คำกลอนจาก องค์หญิงกำมะลอ นั่งจดจากทีวีกันเลยทีเดียว^^

ถ้าพูดถึง ซีรีย์หนังจีนเรื่ององค์หญิงกำมะลอ เชื่อเลยว่าไม่มีใครไม่รู้จัก เราก็เช่นกันจำได้ว่า ตอนป.5 ช่อง 3 ได้เอาหนังเรื่องนี้มาฉายจนทำให้ติดงอมแงมกันเลยทีเดียว วันนี้ก็มาย้อนความทรงจำเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้กันนิดหน่อย พอดีนั่งดูซีดีเรื่องนี้ไปด้วยแล้ว ชอบเวลาที่เค้าพูดกลอนกัน ก็เลยนั่งจดเล่นๆ เผื่อไว้สะสม หุหุ มาดูกันดีกว่า ว่ายังจำกันได้อ่ะป่าว จดเท่าที่ได้ดูซีดีนะคะ เพราะเชื่อว่ายังมีอีกเยอะ 55



มาดูกันเลยดีกว่าจ้า

หน้าไม่เห็นน่องไก่
หลังไม่เห็นเป็ดย่าง
คร่ำครวญท้องไส้กิ่ว
อ้างว้างน้ำตาไหลพราก

เมฆาลอยเลื่อนคล้อยเคลื่อนมา
ทะเลสาปหนันหูงดงามยิ่ง
เมฆหมอกต้นหลิวค่อยปลิดปลิว
โอ้ว่าดังภาพบรรจงวาด
วิจิครประณีตน่ายวนตา
หอน้อยกลางฝนนั้นมีจริง
หรือเป็นวิมานลวงตาข้า
ให้หลงเคลิ้บเคลิ้มเสน่หา

กลางวันขึ้นเขาดูสงคราม ตกเย็นเลี้ยงม้าริมแม่น้ำ
วันนี้พบฝ่าฝันอันตราย เจ้าหญิงบรรเลงเพลงเศร้านัก
เมฆป่าหนาทึบไม่สิ้นสุด หิมะโปรยปรายเป็นทะเลทราย
พวกห่านร้องไห้บินไปมา คนป่าหยาดน้ำตาไหลร่วงริน

ตาของท่านอาจารย์เป็นกลมเกลี้ยง
หมัดต่อยออกไปเหลือครึ่งเดียว
ผู้คนหัวเราะดูเริงร่า
ฮ่องเต้พึมพำเงียบเลยเชียว

แพะขึ้นภูเขา เขาชนถูกเขาแพะแมะ.....
ควายป่าลงน้ำ น้ำเข้าจมูกควายมอ..........

พระจันทร์ค่ำคืนเป็นกลมเกลี้ยง
แรมเจ็ดแรมแปดเหลือครึ่งเดียว
ท้องฟ้าดวงดาวดูเริงร่า
เมฆดำบดบังเงียบเลยเชียว

เจ้าเป็นสายลม ข้าเป็นทราย
สายลมพัดผ่าน ทรายน้องล่องลอย
สายลมแผ่วพลิ้ว ทรายน้อยปลิวโปรย
สายลมพัดผ่านเขาเทียนซาน ทรายน้อยขอตามข้ามฟ้าไป

อยู่ฟ้าเป็นนกร่วมผกผิน
อยู่ดินเป็นไม้ร่วมกิ่งก้าน

บัวงามหลังฝนน้ำค้างคลุม ตะวันส่องหล้าทั่วโลกา
สาวงามดีดพิณริมบึง ครุ่นคิดคำนึงถึงวันวาน

ลมโชยโบกพลิ้วฟากฟ้าเกิดริ้วแสงดาวไสว
ยกจอกเคียงเดือนดื่มให้ความเศร้านานเนาคลาย

หนึ่งไปหนี่งมา หนี่งมาหนึ่งไป
ไปไปมามา ลาแล้วลาลับ
ยังไปยังมา ยังมายังไป
ไปไปมามา ลาแล้วพบกัน


วันนี้จบแล้ว ถ้ามีอีกเดี๋ยวมาโพสต่อจ้า

Create Date : 26 ตุลาคม 2550 Last Update : 26 ตุลาคม 2550 22:35:44 น. Counter : 4545 Pageviews.		8 comment
Share Tweet