เด็กสายวิทย์ถ้าไม่เคยตกก็ไม่ได้อัฐรสอ่ะสิ ต้องลองตกดูม่าง ถึงจะฮึดสู้ อิอิ ล้อเล่น แต่มานก็เปงเรื่องจิงนะ เอาหน่า ครั้งนี้ตกครั้งหน้าก็เอาเต็มจะได้ชดเชยกัน ยังไงครูเค้าใจดีให้ซ่อมจนผ่านแหละ แต่ที่สงสัย คนที่แอบชอบคนนั้นคือใคร กลับบ้านก่อนเลยอดรู้เลย T_T เส้าจาง ยังไงก็จงสู้ๆๆๆๆๆๆๆ

คอมเมนท์ข้างบนผิดพลาดเล็กน้อย โทดที อันนี้ก้ต้องเข้าใจ เรียนๆไม่ตกถือเป็นเรื่องผิดปกติสำหรับพวกเรา....ผ่านสิแปลก เพราะ เราก้ตก เอาน่ามันต้องมีฟ้าสวยหลังฝนอยู่แล้ว......หุหุ
สู้ต่อไป.....ไอน้อง

สงสัยต้องทำใจก่อนขึ้นม .4 ซะแหล่ว แต่ไงก็สู้ต่อไปนะ
สงสัยใครฟระที่พุดถึงง่ะ

ตั้งใจเรียนเพิ่มขึ้นก็แล้วกันนะคะ

อะไรที่ผ่านมาแล้ว

มันแก้ไขไม่ได้นี่นา

ใจเย็น ๆ

เรียนรู้ความผิดพลาดแล้วนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์นะคะ

ตั้งใจเรียน...เพื่ออนาคตตัวเองนะคะ............

แวะเข้ามาทักทายค่ะ

ขอบคุงน๊าค้าบ!! ทุก ๆ คนที่มาเม้นเปนกะลังจัยหั้ยกะป๋ม

.....อย่ามานั้งเสียใจกับอดีตที่ผ่านไปเลย จงมุ่งมั้นและสู้ต่อไปในเส้นทาชีวิตที่คอยเราอยู่ข้างหน้า

เราไม่ได้เสียใจเลย ที่แกทำให้เรา 3 คน ตก นะ แต่เรากลับเสียใจยิ่งกว่าที่แกไม่เข้าใจเรื่องนี้ แล้วต้องมานั้งร้องไห้ ฮือ เส้า !!!! อย่าคิดมากเลยเพื่อน มันคงไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายหรอกที่ตก นะ สายวิทย์ก้องี้แหละ มีตก มีผ่าน และก้อมีซ่อม ดีแล้วแหละที่มีแห้วเป้นเพื่อนปลอบใจ คลายความเส้าไปได้บ้างใช่ไหมละ โทดทีนะเราปลอบคนไม่เก่งจริง ๆ แต่ถ้าปลอบโดยการพิม (อย่างงี้ง่ะ) ก้อพอได้อยู่ งิงิ

ว่าแต่คนคนนั้นเป็นใคร หรอ ???? ไม่เหงเคยได้ข่าวเลย ถ้าพร้อมเมื่อไรก้อบอกมาแล้วกัน คอยลุ้นอยู่ว่าเค้าคนนั้นคือใคร
แต่เมื่อไรที่ไม่พร้อมก้อเก็บไว้เถอะ มันคงจะดีกว่าที่บอกเราเนอะ (อิอิ)src=https://www.bloggang.com/emo/emo6.gif>

ก้ออืม.....ส้ต่อไปแล้ว กัน เพื่อนร่วมฝันคนนี้จะเปงกกำลังใจให้ นะคับ

...อย่าไปเสียใจเลย เรื่องที่ตกอะ มันเป็นธรรมดานะ เรายังตกเลย ไม่มีใครหรอกที่ไม่ตก ถ้าผ่านหมดเลยสิแปลก คงเก่งเกินไป อิอิ อย่าไปเสียน้ำตาเลยกับกานทำข้อสอบอะ มันก้อต้องมีผิดพลาดบ้างช่ายมะ เรายังตกเลยเมื่อเช้าอะ2/10เอง หุหุ พูดแล้ววิปตัวเองพลาดไปซะงั้น จำไว้นะเพื่อนคนนี้ยังคงเป็นที่ระบายได้ okนะ

ไม่อยากให้เธอนั้นต้องเหนื่อย
ก็อย่างให้เธอพักเรื่องหนักใจไม่ว่าใครคนไหนก็ต้องเคยพ่ายแพ้
แค่อยากให้เธอยิ้มสู่หน่อย อย่าปล่อยให้ใจช้ำจนอ่อนแอ
ถึงแม้เธอต้องแพ้ ก็แค่บอกใจไว้ช่างมัน
okนะกำบทความนี้อะ จำไว้ว่าแพ้ในสิ่งได้ๆนั้นก้อขอไห้บอกใปว่าชั่งมันเหอะเด๋วคราวหน้าเอาไหม่ตั้งใจไหม่ นิกเชื่อว่าถ้าพยายามนะคงไม่มีอะไรหรอกที่เราทำไม่ได้ นอกเสียจากเราไม่ทำและไม่พยายามนะ okนะงับ

ขอบใจนะกับกำลังใจของเพื่อนที่แสนดีทุกคน...
ถ้าเราเข้าร.ร.ช้ากว่านี้ เราคงไม่ได้เจอเพื่อนดีๆอย่างพวกนาย

แก้แล้วนะค่ะ แวะไปชมใหม่นะค่ะ ฮิฮิ หลังไมล์ได้นะค่ะ ถ้าอยากสอบถามอะไรนะค่ะ ดึกมากแล้วไปนอนก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

ไม่รู้จะขอบคุณตรงไหน งั้นตรงนี้เเล้วกันนะคะ

ขอบคุณที่เข้าไปฟังเพลงเเละยังแอดไว้ในเฟรนด์อีก พี่ก็จะขอแอดไว้อ่านยามว่างนะคะ ขอบคุณจริง ๆ วันหน้าร้องเพลงเอามาลงที่บล๊อค์ร้องเพลง พี่จะรอฟังนะ

แวะมาเยี่ยมแก้แค้นครับ

ปล.ผม F Math ตอนเรียน ปี 1 น่ะ
เอาเป็นว่าตั้งใจอ่านหนังสือนะครับ

ปล2. blog นี่สดใสจนรู้สึกว่าตัวเองแก่ไปเลย

อืม ตอนเรียนเนี่ย กลัวมากเลยนะว่าจะตกเพราะตอนนั้นเป็นเด็กเรียน แต่พอมามหาลัย มันก็ตกทุกครั้ง เพราะงั้นก็เลยชิน แต่พอเรามาคิดถึงมันตอนนี้เราก็ขำนะ ว่าเราจะเป็นจะตายเพราะเรื่องที่เราไม่ชอบง่ะ ยังไงก็ต้องสู้นะ เด๋วมันก็ผ่านไปแล้วน้า...จุ๊บๆ