอะไรที่วิเศษนะคะ บางทีได้รับรู้มุมมอง คนของคนที่เรารู้จักแค่นามจอ ตัวหนังสือไม่กี่ตัว สามารถสร้างรอยยิ้มและความสุขได้ แม้เป็นช่วงเวลาไม่นาน แต่เป็นช่วงที่เอ็นโดรฟิล-สารแห่งสุขดิ้นพล่านซ่านไปทั่วร่างกายกันเชียว เจ๊ได้ยิ้มทุกวันเลยค่ะ ขอบคุณมากมาย เพราะการยิ้มให้ได้ทุกวัน เป็นสิ่งที่ต้องการที่สุดของเจ๊
เริ่มแรกของการทำบล็อก ก็เป็นไปตามมีตามเกิดค่ะ เจ๊ลองผิดลองถูกไป นั่นๆนี่ๆ จนเป็นชุมชนเล็กๆของเจ๊(ขอบังอาจเรียกว่าชุมชนน่ะ) ที่ทีแรกมีเจ๊กะยัยเสี้ยวหวานสองคน ชงกันไปมา55555 ต้องขอบคุณยัยนั่นด้วยน่ะ (แกคงไม่รู้ตัวหรอกว่าเปิดมาเจอแกกรื้ดๆๆอยู่คนเดียวในบล็อกฉันนี่ ทำให้ฉันรู้สึกดีมาก เหมือนกับว่า บ้านกรูไม่ได้เป็นป่าช้านะเฟ้ย..อิอิอิ)
จนถึงวันนี้นะคะ เจ๊ชอบค่ะ มีหลายคนมาแปะโพสต์ข้อความน่ารักมากมาย เสียจนเจ๊ไม่อาจที่จะปล่อยให้มันลบทิ้งไปกับบล็อกตามกระแสความอืดๆของบล็อก เก็บค่ะ เก็บไว้เป็นหลักฐานของความประทับใจ เก็บไว้ในความรู้สึกดีๆ เจ๊ไม่อยากเขียนแบบนี้เลย เจ๊ชอบดราม่าค่ะ น้ำตาจะไหล เฮ้อ..ไม่ทันแล้ว (ขอเวลาสองนาที)
เจ๊เชื่อว่าทุกข้อความมาจากใจ เหมือนเจ๊ที่ทุกข้อความทุกข้อเขียน มาจากใจจริงๆค่ะ เจ๊มีเวลาเหลือบนโลกใบนี้อีกไม่มาก เจ๊ไม่อยากโกหกตัวเอง และโกหกคนอื่น สิ่งที่ทำและเขียนที่จากใจล้วนๆเลยค่ะ ถ้าไม่ดีหรือไม่ชอบก็ข้ามไปเฉยๆไม่ต้องพูดอะไร แต่ถ้าดีก็ต้องให้กำลังใจกัน ไปเหมือนที่คิดอยู่เสมอว่า เราเป็นกำลังใจและแรงหนุนชีวิตให้กันและกันได้ โดยเราไม่ต้องรู้จักตัวตนจริงๆกันเลย ไม่มีอะไรที่เป็นเรื่องจริงมาขัดขวางในความรู้สึกให้เราสะดุด หรือต้องเกรงใจสิ่งนั้นสิ่งนี้ เราเท่าเทียมกันในเรื่องตัวอักษร อาจเคารพกันในที ตามประสาสิ่งดีๆของบ้านเมืองเราที่เคารพผู้ที่สูงวัยกว่า(เฮ้อ..แปลว่าเจ๊แก่55555) นี่คือสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกอินเตอร์เน็ต ที่เจ๊สัมผัสได้ ไม่มีวัย ไม่ฐานะ ไม่วัยวุฒิ ไม่มีคุณวุฒิใดใด มาขวางกั้น เราคุยกันสบายๆ สุขก็คุยได้ ไม่สบายใจก็คุยได้ ไม่มีผลใดๆย้อนมาทำร้ายในภายหลัง
โลกอินเตอร์เน็ตนี่ดีค่ะ เปิดใจได้เลย แต่อย่าเปิดเผยตัว อิอิอิ เจ๊ก็อยากจะรู้จักแค่ที่คุณบอกเท่านั้นแหละค่ะ ว่าชื่ออะไร มากกว่านี้ ถ้าเป็นเรื่องส่วนตัวมากไม่ต้องบอกค่ะ เจ๊ไม่อยากรู้5555 แล้วเชื่อมั้ยคะ กลับมาเล่นเน็ตคราวนี้เจ๊ไม่ได้พล่านปาร์ตี้เหมือนเมื่อก่อนสักนิดเดียว มีคนบอกว่า”ก็วัยเจ๊นิ” เออ อาจจริง เนอะ แต่ที่รู้คือว่า ถ้าไม่รู้อะไรของการและกันมาก จะสนุกดีกว่าอีกค่ะ จริงๆน่ะ
เขียนยาวอีกแล้ว เบื่อตัวเองชอบเขียนยาวเป็นขบวนรถไฟ ยังดีที่มีบางคนบอกว่าชอบอ่าน ไม่รู้เอาใจหรือเปล่า? แต่เจ๊ก็ปลื้มไปแล้วล่ะ แล้วคุยกันนะคะ..

ป.ล. ถ้าใครมาแปะข้อความ แล้วอ่านเจอของพี่น้องท่านอื่น เห็นแล้วอยากจะรู้จัก อยากจะคุยก็ทักกันได้นะคะ รู้จักกันไว้ คุยกันสนุกดี แฮ่ม ว่าไปแล้ว เรามาสร้างเว็บบอร์ดตรงนี้กันดีกว่า555 น่าสนุกดีเนอะ แล้วจะแปะรูปแปะคลิปอะไรก็ตามสบายนะคะ คิดเสียว่าเป็นบ้านเป็นพื้นที่ของพวกคุณทุกคนเลย
ว้าว...เจ๊ชอบจังความคิดนี้..ใครจะซื้อบ้างค่ะ