เก็บข้อมูลย้อนหลังใส่ blog (2548/1) 1/6/48 นานมากๆๆ ที่แม่ไม่ได้เขียนถึงก้องเลย จะบอกว่างานยุ่งก็ไม่เชิงหรอกนะ แต่ไม่ใช่ไม่นึกถึงหนูก้องนะ เพราะทุกวันที่แม่อยู่ที่ทำงานต้องมีเรื่องมาเม้าท์ให้น้าๆๆ ที่ทำงานฟัง ทุกวัน ไม่รู้เขาจะเบื่อฟังหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถึงเบื่อแม่ก็คงไม่เลิกที่จะพูดถึงก้องหรอก เพราะถ้าไม่พูดความรักที่แม่มีให้กับหนูมันจะล้นทะลักจากหัวใจดวงน้อยๆๆ แม่เสียก่อน เว่อร์ไปหรือเปล่าเนี้ย นี้ก็ผ่านวันคล้ายวันเกิดน้องก้อง (25 พ.ค ) มาได้สักพักแล้วล่ะจ๊ะ ปีนี้แม่พาก้องไปฉลองวันเกิดก่อน แม่,อากุ้ง,อาปุ๊ ย่าเหลา ป้าแมวเหมียว อาตั้มและแฟน และน้องก้อง ไปเที่ยวหัวหิน เมื่อวันที่ 21-22 ไปค้าง 1 คืน เราค้างคืนที่ โรงแรมมาเจสติกสปาแอนด์รีสอร์ท เราพักห้องสูท คืนละ 7000 บาทแนะลูก เพื่อความสุขของทุกท่าน เพราะเราไม่อยากแยกห้องกันนอน ห้องสูทมีห้องนอน 2 ห้อง ห้องครัว(เพื่อเตรียมอาหารน้องก้อง)และก็ห้องพักผ่อน เราเข้าพักก็เกือบบ่ายสองเพราะกว่าจะเลือกโรงแรมได้ เลือกอยู่ 3-4 ถึงมาได้ที่นี้ หลังจากที่เราเหนื่อยจากการเดินทางและหาที่พักและอิ่มอาหารซีฟู้ด ทีเราทานกันตรงหาดชะอำ พอตกเย็นทำให้พวกเรานอนกันแต่หัวค่ำ เช้าวันที่ 22 น้องก้องตื่นแต่เช้าเราก็นอนหยอกกันสักพักแม่ก็พาก้องไปเดินเล่นที่ชายหาด น้องก้องดูตื่นเต้น สักพักหนูคงนึกสนุกวิ่งเล่นซะทั่วเลย และแล้วน้องก้องก็เปียก พอดีอาๆ กับป้าตามมาสมทบ อากุ้งกับน้องก้องเล่นน้ำทะเลกัน พอเล่นน้ำทะเลได้สักพักเราก็ขึ้นมาเล่นน้ำสระของโรงแรม แม่ไม่ได้ลงกับก้องหรอกให้อาตั้มพาก้องเล่น ดูวีดีโอสิท่าทางหนูก้องสนุกมากเลย 9/6/48 เมื่อวานเป็นวันแรกที่แม่พาน้องก้องไปโรงเรียน อนุบาลอนงค์นาฎ แม่ อากุ้ง อาปุ๊ พาน้องก้องไปประมาณ 8:30 น ช่วงนี้เป็นช่วงที่กำลังมีกิจกรรมตอนเช้า คือร้องเพลงชาติ สวดมนต์ พอก้องเห็นเด็กๆวัยเดียวกันก้องคงตื่นเต้นน่าดู ก้องกอดคนโน่นคนนี้ และหนูคงกอดแรงไปหน่อยตอนกอดพี่ที่เขายืนอยู่ตรงบันได พี่เขาเลยล้มเป็นโดมิโนเลย พอทำกิจกรรมตอนเช้าเสร็จ ทุกคนก็ต้องเข้าห้อง แม่กับอาอยู่เป็นเพื่อนหนูสักพัก อาต้น พ่ออ้วน และย่าเหลา ก็ตามมาสมทบ ดูสิลูกทุกคนเขารักหนูแค่ไหน แค่เข้าเรียนวันแรก ก็มาเป็นกำลังใจให้หนูเพียบเลย นี้แม่ก็โทรไปเล่าให้ยายฟังดูยายเขาก็ตื่นเต้นเหมือนกันนะที่ก้องเข้าเรียนแล้ว ถึงจะไม่เน้นวิชาการแค่ให้รูจักสังคมและสือสารกับผู้อื่นได้ นี้คือความต้องการหลักและนี้คือสาเหตุที่ส่งก้องไปเข้าอนุบาล พอพวกผู้ใหญ่(ญาติผู้ใหญ่)อยู่เป็นกำลังใจให้หนูสักพัก ก็ทยอยหลบออกจากห้องเพื่อไม่ให้หนูตกใจ สักพักทุกคนก็กลับบ้าน ที่นี้ก็เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างหนูก้องกับครูแล้วล่ะค่ะ ส่วนแม่กับอา ไปหาลูกค้าแถวงามวงศ์วาน บ่ายสองโมงครึ่ง แม่กะแค่แวะมาแอบดูน้องก้อง แต่พอหนูเห็นแม่แค่นั้นล่ะ หนูก้องวิ่งมากอดแม่ แม่ก็คิดถึงหนู สรุปเป็นอันว่าแม่พาหนูกลับบ้านเลย ฮิๆๆๆๆไม่รู้ใครคิดถึงใคร วันนี้เป็นวันที่ 2 ที่ก้องไปโรงเรียน เมื่อเช้าแม่ก็ส่งหนูที่บ้านย่าก่อนกะให้อาต้นไปส่ง สักประมาณ 9 โมงเช้าแม่โทรไปถามพ่ออ้วนว่าก้องไปโรงเรียนร้องให้หรือเปล่า พ่ออ้วนบอกว่าวันนี้ ปู่ชายและย่าตุ่มไปส่งหนู พอถึงหน้าโรงเรียนไม่สนใจคนไปส่งเลยวิ่งไปหาเพื่อนที่กำลังทำกิจกรรมตอนเช้า ได้ยินแค่นี้แม่ก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ แสดงว่าหนูก้องมีความสุขกับการไปโรงเรียน แม่ยังไม่เน้นวิชาการจ๊ะ เน้นสนุก ฮ่าๆๆๆๆๆ 10/6/48 เมื่อคืนก้องตื่นกลางดึก น่าจะ ตี 1 กว่าเห็นจะได้ แล้วหนูก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมา ปืนข้ามไปข้ามมาบนตัวแม่เดี๋ยวก็ให้แม่นอนตรงโน่นตรงนี้ แล้วกว่าหนูจะยอมนอนอีกทีไม่รู้ ตอนไหนแม่ก็หลับก้องก็หลับ วันนี้ตื่นมาแม่เลยมึนๆๆหน่อย เจอก้องจอมซนเข้าให้ ส่งไปเรียนหรือส่งลิงไปฝึกไม่รู้ เช้านี้แม่ก็โทรไปถามน้าต้นว่าวันนี้ไปส่งหนูเรียนเป็นไงบ้าง น้าต้นบอกว่าไม่ต้องห่วงหรอกเพราะพอถึงโรงเรียนหนูก็เดินเข้าห้องไม่สนใจที่จะงอแงหรอก นี้ก็แสดงว่าลูกแม่ เป็นคนรับผิดชอบได้ดีทีเดียว แม่ปูคิดถึงลูกก้องจังเล้ย........วันนี้นะรีบกลับไปรับหนูกลับบ้านจ๊ะ 13/6/48 Hello๐๐๐๐ ติ๊ดตี๋ เมื่อวานเหนื่อยม๊ากมาก ผู้ใหญ่ 4 คนวิ่งไล่จับหนูที่แฟชั่น เมื่อวานแม่ยกความซนทั้งหมดมาไว้กับก้องเลยล่ะ ที่ไปแฟชั่นเพราะจะไปหาซื้อโต๊ะให้ก้อง แต่ยังไม่โดนใจเท่าไหร่ ดูมันแพงเกินไปอาปุ๊ยังไม่เห็นด้วย ส่วนหนูก้องไม่สนใจอะไรหรอกฉันกำลังเมามันอยู่คนเดียว และจะยิ่งชอบที่แม่วิ่งไล่จับ พอจะจับมือหนูเดินนะ พอคนหนึ่งจูงมือข้างซ้ายอีกคนจูงมือข้างขวาเอาแล้วที่นี้หนูจะทำตัวหมดเรี่ยวแรง แล้วให้พวกแม่ลากหนูยังกะหมาน้อยโดนรถเหยียบมายังไงยังงั้น หนูคงจะดิ้นแรงมากอาปุ๊เจ็บหน้าอกเลย อากุ้งก็เหนื่อยอุ้มไม่ไหว ส่วนแม่ไม่ต้องพูดถึงลมแทบจับ โอ้ยๆ เจ้าหมูน้อยแม่ทำไมแรงเยอะจังเลย 14/6/48 เช้านี้เราไปบ้านย่ากันสองคน แม่ขับรถ ลูกก้องซนอยู่ระหว่างเบาะหน้าบ้างหลังบ้าง วันนี้เราออกบ้านกันแต่เช้าเพราะแม่เกรงว่ารถจะติด เดี๋ยวแม่ไปถึงที่ทำงานสาย ถึงบ้านย่าอีก 10 นาที 7โมงเช้า วันนี้ก้องไม่ร้องตามแม่พอดีย่าชวนก้องไปดูทีวีในบ้าน เมื่อวานย่าบอกว่าก้องมาอึที่บ้านไม่ได้อึที่โรงเรียน และอึแข็งมาก ย่าเลยบอกให้ก้องกินน้ำเยอะๆๆ ย่าบอกว่า ช่วยกันหน่อยเอาน้ำให้ก้องกินเยอะๆๆสงสารเขาเขาท้องผูก อึลำบาก เช้านี้ย่าไปส่งก้องที่โรงเรียนคงบอกครูอย่างนี้อีกครั้งเพื่อตูดหนูไงค่ะ เมื่อวานเย็นยายก็โทรศัพท์มาหาก้อง ยายคงคิดถึงก้องเนอะ ก้องก็ยังไม่ค่อยพูดเหมือนเดิม เมื่อไหร่น้อ น้องก้องจะพูดเสียที่แม่เป็นห่วงมากเลย แม่คิดไปโน่นไปนี้ ถามว่ากังวลไหมที่น้องก้องยังไม่พูด กังวลสิ แม่อยากให้หนูสื่อกับแม่ได้มาก กว่านี้ เราจะได้คุยกันไงจ๊ะลูก แม่รักหนูนะ พูดเถอะนะค่ะไม่ต้องกลัวหรอกแม่อยู่กับหนูเสมอ 15/6/48 แม่โทรไปโรงเรียนหนูแล้วนะวันนี้ เพื่อแจ้งให้ครูทราบว่าวันนี้ก้องไม่ไปเพราะไม่สบาย(ตัวร้อน) ก้องตัวรุ่มๆ ตั้งแต่ตอนเย็นเมื่อวานแล้วล่ะ แม่พ่อและย่าให้หนูกินยาแล้ว ตั้งแต่อยู่บ้านย่า เมื่อวานหนูก็ไม่อึเลยไม่แน่ใจว่าเป็นสาเหตุทำให้หนูไม่สบายหรือเปล่า ย่าบอกว่าหนูไม่ยอมกินอะไรเลย พอเรากลับบ้านอ้อเมื่อวานน้าเปิ้ล(อุดร) ไปต่างจังหวัด มาเอาพายกรอบฝากมาให้น้องก้องด้วยพอก้องเห็นถุงขนมบนรถจะกินแม่เลยแกะให้กินและพอถึงบ้านแม่กลัวว่าก้องจะไม่ยอมกินข้าวก็เลยให้ต้มปูอัดให้หนูก้องกิน 3 แท่ง หนูก้องกินหมดแลยจ๊ะ สักพักก็พอหนูขึ้นห้องไปนอน เมื่อคืนแม่ก็ห่วงหนูว่าจะตัวร้อนอีกหรือเปล่า ช่วงหัวค่ำก็ไม่ร้อน สักประมาณตีสองก้องเริ่มตัวรุ่มๆ แม่ต้องคอยมาเช็คตัวหนู เรื่อยๆ เพื่อไม่ให้ตัวร้อนจัด เพราะยายเคยสั่งไว้ว่าถ้าตัวร้อนมากๆๆไม่ดีเดียวชักถ้าตัวร้อนต้องพยายามเช็คให้ความร้อนลดลง เราก็หลับๆตื่นๆ น้องก้องก็คงนอนไม่ค่อยหลับ ด้วยเพราะแม่เช็คตัวให้หนูก้อง หนูก้องก็ตื่นมาประมาณตีห้าแต่ก้องเก่งนะครับก้องไม่งอแงแลยแถมจะซนเล่นโน่นเล่นนี้ สักพักก่อนหกโมงเช้า 20 นาที แม่ปลุกพ่อให้เตรียมตัว เพราะวันนี้แม่คงลางานดูแลหนูก้องไม่ได้(ติดประชุม) ทีแรกหนูก็ไม่ยอมอยูกับพ่ออ้วนพ่ออ้วนหลอกล่ออยู่สักพัก แม่นึกขึ้นได้ว่าหนูยังไม่อึเลยตั้งแต่วันอาทิตย์ (วันจันทร์อึนิดเดียว) กว่าจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ไม่สบายก็เลยปรึกษากับพ่ออ้วนว่าสวนอึหนูดีใหม พ่ออ้วนก็แล้วแต่แม่ ทีแรกแม่ให้พ่ออ้วนจับหนูไว้เดี๋ยวแม่สวนพ่อก็เก้ๆกังๆ บอกให้จับตัวหนูไว้พ่อก็จับ จริงๆล่ะลูกแต่ตัวพ่อบังหนูซะมิดเลยแล้วแม่จะปฎิบัติการได้อย่างไร เลยบอกพ่ออ้วนเปลี่ยนท่าจับหนูเสียใหม่ไม่งั้นวันนี้คงไม่ได้สวนอึหนูแน่เลย หนูร้องซะลั่นบ้านเลย แม่ไม่อยาก ทำหรอกสงสารก้องก้องจะไม่ชอบเอามากๆๆคงกลัวตั้งแต่เบบี้แล้ว สักพักหนูปวดท้องอึแต่อึเป็นแบบอึกระต่าย ปู่มาช่วยลุ้นนับได้7ก้อนน้อยๆเหมือนอึกระต่าย พ่ออ้วนเลยเสนอ ว่าต้องสวนอึอีกเพื่อให้ออกให้หมด เราเลยปฎิบัติการครั้งที่สองโดนมีปู่มาช่วยจับเพิ่มอีก 1 คนและป้าแมวเหมียวมายืนให้กำลังใจ คราวนี้หนูก้องร้องลั่นกว่าเดิมอีก แม่สงสารหนู จังเลยแม่เลยอุ้มหนูน้อยที่แม่รัก ร้องสะอึกสะอื้นสักพักหนูปวดอึทีนี้ออกมาเยอะเลย พอหนูปวดท้องมาก เรียก "แม่" ชัดเชียวนะ เจ้าติดตี๋เอ้ย พอล้างตูดเสร็จ สงสัยร้องมาก หนูเห็นแก้วน้ำ หนูคว้ามาดื่มใหญ่เลย แม่ก็เลยชงนมให้หนู ไปบ้านย่าแล้วค่อยให้ย่าป้อนข้าวแล้วกัน ทีแรกจะเดินไปซื้อโจ้กยายเล็กให้หนูแล้วล่ะแต่เขาไม่มาขาย แม่บอกให้พ่อ แวะซื้อให้หนูตอนไปส่งหนูที่บ้านย่า พ่ออ้วนบอกว่าให้กินข้าวดีกว่าจะได้อิ่มกว่า แม่ก็ยังไงก็ได้ขอให้หนูอิ่มและอาหารมีประโยชน์แล้วกันนะ แต่เมื่อกี้(10:00น) พ่ออ้วนบอกว่า ย่าอุ่นซาลาเปาหมูสับให้หนูอยู่จ๊ะ กินเยอะนะลูกจะได้หายไวๆๆๆแล้วเราจะได้เล่นซ่อนแอบที่หนูชอบไงค่ะ แม่อยากกอดหนูจังเลย 27/6/48 ก้องจ๊ะแม่อยากให้หนูสุขภาพแข็งแรงนะจ๊ะ เมื่อวันที่ 21-23 เราไปนอนโรงบาลกัน 2 คืน เนื่องจากก้องไอมากและเสมหะมากทำให้หลอดลมอักเสบและปอดอักเสบด้วย แม่อยากให้อยู่ใกล้หมอเพราะจะได้ดูก้องได้อย่างมั่นใจว่าลูกแม่จะไม่เป็นอะไรไปมากกว่านี้ ก้องต้องเข้าน้ำเกลือตลอดระยะเวลาที่อยู่โรงบาล เพราะก้องไม่ค่อยทานอาหาร และทานยายาก หมอเลยให้ยาทางน้ำเกลือ ก้องอยู่โรงบาลก้องก็ซนเหมือนเดิม เปิดตู้เย็นเป็นด้วยนะ ปกติก้องพยายามเปิดแต่เปิดไม่เคยได้ พอมาอยู่โรงบาลเป็นตู้เย็นเล็กๆ ทำให้ก้องเปิดได้ง่ายเพราะใช้แรงน้อย แต่พอกลับบ้านก้องก็เปิดที่บ้านได้โดยก้องรู้แล้วว่าก้องต้องดึงแรงๆ คืนที่สองป้าแมวเหมียวมานอนเป็นเพื่อนเราด้วย ส่วนพ่ออ้วนไม่นอน เพราะต้องตื่นแต่เช้าไปขายอาหารและพ่อก็นอนดึกด้วยถ้ามานอนที่โรงบาลเดี๋ยวทำให้เรานอนดึกไปด้วย พ่ออ้วนเลยกลับไปนอนที่บ้าน พอกลับมาอยู่บ้านก้องทานยายากมากกินยาทีต้องช่วยกันจับตัวไว้ แม่ส่งสารหนูนะแต่แม่ก็อยากให้หนูหายนะจ๊ะ ให้แม่เป็นแทนน่าจะดีกว่าเนอะ ช่วงนี้แม่คิดว่าก้องก็ฟังรู้เรื่องขึ้นนะ บางครั้งก็พูดได้สองประโยคต่อกันแต่จะนานๆพูดให้ได้ยินที เหมือนไม่อยากจะพูด และเวลาแม่ดุก้องก็รู้เรื่องถ้าแม่ยกมือขึ้นจะตีก้องจะวิ่ง มาเอามือแม่ลงและก็จะซบหน้าอ้อนแม่ ก้องเป็นเด็กขี้นประจบมากเลย เมื่อวานแม่กับป้าแมวเหมียวนั้งอยูม้าหินหน้าบ้าน กำลังกินปูนึ่งกันก้องก็วิ่งอยู่แถวนั้นล่ะเพราะหนูก็กินด้วยและหนูก็กินปูนึ่งเยอะเหมือนกัน สงสัยจะออกเค็มหน่อยก้องถึงกินได้เยอะ สักพักก้องวิ่งมาอยากหอมแม่ แม่ก็ยื่นหน้าหอมก้อง แล้วหนูก็วิ่งไปหาป้าให้ป้าหอม ดูน่าหยิกจะตาย อีกครั้งก็ตอนสาย ป้าพาหนูไปนั้งชิงช้าข้างบ้าน สักพักหนูก็นอนเหมือนเคลิ้มๆๆ เหมือนจะหลับป้าก็อุ้มมาเพื่อพามาน้อยในบ้าน ระหว่างอุ้มมาป้าบอกว่าก้องแอบอมยิ้ม เหมือนแกล้งหลับ พอถึงในบ้านป้าวางก้องลงนอนก้องประมาณว่ายิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนหลอกป้าได้อย่างนั้นล่ะเพราะหนูไม่ยอมนอนต่อ 5/7/48 ก้องไม่สบายครั้งนี้ถือว่าหนักที่สุดในรอบ 2 ขวบ 1 เดือน ของหนูจ๊ะ ตอนนี้ก้องดีขึ้นเยอะถือว่าหาย 95 เปอร์เซ็นต์ อีก 5 เปอร์เซ็นต์ คือเฝ้าระวังจ๊ะ ทุกคนเหนื่อยกันมากและก้อง ก็เช่นกัน แม่สงสารหนูนะเวลาที่ต้องบังคับให้ก้องกินยาแต่ก้องกินยายากมาก ป้อนยาแต่ละที่แม่ว่าหนูได้ยานิดเดียวนี้คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งหรือเปล่าที่ทำให้หายช้า ตอนนี้เราเปลี่ยนโรงบาลเป็น โรงพยาบาลวิภาวดีแล้ว หมอก็คงเก่งทุกที่นะแต่อยากเปลี่ยนเพราะความสะอาดดูเป็นโรงบาลอินเตอร์นะจ๊ะ และอีกอย่างโรงบาลเดิมพอพาก้อง ไปช่วงหลังหนูจะร้องจ้าตั้งแต่ประตูโรงบาลแล้ว แต่เมื่อวานที่พาหนูไปวิภาวดี ดูหนูไม่ค่อยกลัวเพราะมันเหมือนห้างสรรพสินค้า ห้องหมอก็ดูกว้างขวางมีที่ให้หนูได้วิ่งได้เดินได้ สำรวจทำให้หนูไม่เครียดด้วยจ๊ะ แต่ถึงจะดีแค่ไหนถ้าเป็นไปได้เราจะไม่ไปกันเนาะลูกเพราะลูกแม่ต้องแข็งแรงนะจ๊ะ วันนี้เป็นวันที่สองที่ต้องไปฉีดยาที่วิภาวดี (เนื่องจากเมื่อวานตรวจเลือดหนูหมอแจ้งว่าเม็ดเลือดขาวก้องเยอะถึง 23000 (หน่วยเป็นอะไรไม่แน่ใจ) เพราะมีเชื้อแบคที่เรีย ที่ยังไม่หายขาดจากปอดอักเสบตอนที่รักษาที่สินแพทย์ ) เมื่อกี้แม่โทรไปหาอากุ้ง อากุ้งบอกว่าหมอวัดไข้หนูแล้วไม่มีไข้ และน้ำมูกก็เป็นสีขุ่นๆแล้ว หมอเลยฉีดยาวันนี้เป็นเข็ม สุดท้าย เพราะหมอบอกว่าอาการหนูดีขึ้นแล้ว แม่ได้ยินแล้วแม่ดีใจจังเลย แม่อยากไก้ก้องคนเดิมที่ซุกซน วิ่งเล่น เดินเล่นได้เป็นกิโล ของแม่คนเดิมกลับมา และเราก็จะได้นอน ตอนกลางคืนอย่างมีความสุด (กอดกันด้วยเนอะ) แม่รักก้องจ๊ะ 7/7/48 ตอนนี้ก้องหายเป็นปกติแล้วแต่แม่ยังไม่ให้ก้องไปโรงเรียน เพราะอยากให้ก้องพักผ่อนสักพักและก็ทำร่างกายให้ฟื้นเดี๋ยวไปโรงเรียนแล้วเผื่อมีเด็กที่ไม่สบายก้องจะได้ไม่ต้องติด ไข้กลับมาบ้าน เมื่อวานเย็นแม่ไปรับก้องที่บ้ายย่าตุ่ม แม่เรียกก้องทีแรกก้องไม่ได้ยินพอแม่เรียกอีกทีพอก้องเห็นแม่ก้องวิ่งมากอดแม่ใหญ่เลยพอแม่อุ้มหนูพูดว่า ปะปะ (คือไป) และก็ส่งจูบลา ย่าเฉยเลยแล้วก็กอดแม่แจทั้งกอดทั้งหอมจนปู่ชายกับย่าตุ่มหมั่นใส้เลยไล่กลับบ้านทั้งแม่และลูกเลย พอก้องหายเป็นปกติก้องคนเดิมก็กลับมาแล้ว ซนไม่อยู่นิ่ง 11/7/48 วันนี้แม่ให้อากุ้งกับอาปุ๊ส่งหนูไปอนุบาลอนงค์นาฎ หลังจากที่ก้องหยุดไปหลายวัน แต่แม่ไม่ซีเรียสหรอกจ๊ะ ที่ส่งไปแค่อยากให้หนูได้รู้จักเพื่อน เล่นกับเพื่อน และการอยู่กับ คนอื่น เมื่อเช้าแม่โทรไปถามอากุ้งว่าไปส่งหนูเป็นไงบ้าง อากุ้งบอกว่าแค่เลี้ยวรถเข้าโรงเรียนหนูก็ร้องแล้ว ต้องให้ครูเปิ้ลหลอกล่อไปหาของเล่น สักพักอาก็กลับ ไม่รู้ตอนนี้ เป็นยังไงบ้าง คือที่แม่ห่วงคือสุขภาพเพราะที่ผ่านมาเราเครียดมาก แม่หวังว่าลูกแม่คงเป็นเด็กแข็งแรงเช่นเดิมนะค่ะ แล้วเย็นนี้ราเจอกันค่ะ เมื่อวานก้องซนแม่บอกก้องก็ไม่ฟัง แม่เลยตีมือก้อง แม่รู้สึกเสียใจจังเลย แม่ไม่อยากให้ก้องเป็นเด็กก้าวร้าว ไม่รู้วิธีเลี้ยงลูกให้เป็นเด็กดี หรือเลี้ยงลูกให้ดีต้องทำยังไง แม่ว่าแม่เครียดเกินไปหรือเปล่าเนี้ย แม่ควรปล่อยก้องให้เป็นไปตามธรรมชาติ ให้ก้องช่วยเหลือตัวเองเพราะที่บ้านเขาบอกแม่ว่าแม่ไม่รู้ตัวหรอกว่าเป็นแม่ที่ตามใจลูกมาก เฮ้อ แล้วแม่ต้องทำตัวอย่างไรนี้ แม่กลัวว่าแม่จะเลี้ยงหนูแบบผิดๆๆ และเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี บางทีแม่รู้ตัวนะว่าแม่ห่วงหนูมากเกินไปบางทีทำให้แม่เครียดไปเลย ห่วงโน่นห่วงนี้ 12/7/48 ตอนนี้ก้องเป็นลูกลิงแล้วล่ะ ก็จะไม่เป็นได้ไง เมื่อวานเย็นแม่ไปรับก้องที่บ้านย่า ก้องเห็นแม่ก็ดีใจวิ่งมากอดแม่ กอดซะแน่นเลยน่ะกอดแบบว่าแม่ไม่ต้องจับก้อง ก้องก็ไม่หล่นจาก ตัวแม่ จนปู่ชายกับย่าตุ่มเรียกว่าลิงเลยล่ะ เป็นวันทีสองแล้ว ที่ตอนเช้าแม่ไม่ต้องไปส่งก้องที่บ้านย่า เพราะย่าช่วยพ่ออ้วนขายปาท่องโก๋กับน้ำเต้าหู้ตอนเช้า ก็เลยต้องเป็นหน้าทีอาต้องไปส่งหนูที่อนุบาล แต่ก่อนมา ทำงานแม่ก็เตรียมสัมภาระให้ก้องก่อน และเมื่อเช้าก็ป้อนข้าว แล้วค่อยมาทำงาน อาจะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับเรามาก สงสารอางานก็เยอะอยู่แล้ว แต่ไม่รู้วันนี้อาไปส่งก้องที่อนุบาล แล้วเป็นไงบ้างไม่รู้ว่าจะร้องเหมือนเมื่อวานหรือเปล่า แม่ยังไม่ได้โทรไปหาอาเลย อ้อ ...เมื่อวานย่าบอกว่าตอนเย็นไปรับก้อง ก้องดีใจใหญ่เลย และก้องมีเพื่อนเพิ่มขึ้นอึก คนแล้ว เป็นเด็กชาย ขวบแปดเดือน เดี๋ยวแม่โทรไปหาอากุ้งก่อนนะอยากรู้ว่าลูกแม่เป็นไงบ้างเช้านี้ แม่โทรหาอาแล้วค่ะ ก้องยังร้องให้แต่ร้องเหมือนประมาณว่าอ้อนนะ แต่ยังไม่ได้รับคำตอบเลยว่าเมื่อวานหนูอึหรือเปล่า 13/7/48 วันนี้ฝนตกแต่เช้าเลย แต่ก็เห็นลงเม็ดปอยๆๆ มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วล่ะ เมื่อเช้าป้อนโจ้กกับไข่ดาว (เอาแต่ไข่แดง) ป้อนก้อง ก้องก็กินได้พอสมควร แล้วแม่ก็ส่งก้องให้อาดูแลต่อ แม่ต้องมาทำงาน วานเย็นแม่ไปรับก้องที่บ้านย่า ย่ากำลังอาบน้ำให้ ย่าบอกว่าทีแรกเรียกให้ไปอาบน้ำก็เดินตามย่าไปปกติแต่พอถึงที่จะอาบกับงอแงเสียนี้ พอดีแม่ไปถึงกำลัง อาบเสร็จพอดี เห็นแม่แค่นั้นล่ะทำตัวเป็นลิงอีกแล้ว ก็กอดแม่ทำตัวห้อนโหน ช่วงนี้ก้องตักข้าวกินเองพอได้บ้างแต่ยังไม่ถนัดเท่าไหร่ หรือว่าช้อนใหญ่ไปหรือเปล่า แม่จะหาช้อนที่พอดีให้นะ ก้องจะได้ภูมิใจในตัวเองว่าหนูทำได้ ไงค่ะ นี้ ก็ 9:00 น. ที่ทำงานแม่ฝนตกหนัก ฟ้ามืดเลยวันนี้ก้องใส่เสื้อที่แม่เตรียมไว้ให้ก็คงพอไหวเพราะน่าจะอบอุ่นถึงแม้ฝนจะตก ก้องอยู่ห้องแอร์อากาศก็คงควบคุมได้ แต่กลัวอย่าง เดียวว่าเดี๋ยวมีเด็กที่ไม่สบาย แล้วจะมาติดก้อง เพราะห้องแอร์อากาศไม่ถ่ายเท แต่ก้องก็อยู่โรงเรียน ประมาณ 6-7 ชั่วโมง แข็งแรง สมบูรณ์ ฉลาด และมีความสุขนะค่ะ 14/7/48 ฝนก็ยังตกต่อเนื่องมาจนถึงขณะนี้เลยล่ะ ก็ดีนะอากาศจะได้ไม่ร้อนและเราก็ไม่ต้องนอนเปิดแอร์ นอนรับอากาศบริสุทธิ์ เพราะห้องนอนเราหน้าต่างเยอะทำให้ไม่ร้อน เรานอนไม่เปิดแอร์กันมา ตั้งแต่ก้องไม่สบาย อีกสาเหตุหนึ่งคือเราจะไม่ได้ล้างแอร์เลย แม่กลัวว่าแอร์สกปรกอาจมีแบคทีเรียเยอะต้องจ้างเขามาล้างให้และใส่ยาฆ่าเชื้อด้วย ก็ดี จะได้มั่นใจว่าสะอาดจริง ตอนนี้ยังไม่มีเงินซื้อเครื่องฟอกอากาศให้จ๊ะ ฉะนั้นช่วงนี้เป็นโปรโมชั่นที่อากาศไม่ร้อนเราเลยไม่เดือดร้อน แต่ถ้าร้อนมากเราก็ไปนอนห้องป้าแมว เหมียวแล้วกันเพราะพ่ออ้วนนอนห้องข้างล่าง เมื่อวานย่าบอกว่าหนูร้องให้ที่โรงเรียนตอนเช้า และคงร้องให้มากมั้งถึงกับอ๊วกเลย ครูเลยบอกว่าให้เอาเสื้อผ้าไปเผื่อไว้สัก 3 ชุด เมื่อเช้าแม่ก็เตรียมไว้ให้แล้วล่ะ พร้อมกับขนมและนมเปรี้ยว ครูบอกอีกเหมือนกันว่าก้องกินขนมเพื่อนเพราะฉะนั้นก้องต้องมีขนมของก้องด้วยและแบ่งให้เพื่อนกินด้วยนะ เมื่อเช้าแม่ทำข้าวผัดไข่ใส่ปูอัดให้ก้องทาน ที่ทำงานเขาแปลกใจว่าก้องทำไมทานข้าวเช้าด้วยเหรอ แม่เลยบอกว่าเราควรทานข้าวเช้า เพราะข้าวเช้าเป็นมื้อสำคัญที่เราควรทานให้ ได้ แต่คนส่วนมากไม่ค่อยทานกันเพราะไม่มีเวลากันมากกว่า เช่นต้องรีบมาทำงาน ไม่มีเวลาทำ แต่แม่จะหาเวลาให้หนูนะจ๊ะและจะหาเมนูใหม่ๆๆ ให้ก้องด้วย ก้องจะได้ไม่ เบื่อ และจะได้ชินกับการทานข้าวเช้าด้วย หลังจากทานข้าวแล้วค่อยทานนมหรืออย่างอื่นค่ะ สุขภาพที่ดีนำสู่ความสุขในชีวิตได้จ๊ะ พรุ่งนี้เช้าทำอะไรให้ก้องทานดีนะ เดี๋ยวหาจากเมนูลูกรัก ก่อนนะ 15/7/48 แม่ง่วงนอนจังเลย เรานอนกันก็สองทุ่มครึ่งแม่ตื่นชงนมให้ก้องตอนเที่ยงคืนและกลางคืนก็ต้องคอยตื่นมาดูว่าก้องห่มผ้าหรือเปล่ากลัวก้องเย็น ถ้าเราเปิดแอร์แม่ก็ใส่เสื้อแขนยาว กางเกงขายาวให้อันนี้แม่จะไม่ห่วง แต่ตอนนี้เราไม่เปิดแม่ก็ใส่ขาสั้นแขนสั้นให้ก็เลยทำให้ห่วงว่าตกดึกก้องจะหนาวหรือเปล่า พรุ่งนี้แม่ก็ได้พักแล้วสัปดาห์นี้แม่หยุดเสาร์อาทิตย์ ดีใจจังได้อยู่กับก้องทั้งวันทั้งสองวันแนะ (คงเหนื่อยน่าดู) โอ้ยไม่ไหวแล้ว ง่วงตาจะปิดอยู่แล้ว แม่ไปชงกาแฟมากินดีกว่า 19/7/48 ก้องจ๋าคิดถึงจังเลย เมื่อเช้าก้องนอนไม่อยากตื่น จนใกล้ถึงเวลาแม่ไปทำงานแม่เห็นหนูบิดขี้เกียจอยู่แม่เลยเรียกหนูเลยตื่น เมื่อกี้แม่โทรไปหาอากุ้ง ก้องไม่กินข้าวเช้าและกินนมได้แค่ครึ่งขวดเอง หวังว่าคงเป็นแค่อาหารไม่ถูกใจก็พอนะจ๊ะ ตอนเย็นแม่จะหาอาหารที่ก้องชอบทานไปให้นะจ๊ะ เมื่อเช้าแม่ให้ก้องทานไข่ต้ม (มีประโยชน์นะ) 20/7/48 ก้องกินโจ๊กได้เยอะเลยเมื่อเช้า เมื่อคืนเราก็นอนห้องเราแหละแต่สักประมาณห้าทุ่มก้องคงร้อนงอแงแม่เลยพาไปนอนห้องป้า (ฮิๆๆแอร์ห้องเรายังไม่ล้างเลยไม่กล้าเปิด) 25/7/48 ช่วงนี้ฝนตกทุกวันเลย ก้องเป็นหวัดตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ 17 และเป็นมาจนกระทั้งถึงวันเสาร์ ที่ 23 ก็มีน้ำมูกเป็นสีเขียวแต่กลับมีไข้ จนแม่ต้องพาไปหาหมอเมื่อวันที่ 23 ตอนเย็น เมื่อกี้ (15:20 น. ) แม่โทรไปหาย่าก็บอกว่าน้ำมูกไม่มีและก็ไม่มีไข้ หายแล้วแม่ก็ดีใจเย็นนี้แม่จะต้องไปปฎิบัติพัดวีเจ้าชายแม่อีกจ๊ะ กินยายากมากเลยก้อง เมื่อวานกว่าแม่จะให้ หนูกินได้ อากาศช่วงนี้ฝนตกชุกและอากาศก็ชื้นด้วยเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เด็กๆๆที่ยังไม่มีภูมิต้านทานเป็นหวัดกันได้บ่อย น้องเอี้ยมอี๋ลูกน้าบีก็ไม่สบายเหมือนกัน เป็นหวัด แม่ก็ได้แต่คิดว่าการที่หนูเป็นหวัดเป็นการสร้างภูมิต้านทานให้กับตัวเองแล้วกันนะจ๊ะ เมื่อวานตอนเย็นพ่ออ้วนนอนอยู่แถวหน้าทีวี (ตรงทีปู่ชอบนอนประจำ) ก้องไปเล่นใกล้ๆๆ แล้วยังไงไม่รู้ถึงได้ไปนั่งฉี่อยู่ใกล้ๆๆพ่ออ้วนพอดีแม่เดินออกมาจากห้องก้อง ก้องกวัก มือเรียกแม่ แม่เห็นแล้วอดขำไม่ได้ ทำไมหนูไม่ยอมเรียกแม่ใช้วิธีกวักมือเรียกแทน เห็นแล้วน่าหยิก มาเล่าให้ที่ทำงานฟังเขาหัวเราะกันใหญ่เลย กวักมือเรียกให้แม่เดินไปหาพอแม่เดิน ไปถึงหนูก็ดึงมือแม่ไปให้ถอดกางเกงให้ พอเปลี่ยนกางเกงให้หนูปืนขึ้นไปนอนบนพุ่งพ่ออ้วนเฉยเลยแล้วนอนทับด้วยนะ เห็นแล้วตลกนะลูกเหมือนหมานอนเวลานอนกางเขน กางขาออก แล้วพุ่งพ่ออ้วนก็ใหญ่มือหนูก็เลยกอดไม่มิดไงจ๊ะ ช่วงเย็นป้าแมวกลับมาจากบ้านนอกเอาปลาร้าสับมาให้พอป้าแมวอุ้มก้องทีแรกก็เล่นตัวหน่อยพอบอกว่าไปเที่ยวแค่นั้นละ เกาะเขาแจเลยพอป้ากลับร้องตามซะลั่นบ้าน เลย เด็กอะไรชอบเที่ยวจังเล้ย แม่คิดถึงก้องจังเลย จะรีบกลับบ้านไปหาหนูนะค่ะ 26/7/48 วันนี้จะเล่าอะไรให้ก้องฟังดีนะ คิดออกแล้ว เมื่อเช้าลุงสมพร(เขตคาม)โทรมาถามเรื่องงานและถามถึงก้องด้วยว่าเป็นไงบ้าง แม่ก็เล่าให้ฟังว่าก้องเป็นเด็กชายที่ซุกซนมาก หล่อเหลาและหล่อกว่าพี่นนท์(ลูกลุงสมพร) จริงๆๆแม่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าใครหล่อกว่ากัน แต่ในสายตาแม่ก้องหล่อสุดๆๆๆ (เชียร์กันน่าดูเลย) แม่ก็เลยเล่าเรื่องไม่สบายให้ ลุงฟังว่าตั้งแต่ไปโรงเรียนก็ไม่สบายประจำ ลุงเขาก็บอกว่าเป็นเรื่องธรรมดาถ้าแข็งแรงก็อยู่รอดว่างั้น ลุงคิดได้แบบเข็มแข็งมากเลยลูก เพราะฉะนั้นแสดงว่านี้คือบทพิสูจน์ความเข็มแข็งของเราแล้วล่ะลูก ลูกคือความเข็มแข็งของสุขภาพ ส่วนแม่คือความเข็มแข็งแห่งกำลังใจ เราจะสู้เพื่อพ่ออ้วน อ้าว..แม่ออกนอก เรื่องเสียแล้ว โอเคแค่นี้ก่อนนะแม่ทำงานแล้ว โม้มากเดี๋ยวลุงพรชัยจับได้ (ฮา) 27/7/48 เมื่อวานย่าส่งหนูไปโรงเรียนแล้ว พ่ออ้วนบอกว่าอยู่บ้านก็วิ่งเล่นวุ่นวายการขายของเขาและกลัววิ่งออกถนนกลัวว่าเดี๋ยวรถเฉี่ยวชนเข้าให้ และก็หายป่วยแล้วเลยไปส่ง ที่โรงเรียนเลย พอแม่ไปรับตอนเย็นหนูอยู่ในบ้านกับย่า ดูแต่ทีวีอีกแล้ว เบื่อจังเลย 15:30 น ทางอนุบาลโทรมาบอกว่าก้องตัวร้อนอีกแล้ว แม่เป็นห่วงหนูจังเลยลูก แม่ไม่มีสมาธิทำงานเลยแม่บอกไม่ถูก ใจมันสั่นหมดเรี่ยวแรงเลย แม่ไม่อยากให้หนูต้อง เจ็บหรือปวดอะไรเลย แม่อยากกลับไปรับหนูที่โรงเรียนจังเลยลูกแม่รู้ว่าเวลาหนูเห็นแม่แล้วหนูดีใจแค่ไหนและแม่ก็ดีไจไม่น้อยไปกว่าหนูเลย แม่ภาวนาอย่าให้หนูเป็นอะไร มากเลยนะ แม่ส่งใจไปให้หนู ขอให้หนูเข้มแข็งนะลูกเราเป็นลูกผู้ชายอกสามศอกนะครับ หรือว่าแม่จะเปลี่ยนให้หนูเรียนที่ใหม่ดีค่ะ แม่จะรีบกลับไปหาหนูค่ะ 16:35 น ก้องแม่ไม่กล้ากลับบ้าน แม่กลัวว่าพอไปถึงแล้วแม่จะเห็นก้องในสภาพหงอยๆๆ ซึมๆๆ แม่ไม่อยากเห็นอย่างนั้นเลย ความรักที่พ่อแม่มีให้ลูกมันช่างยิ่งใหญ่ เสียเหลือเกินเนอะ ใครไม่เป็นก็ไม่รู้ แต่คิดอีกทีก็อยู่ที่ตัวคนมากกว่าแม่อาจจะเป็นคนที่ไม่เข็มแข็งมากพอก็ได้ แต่คนเราคงเข็มแข็งทุกเรื่องคงเป็นไปได้อยากนะ ทุกคนคงมีจุดอ่อนของความรู้สึกที่แตกต่างกัน หรือประมาณว่ากล่องดวงใจ อยู่คนล่ะที่มากกว่า ส่วนกล่องดวงใจของแม่คือก้องไงครับ ก้องคือสิ่งที่แม่ต้องรักษาเท่าชีวิต แม่เลยล่ะ แม่จะถนุถนอมก้องและก็จะพยายามให้ก้องเป็นคนเข็มแข็งและเป็นคนที่มีความสุขในการใช้ชีวิตในโลกใบนี้นะคะและเป็นที่รักของทุกคน ตั้งแต่ที่ก้องเกิดเลยนะเชื่อใหมวันแรกที่แม่ได้ยินเสียงหนูร้องก่อนแม่ถึงจะหลับตาลง (หมอวางยา)ยังไงแม่ก็จะต้องให้ได้ยินเสียงหนูก่อนพยายามสุดๆๆที่จะไม่ให้ตัวเอง หลังเพราะยาสลบ อย่างน้อยการได้ยินเสียงหนูก็แสดงว่าหนูปลอดภัยแล้ว และพอเรามาอยู่บ้านแม่แทบจะเอายาฆ่าเชื้อโรคทั้งบ้านเพราะกลัวว่าทุกอย่างจะไม่สะอาดพอ สำหรับหนู ตอนนั้นยายมาอยู่เป็นเพื่อน ยายจะอาบน้ำสระผมให้ก้องแม่ก็ไม่ยอมแม่ต้องทำเองทั้งๆทีแม่ยังเจ็บแผลอยู่ ขนาดยายเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานมาไม่รู้กี่คนยังทำให้แม่ไม่ ไว้ใจได้เลย มีอยู่ครั้งหนึ่งก้องตัวร้อนตอนนี้หนูยังไม่ถึงเดือนมั้ง แม่แทบบ้า พ่ออ้วนก็อยู่ทีทำงาน ยายเห็นแม่พะวงมาก็เลยพลอยทำอะไรไม่ถูกด้วย แม่เลยตัดสินใจพาหนูขึ้น แท็กซี่มาหาหมอที่สินแพทย์แม่ร้องให้บนรถ กลัวว่าคนขับแท็กซี่จะเห็นเหมือนกันอายเขา ดูๆๆเหมือนย้ายบ้าที่ไหนไม่รู้อุ้มลูกร้องให้ ไปถึงโรงบาลก็ยังไม่อุ่นใจใจแทบขาด และมันก็ไม่แตกต่างกับตอนนี้เท่าไหร่ถึงแม้ว่าหนูจะได้สอบขวบสองเดือนกับอีกสองวันก็ยังไม่ทำให้ความห่วงของแม่ลดน้อยลงเลย แต่ก่อนนะแม่คิดนะว่าพอก้องเดินได้ พูดได้ ความกังวลจะลดน้อยลงได้ ทีไหนยังไงมันก็ไม่หมดหรอกตราบใดที่แม่ยังมีลมหายใจอยู่ ขอให้ความดีทีแม่เคยทำช่วยคุ้มครองลูกแม่ด้วยเถอะ 28/7/48 แม่กลับไปรับก้อง ก้องนอนให้ย่าเกาขาให้ แม่ดีใจจังที่เห็นก้องร่าเริ่งไม่ซึม พอก้องเห็นแม่รีบวิ่งมากอดเลย สักพักแม่ก็พาหนูกลับบ้าน เย็นนั้นก้องทานต้มจืดที่ย่าทำมาให้ (เต้าหู้ไข่ไก่+หมูสับ)ข้าวยังหุ่งไม่เสร็จเลยให้กินหนักไปทางโปรตีนก่อนและก็ตามด้วยฝรั่งสองสามชิ้นเล็กๆ ไว้ล้างปาก แล้วหนูก็ขึ้นไปเล่นที่ห้องป้าเล่นได้สักพักแม่ก็ให้หนูกินนม พอเห็นขวดนมแค่นั้นล่ะหนูนอนรอเลยข้างๆ เตียง กินนมยังไม่หมดเท่าไหร่หนูก็นอนหลับ นอนหลับง่ายมากเลยน่ารักเชียว แม่ก็เลยอุ้มหนูไปนอนห้องข้างล่าง นอนไปได้สัก พักหนูก็ไอทำให้สำลักนมและอาหารออกมาหมดเลย (เฮ้อเสียดาย) แม่ก็เลยพาหนูไปนอนห้องข้างบนสักพักหนูก็หลับ แม่กลัวว่าหนูจะหิวเกือบตีหนึ่งก็เลยให้หนูทานนมอีก 7 ออนซ์ และวันนี้ก็ตื่นประมาณ 6:30 น เมื่อเช้าแม่ทำข้าวผัดไว้ให้ ไม่รู้กินหรือเปล่าเพราะป้อนหนูคงไม่ได้เดี๋ยวแม่ทำงานสาย ขอให้หนูทานข้าวได้เยอะ สุขภาพแข็งแรง และมีความสุขทุกวันนะค่ะ โทรไปถามอากุ้งแล้ว ก้องกินข้าวผัดที่แม่ทำให้เมื่อเช้าได้พอสมควรและก็กินนมไปอีกขวด โอเควันนี้แสดงว่าเช้านี้หนูพร้อมกับการไปเรียนรู้กับเพื่อนที่โรงเรียนแล้วค่ะ 15.55 โทรไปหาครูเปิ้ล ยังไม่มีใครไปรับก้องที่โรงเรียนเลย สงสัยย่าทำกับข้าวอยู่แน่เลย ครูเปิ้ลบอกว่าก้องก็สบายดีร่าเริง ไม่มีปัญหาพยายามสื่อสารกับครู ได้ยินแล้ว แม่ก็สบายใจจ๊ะ แค่นี้นะครับแม่เตรียมตัวกลับบ้านก่อนคร้าบ 2/8/48 ทำไมวันนี้แม่รู้สึกเมื่อยๆปวดท้องยังไงไม่รู้ จะอ๊วกด้วย ไปวัดความดันที่ห้องพยาบาล ความดันต่ำนิดหน่อยแต่พยาบาลว่าไม่เป็นไร แต่ใจมันสั่นๆยังไงไม่รู้ ไม่ได้แล้วต้องดูและสุขภาพให้ดีๆๆๆจะได้มีแรงดูแลก้องด้วยเพราะหนูยังเด็กอยู่เลย จะกลับมหาฯไปเยี่ยมยายยังไม่ได้ชวนอาปุ๊เลยไม่รู้จะว่างหรือเปล่า ถ้าไม่ว่างจะได้ชวนน้าต้นไปและให้น้าต้นขับรถให้ถ้าน้าต้นย่าเหลาก็ต้องไปด้วยแล้ว รถจะพอนั่งเหรอเพราะมีป้าแมว พี่หญิง น้าสอนอีกคนแน่นรถแน่เลย ว้าจะทำไงดีลูก (ตอนนี้แม่อาการดีขึ้นแล้ว สงสัยแม่หิวข้าว ฮิๆๆ) เมื่อวานแม่เอาชุดเอี้ยมที่แม่สั่งซื้อทางเน็ตไปให้ก้องลองใส่ดู ตัวใหญ่ไปนิดหนึ่งแต่ก็ใส่ได้และยังใส่ได้อีกนาน ใส่แล้วน่ารักดี ลูกแม่น่ารักอยู่แล้วล่ะ 4/8/48 เมื่อวานตอนเย็นแม่ให้พ่ออ้วนพาก้องไปฉีดวัคซีน ป้องกันไวรัสตับอักเสบ เอ แม่ไม่ได้ไปเองเพราะแม่ปิดบัญชีกลับบ้านดึก เมื่อคืนถึงบ้านประมาณ 4 ทุ่มครึ่ง ก้องนอนแล้ว นอนที่ห้องป้าแมวเหมียว ตอนเช้าแม่จะมาทำงานก้องก็ยังไม่ตื่น เราเลยไม่ได้คุยกันเลยตั้งแต่เย็นวาน คิดถึงจังเลย แม่ว่าช่วงหลังๆๆ ก้องชักจะเอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น อาการน่าเป็นห่วงเพราะฉะนั้นต้องรีบดัดเดี๋ยวเสียเด็ก เราต้องคุยกันด้วยเหตุผลนะครับ 5/8/48 วันนี้เป็นวันเกิดพ่ออ้วน แม่ต้องทำงานเหมือนเดิมพ่อเลยต้องไปใส่บ้านกับอากุ้ง เมื่อกี้แม่ส่ง MAIL ไปให้พ่ออ้วนแล้ว ขอให้พ่ออ้วนมีความสุขนะจ๊ะ แม่ปู-ลูกก้อง รักพ่ออ้วนนะ .... เราไม่มีของขวัญให้พ่ออ้วนเลยลูก เดี๋ยวตอนเย็นเราซื้อลิงไปฝากพ่อดีหรือเปล่าลูก เพราะลิงพ่อมันแก่ๆกันแล้วทั้งนั้นเลย(ฮิๆ) โทรไปหาอาปุ๊ วันนี้ก้องอึแข็งเนื่องจากเมื่อวานกับวันก่อนหนูไม่ยอมอึ ตูดบานอีกแล้วน่าสงสารจังเลยหนูน้อยของแม่ อากุ้งบอกว่าช่วงนี้ไปโรงเรียนหนูไม่งอแงแล้ว พอถึงโรงเรียนหนูก็พยายามลงรถเองแล้วจ๊ะ 6/8/48 วันอาทิตย์ย่าเหลาจะไปหาหลานสาว(ลูกอาตั้ม)ที่โคราช น้องเขาพึ่งเกิดเมื่อวันพุธที่ผ่านมา เมื่อคืนแม่ก็เลยชวนน้องก้องหาเสื้อผ้าของหนูที่ตอนเล็กๆไปให้น้อง ก็ไม่รู้ว่าแม่จะมี น้องให้ก้องหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ ก็เลยคิดว่าเอาไปให้ลูกอาตั้มใช้ก่อนดีกว่าอาตั้มจะได้ไม่ต้องเสียตังค์ซื้อของให้น้องเยอะ ก็ได้เยอะเหมือนกัน มีผ้าอ้อมเกือบ 3 โหล ชุดนอนเสื้อแขนยาวกับกางกางขายาวก็5ชุด เสื้อเด็กอ่อนอีก ถุงเท้าอีก กันเปื้อน หมวกน่ารักๆๆ ก็เสียดายนะอยากเก็บไว้ให้หนูดูตอนโต แต่คิดอีกทีให้น้องเขาใช้น่าจะมีประ โยชน์และถือเป็นการช่วยเหลือกันนะ น้องก้องก็ดูรูปแล้วกัน ไม่เสียใจนะครับเพราะเมื่อคืนหนูยังช่วยแม่เลย (ช่วยยุ่ง) หนูก็นั่งดูรูปไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่แสดงว่าหนูเห็นด้วย กับแม่ที่จะให้น้อง แม่สังเกตุว่าช่วงนี้ก้องดูโตขึ้นนะ ดูเป็นหนุ่มน้อย เสียอย่างเดียวยังไม่ค่อยพูดพูดน้อยมาก พูดเยอะๆสิลูก แม่โทรไปหาครูเปิ้ลที่โรงเรียน ก็บอกว่าหนูร่าเริงดีเล่นกับเพื่อน ไม่เป็นไรแม่จะคอยจนกว่าหนูจะพร้อมค่ะ วันแม่ วันที่ 12 สิงหา ว่าจะพาก้องไปหายายที่มหาฯ อายังไม่รู้ว่าจะพาเราไปหรือเปล่า ชวนพ่ออ้วนพ่ออ้วนก็ไม่ไปจะขายของอย่างเดียว พ่ออ้วนไปไม่ชอบไปบ้านยายหรอก เข้าใจพ่ออ้วนนะว่าพ่อเขาเป็นประมาณว่าไม่ชอบเสวนากับใครที่ไม่สนิท ไปอยู่หลายวันพ่อเขาก็ไม่รู้จะไปไหนพฤติกรรมแบบนี้มันเปลี่ยนแปลงกันยาก อย่างแม่ไม่มีปัญหาอยู่แล้วเพราะเป็นถิ่นแม่ตั้งแต่อ้อนแต่ออก เพราะฉะนั้นแม่ต้องให้ก้องคุ้นเคยแต่เด็ก เดี๋ยวโตกว่านี้แม่พากลับบ่อยๆนะจ๊ะ หนูจะได้ลิ้มรสชีวิตแบบบ้านๆ ที่แม่เคยอยู่มาไงค่ะ ลูกผู้ชายต้องอยู่ได้ทุกสถานที่สามารถปรับตัวได้ทุกสถานการณ์ โอเคนะครับ วันนี้มาทำงานก็ไม่ค่อยทำงานหรอกแม่ เป็นวันเสาร์ด้วยล่ะผู้ใหญ่ส่วนมากก็อยู่ในเมืองเขาหยุดกัน วันนี้ก็เลยสบายๆๆ ไม่ใช่ไม่รับผิดชอบนะยะ แค่อาศัยช่องว่างเอง 7/8/48 เมื่อคืนเราไปทานข้าวนอกบ้านกัน เลี้ยงวันเกิดพ่ออ้วนตั้งแต่วันที่ 5/8/48 นั้นแหละ แต่เราเลื่อนมาเป็นวันอาทิตย์แทน (เพราะถ้าไปวันอื่นเสียดายข้าวปิ่นโต) ไม่ได้งกแต่ไม่อยากเสีย เปรียบ เราไปทานที่ร้านอ่าวสยาม พึ่งไปร้านนี้เป็นครั้งแรก แม่ว่าก็โอเคนะร้านเขาดูโปร่งๆดี และดูท่าทางก้องก็ชอบด้วย และเมื่อคืนก้องก็ได้ทานน้ำส้ม(ยี่ห้อสแปด) ก็อร่อยดีนะ ท่าทางก้องชอบมากเลย ก้องก็นั่งทานร่วมโต๊ะตักข้าวกินเอง หกเลอะเทอะน่าดูเลย แต่ก็โอเคเข้าใจว่ายังเป็นเด็กอยู่ ท่าทางก้องมีความสุขมากคงเพราะวันนี้แม่ยอมให้หนูทาน น้ำหวาน(น้ำส้มเย็น)ได้ด้วยมั้ง และร้านเขาก็เป็นกระจกโปร่งๆ เราทานข้าวสักพักก็กลับบ้านถึงบ้านประมาณสองทุ่มครึ่ง เราก็อาบน้ำนอนแต่หนูนอนดิ้นอยู่นั้นล่ะไม่ยอมนอน คงเป็นเพราะเมื่อวานเย็นหนู่นอนตอนบ่ายสองและตื่นอีกทีก็ห้าโมงเย็นมั้ง ตกลงว่าเราจะกลับมหาฯไปหายายกันนะจ๊ะ วันที่ 11/8/48 ป้าแมวไม่ได้ไปกลับเราเพราะป้าไม่อยากลางานวันพฤหัสเลยจะกลับวันศุกร์และไปหาลุงโอ๊กที่โคราชจ๊ะ ทำไมแม่เจ็บคออีกแล้วนี้ กินยาก็ไม่หาย คราวที่แล้วไปหาหมอบอกว่า ต่อมทอนซิลอักเสบ 8/8/48 วานเย็นไปหาหมออีกแล้ว หมอบอกว่าหลอดลมอักเสบ ให้งดใช้เสียง ดูสิวันนี้มาถึงที่ทำงานก็เม้าท์ไม่หยุดเลยแล้วมันจะหายมั้ยนี้ หมอให้ยาแก้ไอละลายแสมหะแบบเม็ด 2 แผง และยาแก้ไอแบบเด็กให้จิบเวลากลางคืน 9/8/48 บางครั้งเราก็อดคิดถึงสิ่งที่ผ่านมากับชีวิตเรา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม เช่น เพื่อน ความรัก อดีตหลายๆอย่าง ยิ่งถ้า ณ ปัจจุบัน เราไม่ได้อยู่ ณ ที่เดิม จะพูดอย่างไรดีนะ บางที่เราก็คิดไปเรื่อยเปื่อยเนอะเริ่มต้นไม่ถูกเหมือนกัน อย่างตอนนี้เหรอแม่คิดถึงช่วงที่แม่ยังอยู่ที่บ้าน(มหาฯ) ถ้านึกย้อนไปเรารู้สึกว่าแม่ผ่านอะไรมาเยอะนะ แต่มันกลับไปแก้ ไขหรือเปลี่ยนแปลงอะไรมันไม่ได้ แต่ก็ไม่คิดอย่างจะเปลี่ยนอะไรทั้งนั้น แค่ตอนนี้เรามีความสุขเมื่อได้นึกย้อนกลับไป นึกถึงวันที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ ตอนที่เรายังเรียนมัธยมนึกย้อนกลับไปเราก็ซนเหมือนกันเนอะ แต่เป็นช่วงที่เรามีความสุขไม่เคยคิดอะไรมีความสุขกับชีวิตดี นึกถึงความรักตอนเด็กๆ ไม่เด็กซิซักประมาณมัธยมต้นได้มั้ง มันเป็นความรักที่บริสุทธิดีเนอะ อยากกลับไปเจอกันอีกจังเลยคงได้แต่ยิ้มให้กันและถามว่าลูกกับแฟนเธอสบาย ดีหรือ ฮิๆๆ 10/8/48 พรุ่งนี้เราจะได้เจอยายแล้ว อยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจังเลย ป้าแมวเหมียวบอกว่าอาปุ๊ชวนออกเดินทาง ตี3 ป้าถามว่าก้องจะมีปัญหาหรือเปล่าแม่เลยบอกว่าไม่มีหรอก แต่อาปุ๊จะ ตื่นใหวหรือเปล่าแค่นั้นแหละ ไม่ได้ซื้อของขวัญให้ยายเลย แต่บอกยายแล้วล่ะว่าของขวัญก็คือ การพาก้องและป้าและอาๆๆไปเยี่ยมยาย เป็นของขวัญที่ห่อกระดาษของขวัญไม่ได้จ๊ะ แต่ยายก็มีความ สุขได้เหมือนกัน 16/8/48 มัวแต่สนุกเขียนเมล์ส่งเมล์ไปหาป้าแดงที่เมืองหยุ่นเลยไม่ได้เขียนบันทึกให้ก้องเลย ขอโทษนะจ๊ะ เราไปบ้านยานเช้ามือวันที่ 11 ออกจากบ้านประมาณ ตี4 ถึงบ้านยายก็ 10 โมง ก้องจำยายได้เพราะพอยายเปิดประตูรถก้องเห็นยายยายเห็นก้องหนูก็โผให้ยายอุ้ม ก้องอยู่บ้านยายซนมาหนูเดินสำรวจบ้านได้ทั้งวัน เดินรอบบ้านออกประตูโน่นเข้าประตูนี้ ดูหนูมีความสุขดีจ๊ะ มีอยู่ช่วงหนึ่งแม่เดินไปซื้อของร้านข้างบ้านแม่ก็เห็นว่าก้องเดินป้วนเปี้ยนอยู่ข้างป้าแมวเหมียวที่โทรศัพท์อยู่ แม่ก็เลยเดินไปเลย พอถึงร้านค้าสักพักแม่มอง ไปเจอก้องกำลังเดินมาและกำลังถึงร้านค้าด้วย แม่นึกว่าหนูเดินมากับป้าที่ไหนได้หนูเดินมาคนเดียวดีนะที่ไม่มีรถวิ่งมา โดนรถเฉี่ยวชนแย่เลย หนูก็เดินไปหาขนมเฉยเลย เหมือนว่าไม่เห็นน่ากลัวเลยแม่แค่นี้เอง รองเท้าก็ไม่ใส่ พอถึงบ้านแม่ถามป้า ป้าบอกว่าป้าไม่เห็นก้องมัวแต่โทรศัพท์อยู่ เรากลับกรุงเทพฯวันที่ 12 บ่าย3 โมงเย็นและอาแมวก็มาถึงบ้านยายพอดี เปลี่ยนมือกันประมาณนั้น ดูก้องตื่นเต้นมากเลยยิ่งตอนเย็นๆระหว่างเดินทางยิ่งเห็นไฟตามถนน ไม่ยอมหลับยอมนอน ถึงบ้านประมาณ 4 ทุ่มแม่ก็พาก้องเข้านอนดูหนูเพลียๆแล้วเราก็ม่อยหลับไป แม่ไม่ได้อาบน้ำเลย วันเสาร์ 13 เราก็อยู่บ้านหนูก็ยังร่าเริงดี เริ่มมีไอหน่อยๆ ก็คิดว่าคงไม่มีอะไรมั้ง วันอาทิตย์แม่เห็นก้องเริ่มไอถี่ๆก็เลยพาไปหาหมอที่คลีนิคหมอสมชาย หนูไม่มีไข้นะมีแต่ไอ หมอให้ยาแก้ไอและลาแก้หวัดมา ก็กินนะแต่ก็ไม่เห็นหายไอสักที่ ตกกลางคืนหนูมีไข้ จนถึงวันนี้ก็ยังไม่หายเลยลูก แย่จังเลย ข้าวก็ไม่กินโอ้ยทำไงดีลูก 17/8/48 คงเป็นเพราะเมื่อวานย่าหมวยกวาดคอให้หนูหรือเปล่าไม่รู้เลยทำให้เมื่อคืนหนูไม่ค่อยไอ หรือเป็นเพราะว่าหนูเหนื่อยเลยทำให้หลับสนิท หรืออีกอย่างเมื่อวานหนูอ้วกหลาย รอบเลยทำให้ไม่มีเสมหะมากก็เป็นได้ แต่แม่ก็รู้สึกหายห่วงหนูที่หนูหายแล้วและก็ไม่มีไข้ด้วยจ๊ะ วันนี้เจ้านายใหม่แม่เขาจะมาเยี่ยมที่โรงงานโดยไม่บอกล่วงหน้า วันนี้แม่ใส่กางเกงยีนส์มาซึ่งไม่สุภาพต้องยืมกางเกงพี่ที่ทำงานเขามาใส่โรยหน้าไว้ก่อน ไม่รู้เขาจะเป็นคนยังไงเนอะลูก แค่นี้ก่อนเตรียมตัวก่อนนะจ๊ะ 18/8/48 ก้องก็หายเกือบดีมากแล้วล่ะเพราะไอห่างแล้ว และก็ไม่มีไข้ ซนเหมือนเดิม เมื่อวานตอนกินข้าวเย็นหนูป่วนมากเลยอากุ้งให้กินน้ำมั้งหนูวิ่งมาจู๊บอาปุ้ก อาปุ้กเอียงแก้มให้หนูไม่ ยอมจะจุ๊บปากให้ได้ แล้ววิ่งมาหาแม่ก็ก็ยินยอมเสร็จแล้ววิ่งไปหาป้า ป้าอิดออดแต่ก็ยอมหนูเพราะความเอ็นดู คิดดูแล้วกันลูกถ้าเป็นไข้คงติดกันน่าดูเลย 19/8/48 วันนี้วันสารทจีน เราไหว้กันด้วยแหละจ๊ะ ก้องตื่นเช้าคงรีบตื่นมาไหว้หรือเปล่าไม่รู้ แต่ก็ทำให้วุ่นวายเพราะความแสนซนของหนู เมื่อเช้าโดยแม่ตีก้นด้วยร้องให้เอามือลูบก้นน่าสงสารเชี่ยว ก็น่าโดนตีหรอกเพราะแม่บอกแล้วก็ไม่ฟังเล่นประตูแม่กลัวว่าเดี๋ยวกระจกประตูจะแตก แล้วเผื่อมันโดนหนูล่ะจะเป็นยังไง แม่ไปส่งก้องที่บ้านย่า แต่ย่ายังเตรียมของไหว้ยังไม่เสร็จแม่ก็เลยดูแลหนูไปพลางๆก่อนเพราะแม่บอกหัวหน้าแล้วว่าวันนี้เข้าสายแม่ก็เลยไม่ต้องรีบ 22/8/48 วันนี้แม่ให้อากุ้งไปส่งก้องที่อนุบาลแล้วนะค่ะ ก้องจะไอกลางคืนเกือบทุกวันเลย ไอไม่ได้ต่อเนื่องอะไรหรอกแต่ไอแล้วก็อ้วกพออ้วกก็เลิกไป แต่ก็มีต่อนิดหน่อยแต่ไอแบบห่างๆ เป็นมาได้วันนี้ก็ครบสัปดาห์พอดีเมื่อไหร่จะหายสนิทเสียทีเนอะลูก แม่คิดว่าแม่จะเลี้ยงก้องแบบเพื่อนมีอะไรก้องจะได้กล้าปรึกษาแม่ แต่ก้องต้องเป็นเด็กมีสัมมาคารวะนะ ไม่ก้าวร้าว แม่ทำประกันให้ก้องแล้วนะ ประกันสุขภาพและก็เงินออมนิดหน่อยถือว่าเป็นภาคบังคับเก็บเงินให้ก้องด้วย เพราะถ้าให้แม่เอาเงินเข้าให้ทุกเดือนตอนนี้คงไม่ได้(เพราะเรายังไม่มี เงินเหลือมากพอที่จะฝากแบงค์ฉะนั้นก็ฝากรายปีแบบประกันนี้แหละ) และอีกอย่างเผื่อไม่สบายแม่ก็อยากให้หนูเข้าโรงบาลเอกชนดีกว่าเขาดูแลดีถึงแม้ว่าเราจะแลกด้วยเงินมา แต่คนเราทำงานก็เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เอื้ออำนวยให้เราได้สบายนะจ๊ะ 23/8/48 ข่าวปรับฐานเงินเดือนของบริษัทยังออกมาไม่ค่อยแจ่มเลย ต้องรอให้ได้รับสลิปก่อนถึงรู้แน่นอนตอนนี้เดาไปก็เท่านั้น แต่ 80 เปอร์เซ็นต์แม่คงไม่ได้หรอก เพราะตำแหน่งสมุห์บัญชี เขาคงไม่ให้ ใช่ว่าเงินเดือนจะเยอะนะเขาเห็นว่าทำงานมานานเลยไม่ให้ ไม่แฟร์เลยเนอะทำงานมานานสิน่าจะได้เยอะถือว่ารักองค์กรตัวเอง วานเย็นแม่รับก้องอยู่บ้านย่าและได้ดูน้องด้วย ลูกอาตั้มไงจ๊ะ ก้องจิจ๊ะน่าดูเลยอยากหอมน้องแม่ก็ให้หอมนะแต่ไม่อยากให้หอมมากหรอกเพราะน้องเขาตาแฉะย่าว่าน้องร้อนใน ย่าก็สันนิฐานไปเรื่อยน่าจะพาไปให้หมอดูเดียวอักเสบละแย่เลย เดี๋ยวพาลมาติดก้องด้วยจะแย่กันไปใหญ่ ท่าทางก้องตื่นเต้นมากเลยคงด้วยไวอยากรู้อยากเห็นอยากลองของหนูด้วย และอีกอย่างก้องเห็นน้องเฉพาะในทีวีหรือไมก็หนังสือก้องก็เลยอยากสัมผัส เพราะก้องเอามือจิ้มน้อง ตรงโน้นตรงนี้ พ่ออ้วนแซวว่าน้องไม่ใช่อึนะจะเอามือไปจิ้มดูอย่างนั้น พ่ออ้วนก็ช่างเปรียบเทียบได้น่าเกียจ เมื่อวานย่าทำน้ำพริกกะปิให้กินอีกแล้วก็อร่อยดีนะ แม่เอาต้มจืดหัวไซท้าวป้อนก้อง ก้องไม่ค่อยทานข้าวเลย ไม่วานเมื่อไหร่ เริ่มผอมแล้วนะจ๊ะ จริงก็ไม่ค่อยอ้วนแต่ไหนแต่ไหร่ แต่ก็ไม่อยากให้อ้วนมากหรือผอม แต่อยากให้ทานข้าวบ้างไม่ใช่ไม่ทานเลยเดี๋ยวไม่มีแรงเล่น ก้องเริ่มเจ้าจี้เจ้าการเข้าทุกวันแล้วนะ ตอนเย็นกำลังดูทีวีกันอยู่ หนูก็ให้อากุ้งมานั่งบนโซฟา แล้วก็ดึงแม่มานั้ง แล้วก็พยายามอย่างมากให้พ่ออ้วนมานั่งด้วย(เพราะก้องดึงพ่อไม่ ไหว) แล้วพอนั่งกันทุกคนแล้วหนูก็ปืนขึ้นมานั่งแล้วก็ปรบมือ ยังกะจะถ่ายรูปครอบครัวแนะ ช่วงนี้แม่ว่าก้องรู้เรื่องมากขึ้นแต่ไม่ยอมพูดเป็นประโยชน์เลย ใช้ภาษากายเสียส่วนมาก ทำยังไงน้อให้หนูสือสารโดยใช้การพูด ซึ่งเวลาแม่พูดกับก้องหรือคนอื่นพูดหนูก็มอง ปากนะและพยายามจะพูดแต่ไม่มีเสียงออกมา เหมือนกับกลัวการพูดอย่างนั้นแหละ แต่บางทีหนูก็เผลอพูดออกมานะ มีอยู่วันหนึ่งก้องเล่นกับแม่แล้วข้อศอกแม่ไปโดยตาก้อง โดยบังเอิญก้องร้องให้แล้วยังพูดว่า เจ็บเจ็บ ก็แสดงว่าหนู่รู้ว่าจะพูดอะไรแต่ถ้าปกติก็ไม่ยอมพูดใช้วิธีจูงมือเสียส่วนมากพอไม่ไปหนูก็หงุดหงิดร้องให้เสียงั้นจะฝืนมากก็ไม่ได้ อีกอย่างแม่ก็ทำงานไม่ได้อยู่กับหนูตลอด (ข้ออ้าง) แต่เวลาอยู่ด้วยกันก็พยายามหัดให้นะ 24/8/48 อยากได้ปรับฐานเงินเดือนเหมือนเด็กๆด้วยจังเลย เราจะได้มีเงินไปเที่ยวเพิ่มขึ้นเนาะลูกเนาะถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก (เพราะเราทำอะไรได้ล่ะ) เมื่อวานพ่ออ้วนบอกว่าพออาต้นไปรับหนูมาจากโรงเรียนเขาก็ส่งหนูให้พ่ออ้วนดูแลจนกระทั่ง ห้าโมงเย็นครึ่ง พ่ออ้วนบอกว่าตั้งแต่น้องมาย่างานเยอะขึ้นเลยอาจต้องดูแลหนู น้อยลงเพราะว่าน้องเขายังเล็กมากช่วยเหลือตัวเองยังไม่ได้ แต่น้องก้องถ้าเปรียบเทียบกับน้องแล้วแม่ว่าหนูกลายเป็นเด็กโตเลยล่ะลูก ดีแล้วล่ะหนูจะได้หัดดูแลตัวเองด้วย จะได้มั่นใจในตัวเองไงจ๊ะ ช่วงนี้แม่พาก้องนอนห้องข้างล่างเวลาแม่จะปิดไฟนอนพอแม่บอกก้องว่าแม่จะปิดไฟแล้วนะหนูรีบเลยวิ่งจะปิดไฟเองแล้วตัวยังสูงไปพอต้องให้แม่อุ้มเพื่อ กดปิดสวิทช์ไฟ ปิดแล้วใช่ว่าจะนอนนะ วิ่งไปวิ่งมาระหว่างห้องนอนกับที่พ่อดูทีวี กว่าจะนอนได้ต้องปิดประตูห้ามออกเด็ดขาดแต่ก่อนปิดต้องหลอกล่อก่อนนะเดี๋ยวร้องลั่นบ้านอีก เช้าวันนี้ก้องตื่นเช้าแม่ยังงัวเงียอยู่หนูก็กลิ้งมาข้างหลังแล้วก็จู๊บที่หลังแม่บ้างที่แขนบ้างช่างฉอเลาะเหลือเกิน แม่ว่าหนูขี้อ้อนสุดๆเลย ตอนเย็นก็เหมือนกันชอบเปิดจังเลยตู้เย็นเปิดออกกว้างๆแล้วก็ออกแรงปิดแรงๆ แม่ก็ห้ามแล้วแต่ไม่ฟัง พอแม่เอาจริงทำเป็นวิ่งไปนอนซบหน้าลงกับพื้นประมาณว่าร้องไห้ทั้งที่ แม่ยังไม่ทำอะไรเลย พอแม่ไปไปอุ้มก็เดินมาทำเป็นมากินแทะอยู่นั้นแหละแต่หนูรู้นะว่าแม่โกรธ ดูสิว่าเราเจ้าเล่ห์แค่ไหนถ้าพูดเป็นประโยคได้เมื่อไหร่สงสัยกะล่อนน่าดูเลยเรา แม่รักก้องจังเลย ตอนนี้ 4 โมงเย็นแล้วมีใครไปรับหนูหรือยังนะ แม่ว่าจะให้รถโรงเรียนไปรับไปส่งหนูที่บ้านเลยดีใหมพ่ออ้วนเขาเสนอมานะจ๊ะ คือว่าพ่ออ้วนพอเขาเก็บร้านเสร็จเขาก็จะกลับ บ้านเลยแล้วก็รอรับหนูตอนเย็นที่บ้าน ส่วนมาก็ไปรับปิ่นโตและก็ของพ่ออ้วนกลับบ้านก็แค่นั้น ไม่รู้จะเป็นอย่างไรบ้าง คือทุกคนก็เห็นตรงกันแล้วว่าก้องเริ่มดูแลตัวเองได้บ้างแล้ว เลยคิดว่าช่วงที่ก้องกลับจากโรงเรียนก็ประมาณ สี่โมงเย็นเป็นช่วงเวลาสั้นๆที่ปู่กับพ่ออ้วนน่าจะดูแลหนูได้ หรือว่าหนูยังอยากแวะไปพักที่บ้านย่าก่อนจ๊ะ 25/8/48 วันนี้น้องทุกคนรู้แล้วว่าเขาปรับฐานเงินเดือนเท่าไหร่ แต่คนที่ไม่ได้ก็เสียใจ แม่ก็ต้องปลอบใจเขาล่ะลูก เพราะการปรับฐานเขาวันที่ระดับ เช่นคนที่กำลังขึ้นแผนกเงินเดือนรวม กับเงินตำแหน่งต้องได้ สองหมื่นบาทอัพน้าเปิ้ลเขาได้แผนกแต่ฐานเขายังไม่ถึงเขาเลยได้ปรับเยอะ ส่วนน้าบีเป็นแผนกอยู่แล้วแต่เงินเดือนสองหมื่นนิดๆ แต่ถ้ามาเปรียบเทียบ อายุการทำงานแล้วน้าบีทำงานมาก่อนตั้ง 4 ปี ก็เลยทำให้เกิดกาเปรียบเทียบคนที่ได้น้อยกว่าก็เสียใจ แม่ก็เข้าใจนะแต่บางที่คนเราก็ต้องยอมรับสภาพถ้าสิ่งนั้นเราไม่สามารถ ทำอะไรมันได้มันนอกเหนือการตัดสินใจเราแล้วและมันก็ไม่ใช่อำนาจหน้าทีเราที่จะทำอะไรได้ เพราะแม่คิดว่ากว่าเขาจะปรับได้นะเขาใช้เวลาตั้งห้าเดือน มันเป็นมติของที่ประชุม แม่ก็ได้แต่ปลอบใจว่าสิ้นปีเขาคงปรับให้คนที่ไม่ได้ปรับฐานได้เยอะเป็นพิเศษมั้ง (แม่ปลอบตัวเองด้วยจ๊ะ) เมื่อคืนอากาศมันร้อนมากๆ สักเที่ยงคืนได้ก้องงอแงแม่เลยให้นมไปขวดพอกินหมดแล้วหนูก็นอนดิ้นอยู่นั้นแหละคงเพราะมันร้อนด้วยมั้งแม่ก็เลยพาหนูไปเคาะห้องป้าแมวเหมียว เพื่อไปขอนอนด้วยห้องเราแอร์ยังไม่ล้างเลยจ๊ะ และอีกอย่างเพื่อเป็นการประหยัดไฟป้านอนคนเดียวไม่มีเพื่อน ส่วนพ่ออ้วนไม่นอนข้างบนอยู่แล้ว พอแม่พาหนูขึ้นไปข้างบนก้องก็ไม่งอแงนะตอนที่แม่เคาะประตูหนูยังงัวเงียมาช่วยปิดลูกปิดเลยและพอนอนหนูก็ยิ้มใหญ่เลยพอเห็นหน้าป้า แม้ช่างอ้อนเหลือเกิน 26/8/48 ตอนเช้าอาปุ๊จะเป็นคนจัดการอาบน้ำแต่งตัวให้ก้องไปโรงเรียน แล้วอาเขาคงอยากให้หนูมีระเบียบวินัยพอถึงเวลาอาเขาก็จะเอาจริงเอาจังเลยทำให้หนูกลัวหรือเกรงอาปุ๊ด้วย อย่างเมื่อคืนกำลังทานข้าวกันอยู่แล้วหนูซนมากอาปุ๊ก็ทำเสียงห้ามพอก้องได้ยินแค่นั้นล่ะอาการบ่งบอกเลยว่าหนูเลิกซน หนูมองหน้าอาปุ๊แบบเกรงๆแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องให้แต่ไม่ร้อง นะแล้วจะมาอ้อนแม่ แต่แม่ก็บอกหนูว่าถ้าหนูดื้อหรือไม่เชื่อฟังหนูก็จะโดนดุแล้วแม่ก็จะไม่โอ๋ด้วยนะค่ะ เห็นแล้วแม่ก็อดสงสารไม่ได้แต่แม่ก็ต้องใจแข็งบ้างเพราะแม่อยากให้หนูมีระเบียบ และจะได้ไม่ติดนิสัยเอาแต่ใจตัวเอง รู้จักรับผิดชอบตัวเองให้ได้และช่วยเหลือผู้อื่น 29/8/48 ช่วงนี้อารมณ์เสียบ่อยมากเลยลูก คือจะบอกอย่างไรดีให้ลูกเข้าใน คือปัญหาที่ทำงานนะ ประมาณว่าแม่สอนงานคนมาก็มากแล้วนะ แม่ก็ว่าแม่พูดแล้วเคลียร์นะต่ำทำไมบางทีแม่พูดแล้วบางคนเขายังเข้าใจยากเลย แม่เข้าใจนะว่าระดับไม่เหมือนกันแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากนะ บางทีมันทำให้เราท้อและเสียอารมณ์ประมาณว่าเราคาดหวังจากเขาในสิ่งที่เราสอนมากไปหรือเปล่า เฮ้อ..แย่จังเลย รู้สึกเหนื่อยมากๆๆๆ อยากกลับบ้านแล้วล่ะ ไม่ไหวแล้วตอนนี้อารมณ์ประมาณว่าปีศาจเข้าสิงก็ว่าได้ ต้องกลับไปหาเทวดาตัวน้อยของแม่แล้วล่ะ เทวดาช่วยแม่ได้เสมอ เพราะว่าแม่เห็นหน้าหนูแล้วแม่จะกลับกลายเป็นนางฟ้าผู้อ่อนโยนเสมอ (แต่ถ้าดื้อก็กลายเป็นปีศาจได้นะจ๊ะ) จะห้าโมงเย็นแล้วใกล้ได้เจอหนูแล้วจ๊ะ 30/8/48 เช้านี้คิดถึงก้องจังเลย อยากกอดด้วยเมื่อเช้าหนูตื่นแต่เช้าเลยพอดีแม่เตรียมของอยู่หน้าประตูพอดี หนูเดินออกมาก็เลยเจอแม่เราก็ได้อรุณสวัสดิ แม่มีเรื่องเล่าให้ฟัง (คือนึกถึงเมื่อไหร่แล้วอดขำไม่ได้) วันอาทิตย์ตอนเช้าหนูปวดอึมากแม่ก็เลยอุ้มออกมานอกบ้าน แล้วปกติเวลาหนูปวดอึมากๆ หนูจะต้องมาเกาะแม่แล้วก็ก้มตัวนิดหน่อย แต่วันนั้นประมาณว่าอยากดูทีวีด้วยก็จึงจะวิ่งไปเกาะประตูเพื่อดูทีวีแต่ระหว่างวิ่งไปคงปวดท้องอยากอึมากหนูก็เลยต้องยื่นเบ่งแล้วก็ไม่มีที่เกาะหนูก็ยืนเบ่ง มันตลกก็ตอนท่าเบ่งของหนูนี้แหละ หนูกางแขนออกสุดตัว ยังกะจะบินอย่างนั้นแหละ 1   Create Date : 29 มีนาคม 2549     Last Update : 29 มีนาคม 2549 13:58:39 น. Counter : 167 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เก็บข้อมูลย้อนหลังใส่ blog (2548) บันทึกรัก ให้ลูกก้อง ปี 2548 3 ม.ค 48 วันนี้เป็นวันทำงานวันแรกปี 48 11:45 เมื่อเช้าแม่จะออกจากบ้านมาทำงาน ก้องทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูมากเลย ก็ก้องเห็นแม่แต่งตัวโดยเปลี่ยนจากชุดนอน(อันยับเยิน) มาเป็นชุดเก่ง(กางเกงยีนเสื้อยืด CPF) แล้วหนูคงนึกว่าแม่จะพาไปเที่ยว ท่าทางหนูดีใจมาก(แม่เห็นนะ) หนูรีบวิ่งไปถือกระเป๋า ก็ใบที่ป้าแมวเหมียวซื้อให้ไว้ใส่ขวดนมหนูเวลาเดินทาง แล้วก็วิ่งทั้งวิ่งและซอยเท้าถี่ๆๆๆ จะออกไปนอกบ้าน พอแม่บอกหนูว่า "จะไปแล้วนะ" หนูยิ่งเอาใหญ่เลย แล้วแม่ก็ได้แต่บอกหนูว่า แม่จะไปทำงาน แต่หนูไม่สนใจนะฟังเลย แต่หนูก็โต้ตอบแม่นะ โดยพูดว่า "ปู ปู" (สงสัยเราเป็นเพื่อนกันเสียมากกว่า) และแล้วแม่ก็อุ้มหนูมาที่รถ (โดยขณะนั้นปู่กับพ่ออ้วนกำลังเปิดผ้าคลุมรถแม่ออก) แม่ทนสงสานเด็กที่เข้าใจผิดว่าตัวเองจะได้ไปเที่ยวไม่ได้ แม่เลยให้อากุ้งอุ้มหนูขึ้นออฟฟิศไป เพราะแม่จะได้หลบหนูไปทำงานได้ อ้อ ........เกือบลืมเล่าแนะ เมื่อวานนี้(1 ม.ค 48) หลังจากที่เรา 4 คน(อากุ้ง อาปุ๊ แม่ และก็หนูก้อง) ไปซื้อต้นไม่ที่ลาดปลาเค้ามา จนกระทั้งถึงบ้านจะเอาต้นไม้และถุงดินลงรถ แม่เข้าใจนะว่าหนูอยากช่วยอาขนดินลงรถแต่ด้วยที่หนูตัวนิดหนึ่ง(แต่ก็อ้วนนะ) หนูคงยกไม่ไหวอากุ้งเลยโยนถุงดินไว้ข้างรถ และหนูก็ยังไม่เลิกที่จะวุ่นอยู่ตรงนั้น หนูก้องก็เลยสะดุดถุงดินแล้วหัวอันสวยงาน(ที่แม่คิด) ก็ไปฟาดเข้าให้กับเหลี่ยมปูน ร้องจ๊ากเลยล่ะ ที่จริงตอนนั้นแม่ก็นั่งดูหนูเล่นอยู่นะ อารามตกใจแม่เลยไม่ได้คว้าตัวหนูไว้เลย แม่เสียใจนะ เพราะสิ่งที่เกิดกับหนูแล้วมันไม่ดีให้เกิดกับแม่หรือแม่เจ็บแทนหนูเสียดีกว่า อ้อ ....ยังไม่จบแค่นั้น พอตั้งสติได้แม่รับกระโดดไปอุ้มหนู โดยแม่เล็งที่หัวหนูก่อน แม่อยากจะร้องออกมาดังๆ๐๐๐๐ (ไม่ใช่เพลงปาล์มมีหรอกลูก) หัวหนูถลอก คงแค่เฉียด เพราะถ้าโดยตรง ๆ หัวหนูคงเป็นรูไปแล้วล่ะ และคนที่เสียงดังก่อนเพื่อนก็คือ คุณพ่ออ้วนหนูไง ว่าแม่ใหญ่เลยว่า "นั่งอยู่ก็ไม่ดูลูก" แม่อยากสวนกับ จริง ๆ ว่า "ก็ดูเฉยๆๆนี้ล่ะเลยเจ็บตัว" สุดท้ายอาปุ๊คนสวยก็เลยมาอุ้มหนูเพื่อไปใส่ยาฆ่าเชื้อ ยังมีต่อนะลูก เมื่อคืนนี้เรานอนกันสองคนในห้อง แม่มีเรื่องประทับใจ(ปกติก็ประทับใจหนูทุกวันอยู่แล้วล่ะ) แม่กลัวหนูจะโยเย แม่เลยร้องเพลง "ก้องเป็นลูกของใคร ใครเป็นแม่ก้อง" ให้หนูฟังโดยแม่ใส่เสียงเอฟเฟ็กเข้าไปด้วย หนูฟ้งไปพอถึงถ้อนนั้นหนูก็หัวเราะ (หนูมีความสุขมาก) จนกระทั่งหนูหลับในอ้อมอกแม่ โดยมือน้อย ๆๆ ของหนูยังกอดแม่อยู่เลย ปูปู อยากบอกหนูก้องนะ ว่าแม่รักบีบี๋ก้อง มากๆๆๆ จ๊ะ 14.55 ยายกำลังเดินทางกลับมาจากมหาสารคาม น้องก้องจะได้เจอยายแล้วนะ หลังจากที่ยายกลับไปตั้งแต่ 30 ธ.ค 47 เมื่อกี้แม่โทรไปหาพ่อ หนูยังไม่อึเลย วันที่ 2 แล้วนะ ไม่รู้หนูจะเก็บไว้ทำไม เดี๋ยวก็เจ็บตูดอีกหรอก วันนี้แม่จะรีบกลับบ้านไปหานะจ๊ะคนดี 4 ม.ค 48 11:30 คิดถึงหนูก้องจังเลย วันนี้ตาข้างซ้ายกระตุกทั้งวันเลย สงสัยเราจะได้โชคกันแล้วมั่ง เมื่อคืนป้านก พี่สาวป้าแมวเหมียวมาส่งป้าที่บ้านและชวนที่บ้านไปกินข้าวข้างนอกกัน (ตอนนั้นพ่ออ้วนไม่อยู่ออกไปกับย่าเหลา) หนูอาการออกนอกหน้ามากเลย ว่าอยากไปเที่ยวข้างนอกขนาดที่ว่ามีน้าผู้ชายที่เขาช่วยขับรถมาให้ป้า พึ่งเจอกันกับหนูครั้งแรก (หนูยังไม่รู้จักน้าเขาเลย) พอรู้ว่าจะไปข้างนอกหนูไม่ยอมให้ใครอุ้มเลย(น่าเกียจที่สุดเนอะ) ติดแจกับน้าผู้ชายคนนั้นเลย พอไปถึงร้านอาหาร หนูยิ่งซนสุด ๆๆๆๆ รู้ใหมเวลาไปทานข้างข้างนอกแม่ไม่ได้กินอะไรกับใครเขามากมายหรอก แค่วิ่งตามจับหนูให้ทันก็จะแย่แล้ว แต่แม่ก็ไม่รู้สึกเบื่อหน่ายหรอกนะแค่อยากให้หนูรู้แค่นั้นแหละว่า หนูหัวเราะ ยิ่งร่าเริง แม่ก็อิ่มทุกอย่างแล้วล่ะคนดี เรากลับเข้าบ้านกันก็ประมาณ 3 ทุ่ม ยายกับมาจากมหาถึงบ้านก่อนเราและยายก็เข้านอกแล้ว แต่เม่ก็เคาะประตูให้ยายตื่นเพื่อหนูกับยายจะได้เจอกันหลังจากไม่เจอกันซะ 3 -4 วัน ป่านนี้หนูจะซนอยู่กับยายมากน้อยแค่ไหนน้อ รู้หรือเปล่าว่ายายเขาเหนื่อยนะที่วิ่งไล่หนูทุกวันไม่รู้เอาแรงมาจากไหนนักหนา "เจ้าหมูน้อย" วันนี้แม่คงไม่ได้กลับบ้านเร็วเพราะแม่ปิดบัญชีอยู่นะสิ อ้อ....เมื่อวานเม่กลับถึงบ้านหนูยังไม่อึเลย (วันที่2 แล้ว) แม่เลยออกไปซื้อยาสวนที่ปากซอยมาให้หนู เราเล่นแปลงร่างกันซักพัก (ท่าทางหนูคงชอบท่าแปลงร่างแม่มากแน่เลยเพราะหัวเราะกันซะลั่นบ้าน) หนูก็ปวดท้องฮึ ขึ้นมา ปรากฎว่าเจ้าวายร้ายออกมา แค่ก้อนเดียว แต่ก็ยังดีที่ยังออกมาให้เห็นกัน เพราะที่บ้านเขาจะเป็นห่วงกันมากเลยถ้าวันไหนหนูไม่ฮึ 10 ม.ค 48 ยุ่งอยู่กับการปิดบัญชีเลยไม่ได้เขียนถึงก้องเลยจ๊ะเพื่อน(เพราะตอนนี้หนูออดอ้อนแม่ ๆ มากๆๆ จะเรียกว่า ปูปู) เมื่อวานบรรดาคุณย่า คุณปู่ทั้งหลาย มาชิมก๋วยเตียวหมูตุ๋นกัน สูตรและฝีมือถือว่าผ่านได้ฉลุย อร่อยมากจนแม่ลืมเก็บไว้ให้หนูชิม ตอนเย็นหนูก็เลยต้องกินข้าวต้มที่เหลือจากตอนเช้า (แม่ต้มให้หนูเองแหละ) เมื่อวานหนูเล่นอยู่กับพี่ปานและป้าเหมียวอยู่หน้าออฟฟิศ สักพักได้ยินเสียงหนูร้องจ้า แม่มองไปเห็นหนูนอนกลิ้งอยู่หน้าประตูบ้าน ไม่รู้เดินพลาดท่าไหน แม่กลัวว่าพ่อหนูจะโวยวาย แม่จึงแกล้งพูดว่า "พี่ป่านหกล้มแต่หนูร้องให้ทำไม" แม่ไม่ได้สอนหนูให้โกหกนะ แต่สอนให้เอาตัวรอดเฉพาะหน้า โดยที่คิดถึงคนหมูมากนะจะไม่ใช่เห็นตัวเอง วันนี้แม่เหนื่อยจังเลยรอตรวจงาน งานก็ยังไม่เสร็จไม่รู้ว่าน้าบีเขาทำนานจังเลย ตอนเย็นวานอาไปรับต้นไม่มงคลที่ซอยลาดปลาเค้า มีเด็กคนหนึ่งแม่เรียกว่า ดำแล้วกัน เขาคงอยากเล่นกับหนูมั้ง เห็นเขาวิ่งตามหนูใหญ่เลย ส่วนหนูก็อยากเล่นกับน้องของดำเขา วิ่งไล่ฟัดกับสักพัก หนูก็ประจบอีกแล้วกอดดำใหญ่เลย อายุหนูกับดำน่าจะไล่ๆๆ กัน เพราะแม่ถามแม่ดำเขาบอกว่า ขวบครึ่ง แต่ตอนนี้หนูขวบเจ็ดเดือนกว่าแล้ว เมื่อกี้แม่โทรไปหาคุณยาย ยายบอกว่ากำลังจะให้หนูกินนมเพราะพึ่งตื่นนอน แม่คิดถึงหนูจังเลย เมื่อเช้าตื่นนอนแม่หอมแก้มหนู หนูนอนยิ้มเคลิ้ม ฝันดีล่ะสิ 24/1/48 หวัดดีครับน้องก้อง แม่ไม่ได้เขียนถึงหนูตั้งหลายวันแนะ รู้ใหมนี้เป็นวันที่ 3 แล้วนะที่พ่ออ้วนเปลี่ยอาชีพมาขายก๋วยเตี๋ยวอย่างที่ใฝ่ฝัน ดูพ่ออ้วนเขามีความสุขดีเนาะ ดูกะดี๊กะด้ามากกว่าตอนทำงานบริษัทแน่ะอย่างว่าล่ะนะ ทำงานบริษัทมาตั้งนานก็คงจะเบื่อ แต่สำหรับแม่ ยังสนุกกับงานตรงนี้อยู่ แต่แม่ก็ชอบน่ะงานค้าขายหรืออาจเป็นอาชีพอื่นที่อยากทำอีกเยอะแต่ยังไม่มีโอกาศทำอย่างที่ฝันหรอก ให้พ่อเขาไปทำก่อนแล้วกัน เมื่อวาน อาเขาจะไปไหว้ศาลหลวงพ่อเสือ หนูร้องตามอาแม่เลยให้หนูไปก้บอา ย่าเหลา อาต้น อาตา ที่แม่ยอมให้หนูไปด้วยก็นึกว่าจะกลับมา เร็วที่ไหนได้กว่าจะถึงบ้านก็เกือบ 4 โมงเย็นแล้ว ออกจากบ้านตั้งแต่เก้าโมงเช้านะ แม่ให้นมกับน้ำเปล่าติดรถไปด้วยอย่างล่ะขวด พอวันหยุดไม่มีหนูอยู่บ้าน บ้านเยี่ยมน่าดูเลยย่ะ อาปุ๊กับป้าแมวเหมียวไม่รู้จะทำอะไรแล้วเลยพากันนอนขึ้นอืดกันทั้งวัน ส่วนแม่นอนดูทีวี และก็ชะเง้อดูประตูหน้าบ้านว่าเมื่อไหร่หนูจะกลับมาซะที แม่ทนไม่ไหวเลยโทรไปหาอากุ้ง บอกว่ากำลังอยู่เยาวราช โอ้พระเจ้าลูกแม่จะหิว ข้าวหรือยังก็ไม่รู้ ตอนนั้นนะถ้าไม่โอเว่อร์ว่าจะขับรถไปตามหนูแล้วล่ะ กลับถึงบ้านหนูหิวข้าวมากมั้ง แม่ให้กินข้าวก่อนกินนมนะ กินข้าวไปตั้งเยอะแน่ะ ปล่อยให้หิวอย่างนี้ก็ดี ดีกินข้าวได้เยอะ 11/2/48 เทศกาลตรุษจีน แม่ได้อยู่บ้านกับก้อง 2 วัน คือวันที่ 9-10/2/48 เรานัวเนียกันทั้งวันเลย เพราะยายก็กลับมหาสารคามเสียแล้ว ก้องอยู่กับแม่ก้องกินโน่นกินนี้จนตัวหนักอึ้งเลยจ๊ะ วันนี้แม่กับพ่อเอาหนูไปไว้บ้านก๋ง ให้ย่าเหลาเลี้ยง พอรถจอดหน้าบ้าน หนูกระดี๊กระด้าใหญ่เลยเนี้ยไม่รู้จะรู้ในกันเมื่อไหร่ แม่ล่ะเป็นห่วงหนูจังเลยเวลาหนูปวดอึ แม่กลัวย่าเขาไม่รู้นะสิ ไม่เป็นไหร่หรอกเดี๋ยวหนูยืนนิ่ง ๆ ขาตรง ๆ หวังว่าย่าคงสังเกตหนูออกนะ แม่คิดถึงหนูจังเลย 17/2/48 ก้องครับ แม่คิดถึงหนูจังเลย ตั้งแต่แม่พาหนูไปฝากเลี้ยงบ้านย่าช่วงกลางวัน ตอนกลางคืนหนูมักจะละเมอร้องกรีดไม่รู้หนูกลัวอะไร ก้องยิ่งเป็นเด็กขี้กลัวอยู่แล้วด้วย ไม่รู้ย่าจะรู้หรือเปล่า เมื่อเช้าแม่ไปส่งก้องกับพ่อ พอแม่จะไปทำงานหนูมองตามน่าสงสารจังเลย เมื่อเช้ากินนมตั้งแต่ 6:30 โมงเช้า และแม่ซื้อซาลาเปาใส่ในตะกร้านมให้หนูด้วยเผื่อว่าย่ายังไม่ทำอาหาร แล้วช่วงนี้แม่จะให้หนูเข้านอนเร็วเพราะต้องตื่นแต่เช้า แม่ว่าหนูมาอยู่บ้านย่าก็ดีนะ หนูจะได้เจอะเจอคนอื่นบ้างและจะได้เรียนรู้ชีวิตเพิ่มขึ้นด้วยเพราะหนูจะต้องเรียนรู้อีกเยอะ ทั้งสมหวัง ผิดหวัง สำเร็จ และอีก หลายๆๆ อย่าง แม่อยากให้หนูรับได้ทุกสถานการณ์ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดีหนูจะได้เข้าใจในสิ่งที่มันเกิดขึ้นและเป็นไป พูดง่ายรู้จักใช้ชีวิตว่างั้นเถอะจ๊ะ อย่าลืมสิจ๊ะหนู "ลูกผู้ชาย" เป็นอย่างไรหนูต้องค่อย ๆ เรียนรู้ แม่ก็คิดถึงยายนะ และหนูก็คงเช่นกัน หาเวลาไปเยี่ยมยายที่มหากันสักหน่อยก็คงดีเนอะ 18/2/48 วันนี้ก้องตื่น 6:15 แม่ยังไม่ได้เตรียมของให้หนูเลย แม่เลยให้หนูกินนมก่อนแล้วจะได้ปลีกตัวไปอาบน้ำแต่งตัวและของและส่งหนูมาไว้บ้านย่า แต่วันนี้ท่าทางหนูไม่อยากอยูบ้านย่า เพราะพอแม่ส่งให้ย่าหนูยังไปอยากไป มีเรื่องที่แม่ห่วงหนูตอนนี้คือหนูชอบดูทีวีใกล้ ๆๆ แม่กลัว ว่าจะเสียสายตา เนี้ยต้องบอกย่าไว้แล้วว่าไม่ให้หนูดูทีวี อาหารเช้าหนูวันนี้แม่ซื้อโจ๊กยายเล็กใส่ตระกร้าให้หนูไปกินบ้านย่าด้วยล่ะพร้อมเงินอีก 40 บาท แต่ย่าคงไม่ได้ซื้ออะไรให้มั้งเพราะยังเห็น กลับมาบ้านทุกวัน 24/2/48 วันนี้แม่ไม่ต้องไปฝากก้องไว้ที่บ้านย่า เพราะพ่อจะไปธุระตอนเช้าแล้วคงเข้าบ้านประมาณ เก้าโมงเช้า ฉะนั้นก็ให้พ่อดูก้องแล้วกันเนอะ เมื่อคืนมีอุบัติเหตุนิดหน่อย อาปุ๊พาหนูไปนอน แล้วหนูลุกขึ้นแล้วเสียหลัก หัวไปโขกกับมุมปลายเตียงพอดี ร้องสนั่นบ้านเลยหัวปูดขึ้นทันที น่าสงสารมากเลย แม่รีบเอาแซมบัดทาให้ถึงได้ค่อยๆยุบลง หนูร้องให้จนหลับไป ประมาณตี 4 เห็นจะได้หนูงอแงไม่ยอมนอนก็ไม่รู้หนูเป็นอะไรก็ก้องไม่ยอมพูดสักที แม่ก็เลยพาใปชงนมให้กิน กินเสร็จก็นอนต่อ เฮ้อ พึ่งรู้นะเนี้ยว่าเราเป็นยังงี้ แล้วยังมีอีกประมาณ หกโมงเช้าได้หนูตื่นแล้วมาเกาะแม่ พอแม่จับก้อง อ้าว ไงเป้าเปียกอย่างนี้ ก็เลยถอดกางเกงให้ ยังไม่พอทำหน้าตาไม่ยิ้มแย้มเลยโอ้พระเจ้าหนูปวดอึ ก่อนที่มันจะเลอะที่นอนเลยรีบอุ้มก้องเข้าห้องน้ำเพื่อไปนั่งอึ รู้สึกเช้านี้เราสองคนมีอะไรทำกันแต่เช้าเลยล่ะ หนูช่างเป็นเด็กที่ชอบเที่ยวจริง ๆ เลย เมื่อเช้าก็ไม่ยอมให้ใครอุ้ม ตามแม่อย่างเดียวเพราะคิดว่าแม่คงออกไปข้างนอก ก็มันแน่อยู่แล้วล่ะเพราะแม่ต้องไป ทำงาน อ้อ เมื่อวานก็เหมือนกันหลังจากอาสองคนมาจากสัมมนา เห็นหนูท่าทางอยากออกไปเที่ยว ก็เลยพาก้องไปเดินเล่นที่เซ็นทรัล โอ้หนูเอ๋ย ทำไมหนูมีพลังเยอะ ขนาดนี้ ทั้งวิ่ง ทั้งเล่น ทั้งกรี๊ด ไม่ได้ดั่งใจ หรือใครห้ามเป็นไม่ได้ ร้องซะลั่นห้างไปเลย แม่กะอาอา ละอายจริงเลย อยู่กันสักพักเห็นท่าไม่ไหวแล้วเพราะเหนื่อยที่ต้อง วิ่งไล่จับหนู ก็เลยไปรับพ่อแล้วก็เข้าบ้านกันไป เย็นวันนั้นหนูกินข้าวกับไข่เจียวกินเยอะด้วยล่ะเลยทำให้หนูกินนมได้นิดเดียว (เป็นสาเหตุทำให้หนูหิวตอนเช้าไงจ๊ะ) 25/2/48 วันนี้เงินเดือนแม่ออกด้วยล่ะ แม่ต้องกันไว้ให้ย่าด้วยนะ เป็นค่าที่แม่ไปฝากหนูไว้กับย่าไงจ๊ะ มันเป็นน้ำใจนะลูก น้ำใจเนี้ยบางที่มันเป็นนามประธรรมมันมองไม่เห็น ตัวตนหรอกมันเป็นความรู้สึกของผู้ให้และผู้รับ แต่แม่ก็อยากให้เป็นรูปธรรมก็คือเงินที่แม่บอกไง แต่นามประธรรมอีกรูปแบบที่แม่อยากบอกย่าก็คือคำ ขอบคุณ ที่ดูแลหนูตอนที่แม่มาทำงาน พอพูดถึงเรื่องนี้แม่ก็อยากให้หนูนึกถึงยายนะเพราะยายเขาก็มีพระคุณต่อครอบครัวเราด้วยนะซึ่งมีหลายเรื่องถ้าเล่าทุกเรื่องก็คง จะไม่หมดง่าย ๆ ๆ หรอก เอาเฉพาะที่เกี่ยวกับก้องแล้วกัน อย่างก้องเนี้ยยายก็มาดูแลแม่กับก้องตั้งแต่วันที่แม่คลอดหนูที่โรงพยาบาลเลยนะ เพราะแม่คลอดหนูคืนวันที่ 24 ตอนตีสองสี่สิบห้า(ก็ถือเป็นวันที่ 25 แล้ว) ยายมาถึงโรงพยาบาลเช้าวันที่ 25 และอยู่ดูแลเราตลอดมาจนกระทั้งหนู ขวบแปดเดือนกว่าแน่ะ ยายเขาดูแลหนูตั้งแต่ตัวแดงเลยก็ว่าได้เพราะช่วงแรก ๆ ที่บ้าน (บ้านรามอินทรา) แม่ทำอะไรยังไม่ได้หรอกเพราะแม่ยังเจ็บแผลผ่าตัดตอนคลอดหนูไง ส่วนพ่อตอนนั้นก็ยังทำงานบริษัทอยู่ไม่ค่อยมีเวลาหรอกกลับบ้านก็ดึก ส่วนปู่ก็ไปดูแลย่าที่อุทัย ก็เป็นอันว่ายายดูแลเราเต็ม ๆๆ เลยล่ะ แม่ก็คงไม่ต้องบอกหรอกน่ะว่าหนูต้องรักยาย เพราะการรักและเคารพญาติผู้ใหญ่ทุกคนเป็นเป็นเรื่อง ที่เราผู้น้อยกว่าต้องเคารพอยู่แล้วล่ะ แต่หนูอย่าลืมยายแค่นั้นล่ะ ยังมีอีกเยอะแยะเลยนะเรื่องระหว่างหนูกับยายเนี้ยนี้แค่เป็นส่วนหนึ่งเองนะ - แม่มีความรู้สึกว่า ยายเขามีความรู้สึกกับก้องว่า ก้องเป็นคุณตากลับชาติมาเกิดประมาณเนี้ย(เรื่องคุณตาไว้คราวหน้าแม่จะเล่าให้ฟัง) เพราะตาเสียก่อนที่ก้อง จะเกิดก็นานเหมือนกันนะ เพราะตอนตาเสียแม่ยังไม่ได้แต่งกับพ่อเลยแถมยังไม่ได้เป็นแฟนกันด้วยซ้ำ เป็นแค่เพื่อนร่วมงาน(อันนี้ก็อีกเหมือนกันเดี๋ยวเล่าให้ฟัง) เล่าต่อนะ ที่ทำให้ยายมีความรู้สึกอย่างนั้นก็เพราะย่า ตอนที่แม่ท้องแม่เคยเล่าให้ยายฟังว่าแม่ฝันเห็นช้างตัวใหญ่มากและก็มีงาที่สวย เดินมาหาแม่โดยที่คุณตา ยื่นอยู่ข้าง ๆและคุณตาก็ยิ้มให้แม่ส่วนช้างก็เอางวงมาพันตัวคล้ายๆ กับกอดนะ แล้วแม่ก็สะดุ้งตื่น ส่วนคุณยายพอแม่เล่าเรื่องนี้ให้ฟังก็คิดในใจนะ(ก็พึ่งบอกแม่ ตอนที่คลอดหนูแล้วล่ะ) ว่าคงเป็นคุณตาแน่เลยและก็คิดว่าถ้ามีปานทีขาต้องใช่แน่ๆๆๆ และตอนที่มาอยู่ดูแลเรา ยายชอบฝันเห็นตาเสมอ ทั้งที่อยูมหาไม่เคยฝันเห็นเลย หนูลองหนูที่ขาหนูสิจ๊ะว่ามีปานหรือเปล่า มีล่ะสิ ..... ที่แม่เล่าให้ฟังเนี้ยหนูอย่าคิดอะไรมากล่ะ แม่อยากให้รู้แค่ความผูกผันของคนเรา ความผูกผันระหว่าง ครอบครัวและก็ญาติ ว่ามันมีความสำคัญขณะเรายังมีชีวิตอยู่ด้วยกันเราควรทำแต่ในสิ่งที่ทำให้คนรอบข้างตัวเราและตัวเรามีความสุขเราจะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง - ถ้าหนูโตขึ้นแม่อยากให้หนูระลึกได้จังเลยว่าตอนประมาณขวบกว่าตอนที่ยายเลี้ยงหนู หนูอ้อนยายน่าดูเลย เพราะยายดูแลดูเกือนตลอด 24 ชั่วโมงก็ว่าได้ แล้วหนูก็อ้อนเสียยายทั้งรักทั้งหลงเลยล่ะ เช่น ชอบหอบชุดนอนหรือไม่ก็ผ้าถุงยายมากอดและก็นอนไม่ให้ใครแย่งไปได้เลยล่ะ หรือเวลาที่ยายนอนเล่นอยู่ในห้อง หนูก็จะเล่นไปเรื่องนั้นล่ะ สักพักก็จะเคลียคลอยาย (ยังกะหมาน้อยเลยล่ะ) แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ยายหลงได้ไง เมื่อวานแม่โทรไปหายาย ถามข่าวคราว และเล่าวีรกรรมต่าง ๆ ของก้องให้ยายฟัง ยายเขาว่าแม่ใจดำไม่พาก้องไปหา ท่าทางยายน้อยใจมากเลยล่ะ แม่ก็อยาก พาหนูไปเหมือนกันแต่ติดตรงที่แม่ยังไม่กล้าพาหนูขึ้นเครื่องสองคนเพราะหนูซน ยังพูดไม่ค่อยรู้เรื่องแม่กลัวไปสองคนแล้วแม่เอาหนูไม่อยู่ ก็เลยต้องรอให้อาพาไป ซึ่งก็คงไม่เกินเดือนมีนานี้หรอกต้องไปให้ได้ เพราะแม่ก็คิดถึงคุณยายเหมือนกัน นี้ก็นานแล้วล่ะที่แม่ไม่ได้กลับมหาสารคามเลย วันนี้แค่นี้ก่อนดีกว่า เล่ามาเยอะแล้ว ที่เล่าอยู่เนี้ยเวลาทำงานนะ (แต่แม่บริหารเก่งไม่เป็นไรหรอกงานไม่ติด แค่ผ่อนคลานเนอะ) ......รักก้องจังเลย.... 26/2/48 เช้านี้ก้องไม่ยอมตื่นสักที แม่ก็เลยต้องอุ้มหนูลงมาข้างล่างเพื่อเตรียมตัวไปบ้านย่า หนูช่างเป็นเด็กที่บิดขี้เกียจได้สุด ๆ เลย ออกจะขี้เซาด้วยนะนี้ แม่ไม่ชอบเลย แม่ชอบคนที่ตื่นมาแล้วกระชับกระเฉงมากกว่า อย่างนี้ต้องฝึกกันแล้วล่ะมั้ง วันนี้พี่นพ(ลูกอาตั้ม) มาอยู่บ้านย่าแต่เมื่อเช้าที่แม่ไปส่งก้องพี่เขายังไม่ตื่นมั้ง แสดงว่าวันนี้หนูก็มีเพื่อนเล่นแล้วล่ะ ดีเหมือนกันนะหนูจะได้เล่นกับเด็กผู้ชาย ด้วยกัน 28/2/48 hello ก้อง เมื่อเช้าแม่เข้าทำงานสายนะ ตอนเช้าแถงกิโล 8 รถติดนานมากเลย เมื่อวานแม่กับก้องอยู่ด้วยกันสองคนเกือบทั้งวันเลย ได้ออกไปเที่ยว(เซ็นทรัลก็เกือบ 5 โมงเย็น) อาแวะเข้ามารับเราถึงได้ไปกัน เพราะถ้าให้แม่ไปกับก้อง สองคนคงแย่ เพราะหนูซนมากๆๆๆๆๆ จริงๆ ๆ แม่การันตีได้เลย เมื่อวานไปเซ็นทรัล ป้าแมวเหมียวไปซื้อโทรศัพท์ ตอนอยู่ในร้านหนูซนสุดๆๆเลย ดีนะที่พนักงานเขาใจดี และเขายังให้โทรศัพท์ปลอมให้ก้องด้วยนะ แต่ปลอมได้เหมือนมาก เพราะมาถึงบ้านเราหลอกพ่อว่าก้องเป็นคนเก็บโทรศัพท์ได้ไม่รู้ใครทำหล่น พ่อยังเชื่อเลย พอออกจากร้านโทรศัพท์ก็มาเดินเล่นกัน ก้องวิ่งซะให้ทั่วฟลอร์เลย แม่ก็เลยปล่อยให้วิ่งปล่อยพลังเต็มที่เลย แต่แม่ก็กลัวหนูจะไปทำของเขาพัง กลัวว่าจะวิ่งตกบันไดเลื่อน กลัวหาย ก็ต้องวิ่งตามโดยเปลี่ยน กันตามทั้งแม่และอาบอกได้เลยว่าเหนื่อยสุดๆๆ แต่ก็ดีใจนะเห็นหนูมีความสุข และก็ดูหนูสนุกมากเลย มีช่วงหนึ่งแม่วิ่งตามหนู แล้วหนูก็หันมามองแม่ แม่เลยแกล้ง วิ่งหนีให้หนูวิ่งตาม ได้ผลแฮะ หนูก้องวิ่งตามแม่ตุบัดตุเบ ดูน่ารักจังลูกแม่ หนูก้องพูดได้แล้วนะ ก็ตอนจะออกจากบ้านรถเราจอดอยู่นอกประตู ด้วยอารมณ์ที่หนูอยากขึ้นไปนั่งบนรถ ก้องก็มาดึงมือแม่ให้เปิดประตูบ้านให้ แต่แม่ยังไม่ยอมเปิดให้ หนูก้องเลยพูดว่า "แม่เปิด" แบบว่าพูดยังไม่ชัดเท่าไหร่ ทั้งแม่ อา ป้า มองหน้ากันเลย เฮ้อ?? พูดได้แต่ปากหนังว่างั้นเถอะ 1/3/48 เช้านี้แม่เข้างานสายอีกแล้วล่ะ เมื่อเช้าแม่ขับรถซิ่งมากเลยก็กลัวเหมือนกันนะ แต่อย่างว่าแม่ไม่อยากเข้างานสายเดี๋ยวเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีกับลูกน้อง อย่างที่เขาบอกไง ลูก ทำให้เห็นดีกว่าพูดให้ฟัง เพราะฉะนั้นแม่ก็อยากให้ลูกน้องเขาเห็นว่าแม่มีความรับผิดชอบในเรื่องเวลา นี้คือตัวอย่างแค่เรื่องการรักษาเวลานะ ในการทำงานเรา ต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยค่ะ แม่อยากให้ก้องเป็นคนดี มีวินัย ฉลาด และเป็นคนที่มีความสุขในการดำรงอยู่ แม่พล่ามแต่เช้าไปหรือเปล่าจ๊ะเนี่ยเดี๋ยวก้องเบื่อซะก่อน เมื่อวานเย็นกว่าหนูจะเข้าบ้านก็เกือบทุ่มครึ่งแล้วล่ะ ก็ย่าพาหนูไปรับพี่วินและอาตาเข้าบ้านเขาและหนูก็เลยกินข้าวที่บ้านตาก็เลยกลับเย็น ถึงบ้านแบบหมดสภาพ เลยล่ะแบบว่าง่วงสุดๆๆๆ ทำตาปรือแม่ก็เลยอุ้มขึ้นห้องไปนอนเลย ส่วนย่ากับอาต้นก็อยู่คุยกับอา ปู่ และพ่ออยู่ข้างล่าง แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ากลับกันตอนไหน เพราะแม่ พอจัดที่ให้หนูนอนเสร็จแม่ก็ไปอาบน้ำและก็มานอนกอดหนูก้องไงจ๊ะ เพราะวันนี้เรายังไม่ได้จ๊ะจ๋ากันเลย รู้สึกตัวอีกที่ก็ตอนที่อากุ้งแวะมาเปิดห้องดูเรานะ แม่ก็เลยให้หนู กินนมอีกทีกลัวหิวและก็ให้นอนต่อ และคงเป็นเพราะก้องนอนแต่หัวค่ำมั้งหนูเลยมาตื่นอีกทีตอนตี 3 แต่ก็ไม่เกเรนะ ทำตัวน่าชังเชี่ยวมานัวเนียออดอ้อนแม่อยู่นั้นล่ะ นอนก็มาเบียดแม่ คลอเคลียอยู่นั้นแหละ ทำมาอ้อนโดยมาจูจุ๊บแม่ด้วย หนูก็ช่างจำเพราะแม่ชอบจุ๊บหนูไง ไม่รู้จะบอกหนูก้องยังไงดีน๊าให้หนูรู้ว่าแม่รักหนูมากๆๆๆ เป็นสิ่งวิเศษมากๆๆ เลย และหนูทำให้แม่นึกถึงตาด้วยล่ะเพราะมีอะไรที่แม่ประทับใจในตัวตา(หรือพ่อของแม่ไงจ๊ะ) ตาเป็นคนที่รักลูกมาก ซึ่งพ่อแม่ทุกคนก็คงรัก ลูกนะ แต่ตาเป็นคนที่มีการแสดงออกให้เราเห็นว่าเขาแคร์เราหรือห่วงใยเราอย่างไร และตาเขาก็มีความใฝ่ฝันอยากให้ลูกเรียนสูงๆ จะได้มีการไม่ต้องลำบาก แค่นี้ก่อนน่ะ ลูกน้องแม่มีปัญหาแล้วค่อยคุยกันใหม่นะจ๊ะ 17/3/48 นานแล้วนะที่แม่ไม่เขียนหาหนู ตอนนี้ก้องอายุ 1ขวบ 10 เดือน(ในวันที่ 25/3/48 ช่วงนี้ก้องเป็นเด็กชายแสนสนเลยล่ะ ไม่ค่อยอยูเฉย ๆ ชอบเดินไปโน่นไปนี้อยู่เรื่อย ยิ่งเวลาขึ้นไปออฟฟิศอานะ หนูชอบที่จะไปเล่นเครื่องปริ้นเตอร์ กดปิด เปิด อยู่นั่นล่ะ ขึ้นไปแต่ล่ะครั้งอาไม่ได้ทำงานกันหรอก ไล่จับหนูกลัวไฟดูด และถ้าวันไนหนูอยู่บ้าน สักตอนเย็น ประมาณ 4 - 5 ใมงเย็น ก้องมักไปนั่งอยู่บันไดออฟฟิศแล้วก็เอามือจับประตูแล้วยืนหน้าออกไปนอกประตู แล้วมองคนที่เดินผ่าน หรือไม่ก็รถ หมา มองดูแล้วแม่ว่าน่าสงสาร เหมือนอยากออกไปข้างนอกเสียเต็มประดา ก้องเป็นหนูน้อยที่ช่างฉอเลาะ ประจบนะ ท่าทางโตขึ้นคงเป็นคนเจ้าเสน่ห์ไม่ เบาเหมือนกันนะเรา อย่างไรก็ตามขอให้เป็นลูกผู้ชายแล้วกันนะจะ วันนี้เป็นวันที่สามถ้าหนูไม่ยอมอึ อยู่บ้านสองวัน(ไม่ได้ไปฝากไว้กับย่า) หนูไม่อึเลย แม่เป็นห่วงนะกลัวหนูเจ็บก้น แม่หวังนะว่าวันนี้หนูจะอึ และก็อึเองด้วย โดยไม่ ต้องสวน เมื่อเช้าไม่ยอมตื่นสักทีแม่เรียกอยู่สักพักถ้าจะสายแม่เลยอุ้มลงมาข้างล่าง เลื่อยยังกะงูไม่ไหวนะลูกอย่าเป็นคนนอนขี้เซา เดี๋ยวว่าจะเอากล้องมาถ่ายรูปหนูสักหน่อยจะได้ส่งไปให้ยายดู 18/3/48 ก้องจ๊ะ แม่อยากกอดหนูจังเลย ก้องแสนซน&เจ้าเล่ห์ เมื่อเช้าแม่ปลุกไม่ยอมตื่น จนกระทั่งแม่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จและเตรียมของที่จะไปบ้านย่า เลยมาปลุกหนูอีกครั้ง แม่เรียกทำเป็นนอนนิ่งๆๆ แต่แม่แอบเห็นน่ะว่าหนูแอบยิ้มรอให้แม่เข้าไปหอมแก้มล่ะสิ น่าเอ็นดูเชียว ไม่รู้จะบอกยังไงให้หนูได้รู้ว่าแม่รักหนูมากกกกกก เกินบรรยาย หนูคือทุกสิ่งของแม่เลย ตอนนี้หนูช่างฉอเลาะใครๆๆก็หลง เมื่อวานตอนเย็นแม่ป้อนข้าวก็ไม่ค่อยจะกิน วิ่งอยู่หน้าจอทีวีอยู่นั่นล่ะ 9/4/48 หวัดดีคร้าบ น้องก้อง นานแล้วนะแม่ไม่ได้เม้าท์กับลูก วันนี้แม่ไปดูกล้องตัวใหม่ เพื่อจะได้มาชัตเตอร์รูปก้องไงครับ แต่ยังตัดสินใจไม่ได้ พรุ่งนี้ว่าจะไปดูใหม่โดยชวนหนูไปดูด้วยไงครับ(สุดหล่อ) แม่คิดถึงก้องจังเลย 11/4/48 แม่อยากให้ก้องคุยกับแม่หรือรับฟังแม่บางเรื่องนะจ๊ะคนดี การที่เราใช้คำพูดบางคำซึ่งถ้าในส่วนตัวเราก็ไม่ถือว่าหยาบคายหรือก้าวร้าว แต่คนที่เราพูดคุยด้วยเขารู้สึกว่าเป็นการดูหมิ่น ถือเป็นความผิดของเราหรือเปล่าแม่ไม่รู้ แต่แม่ยินดีทีจะขอโทษเขา ถ้าทำให้เขารู้สึกดีขึ้นหรือเข้าใจว่าเราไม่มีเจตนาร้าย แต่ถ้าคนนั้นเขายังไม่รู้เจตนาของเราแล้วเขาไปพูดถึงเราในที่สาธารณแบบตั้งใจพูดให้เราเสียหาย สมควรหรือเปล่าที่จะให้แม่ไปขอโทษ ไม่ว่าเขาจะอาวุโสกว่า ก็ตาม แม่ไม่ได้หมายความว่าผู้ใหญ่ทำอะไรไม่ผิดนะ ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ก็ทำผิดกันได้ทั้งนั้น แต่ถ้าผิดแล้วรู้ว่าตัวทำผิด รู้สำนึกแม่ว่าเราย่อมให้อภัยกันได้เสมอ แม่ว่าบางอย่างถ้าเราเก็บไว้แล้วมันรู้สึกแย่ แม่คิดว่าแม่จะไม่จำและไม่เก็บ(จะพยายาม) สิ่งที่คนเราควรทำในการอยู่ร่วมกันคือการทำให้คนที่เราอยู่ด้วยมีความสุข เข้าใจนะลูกจงผ่อนหนักให้เป็นเบา *****แม่มีปัญหาอยู่ 3 ข้อ ณ ตอนนี้ 1. พูดโดยไม่มีเจตนา ให้ร้าย หรือ แอบแฝง 2. พูดให้ผู้อื่นเสียหาย แม่อยากรู้ว่าว่าอันไหนมันแย่ที่สุด 3. พูดเพื่อให้ตัวเองรอด ทุกสิ่งในโลกมันมีจุดจบของมันเสมอ ซึ่งจุดจบนั้นบางครั้งเราอาจไม่ได้แฮบปี้แต่ก็ต้องยอมรับเพราะนั้นคือมันสิ้นสุดแล้ว หลังพักเที่ยงครับ เมื่อวานทำงานวันอาทิตย์(ทำชดเชยหยุดช่วงสงกรานต์)แม่ลางานครึ่งวัน แม่อยากกลับไปอยู่กับก้องไงครับเพราะ และแม่กำลังเห่อกล้องตัวใหม่ด้วยล่ะ อยากกลับไปถ่ายรูปหนูมาอวดที่ทำงานไงครับ ไปรับก้องที่บ้านย่าหนูกำลังนอนหลับอยู่ ทีอยู่บ้านย่านอนกลางวันไม่เห็นจะต้องใช้เปลเลย ทีอยู่บ้านกับแม่ล่ะนอนเปล เพราะฉะนั้นช่วงที่เราอยู่บ้านช่วงสงกรานต์ เราจะไม่ใช้เปลกันนะ รอหนูสักพักหนูก็ตื่นแล้วเรากับอา ป้า ไปกินข้าวกันที่ครัวแม่ศรีเรื่อน (เซ็นทรัลรามอินทรา) หนูซนมาก ซนจริงๆๆ อาปุ๊เลยพาหนูเดินเล่นอากลัวว่า แม่จะไม่ได้กินข้าวเพราะมัวแต่ไล่จับหนูอยู่ หลังจากนั้นเราก็กลับบ้านกัน ทีนี้ก็เริ่มภาระกิจ ถ่ายรูปกันล่ะ 22/4/48 hello น้องก้องของมามี้ ตอนนี้ยายมาเที่ยวกรุงเทพ(มาพักผ่อน)ก็เลยมาดูแลหนูซักอาทิตย์ถึงจะกลับมหาสารคาม ช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา แม่พาก้องกลับบ้านไปหายายจ๊ะ โดยไปพร้อมกับบ้านป้าลาดกระบัง พี่ปิ่นกับพี่ป่าน ซนจังเลยเนอะเสียงดังลั่นรถเลยล่ะ พี่เขาโตกว่าหนูไง เล่นกันไปเล่นกันมาก็งอแง แต่ตอนเดินทางทั้งไปและกลับหนูไม่ค่อยซนเท่าไหร่หรอกน่ารักกลัวแม่เหนื่อยมั้ง ตอนไปถึงบ้านยาย ยายดีใจมากเลยที่ได้เจอหนูหลังจากไม่เจอกันสองเดือนกว่า ตอนบ่ายหนูไปนอนบ้านยายเลี่ยมตื่นขึ้นมางอแง ปกติน้องก้องตื่นนอนจะไม่งอแงหรอก แต่คราวนี้ไม่รู้เป็นอะไร และก็ดึงมือแม่ให้เดินไปทางฟาร์มปลาลุงชัยด้วย พอตกเย็น วัวน้องก้องออกลูก และก้องก็มีวัวเพิ่มอีกตัวและเป็นวัวตัวเมียด้วย ถ้าได้ตัวเมียถือ ว่าโชคดีเพราะสามารถมีลูกได้อีกหลายตัวเลยล่ะ ยายยังว่าเลยนะ รอวัวออกลูกตั้งนานพอก้องกลับบ้านยายวัวก็ออกลูกเหมือนอะไรดลใจยังงั้นล่ะ ตอนนี้เวลาอยู่บ้าน นอนกลางวันก้องไม่ต้องนอนเปลแล้ว ยายกับปู่ก็เลยเก็บเปลหนูแล้วล่ะ เมื่อวันก่อนยายชมหนูด้วยล่ะว่าเลี้ยงง่ายแล้วไม่ซนแต่วันนั้นขณะที่ ยายกำลังคุยชมหลานก้องอยู่ ก้องก็ปืนขึ้นเสาเล่นเฉยเลย ยายเลยอดอวดอ้างเลย ช่วงนี้แม่ก็กำลังมองหาที่เรียนให้หนู ยังไม่แน่ใจเลยว่าจะให้เรียนที่ไหน แต่ที่คิดไว้ก็น่าจะให้อยู่ใกล้บ้านดีกว่าเผื่อแม่หรือพ่อไปรับหนูไม่ได้ก็ให้อาหรือปู่ไปรับกลับบ้าน 23/4/48 วันนี่วันเสาร์แต่ไม่ใช่เสาร์หยุด แม่เลยต้องมาทำงาน เมื่อเช้าหนูร้องอยากมาด้วยน่าสงสารเชี่ยว ก็เลยบอกหนูว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยวกัน อยากพาหนูไปเที่ยวทะเลจังเลย คิดว่าถ้าไม่มีอะไรพรุ่งนี้เราไปเที่ยวบางแสนกันแล้วกัน 25/4/48 เมื่อวาน วันอาทิตย์ 24 เมษายน 2548 เราไปเที่ยวบางแสนกันมาจ๊ะ พอจะจำได้มัยเอย(หนูต้องดูรูปที่แม่ถ่าย) เราตื่นกันแต่เช้า และก้องก็ปฎิบัติธุรส่วนตัวแต่เช้าเลย ปกติจะสายๆ หรือเย็นๆ เราออกเดินทางประมาณ เจ็ดโมงเช้า เราไปถึงบางแสนก็ประมาณ เก้าโมงกว่าแลยแวะซื้ออาหารทะเลที่ชาวบ้านแถวนั้นเขาทำขาย ปูนึ่ง กั้งทอดกระเทียม ปลากระพงเผา ปลาหมึกย่าง กุ้งจ้อ ข้าวเหนียวมะม่วง นี้คือเมนูอาหารที่พวกเราซื้อไปกินที่ชายหาดบางแสน (พูดแล้วน้ำลายไหล) พอไปถึงเราไปเช่าเปลชายหาดเลือกทำเลที่เหมาะ และหาพื้นทีให้ก้องเล่นทราย ที่แรกหนูไม่ยอมเหยียบทรายเลย(ทำกระแดะ) สักพักหมดสภาพเลยทรายเต็มตัวก้อง ก็เล่นเกลือกกลิ้งซะขนาดนั้น สักพักแม่ชะแว้บไปกินอาหาร(หลังจากที่ไล่ป้อนข้าวให้ก้องแล้ว) แม่ก็ปล่อยให้ก้องเล่นทราย แม่หันมาอีกทีหนูวิ่งหน้าตั้งลงไปในทะเล ดีนะที่อากุ้งเขามองหนูตลอด(กลัวหลานรักหาย) เขาวิ่งตามหนู แม่มองตาม โอ้โห้ หนูวิ่งเร็วมากเลย ทีแรกแม่ยังมองไม่ชัดหรอกว่าอาวิ่งตามหนูไปเพราะแม่เห็นคนอื่นเขาก็ วิ่งใกล้ แม่ตกใจหมดเลยแม่ก็เลยรีบวิ่งตามพอใกล้ๆ ค่อยรู้ว่าเป็นอากุ้ง เฮ้อ!!! เกือบทำลูกชายพ่ออ้วนหายเสียแล้ว เนี่ยถ้าเล่าให้พ่อฟังนะคงบ่นให้แม่น่าดูเลย พ่ออ้วน โค-ต-ร หวงหนูจะตาย ปู่อีกคน แม่ต้องสั่งสอนให้ก้องเป็นสุภาพบุรุษรู้จักช่วยเหลือตัวเองและผู้อื่น กลัวจะเอาแต่ใจตัวเอง(แม่ยอมไม่ได้) เล่าต่อ พอหนูวิ่งถึงทะเล ตื่นเต้นใหญ่เลยชอบด้วยล่ะ(น้ำกับเด็กเป็นของคู่กัน) ปล่อยให้เล่นน้ำสักพัก อาปุ๊กับอากุ้งและแม่ก็จะพาขึ้นไปก้องไม่ยอมท่าเดียว อาปุ๊กับอากุ้งเลยหามขึ้นไปอาบน้ำจืด อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ให้กินนม ที่นี้ถึงตอนที่ก้องง่วงนอน ก้องไม่ชินกับนอนบนเปลชายหาด ก็นอนไม่หลับ อยากรู้มัยสุดท้ายหนูหลับได้อย่างไร หลับบนอกอาปู๊อาปู้ตบตูดเกาหลังให้ก้องถึงยอมหลับ (ขณะนั้นน้ำหนักก้องประมาณ 12.5 กก.ก็ไม่เบานะจ๊ะ) ประมาณบ่ายสองเราก็ไปไหว้เจ้าแม่กวนอิมที่เขาสามมุข ก้องหน้างี้ระรื่นเชี่ยว ชอบเพราะอากาศไม่ค่อยร้อน หลังจากนั้นเราก็เดินทางกลับบ้านกัน ขากลับ แม่จับหนูน้อยจอมเสแสร้งได้ด้วยแหละ ก็ก้องไง ที่แรกก้องนั่งๆ อยู่ ก็คงเพราะเป็นความซนของก้องนั้นล่ะทำให้หัวไปโขลกกับที่จับประตูก็ไม่ถึงกับร้องให้หรอก แต่อ้อนแม่โดยจับหัวตัวเองมาให้แม่จับหัวและจูจุ๊บ พอแม่จูจุ๊บเสร็จ ที่นี้หนูตั้งใจเลยเอาหัวตัวเองไปโขลกแล้วก็มาอ้อนแม่ให้ทำเหมือนครั้งแรก ดูสิคนเราช่างมายาเหลือเกิน ตอนเด็กก็น่ารักหรอก โตขึ้นอย่าเจ้าเล่ห์มากแล้วกันหนุ่มน้อยสุดหล่อของมามี้ 27/4/48 เมื่อวานเป็นวันเกิดอากุ้ง ตอนเย็นครอบครัวเรา(216)ออกไปทานข้าวข้างนอก ไปทานร้านอาหาร(ครัวพฤษา)แถวเลียบทางด่วน บรรยากาศที่ร้านดีมากเลย บริเวณข้างล่างจัดเป็นห้องคาราโอเกะแบบส่วนตัวสไตล์บาหลี แม่พาก้องเดินเล่นและป้อนข้าวไปด้วย วันนี้ก้องกินข้าวเยอะด้วย (ข้าวผัดปูอาหารBASICแทบทุกครั้งที่ไปทาน ข้าวข้างนอก) ก่อนออกจากบ้าน ก้องเห็นแม่จัดประเป๋าใส่ของ แม่ว่าก้องคงรู้เรื่องมาก ดีใจใหญ่เลยวิ่งวนแม่อยู่นั้นล่ะแม่ทำอะไรก็ไม่สะดวกเลยบอกให้ก้องไปหาป้าแมวเหมียว ไม่งั้นคงเตรียมอะไรไม่เสร็จแน่เลย พอถอดรถออกหน้าบ้านแม่ก็ขึ้นรถก่อนป้าแกล้งไม่ให้ก้องไปร้องลั่นเลยพอให้ขึ้นรถก็หยุดร้อง ป้าก็แกล้งชวนก้องลงรถอีก ทำยังไงก็ ไม่ยอม (ผู้ใหญ่รังแกเด็กเนาะลูกเนาะ) อย่างนี้ล่ะเพราะตอนนี้ใครๆเขาก็เอ็นดูก้องเพราะก้องน่ารักไงจ๊ะ(ตอนนี้อายุก้อง 1 ขวบ 11 เดือน) เราทานอาหารเสร็จก็ประมาณ 3 ทุ่มนิดๆ ก็กลับบ้านกัน ตอนมาก็นั่งเบียดกันพอได้ ขากลับท่าทางจะทานกันเยอะเบียดกันแทบจะไม่ลง (เราเอารถ civic ไปกัน เพราะไม่อยากถอดเข้าออกบ้านหลายรอบถ้าเราเอารถ CR-V ไป) ก้องปู่ให้นั่งข้างหน้าด้วยแต่ก้องซนกดโน่นกดนี้ เช่น กดไฟฉุกเฉิน พ่ออ้วนเลยไล่ให้มานั่งข้างหลัง ข้างหลังก็มีอยู่แล้ว 5 คน (ป้าแมวเหมียว,อากุ้ง,อาปุ๊,ยาย,แม่) พอก้องมานั่งด้วยก็เป็นคนที่ 6 อบอุ่นแค่ไหนหนูคิดดูแล้วกัน ถึงบ้านเราก็ทานเค้กวันเกิดที่ป้าแมวเหมียวซื้อมา เป็นอันว่าเมื่อคืนเราอ้วนขึ้นกันทุกคนเลย เดือนหน้าก้องก็ครบ 2 ขวบ (วันที่ 25 พ.ค 48) บ้านเราว่าจะไปเที่ยวชะอำ จ.เพชรบุรีกัน ถ้าไม่มีอะไรพวกเราคงได้ไปฉลองวันเกิดให้ก้องที่โน่นนะจ๊ะ บีบี๋ และเดือนหน้าก็ถึงเวลาทีต้องฉีดวัคซีนอีกแล้วล่ะจ๊ะ 28/4/48 เมื่อเช้าแม่นั่งรถเมล์มาทำงานเลยต้องออกบ้านเช้ากว่าทุกวันเลยไม่ได้เล่นกับก้องเพราะก้องยังไม่ตื่น แต่เมื่อคืนประมาณ ตี 4 กว่า ก้องคงหิวนมเพราะเห็นก้องนอนกลิ้ง ไปกลิ้งมาซุกแม่มั้ง แม่เลยลุกมาชงนมให้ก้องพอกินหมดก้องชักจะตาสว่างไม่ยอมนอนแต่ก็ไม่งอแงหรอกอยากให้แม่เล่นด้วย แต่แม่คิดว่าไม่ใช่เวลาที่เหมาะ แม่ก็เลยเฉยๆ และบอกให้ก้องนอนสักพักก้องก็หลับต่อ อ้อที่ไม่ได้เอารถมาเพราะให้พ่ออ้วนเอารถให้พ่นกันสนิมเพราะถึงกำหนดแล้ว เมื่อคืนกว่าจะนอนก็ประมาณ สี่ทุ่ม เพราะป้า,ยาย,และอาสองคนมาคุยที่ห้อง เรื่องจะไปเที่ยวพักผ่อน(กิน)แถวบางปูวันหยุดที่จะถึง และดูรูปวันแต่งงานของพ่อและแม่ หยุดแค่นี้ก่อนนะ น้องที่ทำงานมาคุยเรื่องงาน เล่าต่อดีกว่า(ตอนนี้ แม่เบรคค่ะ) เมื่อคืนอากุ้งเช็คตัวให้ก้องหลังจากอาบน้ำเสร็จ ขณะที่กำลังเช็คตัวอยู่ ก้องตดเสียงดังและแบบต่อเนื่อง อากุ้งตกใจนึกว่าหนูอึทำหน้าตา เหรอหรามากเลย ยายเขาขำกลิ้งเลย ยายว่าเสียงตดหนูยังกะคนแนะ มีทั้งเสียงและกลิ่นโชยเต็มห้องเลยต้องเปิดห้องเพื่อให้กลิ่นลดลง ช่วงนี้เวลาจะอาบน้ำให้ก้อง(ห้องน้ำชั้นบน) ก้องชอบนอนเล่นบนพื้นห้องน้ำ ยังกะปลาพยูนเกยตื้นยังงั้นแหละ และไม่ยอมออกจากห้องน้ำต้องลากกันออกมาเลยล่ะ และที่น้ำก้องก็ร้องให้ แต่ก็แป๊บเดียว ก้องร้องให้ไม่นานหรอกเพราะตั้งแต่เด็กๆ ตอนเล็กๆ แม่ไม่ปล่อยให้หนูร้องนานหรอก คือประมาณว่าหนูร้องสักแอะแม่ก็จะรีบไปโอ๋ จนยายเคยว่าแม่เหมือนกันว่า ให้ก้องได้ร้องบริหารปอดบ้างก็ดี ก็ต้องเข้าใจเนอะบางที่แม่ก็หวงหนูกลัวว่าจะเป็นอะไร เพราะถ้าหนูร้องก็แสดงว่าหนูไม่สบายหรือเป็นอะไร หรือเปล่า ไม่ใช่หัวเราะนี้ถ้าหัวเราะแสดงว่ามีความสุข เดือนนี้เกือบทั้งเดือนหนูไม่ได้ไปบ้านย่า(ไม่ได้ไปฝากไว้บ้านย่า) เพราะยายยังอยู่กรุงเทพ จะกลับก็ประมาณวันที่ 4 พ.ค 29/4/48 หนูก้องจ๋า เมื่อกี้(15.15 น.) แม่โทรไปบอกพ่ออ้วนที่บ้านว่าพรุ่งนี้แม่จะพาก้องไปเยี่ยมน้องออมสิน(ลูกน้าบี น้องที่ทำงานของแม่) พ่ออ้วนถามว่าเราจะไปกับใคร แม่ก็บอกว่าเรา จะไปกับน้องที่ทำงานของแม่และไปรถแท็กซี่กัน พ่ออ้วนให้ไปนะแต่จะให้น้าต้นขับรถไปส่ง พ่ออ้วนเขาห่วงหนูกลัวแม่จะดูแลหนูไม่ไหว คิดดูแล้วกันพ่ออ้วนนี้เป็นอย่างนี้ล่ะ จะไม่ให้แม่กับก้องไปไหนกันสองคนจะต้องให้คนที่บ้านคนใดคนหนึ่งไปด้วยประมาณว่ากลัวแม่ดูก้องคนเดียวไม่ไหวเพราะก้องไว นี้ขนาดยังไม่ได้บอกปู่กับอากุ้งนะถ้าบอกไม่รู้ ว่าจะว่ากันอย่างไรบ้าง แต่แม่เดาออกหรอกคงไม่อยากให้แม่กับก้องไปกันสองคนหรอกแต่ก็คงให้เกียรติแม่แหละประมาณว่าไม่อยากขัด แต่แม่ก็ไม่อยากให้ปู่และอาเป็นห่วง เดี๋ยวแม่จะบอกว่า น้าๆ(น้องที่ทำงาน)จะช่วยดูแลก้อง เชื่อเหอะยังไงบ้าน 216 เราเขาก็อดห่วงไม่ได้หรอก เห็นมั้ยว่าใครๆเขาก็เป็นห่วงหนูก้อง เพราะทุกคนรักก้องไงค่ะ แม่อยากให้หนูรู้นะว่าทุกคนเขารักและหวังดีกับหนูก้องทุกคน และแม่ก็หวังว่าลูกแม่คนนี้จะไม่ทำให้ ครอบครัว 216 เราผิดหวังหรือเสียใจ แต่แม่จะไม่บังคับอะไรหนูหรอกแม่สัญญาถ้าสิ่งนั้นไม่ใช่เรื่องเลวร้าย และแม่ก็จะเคารพในความคิดหรือความรู้สึกของหนูก้องด้วยจ๊ะ 5/5/48 เมื่อคืนแม่กลับถึงบ้านเกือบห้าทุ่มเพราะต้องรอให้น้องปิดบัญชีให้เสร็จก่อน ไปถึงบ้านก็เจอก้องนอนหลับอยู่ห้องป้าแมวเหมียว ป้าบอกว่าขี้ร้อนเปิดแอร์ให้เย็นเชียว แม่รีบอาบน้ำเพื่อจะได้มารับหนูก้องไปนอนที่ห้อง พอกลับมานอนห้องแอร์ไม่ค่อยเย็นก้องก็นอนดิ้นอยู่นั่นแหละ กว่าจะเย็นสมใจหนูเปิดทั้งแอร์และก็พัดลม นอนหลับๆๆตื่น นอนไม่เต็มอิ่มวันนี้แม่ก็เลยง่วงๆๆ ดีนะที่ลุงพรไม่เข้า เดี๋ยววันนี้รีบกลับบ้านจะได้ไปเล่นกะก้องเพราะหลายวันแล้วที่แม่กลับมืด นี้ก็ประมาณ 11 โมง แม่ง่วงมากเลย โอ้ยอยากจะนอนมันซะตรงนี้ อย่าว่าขี้เกียจนะยะ เมื่อเช้ามาถึงที่ทำงานรีบทำงานส่งให้นายเสร็จแล้วจ๊ะ ช่วงนี้แม่มีเพลงร้องให้ก้องฟังด้วยล่ะ คิดได้ไงไม่รู้ "กระต่ายตัวน้อยตัวนิด กระต่ายตัวนิดเมื่อไหร่จะไปโรงเรียน" พอก้องได้ฟังนะหนูจะยิ้มพร้อมจับเอามือจับป้ายยี่ห้อเสื้อ(ที่หน้าอก)เสื้อนอนของหนู เป็นเพลง ที่แม่จะร้องให้หนูฟังก่อนนอน มีแต่คนเขาบอกว่าเด็กที่กินนมกระป๋องจะต้องติดอะไรซักอย่าง ก้องติดอะไรรู้เปล่า ติดจับป้ายยี่ห้องเสื้อที่ติดอยู่หน้าอกข้างซ้ายมือหนึ่งจับอีกมือเอามาถูไถ ถ้าวันไหนไม่ได้ใส่ชุดนอนชุดนี้ก็จะนอนกลิ้งอยู่นั้นล่ะ 9/5/48 แม่คิดถึงก้องจังเลย ก้องครับ แม่อยากให้ก้องเป็นเด็กดี สุขภาพสมบูรณ์และจิตใจ แม่จะรีบกลับไปกอดหนูก้องจ๊ะ เมื่อวานไปงานแต่งหลานป้าแมวเหมียวที่วังน้อยมา เราไปบ้านเจ้าภาพสักพัก หลังจากนั้นเราไปรอป้าที่บ้านสีฟ้า(บ้านน้องสาวป้า) ก้องคงไม่เคยเห็นพัดลมแบบ ดิจิตอล คือกดเบาๆ ซึ่งไม่เหมือนที่บ้านซึ่งเป็นแบบกดและอยู่ข้างล่างสุด ก้องคงไม่รู้ว่าจะปิดเปิดยังไง หนูก็มาดึงมือแม่ไปแม่ก็บอกหนูว่าทำยังไงแล้วหนูก็ทำได้ 13/5/48 วันนี้แม่กับก้องขับรถไปบ้านย่าเหลาสองคน ก้องไม่เกเรเลย คงรู้ว่าแม่ขับรถยังไม่เก่งเท่าไหร่เลยลุ้นล่ะสิ พอถึงบ้านย่าแม่เปิดประตูให้หนู หนูก้องยิ้มร่าเลย (รอดแล้วโว้ย) วันนี้พี่นก(หลานย่าเหลา)อยู่บ้านย่าเหลาวันนี้หนูก็มีเพื่อน มีเพื่อนวัยไล่เลี่ยกันหนูจะได้มีพัฒนาการในวัยเดียวกันมั้ง เมื่อคืนประมาณเที่ยงคืนครึ่ง(เรานอนกันประมาณสามทุ่ม) หนูตื่นขึ้นมางอแงเหมือนกลัวอะไร แม่จะไปชงนมหนูก็ไม่ยอมปล่อยแม่กอดแจเลย แต่เมื่อคืนฝนตกแต่ไม่หนัก แต่ฟ้าแลบแปลบๆๆ แล้วแสงเข้าห้องนอนเลยไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหนูกลัวฟ้าแลบหรือเปล่า เราเลยต้องนอนกอดกันกลมเลยกอดสักพักหนูก็หลับต่อ แม่ตื่นอีกที่ตีห้ากว่า เห็นหนูยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ก็เลยยังไม่ชงนมให้ จนกระทั่งหกโมงครึ่งแม่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จค่อยปลุกหนูเพื่อล้างหน้าแต่งตัวไปบ้านย่า(แต่กินนมก่อนถึงยอมไปล้างหน้า) วันนี้แม่จะรีบกลับไปรับหนูกับปาป๋าจ๊ะ คิดถึงจัง อ้อ เมื่อวานตอนเย็นหนูจะเข้าบ้านไปดูทีวีแล้วแม่ยังไม่เปิดให้หนู หนูก้องร้องว่า เป๊ะ เป๊ะ ยังพูดไม่ชัดล่ะสิ 16/5/48 เปิดเทอมวันแรกของรถหน้าปากซอยเยอะมาก เมื่อเช้าเราออกจากบ้านเร็วกว่าทุกวัน(พ่ออ้วนเตรียมตัวเสร็จเร็วด้วย) ไปถึงบ้านย่า ย่ากำลังรถน้ำต้นไม่อยู่หน้าบ้าน วันนี้ก้องร้องตามแม่ด้วยนะเห็นแล้วน่าสงสารจังเลย บ้านย่ามีไก่แจ้ ก้องชอบวิ่งไล่ไก่แจ้ หรือพอแม่พูดว่า"ไก่กุ๊กๆๆ" หนูก้องต้องยิ้มทุกทีเลย แม่คิดว่าตอนนี้หนูคงรู้แล้วล่ะว่า ไก่เป็นตัวยังไง ที่บ้านเราไม่ได้เลี้ยงสัตว์อะไรเลยมีแต่ภาพเลยทำให้ไม่น่าสนใจเหมือนตัวจริง ๆ พอเห็นตัวเป็นๆๆหรือตัวจริงก็ทำให้ง่านต่อความเข้าใจ เพราะบางทีดูแต่รูป ภาพมันก็ไม่น่าสนใจเนอะ ตอนนี้ก้องก็พูดได้หลายคำแล้วล่ะแต่น่าจะเป็นเด็กไม่ช่างพูดเลยยังพูดน้อยอยู่ แม่ว่าตอนนี้ก้องดูอ้วนขึ้นนะแก้มใสเชียวแม่เห็นทีไรแล้วมันเขี้ยวอยากกัด(ทำได้แค่หอม) แต่กัดไม่ได้หรอกพ่ออ้วนด่าแม่ยับแน่ ทำลูกเจ็บไม่ได้หรอกขานี้ขี้วีน หวงลูกมากนี้ขนาดลูกชายนะ เมื่อวันเสาร์ตอนเย็นไปรับก้อง เลยคุยกับย่าสักพักนั่งคุยกันตรงสนามหญ้าหน้าบ้านส่วนก้องก็ปืนป่ายอยู่แถวๆม้าหินอ่อนแล้วหนูก็กระโดย เล่นพลาดหงายหลังตกเก้าอี้(แต่ค่อยๆตกนะ) แม่คว้าไม่ทัน แค่นั้นแหละแม่หนูโวยวายใหญ่เลยว่าแม่ดูก้องยังไงแค่นี้ก็ดูไม่ทัน นี้ขนาดหนูไม่ร้องสักแอะเลย(เพราะไม่เจ็บไง) เมื่อคืนเราสองคนก็นอนแต่หัวค่ำ เพราะตอนเช้าไปไหว้พระที่วัดใหญ่(อยุธยา)และหนูก็นอนกลางวัน(บนรถ)แค่แป๊บเดียวและคงเพลียด้วยมั้ง ก่อนนอนก็เหมือนทุกวัน ก้องก็ประมาณว่าเดินเก็บหมอน ผ้าห่ม คล้ายๆเด็กหวงของ หอบมากองๆๆไว้แล้วก็นอนกลิ้ง เมื่อคืนมานอนซบอยู่ข้างๆ เอวแม่ พอดีอาเข้าห้องมาดู(อาต้องเดินมาดูทุกวันแหละ) แม่ก็เลยว่าจะลุกขึ้นนั่งเห็นหนูนอนหลับแล้ว พอจะลุกหนูก้องก็เอามือน้อยๆมาคว้าเอวแม่ประมาณว่ากอดนะ แม่จะขยับตัวอีกทีทีนี้เกาะขาแม่แบบเอามือเกี่ยวไว้เลย(แค่นี้แม่ก็ ปลื้มแล้ว)แม่ก็เลยไม่ลุกกะให้หนูหลับสนิทก่อนแล้วค่อยลุกไปทำธุระโน่นนี้ก่อนนอนให้เสร็จก่อน แล้วยังงี้จะไม่ให้แม่ทั้งรักทั้งหลงหนูได้ไงจ๊ะคนดี(เด็กดี) 18/5/48 พรุ่งนี้โรงงานเขาหยุดทำความสะอาดเพื่อเตรียมต้อนรับแขก แม่เลยไม่ต้องมาทำงานแต่นัดกับ น้าเปิ้ล น้าตู่ น้าเนตร ป้ามาลัย ไปวัดพระแก้วแถวสนามหลวงนะจ๊ะ แต่แม่คง ไม่พาน้องก้องไปด้วยนะ เพราะไปรถเมล์คงไม่สะดวกถ้าต้องเอาหนูก้องไปด้วยเพราะหนูยังเล็กอยู่ เดี๋ยวแม่จะทำบุญเผื่อหนูอยู่แล้วล่ะ แม่คงพาหนูไปฝากที่บ้านย่าเหมือน ทุกวันและแม่กลับจากไปวัดพระแก้วแล้วแม่จะรีบไปรับก้องกลับบ้านจ๊ะ เมื่อเช้าก้องตื่นแต่เช้าวันนี้เลยไม่ต้องปลุก คงเป็นเพราะเมื่อคืนแม่พาหนูเข้านอนเร็วด้วย ประมาณสองทุ่มจ๊ะ ก้องก็ยังพูดน้อยเหมือนเดิมเมื่อไหร่นะหนูจะพูดได้คล่อง แม่ไม่อยากให้หนูดูทีวีมากเลย รู้สึกก้องจะชอบดูทีวีมากไปแล้วนะแม่เป็นห่วงหนูจัง เนี้ยถ้ายังพูดไม่คล่องและติดทีวีขนาดนี้ แม่จะไปฝากหนูที่อนุบาลปริญญาแล้วล่ะ หนูจะได้เล่นกับเพื่อนๆวัยไล่เลี่ยกันและจะได้มีพัฒนาการการพูดเร็วขึ้นด้วย   Create Date : 29 มีนาคม 2549     Last Update : 29 มีนาคม 2549 13:32:18 น. Counter : 209 Pageviews.   0 comment Share Tweet

แม่คิดหนักเมื่อหาที่เรียน อ. เป็นประเด็นเสียแล้วครับท่าน ว่าจะให้ลูกเข้าเรียน อ.ที่ไหน ที่เก่า รร.ก็พึ่งเปิดได้ไม่นาน ที่ดีๆเป็นเลิศทางวิชาการก็ใกลบ้าน และที่สำคัญสมาชิกในบ้านก็ไม่เห้นด้วยที่แม่จะให้ลูกเรียนที่ใกลๆหรือเอกชนที่แพงๆ โดยให้เหตุผลว่า"จะดีจะชั่วอยู่ที่ตัวเด็กและการสังสอนจากบ้าน"ประมาณนี้ เฮ้อ...แต่เราก็อย่างให้ลูกอยู่ในสถานที่ดี สิงแวดล้อมสวยงาม (แล้วรัฐบาลมันไม่ดีตรงไหนว่ะ) คิดแล้วกลุ้มจังจะไปทางไหนดีนี้   Create Date : 29 มีนาคม 2549     Last Update : 29 มีนาคม 2549 13:10:13 น. Counter : 207 Pageviews.   0 comment Share Tweet

ตามใจ-โดยไม่รู้ตัว(จริงง่ะ) เมื่อวาน 26.03.49 เกิดการประชามติดที่บ้านครับ(เข้ากับสถานการณ์บ้านเมืองเลย) สามสาวแห่งบ้านลอย เขาบอกว่าแม่เลี้ยงก้องไม่รู้จักโต และเขาก้บอกด้วยว่ากว่าจะแยกห้องนอนได้คงอีกนานไม่ใช่ว่าลูกไม่ยอมนะแต่เป็นแม่ต่างหาก แงๆๆๆๆๆฟังแล้วเศร้า แม่เลี้ยงก้องแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ เขาบอกแม่ว่าส่วนมากคนเป็นแม่จะไม่รู้ตัวหรอกว่า"ตามใจลูก"(หรือจะจริง) แต่แม่ว่าเป็นแนวทางของคนเป็นแม่มากกว่า คนอื่นมองอาจจะเหมือนเราตามใจแต่ขณะนั้นผู้เป็นแม่กำลังสอนให้เขารู้ผิดรู้ถูกโดยการพูดที่อ่อนโยนก็เลยดูเหมือนตามใจ อย่างแม่กับก้องบางที่แม่ก็จะพูดหรือคุยกับก้องเหมือนกับเพื่อนเพราะเราคิดว่าโตขึ้นเราเป็นทั้งแม่และเพื่อนเขาได้มีอะไรก็กล้าที่จะพูดคุยกับเรา   Create Date : 27 มีนาคม 2549     Last Update : 27 มีนาคม 2549 8:02:53 น. Counter : 201 Pageviews.   0 comment Share Tweet

หายไปไหน ฮื่อๆๆๆๆ เมื่อกี้เขียนเม้าท์ไปตั้งเยอะ อยู่มันก็หายไปไหนไม่รู้ มือใหม่ก็อย่างนี้ ทำจัยทำจัย เมื่อกี้จะบอกให้ว่าเม้าท์ "น้าเนตร" ฮิๆๆๆ จะบอกว่าแม่เข้ามา bloggand ได้ก็เพราะน้าเนตรเป็นผู้แนะนำและทำอะไรต่างๆนาให้แม่ครับ เพราะลำพังตัวแม่คงไม่มีปัญญา (สมองมีนะจะบอกให้ทราบแต่ถ้าทำเองไม่ได้ง่ะ) น้าเนตรหรืออีกชื่อที่แม่เรียก "ไอ้อ้วน" เรียกด้วยความเอ็นดูนะจะบอกให้ คงทนเห็นแม่เขียนบันทึกเกี่ยวกับน้องก้องและก็บ้าเก็บรูปก้องอยู่ในเครื่องคอมอันน้อยของแม่ในที่ทำงานไม่ไหวเลย เลยอนุเคราะห์พาแม่มาอยู่ตรงนี้ไงครับ (มันจะหายอีกมัยเนี้ย)   Create Date : 24 มีนาคม 2549     Last Update : 24 มีนาคม 2549 15:34:05 น. Counter : 211 Pageviews.   0 comment Share Tweet