ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมบล๊อคเล็กๆของผม (ถ้าทิ้งประโยคไว้พูดคุยกันด้วยก็จะดีมากครับ 555)

ผมชื่อ ธารตะวัน เป็นนักศึกษาด้านสื่อสารมวลชนที่ใกล้จะจบ(หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะจบ) คนหนึ่งที่เห็นสื่อสังคมเต็มไปด้วยอะไรมากมาย ที่ไม่ค่อยจะ "จรรโลง" ใจเท่าไรนัก แต่คนก็ชอบกันมากเหลือเกิน

และเกิดความคิดเล็กๆที่ "เป็นห่วง" อนาคตของชาติ (และของตนเอง) 

สังคมของเราจะเป็นอย่างไรถ้ามีแต่เด็กที่โตมากับ เพจ/กระทู้ แนว ดราม่าแอดดิก และเพจคำหยาบคายอื่นๆ ที่กลายเป็นเรื่องตลก 

ผมไม่ได้พยายามจะสวนกระแสหรือต่อต้าน ประท้วง ก่อม๊อบ ฯลฯ

อันที่จริงเพจเหล่านั้นก็สร้างความบรรเทิงให้กับผมได้บ้างพอสมควร

แต่เพจเหล่านั้นยังไม่เหมาะกับเด็กๆของเราหรือเปล่า ?

รอสักหน่อยมั้ยครับ 

นิทานในบล๊อคนี้อาจจะไม่ได้เขียนดีเนื้อเรื่องเด่นอะไรมากมาย

ถ้าเทียบกับนิทานต้นแบบชั้นยอดที่เราได้ยินกันมา

แต่มันก็เป็นความพยายามเล็กๆ ของผมที่อยากจะชดเชยอะไรใหัสังคมบ้าง

ถ้าแม้มีเพียงเด็กสักคน หรือผู้ใหญ่ที่ยังไม่ลืมความเป็นเด็ก สักคนหนึ่งที่อมยิ้มเล็กๆหลังอ่านจบ หรือ รู้สึกดีกับมันบ้าง ก็คงเป็นเรื่องสุดพิเศษ

ยินดีรับคำถามหรือข้อติชม-เสนอแนะทุกๆข้อครับ ; ))

ขอบคุณมากครับ