==== ก็แค่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่อยากจะเป็นสามี และ เป็นพ่อให้ได้ดีกว่าที่เคยเป็นเมื่อวาน ====
Group Blog
 
All Blogs
 
เวรกรรมทำไว้ในค่ำวันเสาร์ที่ย้อนกลับมาเอาคืนในเช้าวันอาทิตย์ ... (ของอีก 30 ปีถัดมา)

เรื่องที่จะได้อ่านต่อไปนี้ เป็นความเชื่อส่วนบุคคลล้วนๆ โปรดใช้วิจารณญานในการบริโภคข่าวสารนะครับ



************************** องก์ที่หนึ่ง **************************



ฉาก : โพล้เพล้ หกโมงครึ่ง เย็นวันเสาร์ ถนนซอยย่อยในหมู่บ้านจัดสรรชานเมือง สุดซอยสุขุมวิท 105 ในสมัยที่ยังไม่ทะลุศรีนครินทร์ ราวๆปี พ.ศ. 2522



"อ้าว ... ไปไหนกันล่ะ อาจารย์"

... ป้าช้วน หญิงวัยต้น 50 สวมเสื้อคอกระเช้าสีน้ำหมาก กำลังขยับประตูเหล็กคร่ำครึ กวาดหน้าบ้าน ... แกทำหน้าที่เหมือนเคย อย่างที่คนแถวๆนั้นยกตำแหน่งประชาสัมพันธ์หมู่บ้านให้ แกจะรู้สึกว่าเป็นธุระของแกที่จะต้องรู้ว่าคนที่ผ่านหน้าบ้านแก จะไปไหน ไปกับใคร ไปทำอะไร ฯลฯ

"ไปวัดค่ะ" ... หญิงวัยกลางคนที่แกเรียกว่าอาจารย์ตอบสั้นๆ พลางขยับมัดก้านมะยม 4-5 ก้าน ให้เข้าที่พร้อมใช้งาน
"อือ ... ดีจังเนอะ บุญรักษานะ" แกอวยพร
"ครับ" - "ค่ะ" - "ครับ" - "กั๊บ" เด็กๆ 4 คน ที่เดินอยู่ข้างหน้า "อาจารย์" รับคำอวยพรป้าช้วนไปตามมารยาทด้วยท่าทางที่เซ็งๆ ถ้าป้าช้วนมีหูทิพย์คงจะได้ยินอะไรประมาณว่า

พี่คนโต ม.2 - "อะไรว่ะ ทำไม่ต้องไปวัดเย็นวันเสาร์ด้วย โห .. พี่ฉอด*มาช่วงนี้พอดี กว่าจะกลับก็เกือบสองทุ่ม แกชอบเปิดเพลง แจ้แกรนด์เอ๊กซ์ด้วย โxตรเซ็งเลย วันนี้ได้ฟังแว่วหวาน**เบรคสุดท้ายเบรคเดียวตามเคย เบื่อๆ เบื่อวัด เบื่อแม่จริงๆ"

น้องสาวคนรอง ป.6*** - "โดนก้านมะยมอีกแล้ว ก็พี่นกมาแย่งของแมวก่อนนี่นา แต่ก็ดี พี่นกโดนไปมากกว่าเราหลายที อิอิ"

น้องคนต่อมา ป.4**** - "เบื่อวัดจัง อดดูการ์ตูนอีกแล้ว ทำไมต้องไปวัดด้วย ไม่สนุกเลย วันนี้แกล้งไม่สบายไม่ได้ผล เสาร์หน้าลองท้องเสียบ้างดีกว่า"

คนเล็ก ป.2***** - "เค้าอยากกินท๊อฟฟี่นี่นา"

* ดีเจดังในยุคนั้น ปัจจุบันเป็นผู้บริหารเอไทม์มีเดีย(ใช่ป่ะ ไม่แน่ใจ) วัยรุ่นในตอนนั้น(ที่ตอนนี้อายุราวๆ40+)รู้จักดี

** รายการแพลงวัยรุ่น แนวป๊อบและแนวเพลงฟังสบาย(easy listening) ดังมากๆในหมู่วัยรุ่นยุค 70 ปัจจุบันคือรายการกรีนเวฟ

*** ปัจจุบัน ... นิติกรผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านกฏหมายภาษีประจำกรมถอนขนห่าน แห่งกระทรวงวายุภักษ์

**** ปัจจุบัน ... ลูกทัพฟ้า ... นาวาอากาศเอก รองศาสตราจารย์ แห่งกองทัพอากาศไทย (ที่ทุกวันนี้ยังครวญเพลง "ทหารอากาศขาดรัก")

***** ปัจจุบัน ... ไปช่วยคุณปู่น้องเฟิร์นและน้องภัทร ดูลู่ทางจับจองที่บนสวรรค์รอผู้เขียน ได้ข่าวว่าทำเลดีๆบนนั้นราคาแพง :)

(พี่คนโต ... ปัจจุบัน ... วิศวกรพุงโลหัว(ใกล้)ล้าน เดินดินกินข้าวแกงข้างทาง ปั่นจักรยานไปทำงาน)


************************** องก์ที่สอง **************************



ฉาก : บ้านชั้นเดียวของ "อาจารย์" ในเวลาชั่วธูปก้านเดียวก่อนหน้าองก์ที่หนึ่ง


"นก เก็บโต๊ะกับข้าว เสร็จแล้วล้างจ้านด้วย ใช้น้ำที่เหลือจากซักผ้าล้างน้ำแรกก่อนนะ เสร็จแล้วอย่าเทน้ำทิ้ง เอาไปรดน้ำต้นไม้ด้วย ... หมีปิดทีวีเดียวนี้ เอาน้ำมาให้แม่กิน แล้วไปอาบน้ำ ... หมูวางท๊อฟฟี่ ... แมวพาน้องล้างมือ แล้วก็แต่งตัว ... โอ้เอ้อยู่ได้ เดี๋ยวก็ไม่ทันวัดหรอก เดี๋ยวแม่ออกมาต้องเสร็จนะ ... นก แม่บอกกี่หนแล้ว่าผ้าขนหนูใช้แล้วเอาไปแขวนตากที่ราว ไม่ใช่เอามาพาดโซฟาแบบนี้ มาเอาไปเดี๋ยวนี้เลย แมว ไปปิดพัดลมด้วยเปิดค้างไว้ทำไม เปลืองไฟ หมีเปิดปิดตู้เย็นเร็วๆ เอาของมากองรวมๆไว้หน้าตู้เย็น เปิดปิดทีเดียว ไม่ใช่ 5 กล่องก็เปิดปิดมัน 5 ที เปลืองไฟเข้าใจไหม"

.... "เพล้ง" .... "นั่นอะไร มานี่ๆ"
... "พี่นกแย่งของแมว" ... "เค้าเปล่า" ...
"พอๆ ไม่ต้องพูดมาก แม่เห็น มานี่ทั้งคู่" ... "เพี้ยะ ๆๆๆ" ... "ไปได้แล้ว" ...
"เป็นอะไรล่ะลูก" ... "อือ ตัวร้อนนิดเดียวเอง ไปวัดได้ไม่เป็นไรหรอก"
"แมว แต่งตัวน้องเสร็จหรือยัง ... ฯลฯ ... ฯลฯ ... ฯลฯ"
....
... แล้วสงครามย่อยๆก็จบลง (อย่างน้อยก็สำหรับค่ำวันเสาร์นั้น)

ป้าช้วนชะโงกหน้าข้ามกำแพงมาดูอย่างคนคุ้นเคย ... หันไปเปรยๆกับลุงสามีแก "นี่ขนาดอาจารย์แกเป็นคริสตังยืน* นะเนี่ย แกทำอะไรทำจริง จริงๆ เฮ้อ อีกหลายปีกว่าจะเลี้ยงคนให้เป็นคน"

* ผู้ที่เปลี่ยนศาสนามาเป็นคริสศาสนานิกายโรมันคาธอลิกในภายหลัง โดยที่ขณะทำพิธีล้างบาปผู้รับล้างบาปจะ "ยืน" ทำพิธีกับบาทหลวง ในขณะที่ "คริสตังนอน" นั้น พ่อแม่จะนำมาทำพิธีล้างบาปตั้งแต่ยังแบเบาะ คือโดนอุ้ม "นอน" มาทำพิธี โดยมากภาย 1 เดือนหลังจากคลอด สำหรับการเปลี่ยนศาสนามาเป็นคริสศาสนานิกายโรมันคาธอลิกในภายหลังอาจจะด้วยความสมัครใจเองหรือโดยการแต่งงานกับคริสตชนนิกายนี้ เคยเป็นข้อบังคับของการแต่งงานในสมัย 50 กว่าปีก่อน แต่ปัจจุบันนี้วาติกันได้ยกเลิกกฏข้อนี้ไปนานแล้ว โดยให้เป็นความสมัครใจของคู่สมรสเอง เพราะการตีความเชื่อในหลักศาสนาที่เปลี่ยนไปและเพื่อให้สอดคล้องกับยุคสมัย ... ผู้เขียน



************************** องก์ที่สาม **************************



ฉาก : หกโมงครึ่ง เช้าวันอาทิตย์ - บ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านจัดสรรกลางเก่ากลางใหม่ ในเครือข่ายมหาซอยที่ยุ่งราวใยแมงมุมระหว่างตึกการบินไทยกับถนนรัชดาภิเษก


"เฟิร์น เฟิร์น ตื่นๆ ตื่นได้แล้ว ภัทรด้วย ไปอาบน้ำ แล้วไปเอาชุดเที่ยวมา"
"ภัทรอาบก่อน" ... "ไม่ได้ๆ เมื่อวานอาบก่อนไปแล้ว วันนี้พี่ต้องอาบก่อน" ... "ไม่เอา ภัทรจะอาบก่อน" ... "คู ณ ณ ณ พ่ อ อ อ อ อ อ" ...
"พอๆ หยุดๆ พอได้แล้ว ไปเลย เฟิร์นไปอาบข้างบน ภัทรไปอาบข้างล่าง" ....
"ภัทร ... ไปอาบน้ำหนที่หนึ่ง" .... "พี่เฟิร์น เอาผ้าขนหนูไปตากหลังบ้าน ไม่เอามาพาดที่โซฟา แล้วไปเอาผ้ามาเช็ดพื้นด้วย เปรอะมาเป็นทางเลย ดูซิเนี่ย บอกกี่หนแล้วให้เช็ดตัวเช็ดเท้าให้แห้งก่อนออกจากห้องน้ำ ... ภัทร ไปอาบน้ำหนที่สอง ... เฟิร์นแต่งตัวเสร็จแล้วเอาตระกร้ากิ๊บไปให้แม่ผูกผมให้"

"ทำไมคุณพ่อไม่ผูกให้หนู" ... "พ่อทำได้แต่มันจะไม่สวย" ... "ทำไมค่ะ" ... "ก็คุณพ่อไม่ใช่ผู้หญิง แล้วคุณพ่อก็ไม่ได้ทำบ่อยเหมือนคุณแม่" ... "แล้วทำไมคุณพ่อไม่ทำบ่อย" ...
"พอแล้วๆ ไปหาคุณแม่ แล้วมากินข้าว ภัทรไปอาบน้ำหนที่สาม มานี่ๆเลย ต้องให้ไปลากมาใช่ไหม หนูรู้ใช่ไหมว่าถ้าต้องให้บอกสามครั้ง พ่อจะมาจูงไปจัดการเอง นี่แปรงสีฟัน เอามือจับไว้ ยืนตรงนี้ อีก 5 นาทีพ่อจะมาดู นาฬิกาอยู่นี่ ถ้ามันดังแล้วยังไม่เสร็จพ่อจะมาจับมือแปรง"

"ทำไมต้องไปวัดด้วยค่ะ ไม่อยากไปวัดเลย"
"ภัทรนั่งนี่ นี่นาฬิกา ถ้ามันดัง แล้วหนูยังกินไม่หมด พ่อจะเก็บเลย แล้วหนูจะไม่ได้กินอะไรจนเที่ยง แล้วห้ามลุกจากเก้าอี้จนกว่านาฬิกาจะดัง"
"พี่เฟิร์นอยากไปวัดไหม"
"พี่ไม่อยากไปเหมือนกัน"
"ภัทร ... แค่นี้พอไหม ... โอเค ตกลง หนูบอกว่าพอนะ แปลว่าต้องหมด หนูเป็นคนกะเองนะ"
"หนูไม่กินผักสีนี้ อันนี้หนูก็ไม่กิน"
"ภัทร ... หนูมีทางเลือก 2 ทาง 1 กินให้หมด 2 ไม่กิน พ่อไม่บังคับ ถ้าไม่กินก็นั่งไปจนกว่านาฬิกาจะดัง แล้วหนูจะไม่ได้กินอะไรเลยจนกว่าจะถึงเที่ยง พ่อจะไปอาบน้ำ เดี๋ยวลงมา"
"ภัทรก็ไม่อยากไป แล้วทำไมคุณแม่ไม่ไป"
....
...
"เอาล่ะๆ พ่อเหนื่อยเต็มทีแล้ว พ่อบอกหลายทีแล้วว่าเราไปวัดกันทำไม .... พ่อยอมแพ้ พ่อทำดีที่สุดแล้ว เอางี้ ใครจะไปก็ไป ไม่ไปก็ช่าง พ่อยอมแพ้ ยอมแพ้ต่อสิ่งต่างๆรอบๆตัวพ่อ พ่อเหนื่อยมากๆ ...."
"หนูไปก็ได้ค่ะ"
"ภัทรไม่ไป ภัทรจะดูช่องเก้าการ์ตูน"
"ตามใจ แต่วันนี้คุณแม่ไปธุระข้างนอกนะ ภัทรไปด้วยไม่ได้ แล้วภัทรต้องอยู่บ้านคนเดียว"


************************** องก์ที่สี่ **************************



ฉาก : ถนนคอนกรีต ขอบฉ่ำตะไคร่เขียวหม่น ซอยหน้าบ้านในองก์ที่สาม (มองจากข้างหลัง) จะเห็นชายวัยกลางคนร่างท้วมผมบาง เดินจูงมือเล็กๆของเด็กชายหญิง 2 คน


"อ้าว ... ไปไหนกันล่ะ นายช่างใหญ่" ป้าหนูผู้กว้างขวางประจำซอยเอ่ยปากถามจากในรั้วบ้านชั้นเดียวของแก
"ไปวัดครับ" ... ชายผมบางที่ป้าหนูแต่งตั้งตำแหน่งให้เองว่านายช่างใหญ่ตอบสั้นๆ
"เออ ดีจังเลย เอาบุญมาฝากป้าด้วยนะ"
"ค่ะ" ... "คับ" ... เด็กสองคนตอบสบัดๆอย่างเสียไม่ได้


************************** องก์ที่ห้า **************************



ฉาก : ในห้องสีฟ้าที่ไหนสักแห่ง ... โน้ตบุ๊ค Dell 630 เปิดค้างอยู่บนโต๊ะทำงานสีบีช ... โปรแกรม note pad เปิดอยู่ครึ่งจอ ... ซูมไปที่จอ ...


"ลูกรัก พ่อไม่รู้ว่าลูกจะเชื่อหรือไม่ แต่พ่อเชื่อว่ากฏแห่งกรรมมีจริง
... พ่อเคยไม่เข้าใจว่าทำไมย่าของลูกถึงบังคับพ่อนักหนาในวันนั้น
จนวันนี้พ่อก็ไม่ค่อยเข้าใจนักกับสิ่งที่ย่าของลูกพยายามจะบอกพ่อ
... พ่อรู้แต่ว่า .... ย่าของลูกรักพ่อ ...
... พ่อรู้แต่ว่า ... สิ่งที่ย่าของลูกทำในวันเก่าๆนั้น มันทำให้พ่อเป็นพ่ออย่างที่พ่อเป็นในวันนี้ และพ่อคิดว่ามันน่าจะเป็นสิ่งที่ดี ...
พ่ออาจจะเขลาและด้อยปัญญา แต่พ่อไม่เคยขาดศรัทธา
... อย่างน้อย ในวันที่พ่อไม่อยู่กับหนู หนูจะได้มีสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ
... อย่างน้อย ในวันที่พ่อไม่อยู่กับหนู ... หนูสามารถแหงนหน้ามองฟ้าแล้วถามหาคำตอบที่คนบนดินไม่สามารถตอบหนูได้ ...
พ่อเชื่อว่าด้วยศรัทธาและความรักต่อผู้อื่นที่หนูมี หนูจะได้คำตอบที่ดีที่ถูกต้องจากคนบนฟ้าเสมอ
และสิ่งนี้อาจจะเป็นสิ่งเดียวนอกจากความรักของพ่อ ที่พ่อสามารถให้หนูติดตัวไปได้ในยามที่หนูเหลียวหลังหาที่พึ่ง ... แต่พ่อไม่ได้อยู่ตรงนั้นเพื่อหนูอีกต่อไป"

พ่อจึงอยากบันทึกเรื่องราวนี้เอาไว้ให้ลูก ก่อนที่มันจะสาบสูญไปกับลมหายใจของพ่อ

รักลูกทั้งสองคน
"พ่อ"


************************** องก์ที่หก **************************



... บนถนนสายเดิม ชายคนหนึ่ง เดินไปวัดเพียงลำพัง ...


(จบ)



=========================================================


แด่เธอ ... ผู้หญิงที่ผมตายแทนได้ แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการ

.... เพราะเราเคยเป็นคนคนเดียวกัน ....

ความกล้าหาญ ความเจ็บปวดของแม่ การเกิดของลูกภัทร





Create Date : 19 เมษายน 2552
Last Update : 19 เมษายน 2552 11:01:58 น. 4 comments
Counter : 777 Pageviews.
Share

 
แวะมาอ่านค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกันเลยว่าอีกไม่นานก็คงจะต้องถูกเวรกรรมตามสนองแบบนี้แน่ๆ ค่ะ


โดย: แม่หนมจีนน้อย วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:0:08:08 น.  

 
ของเราลูกยังเล็กอยู่ค่ะ ก็สอนให้ไหว้พระก่อนนอนไปก่อน


โดย: แสงธรรมนำทาง วันที่: 20 เมษายน 2552 เวลา:8:57:40 น.  

 
เป็นคริสตังยืนเหมือนกันค่ะ

แต่ไม่รู้ว่ากรรมจะมาสนองเมื่อไหร่

เพราะแต่งงานมา 3 ปีแล้วยังไม่มีวี่แววจะได้เป็นแม่คนเลยค่ะ

กรรมอาจจะมาสนองทางอื่น

พี่เขียนบล็อคน่าอ่านมากๆ บางเรื่องเป็นแนวทางในการสอนเด็กๆได้ดีมากเลยค่ะ

แถมได้ความรู้อีกมากมายก่ายกอง


โดย: ตุ๊ก IP: 125.25.87.100 วันที่: 5 มิถุนายน 2552 เวลา:17:47:00 น.  

 
นึกถึงตัวเองเลย มันเป้ะมาก


โดย: น้องพี่นก IP: 110.169.98.175 วันที่: 21 เมษายน 2554 เวลา:3:06:02 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nong Fern Daddy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 782 คน [?]

... Blog นี้ ...
แด่ ... แม่น้องเฟิร์นและน้องภัทร
เธอ..ผู้เปลี่ยนห้องที่มืดมิดให้สว่างไสวได้ด้วยรอยยิ้ม
เธอ..ผู้อยู่เบื้องหลังความเข้มแข็งและความสำเร็จทั้งมวล
... และ ...
เธอ ... ผู้เป็น "บ้าน" เพียงแห่งเดียวของผม

---------------------------------------------

หรือเพียง "ฝัน" ที่หาญท้าชะตาฟ้า ?

หรือจะเพียง "ศรัทธา" (ที่)ไร้ความหมาย ?

แม้จะเป็นแค่เพียง "ฝัน" จนวันตาย

แต่ผู้ชายคนนี้จะอยู่ข้างเธอ ... ตลอดไป ...

แด่ ... ลูกที่กล้าฝันของพ่อ
Friends' blogs
[Add Nong Fern Daddy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.