มีเวลาอันจำกัดในการอยู่ในร้านหนังสือ(กลัวกลับมาเข้างานตอนบ่ายไม่ทัน) ตาไปสะดุดกับหน้าปกเล่มนี้เข้า ชอบปกจัง รูปเปียโนและหอไอเฟล สีปกโทนม่วงๆ ชมพู ( สีโปรดของเราเลยแหละ) อ่านคำเปรยที่ปกหลัง ไม่ต้องคิดอะไรมาก รีบคว้ามาเลย

เรื่องราวดำเนินไปเรื่อยๆ สบายๆ เป็นความรู้คู่ความสำราญใจ เพราะเมื่อได้อ่านจะได้ความรู้เกี่ยวกับเปียโนมากมาย (ประวัติของเปียโน , นักเปียโนที่มีชื่อ , ผู้ผลิตเปียโน เป็นต้น) เข้าใจถึงความหมายว่า เปียโนไม่ใช่แค่เครื่องดนตรีชิ้นหนึ่งเท่านั้น ความผูกพัของคนที่ชอบในสิ่งที่เหมือนกัน และบางครั้ง การเติมเต็มชีวิต มันก็อยู่ใกล้ๆตัว ( เหมือนตัวเอกของเรื่อง ที่เติมเต็มชีวิตส่วนหนึ่งด้วย เปียโนหลังหนึ่งจากร้านที่เขาเดินผ่านแทบทุกวัน)

ชื่นชมผู้แปลค่ะ ที่ถ่ายทอดเรื่องราวได้ดี