• หน้าตาดี-มีความรู้สึก
• หน้าตาดี-มีเรื่องมาเล่า
• หน้าตาดี-สุขภาพ
• หน้าตาดี-มีเรื่องมากมาย
• หน้าตาดี มีสาระบันเทิง
• หน้าตาดี-มีเรื่องเรื่อยเปื่อย

ความตายใกล้นิดเดียว... ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่ผ่านมา หลายๆคน คงจะยิ้มมีความสุขสนุกสนาน เราเองก็สนุกนิดหน่อย แต่น้อยกว่าหลายปีที่ผ่านมา ทั้งข่าวร้ายจากในวัง และข่าวร้ายจากญาติเรา (จริงๆ ก็เป็นเพื่อนเราด้วยแหละ) เค้าไม่สบาย เป็นโรค SLE หรือ โรคพุ่มพวง เราเองก็เคยเสียน้าเราไปเพราะโรคนี้เหมือนกัน และไม่คิดว่ามันจะกลับมา หาคนใกล้ตัวเราอีก เมื่อวานได้ไปเยี่ยมเพื่อนเรามา ก่อนไปใจมันเศร้า น้ำตามันไหล แต่ก่อนที่จะเดินเข้าห้องเยี่ยม พยายามไม่คิดอะไร ยิ้มเข้าไว้ แต่ก็พูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน เราไม่ได้เจอกันเพื่อนนานมาก เจอกันอีกที ก็ต่างคนต่างป่วย เบญจเพส มันแรงจริงๆนะ เราก็เจ็บหนัก เพื่อนเราก็หนัก บิ๊ก D2B ยังตายเลย ทำให้คิดไปว่า ความตายมันใกล้ตัวเรานิดเดียวเอง เกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ มีหลายอย่างที่เราอยากทำมากมาย และยังไม่ได้ทำ แต่พอเรามาเจ็บแบบนี้ สิ่งที่เราอยากทำ มันก็ยากขึ้น ลำบากขึ้น ก็นึกเสียดายเหมือนกัน เราน่าจะเป็นคนกะตือรือร้นกว่านี้นะ จะได้ไม่ต้องมานึกเสียดายแบบนี้ ปีใหม่ที่ผ่านมาได้ข้อความจากเพื่อนคนนึง อ่านแล้วก็รู้สึกดีที่ว่า "ขอให้ความรักและเสียงหัวเราะเติมเต็มชีวิต" เราก็จะเอาความรักและเสียงหัวเราะจากตัวเองและคนรอบข้างมาเติมเต็มชีวิต เผื่อสู้กับสิ่งต่างๆ ต่อไป ตอนนี้เราก็คงไม่ทำอะไรมาก นอกเสียจากรักษาสุขภาพร่างกายของตัวเอง และทำใจให้เข้มแข็งกว่าที่เคยเป็น ให้มากกว่าเดิม และอยากบอกกับเพื่อนว่า สู้ๆนะ เราจะเป็นกำลังใจให้เสมอ   Create Date : 03 มกราคม 2551     Last Update : 3 มกราคม 2551 8:59:28 น. Counter : 604 Pageviews.   11 comment Share Tweet

"วันนี้คุณส่งแมสเซสหาใครแล้วหรือยัง...?" ตื้ด..ตึ้ด ข้อความเข้า เมื่อได้ยินเสียงข้อความเข้า แอบดีใจเล็กๆ ใครน๊าส่งมา พอได้ดู รับข่าวสารได้ฟรี15 วันสามารถกดมาที่....... เฮ้อ!! นึกว่าจะมีใครส่งหาเราซะอีก หลายครั้งที่เมื่อนอนไม่หลับ ก็จะเอาโทรศัพท์มาเล่น แล้วก็จะส่งแมสเซส ไปหาเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หรือคนที่อยากส่งไปให้ จะมีใครยังไม่หลับมั่งน๊า.. หากยังไม่หลับ ได้รับแมสเซส แล้วเค้าจะยังไงน๊า จะมีใครคิดถึงเรามั่งมั๊ยน๊าาา จะมีใครส่งกลับมาหาเรามั๊ยเอ่ย ผ่านไป 5 นาทีก็แล้ว 10 นาทีก็แล้ว ครึ่งชั่วโมงก็แล้ว ก็ยังไม่มีแมสเซส เข้ามา ว้า!! ไม่มีใครส่งกลับมาหาเราเลยเหรอ สงสัยจะนอนกันหมดแล้ว แย่จัง คนที่ได้รับแมสเซส เราบ่อยๆ คงจะรู้ (มั้ง) ว่า ไอ้นี่ นอนไม่หลับอีกแล้วซิท่า หากวันไหนส่งแมสเซส ไปแล้ว มีคนส่งกลับมา ก็จะรู้สึกดีใจ แต่ถ้าคราวไหนส่งแล้วไม่มีใครส่งกลับมาเลย.... ก็จะเศร้านิดหน่อย เคยบางคนถามเราว่า ส่ง แมสเซส หาคนอื่น หวังให้คนอื่นส่งกลับมาหาด้วยเหรอ ตอบแบบเสียงอ่อยๆ ว่า "ก็..นิดหน่อย" ที่ส่ง แมสเซส ไป ก็เพียงแค่อยากบอกว่า "ยังนึกถึงนะ" "ยังคิดถึงนะ" จริงๆ แล้วโทรไปหา มันก็ได้ ได้คุยเลย ได้ยินเสียงเลย แต่สำหรับเรา เราว่าพอคุยกันไป เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไม่ได้คุยกันและ ยังไม่ได้ซาบซึ้งอะไรเลย ยังไม่หายคิดถึงเลย แต่ถ้าเป็น แมสเซส เมื่อไหร่ที่นึกถึงหรือคิดถึงกัน ก็เอาแมสเซส ออกมาอ่าน แค่นี้ก็หายคิดถึงและ อยากน้อย พอได้อ่าน ก็ทำให้เราสามารถยิ้มได้ เราถึงได้ชอบส่งแมสเซสหาเพื่อนๆ ไง หากใครยังไม่เคยหรือไม่ค่อยได้ส่งแมสเซส หาใคร ลองส่งหาเพื่อนดู ไม่แน่นะ เพื่อนคุณอาจกำลังรอแมสเซส ของคุณอยู่ แม้มันจะเป็นสิ่งเล็กๆ แต่ว่า มันก็มีคุณค่าสำหรับคนรับนะ ไม่แน่ คุณอาจจะได้รู้ว่า มีใครบ้างน๊า.. ที่เค้าก็คิดถึงเราเหมือนกัน "วันนี้คุณส่งแมสเซสหาใครแล้วหรือยัง...?"   Create Date : 12 ธันวาคม 2550     Last Update : 12 ธันวาคม 2550 8:13:40 น. Counter : 416 Pageviews.   13 comment Share Tweet

บุญก็ส่วนบุญ กรรมก็ส่วนกรรม มันล้างแทนกันไม่ได้ แต่ว่า...อะไรจะซวยขนาดนี้!!!! ถ้าใครได้อ่านบล็อคก็คงรู้ว่าเราไปทำบุญมาด้วยการบวชพราหมณ์มา 4 วัน ไปบวชด้วยความตั้งใจ และก็ได้สมความตั้งใจ ใจสงบขึ้นและได้ข้อคิดในชีวิตมาด้วย แต่..... หลังจากที่กลับมาทำงาน ก็ไม่คิดว่า ความโชคร้ายจะเข้ามา วันจันทร์ วันที่กลับมาถึงกรุงเทพ นั่งรีดผ้าชุดไปทำงาน รีดไปรีดมา เตารีดโดนหัวเข่าซะงั้น เจ็บสิคับท่าน!! เอายาสีฟันมาทา แล้วก็รีดผ้าต่อไป.. วันอังคาร หลังจากกินข้าวเสร็จ ก็เดินลงมาข้างล่าง จะไปหาขนมกิน ระหว่างที่เดินก็คุยโทรศัพท์กะเพื่อนอยู่ เดินไปเดินมา ตกบันได ซะงั้น แค่ 2 ขั้นเอง ไม่ถึงกะล้มนะ แต่ว่า.. ขาที่กระแทก คือขาที่เราไปผ่ามาอ่ะ เจ็บสิคับท่าน!! เลยไม่ได้เดินไปซื้อขนมเลย ขึ้นออฟฟิศแล้วกัน พอขึ้นมาบนออฟฟิศ ปริ้นงาน สั่งปริ้นผิด ลืมตัว รีบวิ่งไปที่เครื่องปริ้น โอ้ว!! เจ็บอีกแล้วสิครับ อะไรกันนี่... วันพุธ ไม่มีอะไร ชิวๆๆ วันพฤหัส ตั้งใจกะน้องๆ และพี่ ออฟฟิศจะไปดูหนังกันเรื่อง "รักแห่งสยาม" เดินไปขึ้นรถไฟฟ้า คงไม่มีไรหรอก เพราะถ้านั่งแท็กซี่ไป คงไม่ทันแน่ๆ เราเองก็เดินได้อยู่ แต่ระหว่างที่ลงบันไดเลื่อนที่สถานีรถไฟฟ้าสยาม เราเอามือจับที่ราวบันได ไฟช็อตซะงั้น เจ็บสิคับท่าน!! นิ้วโป้งแดงเลย ดีนะไม่โดนเยอะ เจ็บอีกแล้วสิครับ อะไรกันนี่... วันศุกร์ หลังจากที่กินข้างกลางวันเสร็จแล้ว เราก็จะลงไปซื้อขนมมากินข้างบน และก็ไปเข้าห้องน้ำแปรงฟันตามปกติ ขณะที่แปรงฟันกำลังจะบ้วนปาก ก็เกิดรู้สึกเจ็บที่แขนด้านขวาขึ้นมา เหมือนอะไรกัด พอเปิดแขนดู อ้าวผึ้งต่อยซะงั้น เหล็กในยังฝังอยู่ที่แขนเลย เจ็บสิคับท่าน!! พอดีน้องอยู่ในห้องน้ำออกมาเห็นเข้าจึงเอาเหล็กไนออกให้ แดงเป็นปรื้ดเลย เข้ามาที่ออฟฟิศ เอายาทา เหมี่ยวก็เอายาแก้อักเสบให้กิน ตอนเย็นเจ้านายก็เอายาแก้แพ้ให้กิน แขนเหมือนจะบวมๆ แดงแผ่เป็นวงใหญ่ด้วยสิ อะไรมันจะซวยขนาดนี้ เราเองก็ไปทำบุญมาแล้วนะ ไม่น่าจะกลับมาแล้วเจอแต่เรื่องเจ็บตัวอย่างนี้เลย ก็ไม่ได้คิดไรมากหรอกนะ คุยกะน้องเรา ชื่อเหมี่ยว เหมี่ยวก็บอกว่า "บุญก็ส่วนบุญ กรรมก็ส่วนกรรม มันลบล้างแทนกันไม่ได้หรอก ถือซะว่า ยังโชคดี หากไม่ได้ไปทำบุญมา อาจจะเจ็บมากกว่านี้อีกก็ได้ คิดอย่างนี้ซะ จะได้สบายใจ" ก็ถูกนะ ไม่แน่..เราจะจะเจ็บมากกว่านี้อีกก็ได้ ถ้าเราไม่ได้ไปทำบุญมา แต่ว่า.. อะไรมันจะซวยขนาดนี้ ไม่คิดมั่งเหรอ!! ว่าเราท้อเป็นนะ ร่างกายก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงอยู่แล้ว และต้องมาเจ็บตัวอีก ปีนี้คงไม่ใช่ปีของเรา เจ็บตัวมาทั้งปี ไม่อยากจะคิดมากหรอกนะ แต่ก็อดคิดไม่ได้... บางทีแอบร้องไห้คนเดียว ได้แต่เก็บไว้ ไม่พูดอะไร ไม่ทำให้คนอื่นไม่สบายใจ พร้อมกับยิ้มสู้ ทั้งน้ำตา จับมือกับคนรอบข้าง ที่คอยเป็นกำลังใจให้ เดินผ่านเวลาร้ายๆนี้ไป คิดซะว่า คงเป็นกรรมเก่าของเรา คงจะมีสักวัน..ที่เป็นวันของเรา สู้เข้านะ หน้าตาดี_อิ๋ว.. อิอิ   Create Date : 07 ธันวาคม 2550     Last Update : 7 ธันวาคม 2550 8:04:55 น. Counter : 840 Pageviews.   11 comment Share Tweet

ควันหลงลอยกระทง กับการทำให้ใจสงบด้วยการเข้าวัด ควันหลงลอยกระทง ไม่รู้ว่าจะช้าไปหรือป่าว เรากลับบ้านไปบวชพราหมณ์ที่วัดวังยาว อ.กุยบุรี จ.ประจวบฯ บวช 4 วัน ตั้งแต่วันที่ 23-26 ตลอดระยะเวลาที่บวช เราต้องกินเจทุกมื้อ ตแนแรกนึกว่าจะกินไม่ได้ แต่ว่าผิดคาด อาหารเจทีนี่อร่อยมาก..อิอิ ไม่พร่ามอะไรมากนี่กว่าดูรูปกันเลย หลังจากว่างจากสวดมนต์ ฟังเทศน์ ฟังธรรม นี่เป็นห้องพักที่เรานอน แต่เค้าเรียกกันว่า "กุฎิ" หลังนี้นอนกัน 8 คน มี เรา พ่อ ย่า อาน้อย อาอ้วน น้องต้น ป้าเจ๊ และก็ลุงไท ที่วัดมีแค่เสื่อกับหมอนให้เท่านั้น ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกกันสักหน่อย ย่า อาน้อย อาอ้วน คนอื่นเค้าก็ถ่ายรูปกันด้วย ถ่ายเจดีย์มาเห็นดอกไม้สวยดี เลยลองถ่ายแบบนี้ให้ดู สวยป่ะ ถ่ายเจดีย์แบบเต็มๆ ก่อนที่จะเดินขึ้นไปข้างบน ขึ้นไปข้างบน ชั้น 2ที่รอยพระพุทธบาทของพระพุทธเจ้า ลานบนชั้น3 เป็นลานเเอาไว้ทำพิธีต่างๆ ชั้นด้านบนที่เก็บสารีริกธาตุ ไม่รู้ว่าเรียกถูกหรือป่าวนะ เพดานด้านบน สวยมั๊ยอ่ะ ด้านข้างของที่เก็บสารีริกธาตุ เป็นรูปนางยักษ์ แต่อีกตัวนึงปากครุฑ ไม่รู้เรียกว่าอะไร ภาพบนฝนัง บอกเรื่องราวเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า ทุกภพ ทุกชาติเลย วิวจากด้านบนถ่ายลงไปข้างล่าง สวยดีเหมือนกัน ถ่ายจากด้านบน มองเห็นกุฎิด้านล่าง พระอาทิตย์ใกล้ตกดินและ ทำบุญพระประจำวัน ใส่เงินตามกำลังวัน และก็ใส่ให้มากกว่าอายุของตัวเอง เป็รการสเดาะห์อย่างนึง ของเราวันอังคาร กำลังวันคือ 8 ใส่เงินไปอีก 35 เผื่ออายุไว้ 10 เลย ต้นอะไรก้ไม่รู้อยู่หน้ากุฎิเรา ต้นเหมือนต้นตาล แต่ผลเหมือนมะกอกฝรั่ง โฉมหน้าคนที่ไปบวชกะเราด้วย เริ่มจากซ้าย อาอ้วน พ่อเรา น้องต้น ย่า อาน้อย คืนวันลอยกระทง พ่อคิดไอเดียแปลกใหม่ ใช้ขันทำกระทง เราก็ไม่เคยเห็นเหมือนกัน แต่ว่าก็สวยดีนะ ไม่เหมือนใครด้วย แถมมีคนจะเลียนแบบด้วย บอกว่าปีหน้าจะทำแบบนี้มั่ง..อิอิ เราก็ตั้งจิตอธิฐานแล้วก็ขอให้สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลาย ลอยไปกับกระทง กระทงเราลอยเร็วมากเลย แถมไม่ติดตามเกาะข้างทางด้วย เร็วปรื้ดๆ คืนอีกวันนึง เค้าทำพิธีสะเดาเคราะห์กัน งานใหญ่เหมือนกัน คนมากันเต็มเลย นั่งฟังพระสวดซะเมื่อยเลย แต่ว่าก็พระหลวงพ่อเบิ้มมาหนึ่งอัน รูปปั้นเหมือนจริงของหลวงพ่อเบิ้ม แห่งวัดวังยาว เหมือนจริงมากเลย สุดท้ายก็ได้กลับบ้านในวันรุ่งขึ้นและ การมาบวชครั้งนี้ เราเองก็ได้อะไรหลายๆ อย่าง แปลกเหมือนกันที่นั่งสวดมนต์นานเป็นชั่วโมงๆ เรากลับไม่รู้สึกว่าปวดขา ก็พยายามสวดมนต์ดังๆ เพื่อไม่ให้ใจวอกแวก แต่นั่งสมาธิสิ เราเองทำใจให้สงบไม่ได้เลย ไปครั้งนี้เราไม่สนใจเลยนะว่าใครจะโทรมา จะดูโทรศัทพ์ก็แค่ว่าแม่โทรมาเท่านั้น พยายามทำใจให้อยู่ที่นี่เท่านั้น ไม่ล่องลอยไปไหน และเราเองก็ได้อีกอย่างคือ ความนิ่ง การวางเฉย ใครว่าอะไร ให้วางเฉยไว้ ทำใจให้อยู่ปัจจุบัน เราจำสิ่งที่พระเทศน์มาได้อย่างนึงนะ จำได้ประมาณนี้ว่า รักใคร...............อย่าใจเร็ว โกรธใคร............อย่าใจร้อน เกลียดใคร..........อย่าใจร้าย ความหมายก็คือ รักใคร...อย่าใจเร็ว ให้รักนวลสงวนตัวเอาไว้ อย่าใจง่ายกับใคร โกรธใคร....อย่าใจร้อน ให้สงบสติอารมร์เอาไว้ หากเราใจร้อน อาจจะทำอะไรผลีผลามโดยไม่คิดก็ได้ แล้วจะเดืออร้อน เกลียดใคร...อย่าใจร้าย อย่ายุแยงให้ใครต่อให้เกลียดคนที่เราไม่เกลียดด้วย ใส่ร้าย ใส่ไฟ ไม่นานปัญหาก็จะเกิดขึ้นตามมาแน่นอน ยังไงแล้วก็หวังว่าต่อไปชีวิตของเรา ขอให้เจอแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตแล้วกันนะ...สาธุ สาธุ   Create Date : 01 ธันวาคม 2550     Last Update : 1 ธันวาคม 2550 21:38:54 น. Counter : 991 Pageviews.   3 comment Share Tweet

อากาศหนาวมักมาพร้อมกับ...ความเหงา เมื่อลมหนาวเริ่มเข้ามา ความเหงาก็ตามมาด้วย หรือว่ามันเหมือนเป็นของคู่กัน คงจะเป็นเฉพาะกับคนที่ยังไม่มีคู่แหละมั้ง แต่สำหรับคนที่มีคู่ อาจจะเป็นความหนาว ที่มีพร้อมกับความอบอุ่น ได้จูงมือกับคนที่รัก ไปไหนมาไหน อุ่นทั้งกาย อุ่นทั้งใจ สำหรับเราเอง ก็ไม่มี แต่ก็ไม่ซีเรียส แต่ว่ามันแค่รู้สึกเหงาๆ นิดหน่อย คิดถึงคนไกลเล็กน้อย ได้คุยกันบ้าง ก็เลยไม่ค่อยเหงาเท่าไหร่ อากาศหนาวแล้ว รักษาสุขภาพกันด้วย เป็นห่วง คิดถึงนะ ผ่านลมหนาว จะกี่คราวก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีใครให้ใจอุ่น อยากจะหา คนที่ทำให้ใจสมดุลย์ แต่ไม่เคยสมหวังสักที ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง ไม่มีคนคอยคิดถึง อยากมีใครให้รักให้ซึ้ง เหมือนคนอื่นเขา ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง คล้ายฤดูกาลยิ่งเหงา ต้องทนหนาวกับใจที่เหงา คนเดียวอย่างเดิม ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงา คืนวันที่มันเหน็บหนาว ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร ลมหนาวมาเมื่อใด กลัวฉันกลัวขาดใจ เพราะหัวใจ ที่มันอ่อนไหว ไม่เคยได้รักจากใคร เสียที   Create Date : 29 พฤศจิกายน 2550     Last Update : 29 พฤศจิกายน 2550 8:42:38 น. Counter : 994 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• รำเพย
• cherry_cereza
• BeCoffee
• Dr.ภพ
• MaENi~
• payun-sai
• Litchi
• nam_sila
• หอมกร
• นางสาวดุ่บดั่บ
• I_sabai
• coffeetalk
• ChocolateStory
• yog_bf
• Amintra
• Girl_lov_Star
• getterTu
• veerar
• Webmaster - BlogGang

• Kratookfilm
• Nangdee
• อ้อม พิยดา อัครเศรณี
• อั้ม พัชราภา ไชยเชื้อ
• แพนเค้ก เขมนิจ จามิกรณ์
• อ๊อฟ ปองศักดิ์ รัตนพงษ์
• มะเหมี่ยว
• แหล่งเก็บรูป
• แหล่งหาเพลง
• โชว์รูมรูปเรา
• เอ๋ มณีรัตน์ คำอ้วน
• แอฟ ทักษอร ภักดิ์สุขเจริญ
• นุ่น ศิรพันธ์ วัฒนจินดา
• จั๊กจั่น อคัมย์สิริ สุวรรณศุข
• BlogGang.com