คำโปรยปกหน้า

ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะผู้มีพระคุณเจ้าหนี้ คุณอา หรือสามี

ของนาวาโทหนุ่มหน้านิ่งปากร้ายกับแม่สาวน้อยที่ไม่หงิม

ที่ต้องมาผูกพันกันตามเงื่อนไข...แม่พันธุ์ผลิตลูกชายสามคน

จะเป็นไปได้มั้ยที่เธอจะเป็นผู้ปลดปล่อยพันธนาการอันยิ่งใหญ่

แล้ว‘หะเบสสมอใจ’ เพื่อนำพานาวาลำใหญ่ล่องทะเลรักไปด้วยกัน

“ผมไม่ใช่ใครอื่น ได้ชื่อว่าสามีตามกฎหมายเราควรจะมีเวลาทำความรู้จักกันให้มากขึ้นเพราะผมไม่ได้คิดจะจดทะเบียนสมรสแล้วเก็บคุณไว้เฉยๆ”

แต่ละคำที่พูดออกมาไม่ได้เรียกศรัทธากันเลยสักนิดลลิดาหันไปมองคนที่นั่งข้างกัน คนแปลกหน้าที่อยู่ๆ ก็มาเป็นสามี ไม่ได้รักไม่ได้ผูกพันกันสักนิด ผู้ชายมาดเยอะ หน้านิ่ง นัยน์ตาคมกริบ แถมยังปากจัดแต่ละคุณสมบัติไม่ใช่ชายที่เธอปรารถนาเลยสักข้อ ยกเว้นความหล่อที่เขามี ‘หล่อร้ายๆ ’ ถ้าเลือกได้ก็ไม่ขอรับล่ะ

“อย่านินทาในใจสิ ไม่สนุกหรอก มีอะไรก็พูดออกมาตรงๆ”

“คุณอาเก่งจังเลยนะคะ อ่านใจคนออกด้วยแล้วคุณอารู้มั้ยคะว่าน้องดานินทาว่าอะไร”

“เก่งนี่ ! รู้จักยอกย้อน คงทำบ่อยสินะ”

“ปกติก็ไม่ค่อยได้ย้อนใครหรอกค่ะ เพราะมันไม่สนุกต้องคอยมานั่งคิดคำพูดที่จะทำให้อีกฝ่ายหนึ่งรู้สึกไม่ดี แต่สำหรับคุณอา น้องดาจัดให้เป็นพิเศษ”

คำโปรยปกหลัง

ลลิดากลับนอนไม่เป็นสุขแม้อากาศภายในห้องจะเย็นฉ่ำแต่กลับรู้สึกร้อนไปทั้งร่างความอบอุ่นจากวงแขนที่กอดรัดและอ้อมอกอุ่นที่อิงแอบมันอุ่นจัดจนร้อนเกินไปสำหรับเธอ

“น้องดาร้อนค่ะ”

คำพูดซื่อๆ กลับทำให้ใครอีกคนคิดเตลิดเปิดเปิงไปถึงไหนต่อไหน

“รู้ตัวรึเปล่าว่าพูดอะไรออกมา” เสียงถามแหบพร่า

“ไม่มีอะไรซะหน่อย น้องดาเคยนอนคนเดียวจนชินแล้วอารักมานอนเบียดน้องดาอย่างนี้ มันก็ร้อนน่ะสิคะ”

คนไม่ได้คิดอะไรก็เถียงออกไปตามความรู้สึก

เขาถอนหายใจพรืด แม่คนตาใสๆ นี่ร้ายเดียงสาใช่ย่อยนอนตัวติดกันขนาดนี้ยังมีแก่ใจยั่ว แค่นอนกอดเอาไว้ก็ต้องหักอกหักใจอยู่หลายยกอยู่ๆ ก็ร้องเสียงหวานว่าร้อน แล้วใครจะนอนเฉยอยู่ได้คิดแล้วก็แทบอยากจะคลายร้อนให้เจ้าหล่อนนักถ้าไม่ติดสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าตัวก็คงไม่ต้องมาทนหักห้ามใจกันแบบนี้

“อารัก ! ปล่อยน้องดานะคะ”คนที่อยู่ในอาการหวาดหวั่นเริ่มดิ้นรน เพื่อให้พ้นไปจากวงแขนแต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งถูกเขารัดแน่นมากขึ้น

“ทำไมอาจะต้องปล่อยอามีสิทธิ์ในฐานะของคนเป็นสามี รึจะเถียงว่าไม่ใช่”

“แต่อารักรับปากกับน้องดาแล้ว ว่าจะรอให้น้องดาเรียนจบก่อนอารักผิดคำพูด”

“อาไม่ได้ผิดคำพูดแต่น้องดาบังคับให้อาต้องทวงสิทธิ์เองนะ”

“อยู่ดีๆ อารักต่างหากมาหาเรื่องน้องดาก่อน”

“อาหาเรื่องยังไง พูดให้ดีนะ”

“ก็อารักกล่าวหาว่าน้องดารังเกียจบ้านพักข้าราชการหาว่าอยากอยู่บ้านใหญ่ๆ โต อารักจะมารู้ใจน้องดาได้ยังไง ถ้าโกรธทำไมไม่พูดดีๆ ไม่ถามเหตุผลกันดีๆ ล่ะคะ น้องดาก็อยากจะอธิบาย”

“งั้นตอบคำถามอามาซะดีๆน้องดารังเกียจที่จะอยู่บ้านอารึเปล่า”

“ไม่”

“น้องดาไม่อยากอยู่กับอาใช่มั้ย”

“ไม่ใช่”

“น้องดารังเกียจอารึเปล่า”

“ไม่”

“แล้วรักอาบ้างรึเปล่า”

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>