• ทักทายเจ้าของบ้านจ้า
• Macau and Hongkong Trip
• Hello USA
• ไดอารี่ที่รัก
• เรื่องของแมวเหมียว
• เรื่องอ่านผ่านตา (ชอบ ^ ^)
• เรื่องน่ารู้
• Amazing Thailand
• แฟนฉัน
• เส้นทางการเป็นนักกฎหมาย
• บันทึก...เลขาหน้าใส

เจ้านายคนที่สอง ... เริ่มชินกับการเป็นเลขา เจ้านายคนที่สอง ดูภายนอกถ้าไม่ยิ้มนี่ดุเลยแหละ แต่จริง ๆ แล้วเป็นคนใจดีมาก ไม่ถือตัว เป็นผู้ใหญ่ที่น่านับถือมาก ... เพราะเจ้านายคนนี้แหละ ทำให้เราได้เข้ามาเรียนกฎหมาย และทำให้เป็นเลขาต่อมาอีกจนถึงทุกวันนี้ ... ดีตรงที่ว่า ได้เรียนกฎหมายจนจบ แต่ไม่ดีตรงที่ว่า เริ่มเฉื่อยกับการทำงาน เพราะอะไรน่ะเหรอ ทำงานสบายเกินไปน่ะสิ วัยรุ่ยอย่างเราเป็นวัยทำงาน งานสบายแบบนี้ต้องทำตอนแก่ ... มาเป็นเลขาที่นี่ไม่ค่อยมีอะไรให้ทำมากนัก เพราะนายมาเรามีงาน แต่ถ้านายไม่มานี่ว่างงานของจริง ยิ่งเจ้านายมีอบรม หรือเดินทางไปต่างประเทศนี่ ลั๊ล ลา มั๊ก มาก ... สิ่งที่ประทับในเจ้านายคนนี้ก็คือว่า เป็นคนใจเย็น มีเหตุผล แต่ถ้าทำงานไม่ดีนี่มีดุเหมือนกันนะคะ แต่ไม่ใช่ว่าจะคอยซ้ำเติม ดุแบบให้เราปรับปรุงตัว ไม่ขึ้นเสียง ... นี่แหละค่ะ สิ่งที่ผู้เป็นเจ้านายควรต้องมี คือ นอกจากใช้อำนาจในงานให้เป็นแล้ว ควรได้ใจลูกน้องด้วยนะ ... เพราะการทำงานด้วยหน้าที่ กับทำงานด้วยใจนี่ผลลัพธ์มันอาจไม่ต่างกันมากก็จริง แต่มันก็ต่างกันนะ เอ๊ะ ยังไง อธิบายไม่ถูกซะงั้น ... แต่เชื่อเถอะค่ะ จะเห็นก็เมื่อตัวเองออกจากตำแหน่งไปแล้วนั่นแหละ เจ้านายบางคนพอพ้นจากตำแหน่งเท่านั้นแหละ ตัวใครตัวมัน อย่าได้ติดต่อมาอีกเลย เจอกันบางคนที่ไม่ยกมือไหว้เลยด้วยซ้ำ (เคยเจอมากับคนใกล้ตัว) ... แต่ถ้าเป็นเจ้านายที่น่านับถือ ยังไงหนูก็จะไม่ลืมค่ะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือล่ะก็ ขอให้บอก ... แต่จุดเปลี่ยนชีวิตเลขาน้อย ๆ ของอิช้านนน มันอยู่ที่เจ้านายคนที่สามนี่แหละค่ะ ทำเอาเครียดดดดดเหมือนกัน เฮ้อ คนเราน๊อ ทำไมมันได้ต่างกันเช่นนี้ ... เจ้านายคนที่สามเป็นผู้ชายค่ะ แต่ทำม๊ายยยย ... อิ อิ ต่อบล๊อกหน้าละกันน๊า Create a playlist at MixPod.com   Create Date : 17 ตุลาคม 2553     Last Update : 17 ตุลาคม 2553 21:44:42 น. Counter : 462 Pageviews.   1 comment Share Tweet

เจ้านายคนที่สอง ... ต้องกลับมาเป็นเลขาอีกครั้ง ก่อนจะเข้าเรื่องเจ้านายคนที่สอง ลืมเม้าท์เรื่องนายคนแรกอีกหน่อยนึง .. ทิ้งทวน มีอยู่ครั้งนึงที่รับไม่ค่อยได้เท่าไหร่ คือ นอกเวลางานแล้วประมาณ 1 ทุ่ม กลับมาหอพักแล้ว กินข้าว ดูทีวี กำลังสบายใจ .... กริ๊งงงงง อุ้ย เสียงโทรศัพท์เชยไปหน่อย นี่ ... ตอนนี้อยู่ที่ไหน เออ ... อยู่ที่หอพักค่ะ ช่วยไปซื้อกุญแจล๊อกกระเป๋าของยี่ห้อ ... มาให้พี่ที่ร้านอาหาร ... ตอนนี้เลยนะ พี่ต้องเอาให้ท่านผู้ใหญ่เดี๋ยวนี้เลย ... โอย กำลังนอนดูทีวีชิว ๆ ขัดจังหวะดีแท้ ไม่ถามหน่อยเลยเหรอว่าสะดวกไปซื้อให้มั้ย ... ขับรถหน้าตั้งไปซื้อให้ ดีนะที่พักอยู่ใกล้ห้างฯ พอไปถึงที่ร้านอาหาร โอ้โห ท่านที่เรียกว่าผู้ใหญ่ พร้อมผู้ติดตามอื้อ (คิดตอนนั้น คนตั้งเยอะมาใช้ตรูทำไมฟระ ) ... เดาได้อย่างเดียว คือ เสนอเองเพื่อเอาใจนายค่ะ แล้วทำไมต้องมาลำบากหนูด้วยอะ .... นี่แค่บางเรื่องเท่านั้น วันหยุด เข้าห้องน้ำ ทุกที่ต้องพกโทรศัพท์ เผื่อเจ้านายชีจะโทรมาสั่งการ ทั้งเรื่องงานราษฎร์ งานหลวงค่ะ ... อยู่มาได้เกือบปี ตัดสินใจลาออก บอกว่าแม่ให้กลับไปดูแลกิจการที่บ้าน เจ้านายชีบอกว่า ไม่ได้ต้องบอกล่วงหน้า 2 เดือน ถึงจะให้ออก ... ในระเบียบให้แจ้งล่วงหน้าแค่ 1 เดือน นี่นา กว่าจะได้ออก อ้างเหตุ ร้อยแปดพันเก้า เพราะเจ้านายกลัวได้คนมาแทนเราแล้วไม่ถูกใจอะค่ะ ... ลาออกได้เกือบเดือน มาสอบได้ที่งานราชการแห่งหนึ่ง ซึ่งก็คือที่ทำงานในปัจจุบันของเรา คราวนี้อยู่ในส่วนงานเลขาตรง ๆ เลย ดูแลเจ้านายอย่างเดียว งานเอกสารก็แล้วแต่นายจะให้ทำ ... เจ้านายคนที่สองเป็นผู้ชาย เป็นคนเลือกเราเข้ามาทำโดยตรงเลย เจ้านายคนนี้บอกว่า ที่เลือกเพราะเห็นว่า เรียนจบเกียรตินิยม มีประสบการณ์ทำงานด้านเลขามา อีกอย่างใช้คอม ฯ คล่องดี ... มาทำงานวันแรก มารายงานตัวก่อน แล้วก็มีพี่คนนึงนำไปที่ห้องทำงานเจ้านาย ความรู้สึกแรกจำได้ดีเลย โอ้โห นี่มันสถานที่ราชการเหรอนี่ หรูหราไฮโซมั๊กมากกกกกก ขอบอกว่าวันที่มาทำงานนี่แหละ ถึงรู้ว่าตำแหน่งเจ้านายเราก็ไฮโซตามสถานที่เหมือนกันเด้อ คือรู้แต่ว่าต้องมาทำงานด้านเลขาเท่านั้นแหละ แต่ไม่รู้ว่าจะมาเป็นเลขาใคร ... เพราะตอนแรกไม่ได้ตั้งใจมาสอบเท่าไหร่ ยังเข็ดอยู่ แต่ว่า ณ ตอนนั้นตกงานไม่มีทางเลือก ได้ที่ไหนก่อนก็ทำ ไม่งั้นหน้าแห้งแน่ ๆ ... หลังจากรู้ตำแหน่งแล้ว ตัวเกร็งทันทีเลย หรือว่าเราจะมาไม่ถูกที่ไม่ถูกเวลาอีกละ จะถอยก็ไม่ได้แว้วววววว เดินหน้าโลดดดดดด .... เจอเจ้านายครั้งแรก ช่างน่าเกรงขามเสียนี่กระไร ถามเลขาคนเก่าที่กำลังจะลงไปทำหน้าที่อื่น ก็บอกว่าเจ้านายดุนิดหน่อยนะ ... เอาแล่ว ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ แล้ววววววววว หนีเสือปะจระเข้ เปล่านิ ... ยาวละ ไว้มาต่อบล็อกต่อไปเนอะ Create a playlist at MixPod.com   Create Date : 11 ตุลาคม 2553     Last Update : 11 ตุลาคม 2553 0:33:28 น. Counter : 334 Pageviews.   7 comment Share Tweet

เจ้านายคนแรก - บทเรียนการเป็นเลขา สิ่งที่ได้เรียนรู้จากนายคนแรก มีมากมายจริง ๆ ชีวิตนี้ไม่มีวันลืม ... นายคนแรกนี้เป็นผู้หญิง เป็นคนอารมณ์ร้อน จุกจิกทุกอย่าง แม้กระทั่งตุ้มหู ก็ไล่ให้เปลี่ยน เพราะว่ามันดูเด็กไป คิดดูละกัน เรียกว่าติ ตั้งแต่หัวยันเท้า ... เจ้าระเบียบ ห้ามวางของเกะกะตา เรียงแฟ้มให้เป็นสีและแนวเดียวกัน ... เจ้ายศเจ้าอย่าง ทานข้าวต้องมีผ้ารองจาน รองแก้วน้ำ เป็นชุดเดียวกัน เรียกชื่อจริงลูกน้องอย่างเดียว (อันนี้อาจจะดี เพราะเป็นทางการ แต่ดูไม่สนิท) เวลาเดินต้องเดินนำหน้า เยื้อง ๆ ออกไปหน่อย เพราะต้องคอยเปิดประตู กดลิฟท์ (เริ่มเวอร์ แต่มันก็ถูกหลัก เอ๊ะ ยังไง) ... ใครมาพบโดยไม่ได้นัดไว้ จะปล่อยให้คอยจนน่าเบื่อ แม้กับคนที่ไม่ได้มาเรื่องงานก็ตาม ... เพราะฉะนั้น คนที่จะมาทำงานด้วยต้องหัวไว กระฉับกระเฉง ตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เวลาไปไหนต้องพกสมุดโน๊ตติดตัวไว้คอยจดรับคำสั่งไม่ให้ตกบกพร่อง ใครคิดภาพไม่ออกไปดูได้ในเรื่อง The devil wear Prada นั่นแหละตรงสุด ๆ ใครจะคิดว่านิยายกลายเป็นเรื่องจริงได้ซะงั้น ... ขอบอกว่าตอนที่ลาออกจากที่นี่ไปพักนึงแล้วถึงได้ดูเรื่องนี้ มันช่างเหมือนชีวิตเลขาน้อย ๆ อย่างเราซะจริง ... แต่ก็นั่นแหละค่ะ สิ่งที่เจอมามันกลับกลายมาเป็นประโยชน์ในชีวิตประจำวันของซะเอง และเอื้ออำนวยต่อการทำงานในปัจจุบันมากมาย ... เราได้งานปัจจุบันก็เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมานี่แหละค่ะ นำมาใช้ได้จริง เพราะตอนนี้ก็ยังคงเป็นงานเลขาอยู่ แต่ไม่บอกว่าที่ไหน เอิ๊กกกกกก ... ถึงแม้ว่าตอนนั้นจะรู้สึกไม่ดีกะนายคนนี้มาก ๆ แต่ตอนนี้กลับสำนึกในบุญคุณที่ทำให้เราเป็นงานจริง ๆ วัดได้จากการร่วมงานกับคนอื่น ในหน่วยงานอื่น คือ ให้งานมา เราทำได้ และเร็วด้วยซี ... ประสบการณ์ทำให้เราโตขึ้นจริง ๆ หลังจากลาออก เพราะกลัวตัวเองจะเป็นบ้า (ในตอนนั้น) ก็เข็ดขยาด ไม่เอาอีกแล้ว งานเลขา ... แต่ทำไม๊ บุพเพอาละวาด ได้กลับมาทำงานเลขาอย่างเดิม ... แล้วก็ช่วงนั้นตำแหน่งเจ้าหน้าที่ มีคนหมุนเวียนลาออกกันเป็นว่าเล่น เพราะว่าทนเจ้านายคนนี้ไม่ไหว คิดดูเอาละกัน ขนาดเป็นงานราชการที่คนแย่งกันเข้านะเนี่ย ... หลังจากลาออกก็คิดแต่ว่าอยากไปทำงานแบ็งค์ แต่รู้มั้ยคะ ช่วงนั้น ไม่มีแบ็งค์ไหนเปิดรับเลย มีแต่แบ็งค์ทหารไทย เท่านั้น ซึ่งเราก็สอบไม่ผ่าน เพราะเราไม่รู้จะอ่านอะไรไปสอบ อย่างว่าเนอะ ไม่ใช่ทางของเรา ก็ต้องก้มหน้าหาทางที่เป็นของเราต่อไป ... วันนี้พอแค่นี้ก่อน บล็อกหน้าจะอัพเรื่องเจ้านายคนที่สอง ใจดีมั๊กมาก ... บล็อกนี้แปะเพลงนี้นะ อาจไม่เกี่ยวกับเนื้อหา แต่ชอบ ... Create a playlist at MixPod.com   Create Date : 08 ตุลาคม 2553     Last Update : 8 ตุลาคม 2553 18:51:31 น. Counter : 424 Pageviews.   5 comment Share Tweet

เจ้านายคนแรก...จุดเริ่มต้นของเลขาหน้าใส ไม่ได้เรียนเลขา ไม่ใช้ตัวแสดงแทน ... แต่ทำไมต้องมาเป็นเลขา ... ได้เป็นเลขาแบบไม่ได้ตั้งใจ ... สอบได้ที่สำนักงานแห่งหนึ่ง (งานราชการ) ในตำแหน่ง นักวิชาการ... เข้ามาตอนแรก เพิ่งจบใหม่ได้ไม่ถึงปี หน้าใส วัยเอาะมาก ... ตอนนั้นมีตำแหน่งใหม่ที่สอบได้ 2 ตำแหน่งเท่านั้น คือ นักวิชาการ กับ เจ้าหน้าที่ ... ซึ่งคนที่สอบได้เจ้าหน้าที่ ต้องทำหน้าที่ในตำแหน่งเทียบได้กับ ซี 1 ส่วนนักวิชาการนั้น เทียบได้กับวุฒิ ป.ตรี หรือ ซี 3 แล้วคนที่สอบได้เป็นเจ้าหน้าที่เค้ามีอายุมากกว่า แต่ต้องทำในหน้าที่รองจากเรา คล้าย ๆ กับผู้ปฏิบัติมากกว่า ... เจ้านายเป็นผู้หญิง เห็นเราครั้งแรก กับพี่ที่มารายงานตัวพร้อมกัน และต้องทำงานกับเจ้านายคนนี้ด้วยกัน ... มองเรา ประมาณว่า หน้าเด็ก ๆ ใส ๆ อย่างเธอ จะทำงานได้เร้อออออ แถมยังมาในตำแหน่งสูงกว่าพี่คนนั้น ซึ่งในสายตาเจ้านาย เค้าเห็นว่าพี่คนนั้นเหมาะสมกับตำแหน่งนักวิชาการมากกว่าเรา หลังจากโดนสอบประวัติเรียบร้อย รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ไม่ถูกไม่ถูกเวลา แรก ๆ เจ้านายมักจะเรียกใช้พี่คนนั้น ต่อไปจะเรียกว่า พี่เอ มากกว่าเราเสมอ บททดสอบแรก เธอ... ไปร่างหนังสือเกี่ยวกับ.... และให้ส่งภายใน 30 นาที เราก็เฮ้ย ร่างหนังสือก็พอเป็นบ้างเพราะเรียนมาบ้าง ศึกษามาบ้างแล้ว เพราะรู้ว่างานในตำแหน่งนี้ต้องใช้ แต่ว่า ไม่โหดไปหน่อยรึ ให้เวลาซะน้อยนิด แล้วหนูจะทำทันมั้ยเนี่ย แต่ขอโทษค่ะ เรื่องแค่นี้ทำอะไรหนูไม่ได้ร๊อกกกกกก เราก็รื้อของเก่ามาสิคะ เอามาเป็นแนวทาง แล้วร่างไปเท่าที่ทำได้ .... พอส่งไปให้เจ้านาย .... อืม ... ผิดตรงนี้ ตรงนี้ ฯลฯ ไปแก้มา ไม่มีคำชม ไม่มีคำตำหนิ ใด ๆ ทั้งสิ้น ... ก็ยังดี ไม่โดนด่าล่ะวะ เลขาหน้าใส มานั่งหน้าแห้งแก้งานอยู่ที่โต๊ะ ส่วนพี่อีกคนได้รับให้ไปงานส่วนตัวให้คุณเจ้านาย ... จากที่โดนสั่งให้ร่างหนังสือบ่อย ๆ ในเวลาด่วน ๆ หลาย ๆ ครั้ง ก็คล่องค่ะ ... สั่งมา หนูทำได้ อะไรที่เคยโดนแก้ เราก็จะไม่ทำอีก ซึ่งทำให้เจ้านายเราพอใจมาก ... เริ่มรู้สึกกับเราดีขึ้น ... เจ้านายเราไปประชุม สัมมนา มาแล้วต้องทำแผน หรือว่าทำรายงานส่งไปให้ส่วนกลาง ไม่เคยทำเอง ... ตุ๊บ โยน เอกสารทั้งหมดลงบนโต๊ะ ... เอ้า เอาไปศึกษาแล้วสรุปตามแบบที่เค้าวางไว้ให้นะ ... เรา (อึ้ง) คิดในใจ ... ตรูอายุเท่านี้ ผ่านงานมาไม่กี่เดือน เล่นให้ทำแผนเลยเรอะ ... ตกเย็นวันนั้น โทรหาแม่สิคะ ... แม่ขา ๆ แล้วหนูจะทำยังไงกับมันดีล่ะเนี่ย ตอนนั้นแม่ก็ช่วยชี้แนวทางว่าให้ ทำนู่น นี่ นั่น ก่อนนะ เราก็อืม ๆ แล้วทำตาม ค้นจากแผนเก่า ๆ ด้วย ... จนทำเสร็จ... เจ้านายชีรับไปดู ดู ดู แล้ววงสีแดง ไว้ให้กลับไปแก้ไข ... อิ อิ แสดงว่าใช้ได้ เฮ้อ ... นี่งานในหน้าที่ส่วนหนึ่ง ยังไม่หมด ส่วนงานที่ไม่ใช่หน้าที่ก็มีค่ะ จะไว้เล่าต่อในบล็อกถัดไป ... ปัจจุบันเราไม่ได้ทำงานที่นั่นแล้วนะ ช่วงนี้ชอบเพลงนี้ Create a playlist at MixPod.com   Create Date : 28 กันยายน 2553     Last Update : 28 กันยายน 2553 12:52:44 น. Counter : 278 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• lozocat
• มาดามอุ้ย
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• Lilac Girl
• addsiripun
• thaispicy
• BLACK BERRIES
• gatocat
• arlendil
• Webmaster - BlogGang

• รีวิวสายการบิน
• เวปคนรักแมว
• คนไทยในเมกา
• มหาวิทยาลัยรามคำแหง
• จองโรงแรมต่างประเทศผ่านเนท
• แอร์เอเชีย
• เนติบัณฑิตยสภา
• ดูทีวีออนไลน์
• วิทยุออนไลน์
• thaijustice
• ดูซีรีย์เกาหลี
• BlogGang.com