| Rome wasn't built in a day.!
|
|||||||||||||
กุหลาบรัติกาล เพิ่งอ่านจบ กุหลาบรัติกาล สนุกดีนะ การค้นพบดอกกุหลาบ สีน้ำเงินเข้ม ที่ไม่มีใครในโลกเคยผสมพันธุ์ มันได้ นางเอก เรียนจบอเมริกา และทำงานที่กระทรวง - จำไม่ได้... พ่อ แม่ เสียชีวิต ด้วยอุบัติเหตุ เพื่อน ชื่อ มานนท์,, สนิทกัน ตั้งแต่อยู่อเมริกา คอยช่วยเหลือทุกอย่าง แม้ตอนพ่อแม่เธอ เสีย - เขาเป็นธุระให้หมด อยู่มาวันนึง เธอได้ข่าวว่า เธอได้รับมรดกจากยาย เป็นบ้าน-คุ้มขนาดใหญ่ ทางภาคเหนือ...ช่วงปิดเทอม มานน ไม่มีสอนที่มหาวิทยาลัย เธอลาพักร้อนได้ 1 สัปดาห์ จึงเดินทางเพื่อไปดู- ขาย แพม ขับรถไปเชียงใหม่ รถโฟวิลของเธอ ยังใหม่ พลัดกันขับกับเพื่อนสนิท มานน เมื่อมาถึงคุ้ม - ใหญ่ อลังการมาก มีของล้ำค่ามากมาย เธอคิดจะจดทำบัญชี รายชื่อ ด้วยความ ที่มานน ชอบดอกไม้ สวนของเจ้ายาย ใหญ่มาก มีกุหลาบพันธุ์หายากมากมาย ...เขาไปพบ กรีนเฮ้า -เรือนเพาะชำ แอบอยู่ปลายสุดของแปลงกุหลาบ และมีม่านดอกไม้-ไม้เลื้อย คลุมอยู่ แหวกเข้าไป ข้างในเรือนเพาะชำ เขาจึงไปพบ กุหลาบสีน้ำเงินเข้ม เขาดีใจมาก รีบบอกให้แพมรู้ ทั้งสองคนเรียกมันว่า กุหลาบรัตติกาล ทั้งสอง จะเก็บเป็นความลับ และจะจดลิขสิทธ์-สิทธิบัตร ของกุหลาบพันธุ์นี้ ... นน โดนหนามกุหลาบทิ่ม ที่มือ,,,ทำให้เขาเป็นไข้และเพ้อ..ถึง นิลนวารา... แพม ได้โทร ไปขอความช่วยเหลือ จาก ดร.ชาลร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านพันธุ์กุหลาบหายาก - พืชพรรณหายาก เธอชวน ดร มาที่คุ้มที่อยู่บนเขา ห่างเชียงใหม่ 3 - 4 ชม. เมื่อไปถึง เขาพบกุหลาบสีน้ำเงิน ขอถ่ายรูป เก็บตัวอย่าง เนื้อเยื่อ เพื่อเอาไปพิสูจน์ แต่ มานน ไม่ยอมให้เด็ดดอก-หักกิ่ง-ใบ ชาลร์จึงทำได้แค่ถ่ายรูป ...ต่อมา ซีดีที่เลขาก๊อปรูป จากกล้อง เพื่อเอาไปอัด หายไป... มีคนบุกรุก ไปทำลาย- ค้นหากุหลาบรัติกาล... ชาลร์แนะนำใหตัดก้าน - ใบ - ดอก ของดอกไม้ทุกดอก ในกรีนเฮ้า เพื่อไม่ให้หัวขโมยรู้ ว่าเป็นต้นไหน หากเข้าไปยัง กรีนเฮ้าได้ แพม ไปรับเพื่อนสนิท มิ-ที่เดินทางมาจาก กทม ...เพื่อพักผ่อน...เธอทำร้านดอกไม้ -วุธแฟนของมิทำสวนกุหลาบส่งออก ,,,ที่กำลังฝืดเคือง ธุรกิจ ดอกไม้ -กุหลาบถูกส่งกลับตีคืน 2 -3 ตู้คอนเทนเนอร์ มานน ไม่ไว้ใจ ขุดกุหลาบ จะไปฝากไว้ เจ้ายาย พี่สาว ของเจ้ายายแพมที่อาศัยอยู่เชียงใหม่ มิช่วยขุด โดนพิษ ของหนามกุหลาบตำ เป็นไข้ กุหลาบในสวนถูกขโมย แพมมัวแต่กังวลเรื่องเพื่อนสาวคนสนิท ไข้สูงมาก เพ้อ ชัก และเสียชีวิตในที่สุด มานนท์ เครียดที่กุหลาบหาย ขับรถของแพมกลับคุ้ม ระหว่างทางโดนคนร้าย ขับรถตาม และชน จนได้รับบาดเจ็บสาหัส ฝรั่งสองคน เป็นคนจากบริษัท ค้าขายพืชพรรณพิเศษ ต่างๆ ทั่วโลก มาศึกษา กุหลาบขาวเชียงดาว แล้วมาพบ ดร ชาร์ล แล้วขโมย ซีดี ที่มีรูปของกุหลาบรัติกาลไป นั่นเอง ฝรั่งสองคนคิดว่า คนขับ คือแพม แต่ไม่ใช่ กลายเป็น มานนท์ เขาจับคนผิด - มานน บอกว่าไม่รู้ ก็โดนซ้อม และถูกขังในยุ้งฉาง-บ้านเก่าๆ หลังหนึ่ง นนคิดจะโกหกว่า แพมรู้ ว่ากุหลาบอยู่ไหน ให้เอาตัวเขาไป พบแพม แล้วเธอจะบอก คนขโมยกุหลาบคือวุธ แฟนเพื่อนสนิทของแพม ที่กำลังมีปัญหาด้านการเงิน เพื่อนสาวแอบโทรศัพท์ไปบอกแฟน และสถานที่ที่เอากุหลาบลงปลูกไว้ คืนนั้นเขาขับรถจากกทม พร้อมลูกน้องพม่าสองคน มาขโมยกุหลาบ เขาโดนหนามกุหลาบตำ ขากลับเขา ขับรถไม่ไหว ปวดหัว ตาลาย ไข้ขึ้น เขาจึงฝากกุหลาบไว้กับเพื่อนที่ ทำสวนกุหลาบที่จ.ตาก เขาไม่สบาย ไข้สูง เพ้อ ชัก เพื่อนนำส่ง โรงพยาบาล อาการหนัก ชักและเสียชีวิตในที่สุด แพมตัดสินใจเล่าเรื่องให้เจ้ายาย พี่สาวแท้ๆ ของยายเธอ ฟังว่า เจ้ายายของเธอผสมพันธุ์กุหลาบสีน้ำเงินได้แล้ว เรื่องวุ่นวายที่มีคนมาขโมยกุหลาบในสวน ก็เพราะ หากใครได้กุหลาบไป ก็จะรวยล้นฟ้า เพราะกุหลาบน้ำเงิน ไม่เคยมีใครในโลกผสมพันธุ์ ขึ้นมาได้ และเธอตัดสินใจจะไม่ขายบ้าน-คุ้มของยายแล้ว จะเก็บรักษาไว้ เพราะรู้สีกผูกพัน กุหลาบจะเอาไปจดสิทธิบัตรแล้วนำออกขาย แต่ยังไม่ได้ทันทำอะไร ก็มาเกิดเรื่อง ถูกขโมยไปก่อน ตำรวจมาพบ เพราะพบรถโฟวิล ชื่อของเธอ โดนชนเละ ที่ทางขึ้นเขา คนขับหายไป คือ มานน เพื่อนของเธอ เจ้ายาย เลยเล่าเรื่องน้องสาวให้ฟัง ว่า หมกมุ่น กับการปลูกกุหลาบมาก สั่งซื้อกุหลาบพันธุ์หายาก มาจากต่างประเทศ ทดลองผสมนั่นนี่ จนได้กุหลาบหลายสีมากมาย และมีความมุ่งมั่นตั้งใจว่า จะผสมพันธุ์กุหลาบสีน้ำเงิน ขึ้นมาให้ได้ มีลูกสาวคนเดียว คือ แม่ของแพม อยู่มาวันนึงเจ้าตาป่วย ไข้สูง ชัก และเสียชีวิต ตั้งแต่นั้นมาเธอก็ไม่ได้ผสมพันธุ์กุหลาบ และไม่ให้ใครเข้าไปในกรีนเฮ้าอีกเลย เจ้ายายผู้พี่ ต้องไปอยู่เป็นเพื่อนน้องสาว มีอยู่วันนึง แม่ของแพมแอบเข้าไปในกรีนเฮ้าส์ เจ้ายายรู้เข้า ทะเลาะกันใหญ่โต แล้วแม่แพม ก็หนีออกจากบ้าน และไม่กลับมาที่คุ้มอีกเลย เจ้ายายผู้พี่อยู่ในบ้าน เลยไม่รู้ว่าทะเลาะอะไรกัน อีกหลายสิบปีต่อมา เจ้ายายของแพมก็เสีย ก่อนตาย เจ้ายาย ยกสมบัติ เงินทอง ให้เจ้ายายผู้พี่และลูกหลาน เหลือคุ้ม และที่ดินไว้ให้ลูกสาว ทนายความของตระกูล ตามหาแพม ที่เป็นหลานสาวคนเดียวของเจ้ายายอยู่ 2-3 ปี จึงพบ ...เจ้ายายของเธอ ได้มอบคุ้ม -สวนกุหลาบ-ข้าวของทั้งหมดในบ้านให้เธอ แพมกับชาร์ล เข้าเมืองเพื่อแจ้งตำรวจ และจะกลับไปค้นหาบันทีกเจ้ายาย ว่า ผสมกุหลาบสีน้ำเงินได้อย่างไร ไม่มีต้นกุหลาบ อย่างน้อยได้สูตรผสมให้มัน ก็น่าจะแลกกับชีวิต ของมานนได้ ตำรวจ รับแจ้งความ และให้เธอเปลี่ยนเครื่องโทรศัพย์ของตำรวจ เครื่องนั้นมีเครื่องดักฟัง จะได้รู้ว่า คนร้ายอยู่ที่ไหน โดยการถ่วงเวลาพูด กับมันให้นานที่สุด แพม กับ ชาร์ล ขับรถกลับไปที่คุ้ม ได้ค้นพบบันทีกของเจ้ายาย ที่เขียน โดยรหัสมอส เขาแปลออกมา และ ได้ความว่า กุหลาบสีน้ำเงินเกิดจาก การเอาไม้เลื้อยดอกสีน้ำเงิน ชื่อ นิลนวารา เป็นพืชที่มีเฉพาะถิ่น ขึ้นหลังภูเขาบ้านยายเท่านั้น มาผสมพันธุ์กับกุหลาบฝรั่งเศสพันธุ์นึง โดยใช้ไวรัสเป็นตัวนำพา ในสมัยก่อน เจ้ายายอาจจะได้เรียนการตัดต่อยีนส์ด้วยเชื้อไวรัส หรือปัจจุบันเรียก พันธุวิศวรรมทางพืช จากประเทศอังกฤษ แล้วทดลองทำเองจนสำเร็จ แพมได้รับโทรศัพท์ นัดพบ จากฝรั่ง ว่าจับตัวมานนไป หากอยากเอาชีวิตคืน ให้เอากุหลาบสีน้ำเงินมาแลก ที่วัดแห่งหนึ่ง ในอำเภอเมือง จ.เชียงใหม่, ชารล์ ออกไปตามหา ต้นไม้พิเศษ กับชาวเขาผู้ชาย ที่แพมจ้างมาเฝ้าบ้าน แพมได้ฟังคำบอกเล่าเรื่องตำนาน จากแม่บ้านชาวเขาที่จ้างมาอยู่ด้วย ว่า หลังเขา มีเรื่องเล่าว่า ชายคนหนึ่งจากเชียงใหม่ เดินทางมาพบรักกับนางกุหลาบคำ แล้วปลูกสร้างประสาทสีทองขึ้น อาศัยอยู่กับภรรยา ต่อมาคิดถึงภรรยาเก่า ที่เชียงใหม่ จึงหนีนางกุหลาบคำไป นางเสียใจมาก ตายและกลายร่างเป็นดอกไม้สีดำ คือ นิลนวารา นั่นเอง ซึ่งเป็นดอกไม้ที่ออกดอกสีน้ำเงินเข้ม เกือบดำ มีพิษ บนเขามีสวนสวย มีพืชพิษ แมลง งู และสัตว์ร้าย มากมาย เพราะไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ ประสาทของตัวเอง กลัวคนอื่น จะมาทำร้าย- ขโมยทรัพย์สมบัติ แพม จึงไปเปลี่ยนเสื้อผ้า รองเท้าผ้าใบ พร้อม เชือก-ตะขอปีนเขา แม่บ้านห้ามไป ก็ไม่ฟัง แค่ฝากบอกว่า หากคุณชาร์ลกลับมา ให้บอกว่าเธอไปที่ภูเขาหลังบ้าน แพมขึ้นเขาไป สำรวจตั้งนานไม่พบไม้เลื้อย เธอหิวน้ำ จึงวักน้ำจากแอ่งน้ำเล็กๆ มาดื่ม เธอเห็นภาพประสาทสีทอง ในน้ำ แต่พอมองขึ้นมาเหนือน้ำ-บนพื้นดิน ก็ไม่มี เธอได้ยินเสียงเรียก ของหญิงสาว-ของนิลนวารา,,ว่า เธออยู่ตรงซอกหิน เธอเดินตามไปที่ชโงกหิน เธอเห็นไม้เลื้อย ออกดอกสีน้ำเงิน ขี้นอยู่ข้างชอกหิน เธอกำลังจะก้าว ชาร์ลวิ่งเข้ามาดึงตัวเธอได้ทัน ก่อนตกเขา สร้อยที่เจ้ายายผู้พี่ให้ไว้ ของเจ้ายายเธอขาด หลุดร่วง เธอเล่าให้ฟัง ว่า มีเสียงกระซิบบอก ว่าไม้เลื้อย อยู่ซอกเขา เธอเลยเดินไป ชาร์ลว่า เขาขึ้นเขามาเห็นเธอเดินไปชโงกหิน เรียกเท่าไรก็ไม่ฟัง ตัดสินใจวิ่งมา ดึงตัวไว้ได้ทันก่อนตกเขา กำลังจะกลับ แพมพบว่าสร้อยขาด ชาร์ลไปหาให้แล้วเจอ สร้อยขาด ล็อกเกตแตก ด้านใน มีดอกไม้สีน้ำเงินแห้ง อยู่ ที่แท้ นิลนวารา ห้อยอยู่ในล๊อกเกตของยายที่ให้เธอไว้ อยู่กับเธอตลอดเวลา ชาล์รห้ามแตะต้องมัน เอาผ้าเช็ดหน้าห่อไว้ เพราะคิดว่าเป็นพืชพิษ รุ่งขึ้น ขับรถจะลงเขากลับ เชียงใหม่ เผอิญ รถของชาร์ลเสีย มาช้า ชาลร์ โทรนัด กับดร. ไอโก๊ะ ที่หมายปอง ดร.ชาล์ร และคิดว่า แพมแย่งคนรักของเธอ ก่อนหน้า ไอโก๊ะปรุงพ๊อตเพอรี่-ดอกไม้แห้ง ที่ใส่ยาพิษ มอบให้แพม ชาร์ลไปเห็นโถดอกไม้เข้า จึงนัด ดร.ไอโก๊ะให้ไปรอที่ร้านอาหาร เพื่อต่อว่า ว่าไอโกะทำผิดจรรยาบรรณ ของอาจารย์มหาวิทาลัย... ชาร์ลบอกไอโกะว่าหากเสร็จธุระ กับแพม ที่วัด มีเรื่องจะคุยด้วย เธอรอนาน จนทนไม่ไหว เดินไปที่วัด ที่ชาร์ลบอกว่า มีธุระ เธอจึงถูกฝรั่งสองคนจับไป เพราะคิดว่า ไอโกะ เป็นแพม... จับผิดตัว ชาร์ลกับแพม มาไม่ทัน ฝรั่งเลยโทรขู่ - นัดกันใหม่ แพมโทรไปแจ้งตำรวจ และวางแผนดิบดี ว่าคนร้ายให้ไปเจอที่วัดอีกวัดนึง ที่จ.เชียงใหม่ พร้อมเอากุหลาบไปให้ เพื่อแลกกับตัวประกัน ชาร์ลขุดกุหลาบปลอมไว้ต้นนึง เผื่อให้แพมถือไป และเตรียมสูตรเขียนใส่กระเป๋าสะพายไว้ เพราะเจ้าสองคน เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านพรรณพืช อาจจะรู้ว่า ไม่ใช่ต้นของกุหลาบสีน้ำเงิน ค่อยยื่นกระดาษที่เป็นสูตรให้ ตำรวจ วางแผนใหม่ จะปลอมตัวแฝงเป็นประชาชน ผู้คนในวัด พอถึงเวลานัด แพมเดินออกจากรถ ขอแลกกุหลาบ กับตัวประกัน 2 คน ต่างเดินมาตรงกลางลานจอดรถ ฝรั่งได้ต้นกุหลาบ แล้วยิงเพื่อนอีกคนตาย - หักหลังเพื่อน -ไม่มีสัจจะ ในหมู่โจร และกำลังเล็งปืนยิง ดร.ไอโก๊ะ แพมโดดไปพลัก ไอโกะล้ม มันกำลังจะยิงแพม ดร.ชาล์ร วิ่งออกมาจากรถมาปกป้อง-กันแพม ตำรวจที่ปลอมตัวอยู่ ยิงกลับไปที่ ฝรั่ง คนร้ายคนนั้น ตายคาที่ ช่วงที่มันกำลังเล็งปืนไปที่แพม... คนร้ายเสียชีวิต ทั้งสองคน มานนท์ไม่โดนยิง บาดเจ็บจากรถถูกชนคราวก่อน เข้ารักษาที่โรงพยาบาล แพม พบมือถือของเพื่อนสนิท-มิ และพบว่า เบอร์โทร ออกสุดท้ายคือแฟนเธอ-วุธ เธอโทไปหาวุธ แต่ไม่พบ และทางพ่อแม่ บอกว่า เสียชีวิตแล้ว ที่จังหวัดตาก เขาไปหาเพื่อนที่ ทำสวนกุหลาบที่ จ.ตาก แล้วป่วย เสียชีวิต ไอโกะ เอารีพอร์ต ความเป็นพิษของดอกไม้สีน้ำเงินมาให้แพม ที่บ้านเจ้ายาย และบอกว่า จะกลับญี่ปุ่น เธอจะไม่ทำงานที่เมืองไทยที่ชิงทุนมา จนครบสองปี ต้องขอโทษที่เอาความรู้ด้านพืชพิษมาทำร้ายแพม ด้วยพ๊อตพอรี่ แต่แพมกลับมีจิตใจดี ช่วยพลักไอโกะ จากกระสุนของผู้ร้าย แพมเหมาะสมกับชาร์ลแล้ว และชาร์ลก็เลือกที่จะรักแพม แพมบินกลับกรุงเทพพร้อมชาร์ล ไปงานศพ มิ ,,,, และได้เบอร์โทของเพื่อนวุธ ที่ทำสวนกุหลาบ ที่ จ. ตาก เธอและชาร์ลโทรไปหาเพื่อนของวุธ ที่ป่วย และเสียที่นั่น ชาล์รถามหากุหลาบ ที่วุธฝากไว้ และขอกุหลาบต้นนั้นคืน เพราะ ชาร์ลแจ้งว่า กุหลาบที่ขายไปให้มีข้อบกพร่อง บางอย่าง ขอคืน เพื่อนวุธให้คืน และบอกทางไปสวนที่ จ. ตาก เขาและแพมขับรถไป จ.ตาก ทันที เพื่อนของวุธเขาให้คืน มาทั้งต้น,,,ขับรถออกมา ชาร์ลขอทำลาย กุหลาบ น้ำเงิน แพมตกลง เขาจอดรถ เอากุหลาบ โยนเข้าพงไม้ข้างทาง ราดน้ำมันเบนซิน จุดไฟเผา แต่ กิ่งกุหลาบได้ถูกภรรยาเจ้าของสวนกุหลาบที่จ.ตาก ตัด และนำไปชำไว้ที่สวนหลังบ้าน .......จบ,,,,,กุหลาบรัติกาล กับความโลภ ละโมบ ของมนุษย์.... คติสอนใจ ความรัก ทำได้แม้ผิดจรรยาบรรณ คนเป็นครู ถึงขั้นปรุงยาพิษ ใสใน พ๊อตเพอรี่ เพื่อแย่งสาวที่ชายหนุ่มไปรัก คู่แข่งตายแล้วคิดเหรอ ว่าชายหนุ่มเขาจะรักเธอ ความละโมบ ทำให้คนตาย ไปหลายคน ความอยากได้ อยากมีเงินมากๆ อยากรวย ยามขัดสน ยามยาก ทำให้แม้กระทั่งเพื่อนสนิท ยังหักหลังกันได้ เพราะเห็นว่าแฟนกำลังลำบากด้านการเงิน แอบโทร ให้มาขโมยกุหลาบพันธุ์หายาก คนที่เราคบแบบเพื่อนชายคนสนิท มานานหลายปี จริงๆแล้ว เขาอาจจะไม่ใช่เนื้อคู่ ไม่ใช่คู่ชีวิตที่เราอยากอยู่ด้วยจนแก่เฒ่า ก็เป็นไปได้ เนื้อคู่ ที่เจอด้วยความบังเอิญ เหมือนสวรรค์ ส่งลงมาให้เป็นคู่ชีวิตของเรา ทำอะไรก็รู้สีกรัก อยู่ใกล้ก็อบอุ่น เป็นสุข เข้าใจกัน พร้อมจะร่วมทุกข์ ร่วมสุขกัน .. แม้จะช่วงระยะเวลาไม่นาน เค้าเรียกว่า,, ใช่เลย,,, คู่กันแล้ว ไม่แคล้วกัน.. คุณหละ เจอคนที่พร้อมจะร่วมทุกข์ ร่วมสุข หรือยัง... ถ้าใครยังไม่เจอคนที่ใช่ รอๆๆ เดี๋ยวเขาจะถูกส่งมาจากฟากฟ้าเอง... 
เรื่องนี้สนุกดีค่ะ เป็นอีกเรื่องของพงศกรที่เราชอบที่สุด ไม่ทราบว่าคุณเจ้าของบล็อกเคยอ่านฤดูดาวรึยัง เรื่องนั้นก็จะเป็นโทนเดียวกับเรื่องนี้เลยค่ะ
 โดย: แพรพัตรา
 วันที่: 9 เมษายน 2555 เวลา:17:32:52 น.ฤดูดาวเหรอ ...เดี๋ยวจะไปหามาอ่าน สนุกดีคะ ชอบเรื่องที่ คุณหมอพงศกรแต่ง ตั้งแต่ รอยไหม,,,
พี่สาว ใจดี ให้ยืม มาหลายเล่มแล้วคะ สนุกดี ขอบคุณคะ คุณแพรพัตรา ที่แวะมาเยี่ยมบล็อก และมาแนะนำ นิยายน่าอ่าน โดย: NongPenquin
วันที่: 12 เมษายน 2555 เวลา:7:12:01 น. |
NongPenquin
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] น้องเพนควิน เองค่า......... จงทำดีต่อไป ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครเห็น อย่างน้อย ตัวเราที่เห็น ทำดี แล้วมีความสุข อย่างน้อยก็ สุขใจ...ที่ได้ทำความดี All Blog
Friends Blog
Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
