ลอยโคมยี่เปงภาคสอง

เอาละเมื่อใจง่ายจนตัดสินใจเดินทางมาเชียงใหม่ได้ง่าย ๆ เหมือนไปตลาดแล้ว

แล้ว....เอาชีวิตไปฝากไว้กับใครล่ะ????

ฝากไว้กับละอ่อนน้อยผู้นี้



นั่นแหละค่ะ เจ้าของมือและตรีนในภาพนะ ไม่ใช่เหมียวในตะกร้า

ผู้ที่ความซวยมาเยือนโดยไม่ทันตั้งตัว

"ครือว่าผมแค่ชวนตามมารยาทอ่ะครับ... ผมไม่คิดว่าเจ๊แกจะมาจริง"

นั่นคือคำสารภาพของละอ่อนที่เปิดเผยในภายหลัง

มะ... ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เมื่อไปถึงเชียงใหม่แล้วก็เอาให้เต็มที่

ก็เต็มที่ตั้งแต่คืนแรกเลย มาว..... (ไม่มากหรอกแค่ขำขำ)

เอ๊ะ ก็เห็นเค้าเรียกว่าน้ำเชื่อมไมตรี ไม่ใช่เหรอ ก็เลยเอามาเชื่อมไมตรีซะหน่อย อร่อยดีออก (แกล้มเฮอร์ชี่ส์นักเก็ต อ่ะ แนว มาก ๆ ทั้งคู่เลย)

วันต่อมาละอ่อนเจ้าถิ่นก็พาเหมียวสาวต่างถิ่นซิ่งแมงกะไซค์ออกตัวตั้งแต่
บ่ายสาม (ปล่อยโคมสองทุ่มอ่ะเจ้า แต่เผื่อรถติดกับคนติด)

ไปถึงที่หมายคือเซฟเฮ้าส์ของพี่อิง แม่งาน เป็นคู่แรกเลย วะ ฮ่า ฮ่า

แล้วพาหนะล่ะ ? นี่เลย.... ของเราไม่ใช่ธรรมดา

เดี๋ยวแนะนำ พขร.มือสองก่อน นะคะ



พขร. ตัวจริงอยู่นี่ ๆ


พี่ม่อน ดาราดังจากญี่ปุ่นมางานยี่เปงกะเค้าด้วย

ก่อนออกเดินทาง ...


และนี่คือโฉมหน้าลูกทัวร์


คณะเราเดินทางไปธุดงค์สถานกันด้วยยานพาหนะสีเหมือนขวดยาใส่แผลซักยี่ห้อ


ความเร็วและอัตราเร่งของยานพาหนะคันนี้เหรอ..อืม...

ไม่รู้สิ ก็เห็นมีทากเกาะอยู่ตัวนึงอ่ะ ตอนขากลับ โอปอล์เก็บได้ข้างตัวถัง???

แต่ก็พาเราทั้งคณะเดินทางไปกลับอย่างปลอดภัยนะเจ้า

ถึงบริเวณงานก่อนเวลาปล่อยโคมสองชั่วโมง แต่คนก็มหาศาลเรียบร้อยแล้ว (ยิ่งเห็นบรรยากาศยิ่งตื่นเต้น มีบรรยายสองภาษาด้วย สุดยอด)

อ้ะ 1-2-3
อันนี้ BEFORE


อันนี้ AFTER


เอ่อ... คนขวาสุดพยายามย่อตัวลงมาให้ใกล้เคียงพี่ ๆ ทั้งหลาย

ขอบใจมากน้อง สำหรับความพยายาม

ระหว่างรอเวลาปล่อยโคมพวกเราก็เพลิดเพลินกับการกิน ๆๆๆๆ

สลับกับสะดุ้งเป็นระยะ ๆ ด้วยเสียงประทัด เสียงประกาศ เสียงคนขายของ
เสียงคนตกใจ ฯลฯ

ปูเสื่อลงตรงกลางดงทากเลยนะเนี่ย (พูดแล้วขนลุก)




ภาพเก็บตกจากปาปารัซซี่ โดนถ่ายตอนไหนไม่รู้ตัวจริง ๆ

กำลังหม่ำ ๆ ซาลาเปา (รสชาติแบบว่าอยากกลับไปถามชื่อร้านจะจำไว้

คราวหน้าจะได้ไม่หลงไปซื้ออีก)


ส่วนภาพนี้ตั้งใจ (โปรดสังเกตส่วนสูง ห่างกันเกือบฟุตได้มั้งนั่น)


ก่อนถึงเวลา ก็จะมีคนทยอยปล่อยโคมอยู่เป็นระยะ

ด้วยประสบการณ์ที่เป็นศูนย์ แค่นั้นเราก็ตื่นเต้น ว่าสวยแล้ว

เมื่อถึงเวลาปล่อยโคมจริง ๆ .......... โอว.....ปีหน้าจะมาอีก

จะมาถ่ายรูปให้ได้เลย ฝากไว้ก่อน







เริ่มปล่อยแล้ว ๆ อันนี้ของจริง ๆ โอ้...........งามตะลึง





มีจุดพลุด้วย




ดูโคมงาม ๆ แล้ว มาดูคนงามกันบ้างนะเจ้า







ที่ช่วงปล่อยโคมไม่มีรูปเรากับละอ่อนเอาซะเลย เพราะ หลงค่ะ

เดินไปทางไหนก็ไม่รู้ หากันไม่เจอเฉยเลย

ก็เลย ได้แต่ชื่นชมกับบรรยากาศอย่างเดียว

แต่ว่าได้ปล่อยโคมกับเค้าโตยนะ

มีหนุ่มสะพายเป้นายหนึ่งทำตั๋วอะไรซักอย่างหล่น

เราก็เลยสะกิดให้ละอ่อนน้อยเก็บให้ เค้าก็ขอบคุณใหญ่เลย

บอกว่าเกือบไม่ได้กลับบ้านซะแล้ว ก็เลยชวนเรากับละอ่อนให้ปล่อยโคมด้วยกัน

พี่แก มาคนเดียวอ่ะ

อยากจะบอกว่า การปล่อยโคมเป็นกิจกรรมแบบหมู่คณะค่ะ

โคมตอนที่ไฟสว่างเต็มที่แล้ว แรงฉุดเยอะมาก ๆ

เหมาะอย่างยิ่งที่จะมาปล่อยกับเพื่อน แฟน หรือครอบครัว

แต่ถ้ามาคนเดียว คงต้องวานคนแถว ๆ นั้นให้มาช่วยประคองนะไม่งั้นไม่ไหว

หลังปล่อยโคม เนื่องจากพวกเราไม่อยากจะฝ่าฝูงชนมหาศาล

ก็เลยมีกิจกรรมเล็กน้อย ปล่อยแก่กันนิดหน่อย




นี่คือภาพส่งท้าย

ชนแก้วกับพี่ม่อนกันหน่อยซิ


และตบท้ายอีกทีด้วยภาพตากล้องเจ้า


เครดิต -- ภาพประกอบบล็อกด้วยความเอื้อเฟื้อจากพี่อิงและพี่แพทเจ้า ขอบคุณมากนะคะ

หมายเหตุ - รายชื่อแมวเชียงใหม่ที่ได้ไปเจอ

แมวละอ่อน - ไมโล คุณนายลาย ขาใหญ่ หน้ากาก พี่สิงโต ดำ

แมวพี่อิง - .......... (สองหน่อง่ะ)

ส่วนแมวที่ตั้งใจไปเจอแต่อด คือ เชื่อม หอม โวยวาย แล้วก็ "งู" ตัวนั้น...

(เจอแต่พ่องูกับแม่งู)




 

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2551 18:28:55 น.
Counter : 448 Pageviews.  

ไปลอยโคมยี่เปง....ครั้งแรกในชีวิต

อยากจะบอกว่าตื่นเต้นมากกกกกกกกกก

และยังเป็นการตัดสินใจที่กะทันหันมากอีกต่างหาก

เป็นทริปที่ฉุกละหุก วุ่นวาย สร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านเป็นวงกว้าง

เดือดร้อนตั้งแต่เพื่อนร่วมงานไปจนถึงเพื่อนในบอร์ด เพื่อนมหาลัย

แฟน และตัวเอง

เริ่มตั้งแต่ลางานกะทันหัน cancel ไม่ไปงานแต่งเพื่อน

เลื่อนนัดแฟน และเปลี่ยนกำหนดการของตัวเอง


วันที่ 3 เห็นกระทู้ยั่วยวนชวนให้ไปแร่ด

คืนวันที่ 3 ตัดสินใจว่า จะไป

วันที่ 4 บีบคอเพื่อนจนได้ตั๋ว round trip มา

บ่ายวันที่ 4 ได้ E-Ticket มาอยู่ในมือ เพราะเพื่อนผู้เสียสละ

(จริง ๆ มันหายใจไม่ออก โดนบีบคออยู่นี่นะ) รูดเครดิตให้ก่อน

วันที่ 5 เงินเดือนออก

บ่ายวันที่ 5 เวลา 16.05 เงินเดือนเข้าบัญชีได้สองวินาที ก็ถูกเผาผลาญไปในทันใด 6,000 บาท ถ้วน (ให้ติ๊บเพื่อนไป 500 แบบว่าซึ้งใจว่ะ)

เช้าวันที่ 7 เดินทางเข้ากรุง

บ่ายวันที่ 7 นั่งแอร์เอเชียจากสุวรรณภูมิ (ผ่านเมฆฝนสองลูก)

มาเจอแดดแจ๋ที่เชียงใหม่ บ่ายสี่กว่า ๆ

ละอ่อนน้อยมารับตรงเวลาเป๊ะ ๆ

แล้วก็มีเรื่องกันตรง Terminal เลยค่ะ แบบว่าเหยียบเชียงใหม่ได้ไม่กี่นาที

ก็มีเรื่องจะได้ต่อยกับคนซะงั้น

ตอนแรกเรายังอยู่ใน Terminal ก็ติดต่อละอ่อน เป็นระยะ แล้วแบบว่านะ

คนไม่เคยเจอกันตัวเป็น ๆ มาก่อน ก็บรรยายไม่ถูกว่าอีกฝ่ายจะหน้าตายังไง

มันเป็นใคร เผอิญว่าเห็นตัวอะไรสีชมพู ๆ (ละอ่อนใส่ชุดพื้นเมืองที่ออกแบบมาให้ดับทุกคนที่สวมใส่) เดินผ่านประตูไปไว ๆ

ก็เลย ก้..า..ว ขาข้ามธรณี Terminal ออกมาเพื่อร้องเรียกละอ่อน ประมาณ ไม่กี่ก้าว

โอเค เจอกันทักทายกัน เรียบร้อย แต่เราต้องโทรกลับออฟฟิศ

มือถือแบตหมด หรือไม่มีตังค์จำไม่ได้ ก็เลย ก้..า..ว ขาข้ามธรณี Terminal เข้าไปจะโทรที่ตู้หยอดเหรียญ

ไอ่คุณยามมาเลยครับ ขึงขังมาก ป่าวประกาศด้วยเสียงอันดัง ประหนึ่งว่าตรวจเจอวัตถุระเบิด อาวุธสงคราม บวกเฮโรอีน สักกิโล อยู่แถว ๆ ติ่งหูของเรา

แล้วมันอัดเทปมาหรือไงก็ไม่ทราบพูดวนลูปอยู่ประโยคเดียว

"คุณครับ! ตรงนี้เป็นทางออกนะครับ!

คุณเข้าไปไม่ได้นะครับ! คุณออกมาแล้วนะครับ!

มันเป็นระเบียบนะครับ! คุณเข้าไปอีกไม่ได้นะครับ! นอกจากจะกลับไปตรวจร่างกายที่ทางเข้า!"


%$@*&@^@ พ่อมรึงตายยยยยย

แล้วประตูทางเข้ามันอยู่อีกฟากโลก

โอเค เราถอยออกมาอยู่นอกบริเวณ แล้วก็ยืนยันด้วยเสียงอันดังไม่แพ้กันกลับ ยืนยันว่าเราเพิ่งออกมาได้ไม่กี่วินาที

ออกมาไม่กี่ก้าว ไม่กี่เมตร ทุก ๆ คนในบริเวณนี้ก็เห็น (เรากวาดสายตาหาแนวร่วม) ดิฉันไม่ได้ทำอะไรผิดปกติ แล้วก็แค่จะกลับไปโทรศัพท์ที่ตู้เท่านั้น

ไอ่คุณยาม ก็เปิดเทปประโยคเดิม แต่มีแถมว่า "จะคุยกับหัวหน้าผมก็ได้นะ"


อ้ะ สวย...จัดให้เว้ย.....โอเค เรียกมาเลยค่ะ ดิฉันจะคุยด้วย


ก่อนหัวหน้ามันมาถึงสองวินาที มันก็ยกมือไหว้ขอโทษเรา

"พี่ครับ ถ้าผมล่วงเกินอะไรพี่ไปผมก็ขอโทษด้วย แต่ผมทำตามหน้าที่"

(ไอ้ส้นตรีน ทำไมเมื่อกี้ไม่ทำอย่างนี้ หอก เอ๊ย)

เราก็เลยคุยกับหัวหน้าเค้าว่า เข้าใจระเบียบแล้วค่ะ

(เพราะลูกน้องคุณพูดกรอกหูไปแปดรอบแล้ว)

แต่สิ่งที่ไม่ชอบที่สุดคือ วาจาและท่าที ที่คนของคุณใช้ต่างหาก

หัวหน้ายามน่ารักกว่ามาก พูดจารอมชอมจนเรื่องจบ

เออ...... นาทีแรกที่มาเหยียบเชียงใหม่ ก็ได้เรื่องแล้วสิตรู จะรอดมั้ย

ต้องติดตาม




 

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 23 พฤศจิกายน 2551 21:03:56 น.
Counter : 232 Pageviews.  

Swimming @ Prajinburi






 

Create Date : 24 พฤษภาคม 2550    
Last Update : 9 กันยายน 2551 11:25:24 น.
Counter : 450 Pageviews.  

Traveling





 

Create Date : 24 พฤษภาคม 2550    
Last Update : 9 กันยายน 2551 11:26:02 น.
Counter : 261 Pageviews.  

Easy Time







 

Create Date : 24 พฤษภาคม 2550    
Last Update : 9 กันยายน 2551 11:35:21 น.
Counter : 236 Pageviews.  

1  2  3  4  
 
 

NonMagicKitty
Location :
ตราด Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เหมียวน้อยไร้เวทย์
ผู้ซึ่งเชื่อว่า...สิ่งสำคัญมิอาจมองเห็นด้วยตา
และความฝันไม่มีขา...เราต้องก้าวไปหามัน
[Add NonMagicKitty's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com