• ผู้หญิงสีรุ้งปี 53 และก่อนหน้านั้น
• กล่องจดหมาย letter box
• ความเรียงเรื่อยๆ
• นิยายที่พิมพ์แล้ว ดวงดาวดอกไม้
• หวานไหวในบทกวี
• รอยเท้าที่เราย่ำ
• จัดการชีวิตรอบด้าน
• My day
• ปี 2553 - 2555 ชีวิตนี้ดีที่สุด

บางทีพรุ่งนี้อาจจะดี.... วันจันทร์ของฉันวันนี้ เริ่มต้นอย่างเฉื่อยแฉะ แต่จบลงในเวลาหกโมงเย็น ด้วยความทุลักทุเลเหลือประมาณจริงๆค่ะ หนึ่งวันทำงานนี่นานเหมือนกันนะคะเมื่อเรารู้สึกไม่ชอบใจอะไร ฉันเองก็เป็นมนุษย์ปกติที่ยังมีรัก โลภ โกรธ หลง ฉันไม่ปฏิเสธเลยว่า มันแยกไม่ออกทั้งหมดหรอกค่ะ เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวน่ะ เพราะงานก็คือคน คนก็คืองาน มันผสมปนเปกันเหมือนสีน้ำในจานสีที่เราใช้พู่กันปาดนั่นแหละ ตอนแรกสีก็สวยดีอยู่หรอก แต่ผสมไปผสมมา สีที่อยู่ในจานสีก็เลอะเทอะ เปลี่ยนสีไปหมด ภาพวาดในแต่ละวันไม่เหมือนกันเลยค่ะ บางวันจึงสวยหมดจดเลย ขณะบางวันทำไมมันเลอะเทอะนักก็ไม่รู้ คุณเคยรู้สึกไหมคะว่าวันนี้เป็นวันซวย อืมม พูดแบบนี้ไม่ดีเท่าไหร่ คือบางวันของคุณ อาจเป็นวันที่ไม่ดีเลยน่ะค่ะ แล้วหากเกิดวันอย่างนี้ขึ้นมา คุณจะแก้ยังไงคะ ปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆใช่ไหม วันนี้.... ฉันโกรธคนๆหนึ่งค่ะ ฉันโกรธที่ฉันทำอะไรเขาไม่ได้ ฉันโกรธโลกนี้ ที่ทำให้ฉันต้องมาอยู่ตรงหน้าเขา ฉันโกรธ ที่ฉันไม่เคยเถียงเขาชนะได้เลยสักที ฉันโกรธ ที่ฉันไม่มีทางออกอะไรให้ตัวเองเลย นี่คือเหตุที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าวันนี้ของฉันหม่นหมอง ไม่ดีเลยสักนิด ภาพสีของฉันวันนี้ ฉันวาดมันไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ ฉันนั่งมองจอคอมพิวเตอร์ทั้งที่ตรงหน้าฉันคืองาน เอกสารที่น้องเอามาให้เซ็น ฉันก็เซ็นอย่างลอยๆมาก ไม่รู้กี่ครั้งที่ฉันรู้สึกว่า ฉันต้องเจอกับอะไรบางอย่างแน่ๆ แล้วมันก็จริง sense ฉันแม่นจะตายไป แล้วลงท้าย ฉันก็พาลโกรธตัวเอง ฉันบ้ามากใช่ไหมเนี่ย ที่สุดแล้วความโกรธของฉันก็ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย ฉันเสียสุขภาพจิต ที่ทำให้ตัวเองไม่มีความสุข คนที่ทำให้ฉันโกรธ เขาลอยตัวอยู่แล้วค่ะ แต่ตัวฉันสิ .... หนีไปไหนไม่พ้นเลย บางทีฉันก็มักจะใช้คำปลอบใจตัวเองไปว่า วันนี้สิ้นสุดแล้ว บางทีพรุ่งนี้อาจจะดีกว่าวันนี้ พรุ่งนี้จะเป็นวันของฉันบ้าง มันอาจจะเป็นคาถาที่เชยมากนะคะ สำหรับปลอบใจตัวเอง แต่ฉันคิดว่ามันก็คงดีที่สุดแล้วในบางเวลาที่เรายังหาทางออกทางอื่นไม่ได้ เราจะไปซ้ำเติมตัวเองทำไม และเราจะไปจ่อมจมกับมันทำไม ช่างมันก็แล้วกันค่ะ ใช่ไหมคะ บางที... บางทีพรุ่งนี้อาจจะดี   Create Date : 05 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 5 พฤศจิกายน 2550 23:25:16 น. Counter : 258 Pageviews.   5 comment Share Tweet

พัทยาเมื่อเย็นวาน เธอคนนั้น และพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า วานนี้ฉันไปพัทยา อากาศดีตลอดทางที่ขับรถค่ะ แม้แดดจะร้อน แต่การไปเที่ยว ไม่ว่าอากาศจะเป็นอย่างไร ก็ทำให้เป็นสุขทั้งนั้นค่ะ เป็นเพราะคนเราอยู่กับที่นานๆไม่ได้หรือเปล่าคะ การไปเที่ยวหรือออกเดินทางไปไหนต่อไหน จึงเป็นทางออกในการ ปลดปล่อยพันธนาการของคนเราให้ดิ้นหลุดจากชีวิตประจำวันอันซ้ำซากจำเจ ฉันว่ามันดีแสนดี หากไม่มีการเดินทาง ชีวิตเราคงจะเฉาไปเยอะเชียวค่ะ พัทยาไม่ใช่ที่ใหม่ หรือ ไม่ใช่ที่ที่ฉันไม่คุ้น ฉันไปที่นั่นหลายครั้งแล้ว แต่ฉันไม่เคยเล่นน้ำทะเลที่นั่นสักที ไม่รู้ทำไมค่ะ อาจเพราะความจอแจของมันก็ได้ และที่สำคัญ ฉันไม่เคยเห็น ว่าทะเลพัทยาสวย ฉันไม่เคยเห็นว่ามันสวยจริงๆนะคะ การเล่นน้ำทะเลสำหรับฉันแล้ว ไพล่ไปนึกถึงเสม็ดมากกว่า อาจเพราะความเป็นเกาะของเสม็ดและน้ำทะเลที่ใสเหมือนกระจกที่นั่น ไม่อาจทนที่จะนั่งอยู่เฉยๆได้หรอกค่ะ กลับมาที่พัทยาสักนิดค่ะ สำหรับฉันการไปที่นั่น นอกจากเรื่องของกินที่อร่อยๆ หลายอย่างแล้ว ก็ยังมีเอาท์เล็ต ที่ระยะหลังมักจะกลายเป็นจุดหมายของการไปอีกที่หนึ่งด้วย เอาท์เล็ตนี่ เป็นที่ปล่อยเงินได้ดีจริงๆค่ะ แต่คราวนี้ไม่ได้เสียทรัพย์เลย ไม่ถูกใจสักอย่าง ไปคราวนี้แปลกค่ะ เพราะที่ผ่านมาฉันไม่เคยรู้สึกว่าทะเลพัทยาสวย แต่คราวนี้รู้สึกได้อย่างนั้น แปลกมากนะคะ กล้องตัวเดียวที่มีอยู่ถูกใช้งานหนัก เอาการกับการถ่ายรูปทะเล ฉันเผื่อมาให้คุณดูด้วยค่ะ บรรยากาศในพัทยายังจอแจเหมือนเคยในคราวนี้ ที่แปลกตาอยู่บ้างคือ มีโรงแรมที่เป็นบูติคโฮเท็ลหรือรีสอร์ทลักษณะ modern ขึ้นหลายแห่ง ซึ่งบูติคโฮเต็ลเหล่านี้จะได้บรรยากาศไปอีกแบบค่ะ จำนวนห้องจะไม่มาก และบรรยากาศจะดีเป็นพิเศษ ร้านอาหารหลายร้านปรับสภาพจนสวยและใหม่แปลกตาค่ะ อย่างร้านเย็นตาโฟ แดง-ดำ ตรงพัทยากลาง ที่ฉันชอบไปกินทุกครั้ง ดูเหมือนจะทำร้านใหม่ด้วย ร้านนี้จะเด็ดที่น้ำซอสสีแดงซึ่งเผ็ดได้ใจเลยล่ะ ไม่เหมือนเย็นตาโฟข้างทาง หรือ แม้แต่ตามร้านในกรุงเทพ จะหาเย็นตาโฟ ที่อร่อยๆ และซอสแดงมีรสชาติได้ยากมาก มีร้านอาหารอร่อยอยู่ร้านหนึ่งอยู่ตรงนาเกลือ ชื่อร้านมุมอร่อย ร้านนี้คงจะเป็นที่รู้จักนะคะ ฉันไปชิมมาแล้วก็รสชาติอร่อยจริงๆ อาหารทะเล สดค่ะ บรรยากาศ chill chill นั่งดริงก์กันริมทะเลเลย อาหารที่สั่งทาน เป็นต้นว่า ยำไข่ปู หอยลายผัดเนย ส้มตำทะเล รสชาติอร่อยจริงๆ คอนเฟิร์ม นะคะ พัทยาตอนกลางคืนก็ยังคงเป็นความพัทยาที่จัดจ้านด้วยแสงสี และ ผู้คน เท่าที่สังเกต มีสถานที่ใหม่ๆให้ไปเดินเล่นหลายทีเชียวค่ะ นี่ยังไม่รวมที่ที่โด่งดังและมีชื่อเสียงอย่างการแสดงโชว์ของทิฟฟานี่และอัลคาซาร์ เที่ยวนี้ฉันไม่ได้ไปดูโชว์ แต่พัทยาคือที่ที่คลาคล่ำและมากไปด้วยสาวๆเหล่านี้ ฉันชอบที่จะมองพวกเธออย่างเอ็นดูค่ะ เพราะจะว่าไป สิ่งที่สาวๆเหล่านี้มี ก็คือการแสดงออกจากจริงใจไม่มีปิดบัง หรือ ซ่อนเร้น จริตที่แสดงออกของสาวๆเหล่านี้ ฉันว่าบางครั้งยังดูเป็นธรรมชาติมากกว่า ผู้หญิงอย่างเราเสียอีก ไม่ได้ไปดูโชว์ก็จริง แต่ได้เห็นสาวประเภทสองนางหนึ่งลงจากรถโดยสารที่ฉันนั่งมา แหม เธอได้ใจฉันจริงๆ เพราะเสื้อที่เธอใส่นี่ คว้านลึกไปจนแทบเห็นทุกอณูแล้วค่ะ หน้าอกหน้าใจของเธอช่างล้น จนผู้หญิงธรรมดาต้องอายไปเลยล่ะค่ะ เธอช่างใจกว้างที่จะเผื่อแผ่จริงๆ อ้อ ถ้าเธอไม่พูด ฉันไม่มีทางรู้เลย มองใกล้ มองไกล ก็เหมือนผู้หญิงดีๆนี่เอง ทริปนี้สั้น แต่สนุกตามใจ แม้ไม่ได้ดื่มด่ำกับบรรยากาศริมทะเลมากนัก แต่ลืมไปได้เลยค่ะ เพราะที่นี่ไม่ได้มีแค่ทะเล ที่คุณจะไปดื่มด่ำกับมันได้ มีคนเคยพูดว่า พัทยามีอะไรมากกว่าที่คิด ฉันคิดว่าใช่จริงๆ ฉันปิดท้ายบล็อกด้วยรูปพระอาทิตย์ตกยามเย็นริมทะเลพัทยานะคะ รูปนี้ยืนยันได้ดีว่าทำไมคราวนี้ฉันจึงบอกว่า ทะเลพัทยาสวยกว่าทุกครั้ง ในความรู้สึกของฉัน รอนิดหนึ่งนะ ฉันจะกลับไปเยี่ยมเธออีกครั้งแน่นอน .. พัทยาที่รัก   Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2550 23:09:16 น. Counter : 1049 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ช้างตัวนี้ทำให้ฉันยิ้มได้ ดึกขนาดนี้แล้วยังมาเขียนบล็อกนะ.. ฉันนี่ นอนไม่หลับค่ะ ตอนนี้ นึกได้ว่ามีเรื่องจะเล่าเยอะมาก แต่เวลามีน้อย เดี๋ยวคงต้องไปนอนก่อนกระมังคะ เพราะพรุ่งนี้ ฉันว่าจะหนีเที่ยวอีกล่ะ ฉันจะไปพัทยา กลับมาวันอาทิตย์สายๆ ชีพจรลงเท้าระยะสั้นนะคะ ฉันจะกลับมาเล่าเรื่องพัทยาให้คุณฟังวันอาทิตย์ค่ะ คุณประดับดาวมีรูปมาฝากฉัน ขอบคุณมากนะคะ ฉันเลยอยากแปะให้คุณๆดูกันด้วย ขออนุญาตคุณประดับดาวค่ะ ฉันชอบทุกรูป แต่ชอบรูปนี้มากค่ะ ดูแล้วยิ้มนะคะ คิดถึงฉันบางนะคะ เจอกันวันอาทิตย์ค่ะ   Create Date : 03 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 3 พฤศจิกายน 2550 1:54:38 น. Counter : 252 Pageviews.   3 comment Share Tweet

อยากอวดค่ะ โปสการ์ดในดวงใจ... คุณคะ ด้านล่างนี้เป็นโปสการ์ดที่ฉันชอบหยิบมามองดู เวลาที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองหมดกำลังใจ หรือเหนื่อยล้า ฉันอยากแบ่งปันให้คุณดูค่ะ ดูแล้วรู้สึกเหมือนฉันไหมคะ เรายังมีทางเลือกเสมอไม่ว่าจะเจออะไรร้ายแรงแค่ไหน ใช่ไหมคะ ฉันได้โปสการ์ดนี้มาจากศูนย์หนังสือ มศว หลายปีแล้วล่ะค่ะ ฉันชอบมันมากทีเดียว แบ่งให้คุณดู ว่าฉันมีอะไรในชีวิตบ้าง ขอบคุณนะคะที่แวะมาพอให้ในแต่ละวัน ให้ฉันยังมีกำลังใจและมีที่พักพิง   Create Date : 01 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 1 พฤศจิกายน 2550 22:16:43 น. Counter : 230 Pageviews.   9 comment Share Tweet

การมาถึงของสายลมเย็น การจากไปของใครบางคน ฉันกำลังทึ่งว่าตัวเองมี sense บางอย่างที่คาดเดาอะไรได้ เกี่ยวกับเรื่องที่เจอวันนี้ แปลกดีนะคะ บางทีฉันก็อยากเป็นอับดุล เพราะคงดีที่ได้รู้ได้เห็นอะไรเกินกว่าชาวบ้าน รู้ว่าวันนี้จะเจออะไรบ้าง ฉันว่าก็คงดี จะได้เปลี่ยนเรื่องไม่ดีให้เป็นเรื่องดี แต่นั่นก็เป็นแค่เรื่องสมมติ เอาเรื่องจริงดีกว่าค่ะ วันนี้นอกจากอากาศจะเย็นอย่างที่รู้สึกได้แล้ว ฉันรู้สึกว่าฟ้าขมุกขมัวน่าดูเลย จะสิ้นปีแล้วนะคะ แต่ละวันผ่านไปไม่ช้ามาก พอคิดถึงว่า เอ๊ะ นี่เราผ่านมาตั้งสิบเดือนแล้วหรือ ทำอะไรหรือไม่ทำอะไรหรือยัง จะเป็นคำถามที่ตามมาเสมอเมื่อคิดถึงวันเวลาที่ผ่านไป คนที่คิดถึงเรื่องเก่าๆ เค้าว่ากันว่าเป็นเพราะอายุมาก ฉันเห็นว่ามันจริงน่ะค่ะ ไม่รู้เร็วไปหรือเปล่า หากจะทบทวนว่าปีนี้ทั้งปีมีอะไรที่พอใจหรือไม่พอใจ ชอบหรือไม่ชอบ แต่ที่แน่ๆ ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะได้มานั่งเขียนบล็อก และยังสามารถเขียนต่อได้แทบจะทุกวันอย่างนี้ค่ะ ถ้าคุณอ่านบล็อกของฉันมาตั้งแต่แรก คุณจะเห็นได้ว่า ฉันไม่ประสีประสาเลย เขียนอะไรก็ไม่ค่อยเป็นชิ้นเป็นอัน และที่สำคัญ ฉันมีนิสัยที่แสนจะขี้เกียจ คุณคงจะเห็นว่าการอัพบล็อกของฉัน เป็นอะไรที่บ่งบอกนิสัยได้อย่างดี พูดง่ายๆก็คือว่า ฉันทำอะไรตามอารมณ์เป็นประจำ ดังนั้น เมื่องานประจำวันได้แย่งเวลาของฉันไปหมด กลับถึงบ้านก็สลบเหมือดแทบทุกคืน ฉันจึงไม่ได้อัพบล็อก และปล่อยเลยเถิดถึงขั้นร้าง ฉันเพิ่งจะกลับมาจัดการมันใหม่เมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมานี้เอง พร้อมๆกับการเขียนนิยายเรื่องยาว ( ซึ่งฉันยังแก้ไขตอนที่ 12 อยู่อย่างยาวนานจนคนอ่านน่าจะหมดความอดทนพร้อมส่ายหน้า ) คุณที่อ่านอยู่มีส่วนในการช่วยให้ฉันขยันค่ะ ฉันรู้สึกว่ามีคนรอฉัน นี่คือความหมายของการได้ทำอะไรเพื่อใครสักคน ซึ้งใจนะคะ แต่ละวันจึงผ่านไปแบบไม่ไร้ค่านักค่ะ จริงๆจะว่าไป การทำงานของฉัน กับ การเขียนที่ฉันรัก มันคนละเรื่องเดียวกันเลย งานของฉันเพ้อฝันไม่ได้ เพราะต้องอยู่กับความเป็นจริง ตัวเลข การพบปะผู้คน การต่อรอง การเจรจา ไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับศิลปะเลย ทั้งๆที่ความเป็นจริง ฉันชอบที่จะใช้จินตนาการ ฝัน และ ใช้อารมณ์ ฉันชอบใช้อารมณ์จะตายไป ดังนั้น ในบล็อกนี่แหละ เป็นที่ที่ฉันจะได้ใช้จินตนาการอย่างฟุ่มเฟือยที่สุด ฉันก็ไม่แน่ใจนะคะว่า บางบล็อกจะชวนเลี่ยนหรือไม่ แต่ก็ต้องขอบคุณจริงๆค่ะ ทีอ่านกันอย่างอดทน และ ขยันจังเลย ฉันอยากจะบอกว่านี่คือโชคดีอย่างหนึ่งของฉันที่ได้กลับมาพบความรู้สึกที่แสนงดงามเช่นนี้ จะให้กล่าวอย่างไรคงไม่มีวันหมดหรอกค่ะ ฉันคงจะจดมันไว้เป็นหนึ่งในเรื่องที่ฉันชอบของปีนี้อย่างไม่ต้องสงสัย ฉันมีลิสต์รายการที่อยากทำและควรทำในปีนี้เอาไว้ ซึ่งเขียนไว้ตั้งแต่ต้นปีแล้วค่ะ ฉันเชื่อว่าคงมีคุณบางคนที่ทำคล้ายๆอย่างนี้นะคะ ปีนี้ ฉันได้ทำบางข้อที่ว่านั้น และ ตั้งใจว่าข้อที่ยังทำไม่ได้ หรือไม่ได้ทำ ก็จะยกมาไว้ในลิสต์ของปีหน้าอีก ฉันจะตั้งหน้าตั้งตาทำให้มันบรรลุให้ได้ ความรู้สึกหนึ่งที่ได้มาคือความภูมิใจค่ะ ภูมิใจที่ทำได้อย่างที่ตั้งใจ มันอาจจะเป็นเพียงคำสัญญาเล็กๆที่ให้ไว้กับตัวเอง แต่อย่างน้อยก็แสดงว่าเราไม่ได้ปล่อยให้วันเวลาทั้งปีผ่านไปอย่างว่างเปล่า แต่เราได้ทำอะไรเพื่อตัวเราเองแล้ว วันนี้มีบางอย่างเกิดขึ้นกับการทำงาน มีน้องขอลาออกจากงาน บรรยากาศ ในฝ่ายจึงแปลกๆไปบ้าง ฉันเชื่อว่าคงมีคนตกใจและใจหาย เพราะเป็นการลาออกอย่างกระทันหัน แม้ที่ผ่านมา ฉันจะเป็นหัวหน้าที่อาจจะมีเข้มงวดกับเขาไปบ้าง แม้ที่ผ่านมา เขาจะทำอะไรไม่ถูกใจฉัน ( และนาย ) ไปบ้าง แม้ที่ผ่านมา เขาจะสร้างเรื่องปวดหัวให้ฉันไม่ได้หยุดหย่อน แต่ก็ป่วยการแล้วที่จะไปกล่าวโทษหรือจดจำแต่เรื่องที่ไม่ดี ไม่ได้ร่ำลาอะไรกันมากนะคะ แต่อย่างน้อยฉันก็ขออวยพรให้เขาไปพบเจอ แต่สิ่งดีๆ สิ่งที่ได้เจอ ได้ประสบกันในช่วงหนึ่งของชีวิต จะเป็นภูมิคุ้มใจ ให้เขาไปสู้ต่อในอนาคตข้างหน้าได้อย่างดีที่สุด จะเอาอะไรนักหนากับชีวิตละนี่ ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ขอให้ทำสิ่งดีๆให้กันเท่านั้นก็คงพอแล้วกระมังคะ ฉันเชื่อว่าทุกนาทีหากเราได้ทำทุกอย่างให้แก่คนรอบข้างด้วยความรู้สึกดีๆ อยู่บนพื้นฐานของความปรารถนาดีต่อกัน รักกัน เท่านั้นก็คงพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน แต่เราก็รักกันได้ จริงไหมคะ   Create Date : 31 ตุลาคม 2550     Last Update : 31 ตุลาคม 2550 22:36:46 น. Counter : 225 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• bewae1001
• เช้านี้ยังมีเธอ
• li_goro
• I am just fine^^
• - in the deepest mist -
• lnpuu29
• กาแฟสอง
• บลูดานูป
• Mizz A n D
• รันหณ์
• orangebox
• cherydnk
• เพลงฝนต้นลมหนาว
• mameehanako
• Para-Nasi
• raBBitFood
• ดอกหญ้าเมืองเลย
• รอยยิ้มนางฟ้า
• อย่าิไปคิดมากกับชีวิต
• เต่าตัวลาย
• Karn_theFreeItem
• Lucky in Life
• CCAIS
• engthan
• Webmaster - BlogGang

• ฟ้าพิงดาว
• การ์ด LB สวยๆ
• ปิงฟ้าวิลันดา นวนิยายหญิงรักหญิง
• ชีวิตดีดี
• น้องใหม่
• ธรรมตามใจ / ประชาไท
• letter to my princess
• สวัสดีแปดริ้ว
• OKnation
• leslady
• my hi5
• slow life สูตรความสุข
• BlogGang.com