Bloggang.com : naizeezaa - หญิงรักหญิงกับการบวชสามเณรี

Group Blog

ชีวิตกับธรรมะ

All Blogs

หญิงรักหญิงกับการบวชสามเณรี

หญิงรักหญิงกับการบวชสามเณรี

การบวชสามเณรีที่วัตรทรงธรรมกัลยาณี ทำให้หลายคนรู้สึกปลาบปลื้มใจ
เพื่อนหญิงหญิงบางคนตั้งข้อสังเกตว่าคนที่ไปบวช
แถมญาติโยมเป็นหญิงหญิงซะเกือบครึ่ง…
เป็นเรื่องดีที่วัตรเปิดโอกาสต้อนรับให้เราชาวหญิงหญิงเข้าไปบวช
สามเณรีน้อยรูปหนึ่งกระซิบบอกเราด้วยความยินดีและโล่งใจว่า หลวงแม่บอกว่า
ไม่ว่าหรอกนะว่าเราจะเป็นทอมดี้ เลส อะไรก็ตาม แต่ถ้ามาบวชแล้ว
เราก็เป็นเณร … ขยายความก็คือ ถือเพศบรรพชิต
เห็นว่าการเซ็กซ์นั้นเป็นเรื่องกิเลส …

ดังนั้นถ้าเป็นเรื่องโอกาสที่หญิงหญิงจะได้เข้าถึงรสพระธรรมนั้น เป็นอันว่า ทางสะดวก …

การบวชสามเณรี และ ภิกษุณีนั้น ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของขบวนการผู้หญิง
ที่เป็นแรงหนุนอย่างสำคัญ
ในการเปลี่ยนแปลงแนวคิดของสังคมสู่ความตระหนักในสิทธิมนุษยนชนในประเด็น
gender และ sexuality แม้ว่าในปัจจุบัน
สิ่งที่เรียกว่าขบวนการเปลี่ยนแปลงทางความคิดเรื่องเพศในเมืองไทยจะได้แรง
หนุนจากขบวนการเอดส์ และ LGBT มากขึ้น
และเกือบจะทิ้งให้ขบวนการผู้หญิงเป็นขบวนการที่โดดเดี่ยวแถมบางส่วนยังถูก
ตั้งคำถามเรื่อง gender และ sexuality ของขบวนการผู้หญิงก็ตาม ขบวนการนี้
ก็ได้นำผู้หญิงเข้าสู่บริบทของศาสนาได้อย่างเป็นรูปธรรมได้มากกว่าขบวนการ
ของเกย์ที่เรียกร้องสิทธิที่จะบวช
เนื่องด้วยขบวนการดังกล่าวไม่ได้กล่าวถึงสิทธิของทุกๆเพศที่จะบวช
แต่จำกัดอยู่แค่การเรียกคืนสิทธิของ sex ผู้ชายที่จะบวชเท่านั้น ดังนั้น
ผู้หญิงข้ามเพศ หรือ intersex ก็ถูกละทิ้งในกระบวนการดังกล่าวไป
เช่นเดียวกันกับที่ผู้หญิงถูกละทิ้งไปในการต่อสู้ประเด็นดังกล่าว ….
เป็นที่น่าคิดว่า ถ้าถามหลวงแม่ว่า ผู้หญิงข้ามเพศ และ intersex
มาบวชได้ไหม หลวงแม่จะตอบว่าอย่างไร….

นอกจากว่าหญิงรักหญิงเข้าสู่การบวชได้แล้ว ประเด็นการบวชสามเณรี และ ภิกษุณีมีความหมายอย่างไรอีกบ้าง สำหรับพวกเรา

หญิงหญิง ชายชายทั้งหลาย มักจะได้ยินจนเฝือ ว่า การเกิดมาเป็น หรือ
เลือกที่จะเป็นคนรักเพศเดียวกัน หรือเปลี่ยนเพศของพวกเรานั้น ถือว่าเป็น
“กรรม” หลายคนที่ศึกษาเรื่องในสายธรรมะต่างพยายามวิพากษ์วิจารณ์ว่า
แนวคิดเรื่องกรรม และ บุญนั้น
ถูกใช้ในเชิงพานิชย์จนกระทั่งความหมายดังกล่าวห่างจากความหมายเดิมที่พยายาม
จะกล่าวถึงการตระหนักรู้เรื่องตัวตน และ การกระทำอันเป็นความชั่ว
และพยายามให้คนเข้าถึงการละวางจากความชั่ว ทำจิตให้ผ่องใส
กลายเป็นการตะกรุมตะกรามสะสมบุญ โดยการนิยามบุญนั้น จำกัดอยู่ว่า ทำกับใคร
และ ทำอย่างไร พิธีกรรมประหลาดๆ เช่น การตัดกรรม การนอนในโลง
การอุทิศส่วนกุศลให้เด็กที่ถูกทำแท้ง
จึงกลายเป็นพิธีกรรมที่มีความหมายเคลือบแคลง และไม่ได้นำไปสู่ใจสงบ

ไม่ได้บอกว่า ถ้ามีผู้หญิงเข้าสู่ขบวนการดังกล่าว
โลกแห่งบรรพชิตจะดีขึ้นในทันใด เพราะผู้หญิงไม่ใช่ผู้วิเศษ สะอาด
บริสุทธิ์ที่จะบันดาลให้ทุกสิ่งสรรพเป็นตามความฝัน

หากแต่เราพยายามจะบอกว่า
การที่ผู้หญิงไม่ได้เข้าสู่บริบทของการบวชนั้นอาจจะทำให้มีการตีความอย่าง
ใหม่ในหลายๆ แนวคิดหลักๆของพุทธบริโภคที่ยืนอยู่บนการกดเหยียด gender
ผู้หญิงในปัจจุบัน

ผู้หญิงในฐานะสิ่งสกปรก

ธรรมนันทาอีกเช่นกันที่เคยพูดไว้ว่า พุทธบริษัทของไทยนั้น
ปัจจุบันเป็นเหมือนเก้าอี้สามขา คือ มีพระภิกษุ ฆราวาสชาย ฆราวาสหญิง
การที่ภิกษุณีขาดหายไปนั้น ทำให้ภาพของความเป็น สีกา
ของผู้หญิงเด่นชัดขึ้นเหมือนเป็นภาพตายตัว ที่ว่า
ผู้หญิงนั้นเป็นบ่อเกิดแห่งความอาบัติของพระ ถ้าเรามีพุทธบริษัท 4 ครบ
เราก็จะเห็นได้ชัดว่า
ผู้ชายเองก็เป็นเหตุแห่งความอาบัติของภิกษุณีได้เช่นเดียวกัน

การที่สังคมไทยตัดสินผู้หญิงจากเรื่องเพศ เช่น กางเกงในห้ามตากหน้าบ้าน
ห้ามลอดราวผ้าถุง ห้ามท้องก่อนแต่ง ก็ช่างเข้ากั๊น เข้ากัน กับความอาบัติ
ความสกปรก และสีกา ของผู้หญิง

ผู้หญิงถูกมองว่าสกปรก เพราะเป็นต้นเหตุแห่งกามโลกีย์
ผู้หญิงกับเรื่องความสวยงาม หรือ ความยั่วยวน
จึงกลายเป็นภาพประทับและเป็นเครื่องหมายตัดสินผู้หญิง
ผู้หญิงที่แสดงออกเรื่องทางเพศมากเกินไปนั้น ยิ่งถือว่าตกต่ำ

หญิงรักหญิงเป็นคนที่แสดงออกในเรื่องเพศของตัวเองมาก
แม้ว่าคุณจะไม่ไปจูบปากกันในที่สาธารณะ คำถามที่คนทั่วไปถามเรานั้นคือ เออ…
แล้วเค้านั่นกันอย่างไร นี่คือคำถามแรกๆเลยใช่ไหม
การที่ผู้หญิงอยู่ด้วยกันแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงเลือกการมีเพศสัมพันธ์ของตัว
เอง หญิงหญิง ชายชาย จึงถูกเรียกว่า รักร่วมเพศ คำคำนี้
แปลตรงตัวแล้วน่าจะหมายถึงว่า ร่วมกับเพศเดียวกัน
แต่สังคมก็มีความหมายที่สองตามมาที่พวกเราสังเกตได้อย่างรุนแรง คือ
เอาความรู้สึกของเราต่อกันนั้นไปสัมพันธ์กับการ ร่วมเพศ ตลอดเวลา ดังนั้น
หญิงรักร่วมเพศ ที่เคยถูกใช้กันแต่ก่อนแพร่หลาย
จึงเป็นการแสดงอย่างขัดเจนว่า ผู้หญิงเหล่านี้ร่วมเพศ
และร่วมเพศกับเพศเดียวกัน !!! แล้วจะไม่สกปรกได้อย่างไร
ผู้หญิงที่แสดงออกถึงความต้องการทางเพศของตัวเองอย่างชัดเจนถึงขนาดนี้

และจึงเป็นเรื่องไม่แปลก ที่หญิงหญิงจำนวนมาก แต่ก่อนนี้ จะบอกว่า
พวกเรานะ ไม่ได้คิดเรื่องเพศอย่างเดียว
จนกระทั่งบางคนไม่ให้ความสำคัญกับเรื่องเพศเลย และบอกว่า เอ้อ
มองตากันก็มีความสุขแล้ว ทอมหลายๆคนเดี๋ยวนี้ก็ยังรู้สึกว่า ฉันถึงทางใจ
อยู่เลย ความรู้สึกว่าถึงทางใจนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน
เราเพียงต้องการโยงให้เห็นตรงนี้ว่าผู้หญิงถูกมองว่าสกปรกในแง่ของศาสนา
นั้นมันโยงกับเรื่องหญิงรักเพศเดียวกันตรงที่ว่า
เรื่องเพศของผู้หญิงนั้นเป็นสิ่งต้องห้าม
เพราะเราใช้แนวคิดของพุทธปัจจุบันที่มองเห็นผู้หญิงว่าเป็นสิ่งที่ทำให้พระ
อาบัติ ดังนั้น ผู้หญิงต้องห่างจากพระเอาไว้
และควบคุมความต้องการทางเพศของตัวเองให้ดีด้วย
และการเป็นหญิงรักเพศเดียวกันนั้น ถือว่า มีอิสระมากจนเกินไป
จึงสกปรกมากจนเกินไป ….

ผู้หญิงไม่มีค่าเท่าผู้ชาย

ผู้หญิงห่มผ้าเหลืองเป็นภาพที่ท้าทายอย่างยิ่ง
ลึกๆในใจของพ่อแม่หลายๆคนเมื่อได้ลูกผู้ชายนั้นบอกว่าอยากให้ลูกชายได้บวช
เพราะจะได้เกาะผ้าเหลืองไปสวรรค์
ในขณะที่ลูกผู้หญิงนั้นเป็นเพียงส้วมที่อยู่หน้าบ้าน มีแต่จะเหม็น
ต้องคอยขัดล้างให้ดี ต่อแต่นี้ไป
เมื่อขบวนการภิกษุณีจะมีโอกาสได้ขยายใหญ่โต เป็นที่ยอมรับมากขึ้นในอนาคต
การดีใจว่าได้ลูกเพศชาย
และรู้สึกว่าผู้ชายเท่านั้นที่เป็นเนื้อนาบุญของพ่อแม่ ก็คงจะค่อยๆคลายไป
…. นี่หมายถึงต้องฝ่าด่านอีกเยอะ เช่น ผู้หญิงไปบวชเพราะอะไร
ผู้หญิงจะปฎิบัติได้จริงไหม ละทางโลกย์ได้สักแค่ไหน
ก็จะยังเป็นคำถามต่อไปอีกนาน แต่การบวชสามเณรี
ให้โอกาสผู้หญิงได้เรียนรู้ธรรม ก็จะทำให้เกิดผู้หญิงที่เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น
ผู้เบิกบาน มากขึ้นในสังคมไทย
และภาพความเป็นผู้หญิงที่ยังไงก็ดีเท่าผู้ชายไม่ได้เพราะบวชไม่ได้
ก็จะค่อยๆคลี่คลาย

สำหรับหญิงรักหญิง เราเองก็ถูกมองว่า
ไม่ได้ทำหน้าที่ของตัวเองได้เต็มที่ เพราะว่าเราไม่ยอมเป็นเมีย
ไม่ยอมออกลูกออกหลานอย่างที่พ่อแม่ต้องการให้เราเป็น หน้าที่ของแม่ และเมีย
ดูจะเป็นหน้าที่ที่ผู้หญิงจะต้องทำเพื่อให้ตนเองมีคุณค่า
ถ้าผู้หญิงบวชได้ เรามีสามเณรี มีภิกษุณี คุณค่าของความเป็นแม่ เป็นเมีย
ที่ดูจะเป็นหน้าที่หลักหน้าที่เดียวนี้ อาจจะคลายไป
เพราะเราได้ทำให้สังคมเห็นว่า คุณค่าอย่างอื่นๆของเรา
บทบาทอย่างอื่นๆของเรา ก็เล่นได้ ก็เป็นได้ เข้าถึงนิพพาน และบริสุทธิ์
อยู่ในศีลได้ อย่างที่มนุษย์คนหนึ่งพึงจะเป็น หน้าที่แม่
และเมียเพื่อเป็นคุณค่าหนึ่งเดียวของผู้หญิงอาจจะถูกท้าทายมากขึ้นในอนาคต

หญิงรักหญิงเป็นกรรม

การอธิบายว่าเป็น กรรม
นั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับการมองว่านี่เป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ
เพราะเป็นบาปในภพชาติก่อน จริงๆแล้วการบอกว่าเป็นกรรมนั้น
เป็นเพียงการสร้างมาตรฐานให้กับสิ่งที่ควรจะเป็นเท่านั้น เรามักจะได้ยินว่า
อะไรที่เราไม่พอใจมันก็เป็นกรรมไปหมด มีเชื้อเอชไอวีก็เป็นกรรม
พิการก็เป็นกรรม รถชนก็เป็นกรรม การเป็นผู้หญิงก็ยังเป็นกรรม
เราอธิบายว่าเป็นกรรมในอย่างน้อย 2 สถานการณ์

1) เมื่อเราต้องการบอกว่าอะไรคือกระแสหลักที่ควรยึดถือ เช่น
การมีร่างกายที่สมบูรณ์ การไม่มีโรค เพศที่ต้องการ
การมีรูปแบบเพศสัมพันธ์ที่สังคมต้องการ ไม่ท้องก่อนแต่ง ไม่เป็นหญิงรักหญิง
เป็นต้น

2) เมื่อเราต้องการอธิบายให้ตัวเองยอมรับ โดยไม่ต้องหาเหตุผลอื่นใดต่อ เช่น รถชน เลี้ยงลูกได้ไม่ดี เป็นต้น

การเป็นหญิงรักหญิงก็ถูกอธิบายง่ายๆว่าเป็นกรรม
เพราะทำอะไรผิดไว้ในชาติปางก่อน อธิบายอย่างนี้อย่างไรก็เถียงไม่ขึ้น
เพราะว่าเรื่องมันแล้วไปแล้ว
ไม่สามารถหาหลักฐานอะไรมาแย้งได้ว่าชาติที่แล้วเราไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย
… ทำไม่ได้ การถูกอธิบายว่าเป็นกรรมจึงเป็นการมัดมือชก
น่าสนใจว่าการอธิบายว่าเป็นกรรมมักจะเกี่ยวข้องกับการทำตัวในเรื่องเพศของ
ตัวเอง เช่น ชาติก่อนอยากเป็นเพศชาย หรือชาติก่อนเกลียดเพศชาย
หรือกระทำผิดทางเพศเป็นต้น (ลองเซิชดูในเน็ตนะคะ)
เรื่องกรรมก็เลยดูเหมือนว่าจะยึดโยงกับเรื่องความผิดเรื่องเพศของตัวเอง
กลับไปข้อที่ 1 เรื่องผู้หญิงที่เป็นผู้สกปรก
จะเห็นความเชื่อมโยงของกรรมที่เกิดมาเป็นหญิงรักหญิงกับความเป็นพลเมืองชั้น
สองของผู้หญิง

การบวชสามเณรี ซึ่งเป็นพื้นฐานของการบวชภิกษุณีนั้น
จึงเป็นโอกาสในการท้าทายต่อแนวคิดเรื่องคุณค่าของผู้หญิงโดยตรง
เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งได้เข้ายึดพื้นที่ของการเรียนรู้ศาสนา
พื้นที่ของการอธิบาย การตีความ การเรียกชื่อ เหล่านี้ …
แนวคิดการมองเรื่องผู้หญิงจะค่อยๆ คลี่คลายไป
ไม่ใช่เพียงแต่ผู้ผ่านการบวชสามเณรี สามเณรี ภิกษุณี
และผ่านการบวชภิกษุณีเท่านั้นที่จะได้รับความเคารพ
แต่การมีอยู่ของพวกเธอเหล่านี้จะกระทบกระเทือน กระแทก
แนวคิดพื้นฐานของสังคมเรื่องผู้หญิงในฐานะผู้ที่สกปรก
ผู้หญิงที่ด้อยคุณค่ากว่าผู้ชาย …

แน่ล่ะ ความคิดเรื่องความสกปรกของผู้หญิง
และคุณค่าของผู้หญิงไม่ได้มีอยู่แต่ในตัวผู้ชายเท่านั้น
ผู้หญิงเองก็มีแนวคิดแบบนี้เช่นเดียวกัน สามเณรี และ
ภิกษุณีเองก็อาจจะแบกเอาความคิดนี้ไว้กับตัวเมื่อเข้าบวช และในขณะศึกษา
และครองเพศบรรพชิตก็ตาม… แต่เมื่อผู้หญิงเข้าสู่พื้นที่นี้แล้ว
เชื่อเหลือเกินว่า ประสบการณ์ของผู้หญิงจะถูกนำเข้ามาวิเคราะห์
ตรึกตรองโดยใช้ปัญญา ทัศนคติที่มองผู้หญิงเป็นคนอีกชั้นจะค่อยๆถูกทบทวน …

เมื่อเราได้มีโอกาสที่จะเข้าถึงอำนาจการอธิบายสิ่งเหล่านี้ ….
เราจะเปลี่ยนแปลงแนวคิดของคนในสังคม และ
เราจะเป็นอีกหนึ่งที่ผลักดันการเปลี่ยนแปลงโลก

//www.welovetomdy.com/blog/?p=522

Free TextEditor

Create Date : 28 มกราคม 2554

Last Update : 28 มกราคม 2554 1:53:39 น.

1 comments

Counter : 244 Pageviews.

ตอนที่ไปวัตรนี้ยังรู้สึกว่าอยากบวชเลย

โดย: Jhumkd

วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:3:51:05 น.

naizeezaa

Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

Friends' blogs

[Add naizeezaa's blog to your web]

Links

BlogGang.com

Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.