Group Blog
 
All blogs
 
Riding Alone for Thousands of Miles (2006): ระยะทางพิสูจน์รักแท้(ของคนเป็นพ่อ)


จีน-ญี่ปุ่น-ฮ่องกง




Riding Alone for Thousands of Miles (2006) :
หลังจากหันไปทำหนังกำลังภายในภาพสวยอย่าง Hero (2002) และ House of Flying Daggers (2004) ซะสองเรื่องติดกัน ผกก.จาง อี้โหมว ก็ขอพักเรื่องบู๊ๆ มาทำหนังดราม่าละเมียดละมัยอีกครั้งบ้าง (ก่อนจะกลับไปทำหนังกำลังภายใน Curse of the Golden Flower [2006]ต่อ) แต่ถึงกระนั้นหนังเรื่องนี้ก็ไม่ใช่งานขัดตาทัพที่ไหน หากแต่เป็นหนังที่น่าจดจำมากที่สุดอีกเรื่องหนึ่งของ ผกก.คนนี้เลยทีเดียว


วิวสวยกับผู้คนน่ารักคือเสน่ห์ของหนัง จาง อี้โหมว
กูอิชิ ทากาตะ (เคน ทากามูระ) ชายชราชาวประมงผู้โดดเดี่ยว เข้าหน้าไม่ติดกันลูกชายคนเดียวหลังจากที่ภรรยาของเขาเสียไปเมื่อหลายปีก่อน อยู่มาลูกสะใภ้ก็โทรมาแจ้งว่าลูกชายของเขาป่วยเป็นมะเร็งตับ อาจอยู่ได้อีกไม่นาน เขารีบจับรถไฟเข้าโตเกียวไปหาลูกทันที แต่ลูกชายเขาปฏิเสธไม่ยอมให้เข้าพบ ก่อนที่จะผิดหวังเดินคอตกกลับ ตจว.ไป ลูกสะใภ้ได้มอบม้วนวีดีโอม้วนหนึ่งที่เกี่ยวกับการแสดงพื้นบ้านของชาวจีนซึ่งลูกชายเขาถ่ายทำเอาไว้ สะใภ้อยากให้พ่อสามีดูเผื่อจะได้ช่วยให้ทำความรู้จักกับลูกชายตนมากขึ้น พอมาถึงบ้านเขาก็รีบซื้อเครื่องเล่นวีดีโอมาทันที


ภาพขวาคือการปิดหมู่บ้านเลี้ยงต้อนรับอาคันตุกะของชาวจีนเขา
ภาพที่เห็นในม้วนวีดีโอนั้นทำให้เขาตัดสินใจครั้งสำคัญในชีวิต นั่นก็คือการเดินทางไปประเทศจีนเพื่อถ่ายทำการแสดงอุปรากรพื้นบ้านเรื่อง "Riding Alone for Thousands of Miles"(เกี่ยวกับกวนอูในสามก๊ก)มาให้ลูกชาย โดยมีข้อแม้ว่าจะต้องเป็นการแสดงของนักแสดงคนที่เขาเห็นในม้วนวีดีโอนี้เท่านั้น เพราะว่าลูกชายของเขาได้สัญญากับชายคนนั้นไว้ว่าจะกลับไปดูการแสดงอีกครั้งให้ได้ ชายชราคิดว่านี่อาจเป็นการไถ่บาปของเขาที่ได้ตีตัวออกห่างจากลูก และเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำเพื่อลูกได้ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่อะไรก็ไม่ง่ายอย่างที่คาดการณ์เอาไว้ เพราะเมื่อไปถึงก็ปรากฏว่าชายคนที่ว่านั้นดันติดคุกอยู่(ฮ่วย) พระเอกใส่หมวกของเราเลยต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ถ่ายทำการแสดงที่หมายมั่น ซึ่งทำให้เขาได้ออกเดินทางหลายพันลี้ พบปะผู้คนต่างภาษา ต่างวัฒนธรรม ธรรมชาติในชนบทอันงดงาม เรื่องราวอันแสนซาบซึ้ง ที่จะมอบความประทับใจให้แก่ผู้ชมไปอีกนานแสนนาน


บทจะเร้าอารมณ์ก็เล่นเอาน้ำตารินกันเลยล่ะ
คุณปู่ เคน(ไม่ใช่ธีรเดชนะจ้ะ) แทบจะแบกรับหนังทั้งเรื่องไว้ได้อย่างอยู่หมัด ถึงจะมาด้วยมาดนิ่งๆ เงียบๆ แบบคนแก่เก็บอารมณ์ แต่ก็สามารถแสดงอารมณ์ออกมาทางแววตาได้อย่างน่าชื่นชม ไหนจะเสน่ห์เฉพาะตัวของหนัง ผกก.จาง อี้โหมว ที่ชอบเสนอภาพของชนบทอันงดงาม น้ำใสใจจริงอันน่ารักของผู้คน การแสดงที่ดูเป็นธรรมชาติของเหล่าตัวประกอบที่ไม่น่าจะใช่นักแสดงอาชีพแน่ๆ ทำให้หนังของเขาเป็นหนังดราม่าที่ดูจริงและธรรมชาติมากๆ หนังมาแบบนิ่งๆ เรื่อยๆ แต่บทจะเร้าอารมณ์ก็เอาตายกันไปข้างเลยล่ะ งานนี้ต่อมน้ำตาของท่านอาจได้ทำงานอย่างหนักก็เป็นได้ ใครเป็นแฟนหนังของ จาง อี้โหมว อย่าง The Road Home (1999), Not One Less (1999) ก็น่าจะปลื้มหนังเรื่องนี้ไม่ใช่น้อยครับผม



  • น่าดูเพราะ: หนังซาบซึ้งตรึงใจ วิวสวย น่าประทับใจยิ่งนัก
  • ไม่น่าดูเพราะ: หนังนิ่งๆ เรื่อยๆ แบบนี้อาจเป็นของแสลงสำหรับบางคน





Create Date : 28 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2553 10:13:10 น. 2 comments
Counter : 2485 Pageviews.

 
ถ้าเรนดู
หมดทิชชู่เป็นโหลแน่ๆ


โดย: Mapleinwinter วันที่: 28 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:00:23 น.  

 
แต่เข้าทางเราอะ
ชอบหนังประเภทนี้
จะได้ล้างตา หมู่นี้ตาแห้ง 55


โดย: mutcha_nu วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:19:03:22 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Nanatakara
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 43 คน [?]




  • Friends' blogs
    [Add Nanatakara's blog to your web]
    Links
     

     Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.