|
|
แม่จ๋า...อย่าร้องไห้ ตอนที่ ๑๐ ภูมิคุ้มกันบกพร่อง
ใครเป็นญาติคนไข้ หมอขอเชิญทางนี้หน่อยครับ ก่อนที่ผลของชิ้นเนื้อที่หมอได้นำไปตรวจจะทราบผล ทางโรงพยาบาลได้แจ้งผลการตรวจเลือดของคนไข้ให้หมอทราบก่อน มีใครรู้เรื่องการใช้ชีวิตในภาวะเสี่ยงบ้างหรือไม่ เพราะผลเลือดออกมาพบว่า คนไข้มีภาวะเลือดบวก คำอธิบายก็คือ ทำให้คนไข้มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง มีโรคแทรกซ้อนได้ง่าย และต่อไปนี้ก็ขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของคนไข้แล้วนะครับ
คำอธิบายของคุณหมอยังไม่ทันจางหาย เสียงเล่าเอิ้นเล่าบอก ก็แพร่สะพัด บ้างว่าอย่างนั้น บ้างว่าอย่างนี้ ปากต่อปาก ทุกวงสนทนาย่อมไม่อาจเลี่ยงถ้อยคำวิพากษ์วิจารณ์ได้ ทั้งคุ้งบ้านเหนือ คุ้งบ้านใต้ ไกลไปถึงต่างหมู่บ้าน ต่างตำบล
หั้นละ สูบ่ารู้หยัง ก่อผัวมันนะก่า ไปเล่นแม่ญิงที่ไหนตางใดพ่องบ่ารู้ หันก่อ เอามาติดใส่เมียมันหั้นแล้ว เป็นดีน่าเอ็นดูนัก
เออ เออ เขาว่าบ่าเด่วนี้ ผัวมันอาการหนักขนาด ลุกเดินบ่ได้ ผอมลง ดำลงชุวัน
ก่อหันว่า ตั้งกะมันรู้ว่า ผัวมันเป็นคนเอามาติดมัน มันก่อไล่ผัวมันไปที่อื่นตั้งเมินแล้ว คนเฮานี้ มันคงมีกรรมมีเวรแต่ชาติเก่าก่อนเมินมา อโหสิเทอะ
แล้วนี่มันอยู่ในหมู่บ้านเรา มันจะปามาติดหมู่เฮาก่อ ฮึ๊ยยย..ข้ากลั๋วนัก
เฮ้ย..สูนี่ก่ออู้ไปเร่ย มันบ่ติดกันง่ายๆ ดอก เปิ้นว่ามันเป็นโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ท่าสูบ่ไปกินข้าวกินน้ำร่วมกับคนที่เป็นนา ก่อบ่เป็นหยังดอก
บ่ บ่ บ่แม่น ข้าเคยผ่อในโทรทัศน์ แค่กินข้าวกินน้ำร่วมกันบ่ยะหื้อติดโรคนี้หรอก โน่น ต้องมีอะหยังกัน กับใช้เข็มร่วมกันถึงจะมีโอกาสเสี่ยง
อ้าว ใช้เข็มเย็บผ้าร่วมกันก่อบ่ได้กา แต่เฮาว่า อย่างใด เฮาก่อกลั๋ว คงบ่เตวใกล้มันแล้ว
อี่นี่ อู้ไปเร่ย ใช้เข็มฉีดยาร่วมกันโว้ย บ่แม่นเข็มเย็บผ้า แล้วแหมอย่าง มึงจะแปงใจได้กา มันเป็นเพื่อนมึงมาตั้งเมินนานแล้วนะ จะไดก่อ รักษาน้ำใจกันพ่อง
หากคำวิจารณ์ใดใด ก็หาให้เจ็บเหน็บลึกเท่า ความเศร้าของสองพี่น้อง ที่เฝ้าปรนนิบัติผู้เป็นแม่ ซึ่งบัดนี้ นอนก็ไม่เต็มอิ่ม ตื่นก็ไม่เต็มตา ทั้งกินข้าวหมากปลาก็หาได้รู้รสชาติไม่ อีกแผลผ่าตัดก็ไม่ยอมสมาน เจ็บปวดทุกครั้งที่พลิกร่างพลิกตัว ผื่นตุ่มคันตามผิวเนื้อก็ระคายคันรำคาญใจ ทั้งผมเผ้าก็ร่วงได้ทุกวัน
อาการเหล่านี้แม้ไม่ได้เกิดกับตัว แต่สองพี่น้องก็อดรันทดใจไม่ได้ ยิ่งยินเสียงผู้เป็นแม่โอดครวญแต่วันยันรุ่ง มีหรือจะไม่ขอเวลาหลีกเว้นออกมาอยู่กับตัวเองสักพักเพื่อสะอื้นไห้เงียบๆ โดยลำพัง ในยามพร้อมหน้า สิ่งหนึ่งที่ทุกผู้ปรารถนาคือ มอบกำลังใจแสนวิเศษให้กันและกัน ละทิ้งตัวตน ยื่นความสุขให้คนรอบข้าง กักเก็บความเศร้าจ่อมจมไว้เสียภายใน ประโยชน์อันใดที่จะแสดงสีหน้าหม่นเศร้ากังวลให้ผู้เป็นแม่ได้เห็น...
| Create Date : 01 เมษายน 2551 |
| Last Update : 2 เมษายน 2551 14:28:20 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 323 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [