หาซื้อไม่ค่อยมีขายแล้วค่ะ คงต้องไปหาซื้อตามโรงเรียน

เพราะเป็นขนมที่เด็ก ๆ ชอบทานกัน

หวัดดีตอนหัวค่ำค่ะ ทานข้าวยังคะ

  

k. woosung ...หรือไม่อีกทีก็งานวัดเลยคร้า

  

เห็นแล้วอยากกินค่ะ นึกถึงตอนเด็กๆเลย หุหุ

  

นานจริงๆ เลยค่ะที่ได้ลิ้มรสขนมนี้
เรียกว่านานเกิน 10 ปีเลยเชียว มาเห็นภาพ
บล็อกวันนี้แล้วคิดถึงวันเก่าๆ จังเลยค่ะ

  

เป็นขนมที่ชอบทานมากคะ

แต่เดี๋ยวนี้หาเจ้าอร่อยๆๆไม่เจอเลย

ไว้จะขอเอาสูตรไปลองทำบ้างนะคะ

  

จำได้ดีว่าตอนเด็กๆหลังเลิกเรียนจะชอบซื้อทานมากๆเลยค่ะ ยิ่งแบบมีไส้ไส้กรอกหละก็อร่อยเด็ด

เห็นแล้วอยากกลับไปเป็นเด็กเลยอ่ะ

  

โอ.... คิดถึงตอนเด็กๆเหมือน คห.ข้างบนเลยค่ะ
สงสัยวัยใกล้ๆกัน อิ อิ อิ
ตวงจำได้เลยค่ะ เวลากินแล้วต้องค่อยๆเล็มเพราะกลัวจะหมดเร็ว เจ้าไมโครโฟน คือตวงเรียกอย่างนี้ค่ะ
ขอบคุณสำหรับสูตรน่ะค่ะ

  

เดี๋ยวลองทำบ้างท่าทางน่ากินไม่ใช่น้อย

  

ตอนเด็กๆ จะได้กินก็เวลามีหนังกลางแปลง จะมีหาบเร่มาทอดขาย เราเรียกว่าขนมไมโครโฟน ไม่มีใครรู้ว่าชื่อจริงเรียกว่าอะไร นึกสงสัยติดใจมานานหลายทศวรรษว่าเขาทอดอย่างไรหนอมันถึงได้เป็นตุ้มโตอย่างนี้ เพิ่งมารู้ว่าเขาชุบแล้วทอดหลายๆ ครั้งนั่นเอง

  

คิดถึงตอนเด็กๆจังเลย

  

อยากกิน

นึกถึงงานวัด

งานเยาวราชอย่างแรง อิอิ

  

เยๆ พอดีเลยค่ะ เดี๋ยวจะทำ งานวันเกิดลูกชายอาทิตยืนี้จะทำหลอกเด็กฝรั่งซะหน่อย จดๆสูตรค่ะ

  

เห็นขนมนี้แล้วทำให้นืกถืงขนมไข่นกกระทาที่เคยกินขนมนี้ถ้าคิดพลิกแพลงแล้วเราจิ้มด้วยช็อคโกแลตซอสท่าจะได้รสชาติอร่อยอีกแบบนะ

  

หูย...ขนมโป๊งเหน่ง กลมๆ น่ากินมากๆ
ทำให้นึกถึงตอนเรียนมัธยม (เมื่อไม่นานมานี้ เอิ๊ก...)...กินบ่อยมากๆ

อร่อยๆๆ

  

ทำไส้กรอกไมโครโฟน ได้สวยกว่าร้านขายอีกนะคะเนี่ยะ


สูตรจากคุณแม่ต้องแจ่ม และอร่อยแน่ ๆ ค่ะ


เจ๊หลีอยากชิมซักอัน

  

เป็นขนมที่เห็นแล้วต้องซื้อทู๊กทีเลยค่ะ....สุดยอดๆๆๆ...ชอบมากๆ ชอบชื่อด้วย..โป๊งเหน่ง...น่ารักดี ให้กินก็กินได้3อันเลย5555555

  

น่ากินจังเลยค่ะทำไม่ยากด้วย

  

ชื่อขนมน่ารักจัง แต่ถ้าบอกว่าไม่เคยกินจะเชยไปไหมคะ แหะ แหะ เคยเห็นน้องๆกินกัน จะไปแย่งก็กะไร

  

ป้าอิ๋วก็เรียกขนมไมโครโฟนค่ะ ตอนเห็นครั้งแรก ยังไม่ทราบชื่อก็เรียกกันไปค่ะ ป้าอิ๋วก็ซื้อมาร้องเพลงไปก่อน ซักรอบแล้วค่อยทานค่ะ ขำๆ ดี มีงานกาชาด ด้วยค่ะ ถ้าใครอยากทาน อร่อยค่ะ ทานสะดวกค่ะ เดินทานไปชมงานไป
ป้าอิ๋วถามนิ๊ดหนึงค่ะว่า หลังจากชุบครั้งแรกแล้ว ต้องรอให้เขาเย็นก่อนชุบแป้งครั้งที่ 2 ไม๊คะ หรือว่าชุบได้ทันทีเลย

  

น่าทานมากเลยค่ะ



Honey J.

  

สมันก่อน เลิกเรียนนิ ไปซื้อกินทุกวันเลยคับเจ้าโป้งเหน่งเนี่ย

พึ่งรู้ว่าทำแบบนี้ เด๋วลองมั่ง อิอิอิอิ

  

นึกถึงตอนเด็กกินทีไรไม่เคยหมด ไม่รู้จะให้แป้งไปถึงไหน ว่าแล้วจดดีกว่า ทำให้นาโนกิน เด็กสมัยนี้ไม่เคยเห็นหรอก...

  

อ้อ เห็นแถวโรงเรียนมีขายค่ะ เวลาเดินผ่านก็งงเอ๊ะขนมอะไร ไม่เคยซื้อกินเลยค่ะ

เคยเห็นเด็กๆแทะกัน ก็ไม่รู้มันคืออะไรอยู่ดี

ตอนนี้รู้แล้วค่ะ ขอไปทำบ้างดีกว่า อิอิ
ถ้าทำแล้วจะมาส่งการบ้านนะคะ ขอบคุณค่ะ

  

นึกถึงตอนเด็กๆเวลาไปเที่ยวงานวัดจะลูกใหญ่มากๆ

ไว้ขอลองทำให้เด็กๆที่บ้านบ้างนะคะ

  

ขนมนี่ตอนสมัยเด็กๆ ฮอตฮิตจริงๆ
คนคิดสูตรนี้เค้าเข้าใจคิดนะคะ เด็กๆ เห็นแล้วต้องอยากกินทุกคน
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นมีขายเท่าไรแล้ว เพราะเด็กเดี๋ยวนี้มีของให้เลือกกินแยะกว่าเมื่อก่อน

  

เห็นแล้วนึกถึง ตอนยังเด็กๆๆเหมือนกัน

  

ป้าอิ๋วแวะมาชิมอีกรอบค่ะ เมื่อตอนเช้ากำลังนึกอยากจะทำเลยเชียว เห็นคุณน้องเข้ามาตอบให้ห้องต้มยำปลาน้ำข้นของป้าอิ๋ว ถามต่ออีกนิ๊ดว่า เราต้องถือไว้ตลอดจนกว่ามันจะสุกใช่มะคะ คงลำบากเหมือนกันนะ กว่าจะได้แต่ละอัน

ปล ป้าอิ๋วขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

  

เข้าบล็อกนี้แล้วนึกถึงอดีตกันหมดเลยนะคะ
เพราะเดี๋ยวนี้ถ้าไม่ทำทานเองก็หาทานได้ยากแล้วค่ะ
ตอนเด็ก เวลากินทีก็ลุ้นว่าจะถึงไส้ในเมื่อไหร่น้อ
พอถึงไส้จริง ๆ คนชุบมีความสามารถมาก ไส้เล็ก 1/4 ของ
ในบล็อกนี้ได้เลยค่ะ 555

ถ้าเด็ก ๆ เยอะ เราทำแบบนี้แจก แล้วให้เค้าชุบกันเองท่าจะ
สนุกดีนะคะ
ขอบคุณนะคะ ภาพถ่ายสวยเสมอค่า

  

ยะวาคือเกาะชวา อินโดเนเซียค่ะ

  

แหะๆๆ รถเต่าไม่มีพิมพ์ค่ะ ใช้ตัดเอาเองค่ะ

เนื่องจากที่บ้านไม่มีเด็ก ไม่มีของเล่นที่เป็นรถเต่าเลย

สำหรับแอร์ซึีงจินตนาการรูปรถไม่ค่อยออก ก็เลยไป serach หาใน google นะค่ะ รู้สึกว่ารถเต่าจะใช้ key word " old volkswagen drawing" ก็จะได้แบบ top view, side view, front view มานะค่ะ ก็เอามาไว้เป็นแบบ เวลาตัดเค้ก จะได้จินตนาการตามถูกว่าต้องตัดยังไงนะค่ะ

  

ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ
เอามาฝากถึงบ้านเลย ...

  

แวะมาทักทายยามบ่าย ๆ ค่ะ^^

  

เอาดอกไม้มาฝากแลกกับขนมจ้า วันหน้าจะมาขอสูตรบ้างได้ไหมคะ ไม่ได้กินมานานมากเลยค่ะ ชอบบบบบ น่ากินมากค่ะ

  

แวะมาทักทายตอนบ่าย ๆ ค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ^^

  

  

ขอกินด้วยค่ะ ไม่ได้กินมาแล้ว
เมื่อก่อนจำได้ว่าตอนเด็กๆ ชอบกิน
ไปโรงเรียนกลับมาบ้านต้องแวะซื้อวันละอันเลยค่ะ

  

อาหย่อย อาหย่อยย*-*

  

ได้บรรยากาศเก่าๆจิงๆอะ

^^ น่ารักจัง

  

ขนมนี้ที่ตลาดห้วยขวางเวลามีงานที่สนามกีฬาขายตรงปากประตูทางเข้าติดกับร้านเก๋าลัคอร่อยมากขอแนะนํา

  

ที่dream world มีขายคะ แต่ แพง ไม้นึง25฿แต่รสชาติพอได้อยู่นะ