BlogGang.com : : Nong Fern Daddy - "คำถามจริง" ที่โดนถามในการสัมภาษณ์ ข้อเขียน บ.ในวงการฯ เพื่อนๆจำเอามาแบ่ง update 2/3/11 (part 2)

ขอเข้ามาแชร์ประสบการณ์ด้วยคนนะครับ

ล่าสุดเพิ่งไปทำ group activity และ first interview กับบริษัท Schlumberger มาครับ (สดๆ ร้อนๆ เลย) หลังจากที่สมัครในเว็บไซต์ไปเมื่อปลายปีที่แล้ว ได้รับโทรศัพท์เรียกตัวก่อน หลังจากนั้นก็ได้รับ agenda ทาง e-mail ให้ไปทำ group activity อีกที

โดยรวมๆ แล้วก็เหมือนกับที่ข้างบนได้แชร์ประสบการณ์เอาไว้เลย แตกต่างกันในรายละเอียดปลีกย่อยเท่านั้นเอง แต่ขั้นตอนและวิธีการคัดเลือก แบบเดียวกันเป๊ะ !!

สิ่งที่ต้องเตรียมไปด้วยแน่ๆ ก็คือ Updated CV/Resume และ Transcript และอีกอย่างที่ทุกคนต้องเตรียมไป ก็คือ Self-Presentation พูดง่ายๆ ก็คือ การแนะนำตัวเอง โดยใน agenda จะบอกเลยว่า ให้พูดได้ไม่เกิน 4 นาที และให้พูดครอบคลุมในหัวข้อหลักๆ คือ แนะนำตัวเองคร่าวๆ จุดแข็ง-จุดอ่อนอย่างละ 3 และเหตุผลที่ว่าทำไมถึงอยากทำตำแหน่งนี้

ไปวันแรก เขานัด 8 โมงเช้าที่ตึกรสา ก็รวมตัวกันที่ห้องประชุมที่เขาจัดเตรียมเอาไว้ ลงทะเบียน เซ็นชื่อ พร้อมติดป้ายชื่อตัวเองทั้งด้านหน้าขวาและด้านหลังเอาไว้ รอบนี้ ทั้งหมดก็ 22 คน (ถ้าจำไม่ผิด) มีทั้งที่สมัครตำแหน่ง GG และ FE (3 ใน 4 ที่มากันในวันนี้ สมัครตำแหน่ง FE) จากนั้นหัวหน้า HR ซึ่งเคยเป็น Field Engineer มาก่อน ก็เริ่ม presentation แนะนำบริษัท ประวัติความเป็นมา ตำแหน่งหน้าที่ต่างๆ ลักษณะงาน และอื่นๆ พอสังเขป จากนั้นก็ Q&A เปิดโอกาสให้แต่ละคนได้ซักถาม ใครอยากถามอะไร เขาเปิดโอกาสให้ถามได้เต็มที่ (ภาษาอังกฤษ)

ช่วง Q&A จบลง ก็พักเบรค 5 นาที แล้วเวลาที่น่าตื่นเต้นของแต่ละคนก็มาถึง โดยเขาให้ออกไป self-presentation กันทีละคน ต่อหน้าเพื่อนๆ รวมทั้ง HR และกรรมการคนอื่นๆ ที่เข้ามาฟังอีก 2-3 คน ซึ่งก็เรียงตามลำดับในลิสต์รายชื่อที่เขาให้เซ็นชื่อตอนลงทะเบียนนั่นเองครับ

เน้นย้ำเลยว่า ควรพูดให้อยู่ในช่วงเวลาไม่เกิน 4 นาที เพราะเขาจับเวลาด้วย ถ้าพูดเกิน เขาจะให้หยุดพูดและเรียกให้คนต่อไปขึ้นมาพูดทันที วันนั้น มีทั้งคนที่โดนให้หยุดพูดกลางคันเนื่องจากพูดเกินเวลา 4 ไปแล้ว แล้วก็มีคนที่โดนทัก เพราะแอบดูโน็ตที่จดลงบนฝ่ามือด้วย อ้อ เรื่องการให้เกียรติและเคารพเพื่อนคนอื่นๆ นั้นสำคัญมากนะครับ อย่าพูดคุยกันเด็ดขาด ตอนที่เพื่อนกำลังแนะนำตัวเองอยู่ เดี๋ยวโดนตำหนิได้นะครับ

พอแนะนำตัวกันครบทุกคน พักเบรคกัน 5 นาที แล้วก็มาถึงการทำ group activity เขาก็แบ่งกลุ่มออกเป็น 4 กลุ่ม ให้ assignment มาทำ โดยเขาให้ทำการสร้างสะพานจากกระดาษ A4 (โดยเขาให้กระดาษมาทั้งหมด 30 แผ่น พร้อมสก็อตเทปใส 2 ม้วน และกรรไกร 2 อัน) เพื่อมารับน้ำหนักรถของเล่น ซึ่งรถจะต้องสามารถวิ่งได้จากจุดแรกสุดไปยังจุดปลายสุดของสะพานโดยที่สะพานต้องไม่ล้มเด็ดขาด และในส่วนของการให้คะแนนนั้น จะมีรายละเอียดการให้คะแนนหลายส่วนด้วยกัน เช่น หากสร้างสะพานได้สูงเท่าไรก็จะได้คะแนนโบนัสคูณเพิ่มเข้าไป หรือยิ่งกระดาษเหลือมากเท่าไร (พูดง่ายๆ ก็คือใช้กระดาษน้อยนั่นเอง) ก็จะได้คะแนนคูณเพิ่มเข้าไป (อย่างเยอะ) เป็นต้น จากนั้นก็สรุปคะแนน เพื่อหาทีมที่ชนะ

แรกเริ่ม ทางกรรมการเขาจะให้เวลาแต่ละกลุ่มช่วยกันคิดและช่วยกันออกแบบสะพานก่อน ประมาณ 10 นาที จากนั้นก็ส่งแบบที่สรุปออกมาแล้วให้กรรมการ จากนั้นก็ถึงเวลาที่จะต้องช่วยกันสร้างสะพานตามแบบที่ร่างเอาไว้ ให้เวลาประมาณ 20 นาที พอเสร็จ ก็ถึงเวลาให้คะแนน และประกาศผลผู้ชนะ โดยช่วงที่ทำ group activity นี้ ทุกคนต้องสื่อสารกันเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ว่าจะเสนอความคิดเห็นใดๆ จะแย้งหรือว่าถกเถียงกัน อะไร ยังไง ก็ต้องพูดกันเป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น โดยกรรมการแต่ละคนจะเวียนมาคอยสังเกตการณ์อยู่ตลอดเวลา

ตอนแรกก็คิดว่าเสร็จแล้ว แต่เปล่าเลย พอหลังจากนั้น ก็มาถึงช่วงเวลาซักถาม โดยเขาจะให้กลุ่มอื่นๆ ออกไปรอข้างนอกห้องก่อน เหลือแต่กลุ่มที่โดนซักถามกับกรรมการเท่านั้น ซึ่งก็ยัังไม่ทันได้ตั้งตัวดี กรรมการก็เริ่มกันเลย ซักถามกันใหญ่ ใครทำอะไร ยังไง ใครเป็นคนออกไอเดียนี้ ช่วยกันมากน้อยแค่ไหน แล้วกลุ่มนี้มีผู้นำไหม แล้วใครกันที่เป็นผู้นำ ใครมีบทบาทเยอะที่สุด ใครมีบทบาทน้อยที่สุด ถ้าต้องเลือกคนออกจากทีม จะเลือกใครออก เพราะอะไร คนอื่นๆ เห็นด้วยไหม ไม่เห็นด้วยเพราะอะไร แล้วคนที่โดนให้ออกคุณรู้สึกยังไง หรือถ้าจะต้องเลือกคนที่จะต้องทำงานด้วยกับคุณได้เพียง 2 คนเท่านั้น คุณจะเลือกใคร เพราะอะไร บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คือรู้สึกเหมือนกำลังเล่นเกม survivor อยู่ยังไงยังงั้น และแน่นอนทั้งหมดสื่อสารกันเป็นภาษาอังกฤษ

พอครบทุกกลุ่ม ก็ถึงช่วง wrap up และประกาศผลคนที่จะได้สัมภาษณ์รอบที่ 1 (ตามที่เขาแจ้งเอาไว้) ในช่วงบ่ายของวันนั้นและในช่วงเช้าวันถัดไป ซึ่งก็แน่นอนครับ ต้องมีทั้งคนที่ผ่านและคนที่ไม่ผ่าน

โชคดีที่ผมเป็นคนหนึ่งที่ผ่านเข้ารอบ บอกตรงๆ ก็งงพอสมควร เพราะจริงๆ ไม่คิดว่าตัวเองจะผ่านด้วยซ้ำไป ผมก็ไม่รู้ว่าทางกรรมการพิจารณาหรือตัดสินจากอะไรนะครับ บางคนที่ผมคิดว่าเขาน่าจะผ่าน ก็กลับไม่ผ่าน (เช่น เพื่อนในกลุ่มผม หรือคนที่ผมคิดว่าเขาแนะนำตัวเองได้ดีตอน self-presentation) บางคนที่คิดว่าไม่น่าจะผ่าน แต่ก็ผ่าน (เช่น ผม เป็นต้น แหะๆๆ)

แต่จากการทำ group activity และตอนที่โดนกรรมการซักถามทีละกลุ่มนั้น ผมคิดเองว่าทางกรรมการเองคงไม่ต้องการคนที่มี ego สูงมาก หรือคนที่ submissive จนเกินไปแน่ๆ (ไม่รู้ว่าจะคิดถูกไหม แต่ผมคิดแบบนั้น)

พอมาถึงรอบสัมภาษณ์รอบที่ 1 ผมไม่เจอคำถามทางเทคนิคเลยในรอบนี้ แน่นอนสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ 4 ต่อ 1 ก่อนเข้าสอบสัมภาษณ์แอบเครียดและกังวล แต่พอเข้าไป ดูไม่ค่อยเครียดเท่าไหร่ ออกแนวสบายๆ ถามมาตอบไป (ผมว่า ผมเครียดช่วงโดนซักถามเป็นกลุ่มตอนทำ group activity มากกว่าอีก) จนพาลให้รู้สึกว่า เหมือนกรรมการเขาไม่ค่อยสนใจผมเท่าไรเลย เพราะสัมภาษณ์แป๊บเดียวน่าจะไม่ถึง 20 นาทีได้มั้งครับ (คนก่อนหน้าผม สัมภาษณ์นานมากๆ) แล้วเรื่องที่คุยก็ออกแนวทั่วไป ตอนนี้ทำอะไรมาบ้าง รู้อะไรเกี่ยวกับตำแหน่งนี้บ้างไหม และมีคำถามเชิงให้คิดวิเคราะห์ 2-3 คำถามเองได้มั้ง ก่อนจะออกจากห้อง เขาก็บอกว่า ให้รออาทิตย์นึง แล้วเขาถึงจะแจ้งให้ทราบว่าผ่านหรือไม่ ออกจากห้องสัมภาษณ์ ช่วงลงลิฟท์และตอนนั่งรถกลับ ก็คิดไปสะระตะ บ้างก็คิดว่าทำไมภาษาอังกฤษตัวเองไม่ค่อยดีเท่าที่ควร บ้างก็คิดว่าตอบคำถามได้ไม่ดีเลย ทำไมไปตอบแบบนั้น ไม่ตอบแบบนี้ หรือเสริมประเด็นนั้นเข้าไปอีก (คือแบบ ผมเพิ่งคิดออกหลังจากที่สัมภาษณ์เสร็จไปแล้ว 555) บ้างก็คิดเลยเถิดไปว่า สงสัยคงไม่ผ่านเข้ารอบต่อไปแน่ๆ เฮ้ออออ กลุ้มได้อีก แต่ยังไง ผมก็ถือว่าได้ทำเต็มที่และทำดีที่สุดแล้วครับ...

ตอนนี้ ก็รอฟังผลอย่างเดียวครับ Wish me luck !!!

ท้ายที่สุดนี้ ขอขอบคุณ พี่ Nong Fern Daddy มากๆ นะครับ สำหรับ Blog ดีๆ และเป็นประโยชน์มากๆ แบบนี้ รวมไปถึงขอบคุณประสบการณ์ของเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ คนอื่นๆ ที่ได้ร่วมแบ่งปันกันผ่าน Blog นี้ด้วยนะครับ

ขอบคุณจากใจจริงครับ...