Bloggang.com : Nanatakara - The Frighteners (1996): มาหลอกน่ะไม่ว่า แต่อย่าฆ่ากันเซ่!

ผีฝรั่งสมัยนั้นยังไม่นิยมไว้ผมยาวปรกหน้าหรือคลานไปคลานมา

จากเดิมที่น้ากับภรรยาปิ๊งไอเดียเขียนบทโดยกะจะให้ทั่น Zemeckis กำกับ (แต่ไปๆ ทั่นเขาก็ตระหนักว่าให้น้ากำกับอ่ะดีแล้ว) โดยเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ Frank (J. Fox) อดีตสถาปนิกผู้สูญเสียภรรยาจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อหลายปีก่อน ซึ่งก็ส่งผลให้เขาสามารถมองเห็นวิญญาณคนตายได้ ว่าแล้วก็เลยผันตัวเองกลายมาผู้เชี่ยวชาญด้านผีๆ สางๆ รับจับผีทั่วราชอาณาจักรซะเลย ทว่าอันที่จริงแล้วมันเป็นการสมคบคิดกับผีเพื่อนๆ สุดต๊อง มาต้มตุ๋นชาวบ้านไปวันๆ ซะมากกว่า

หนังเต็มไปด้วยผี CG สุดเดิ้น(ในสมัยโน้น)

แต่แล้วเรื่องวุ่นๆ ก็เกิดขึ้นเมื่อ จู่ๆ ผู้คนในเมืองของพระเอกเราก็พากันล้มตายจากอาการหัวใจวายอย่างปริศนาไปทีละคนๆ ซึ่งต่อมา Frank ก็ค้นพบว่าตัวการของเรื่องเหล่านี้คือ วิญญาณยมทูตในชุดคลุมสีดำที่เที่ยวไปฆ่าคนอย่างเมาแมว และด้วยความที่เป็นพระเอกคนดีศรีสังคมเลยต้องเข้าขัดขวางตามฟอร์ม จนเกิดเรื่องราวโกลาหล สนุกสนานตามมาชนิดที่ ทั้งคนทั้งผี ทั้งผีและผี ทั้งคนและคน ได้ฟัดกันวุ่นวายเลยล่ะคราวนี้

เฮีย Michael J. Fox กับหนังโรงเรื่องท้ายๆ ของเขา

แม้จะเป็นผลงานในร่มเงาฮอลลีวู้ดเรื่องแรกของน้า แต่น้าแกก็สามารถทำหน้าที่ได้อย่างไม่เสียเซลฟ์ เล่าเรื่องได้ลื่นไหล เนื้อเรื่องที่ไม่ตื้นเขิน ถึงจะต้องลดความโหด ความบ้า ความเหวอ ลงไปเพื่อต้องประนีประนอมต่อตลาดและสตูดิโออยู่บ้าง แต่หนังก็ไม่ออกมาหน่อมแน้ม ทั้งยังมีความโหดและตัวละครรั่วๆ ให้เห็นกันอยู่ ในขณะที่ดูจะเน้นในเรื่อง CG ฉากผีๆ สางๆ กันเต็มที่ ซึ่งพอมาดูกันในสมัยนี้ก็พบว่าค่อนข้างธรรมดาไม่น่าตื่นตาไปซะแล้ว(แต่ก็ยังโอเคอยู่นะ)

มาดูทุกวันนี้เอฟเฟกท์ก็ค่อนข้างธรรมดาไปแล้ว

ทว่าการที่ต้องประนีประนอมกับตลาดแบบนี้ ก็เลยพลอยทำให้หนังดูจะเล่นอะไรได้ไม่เต็มที่มากนัก พอมาเจอความยาวหนังกว่าสองชั่วโมงแบบนี้ก็เลยดูเหมือนหนังจะยาวไปหน่อยมั้ย แต่สำหรับคนที่ตามงานของน้าเขามาตลอดก็จะมีอะไรเล็กๆ น้อยๆ ให้ดูได้เพลินขึ้นมาหน่อย เช่นการที่มีนักแสดงจากหนังเรื่องก่อนๆ ของน้าโผล่มาร่วมแจมคนละนิดคนละหน่อยให้ได้เฮ้ยกันบ้าง (และตามฟอร์มที่ต้องมีน้าโผล่มาร่วมแจมในบทเล็กๆ ที่น้าเขาจะได้ชูนิ้วกลางให้พระเอกและพูดว่า 'Asshole'ด้วยแหล่ะ) โดยรวมแล้วถือว่าเป็นหนังสยองขวัญปนตลกที่ดูเพลินได้อยู่ แฟนๆ หนังก็จะได้เห็นพัฒนาการของน้าว่าได้เรียนรู้ที่จะรับมือกับหนังระดับใหญ่ๆ และหนังที่ต้องใช้เอฟเฟคท์เยอะๆ ได้ยังไง จนในอีกสี่ปีต่อมาถึงได้คลอดหนัง The Fellowship of the Rings และอีกสองภาคที่เหลือออกมาให้ทั้งโลกกล่าวขานถึงมาจนทุกวันนี้

น่าดูเพราะ: เป็นหนังฮอลลีวู้ดเรื่องแรกของป๋า ที่ดูได้สนุกดี ดาราก็ดังดี แฟนๆ หนังของป๋าก็ไม่ควรพลาด

ไม่น่าดูเพราะ: มาดูทุกวันนี้ CG ค่อนข้างดูธรรมดาไปแล้ว และหนังยาวไปหน่อย เลยทำให้หนังดูจืดลงไปนิด

*สุดท้ายเราก็มีรายนามหนังของป๋า(คลิกเพื่ออ่านรีวิว)ตั้งแต่เรื่องแรกยันเรื่องนี้มาให้ด้วยจ้า*

The Frighteners (1996): มาหลอกน่ะไม่ว่า แต่อย่าฆ่ากันเซ่!

Heavenly Creatures (1994): ทรพีนี้ เพื่อรักเรา

Braindead (1992): โทษทีจ้ะ... แม่ผมเป็นซอมบี้

Meet the Feebles (1989): ตุ๊กตาเสื่อมหรรษา

Bad Taste (1987): ทีมป่วงถล่มเอเลี่ยน

Sonic Youth ยุคชราภาพ

ด้วยเพราะเป็นหนังแนวสยองขวัญตลก และไม่ได้มีวัยรุ่นเป็นตัวดำเนินเรื่อง ในหนังจึงไม่มีเพลงให้ฟังสักเท่าไหร่ อันที่จริงแล้วมีอยู่เพลงเดียวเท่านั้นนั่นก็คือเพลง Superstar ของ Carpenters ที่ถูกวงโพสต์พั้งค์รุ่นเก๋าจากนิวยอร์คอย่าง Sonic Youth นำมาคัฟเวอร์ไว้อย่างเก๋ไก๋ในอัลบั้มทริบิวต์ If I Were a Carpenters ซึ่งในหนังก็ถูกนำมาใช้ในฉากที่จนท.เอฟบีไอจิตรั่วของเรื่องได้จับตัวนางเอกไป และด้วยเพราะทนเสียงกรีดร้องของนางเอกไม่ได้ เลยต้องเปิดเพลงนี้กลบซะเลย เอาเป็นว่าถ้าใครยังนึกไม่ออกล่ะก็ เรามีมาให้ฟังแล้วจ้า

MP3: Sonic Youth - Superstar