อ่านแล้วหวาดเสียวแทนเนาะ..
เดี๋ยวนี้ที่ทำงานแทบทุกที่จะเป็นแบบนี้
คือลดคนแต่เพิ่มงาน ที่ทำงานส้มก็เป็น
ส้มงี้เกาะขาเก้าอี้อย่างแน่น อดทนได้ทุกอย่าง
คิดซะว่าเพื่ออนาคตของลูกล่ะ..

มาให้กำลังใจค่ะ เพื่อลูกเกาะงานไว้นะคะ เฮ้อคนเป็นแม่มีทางเลือกน้อยจัง

ลดคนตั้ง 50% เยอะมากเลยนะ
เอ๋โชคดีแล้วหล่ะ ที่รอดมาได้
สู้ต่อไป ชีวิตมนุษย์เงินเดือนอย่างเรา

อ่านแล้วตกใจแทนเลยจ้ะ ต้องอดทนกันต่อไปเนอะ เพื่อลูกๆ สู้ๆ นะจ๊ะ

ทำงานยุ่งมากไหมค้าเป็นกำลังใจให้นะคะ

ไม่อัพบล็อคเลยมาทักที่บล็อคนี้ล่ะค่า ... แม่น้องออโต้เปิดบริษัทแล้ว คงงานยุ่งมาก แต่ขอให้ผ่านไปด้วยดี งานเจริญก้าวหน้า นะคะ เมื่อวานยังบ่นกับคุณครูของกะบูนว่ามีงานไรที่ทำไปเลี้ยงลูกไปได้ไหมเนี่ยยยเหมือนจะใจสู้แต่ไม่ได้แกร่งขนาดนั้นเหมือนกันค่ะ ท้อเหมือนกันค่ะ แต่ต้องไม่ถอยเพราะลูกอยู่บนหลัง ถ้าถอยซะคนลูกก็แย่ไปด้วย เรามาสู้เพื่อลูกกันนะคะ

ไม่ได้มาทักนาน มาเจอหัวข้อ ต๊กกะใจ

แล้วมาอ่านความเห็นข้างบน

ดีใจด้วยนะคะ :-) กับบริษัทที่เปิด
มาเล่าให้ฟังบ้าง ขายอะไร ยังไง บอกด้วยนะคะ

อ่านจนจบ เจอรูปนายออโต้ หล่อมากมาย คิดถึงจ้า

มาเยี่ยมค่ะ เอากำลังใจมาส่ง เป็นยังไงบ้างคะ เหนื่อยหรือเปล่า จะปีใหม่แล้วรักษาสุขภาพนะคะ

เดี๋ยวนี้บริษัทส่วนใหญ่เน้นเรื่อง IT มาก ๆ อยู่แล้วคะ พนักงานอย่างเราก็ต้องพัฒนาตัวเองไปเรื่อย ๆ ไม่ให้ระบบมานำหน้าได้ ยิ่งมีลูกให้ต้องรับผิดชอบก็ต้องสู้เนาะ อ่าน ๆ แล้วเห็นเหมือนเปิดบริษัทเองแล้วเหรอคะ ยังไงขอให้กิจการก้าวหน้า ๆ นะคะ สู้ ๆ ค๊า