ตราด: ดอกครูซบานที่บ้านห้วยแร้ง

บ้านห้วยแร้ง อยู่ในจังหวัดตราด เป็นหนึ่งในสี่ชุมชนที่ได้รับรางวัลอุตสาหกรรมท่องเที่ยวดีเด่นหรือ Thailand Tourism Award 2007 มีจุดเด่นที่เป็นชุมชนรักธรรมชาติ มีโฮมสเตย์มาตรฐานที่ได้รับการรับรองจากกระทรวงท่องเที่ยวและกีฬา และข้าวห่อกาบหมากซึ่งเป็นการใช้วัสดุธรรมชาติแทนการใช้โฟม เรือที่ใช้เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่น ผลิตจากท่อพีวีซีขนาดใหญ่แล้วใช้ไฟเผาให้ขึ้นรูปเป็นเรือเพื่อให้มีน้ำหนักเบาที่สุด เหมาะกับการล่องแก่ง

ในช่วงปลาย ๆ เดือนมีนาคม หากท่านล่องแก่งไปไม่ไกลจากหมู่บ้านนัก ท่านจะได้สัมผัสกับบรรยากาศแห่งความร่มรื่นและสวยงามของท้องน้ำที่เงียบสงบและงดงามตามธรรมชาติ จนถึงแหล่งกินข้าวหัวแก่ง ใต้ต้นครูซใจดี มีรากที่น่าประทับใจและดอกสวยสะพรั่งส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่วคุ้งน้ำ อยากนำประสบการณ์มาเล่าสู่เพื่อน ๆ ฟังผ่านภาพถ่าย เผื่อใครจะสนใจไปเที่ยวดูบ้าง (เปลี่ยนที่เที่ยวมั่งเหอะ ไปแต่ที่เดิม ๆ ไม่เบื่อกันมั่งหรืองัย????)


สภาพถนนเข้าหมู่บ้าน ไม่ค่อยมีรถวิ่งจึงอยู่ในสภาพดี ท่าที่ลงเรือมีลานจอดและห้องน้ำบริการไว้พร้อม


เรือทุกลำที่นี่สร้างจากภูมิปัญญาท้องถิ่นที่นำท่อพีวีซีขนาดใหญ่มาผ่าออก แล้วนำไปแต่งขึ้นรูปเพื่อให้มีน้ำหนักเบา เหมาะสำหรับใช้ขับขึ้นแก่ง เวลามีปัญหารั่วซึมก็ซ่อมง่าย ทั้งยังช่วยสงวนทรัพยากรป่าไม้อีกด้วย


อาหารที่เตรียมไปด้วย พร้อมน้ำสมุนไพรรางจืด


นี่คือข้าวห่อกาบหมากที่สร้างชื่อเสียงให้กับชุมชนบ้านห้วยแร้งจนได้รับรางวัล คุณสมบัติที่ดีมากคือ ข้าวที่ห่อด้วยกาบหมากจะบูดช้ากว่าบรรจุภัณฑ์อื่น


สภาพธรรมชาติสองฝั่งคลองที่นับว่าสวยสุขสงบสร้างความสดชื่นสบายใจให้กับพวกเรามากกว่าครั้งไหน ๆ


วิถีชีวิตชนบทที่พอเพียงทำให้มีชีวิตที่เพียงพออย่างมีความสุขยิ่งนัก เราจะพบเห็นได้ตลอดเส้นการเดินทางครั้งนี้


นั่งเพลิน ๆ สักพักก็พบกับแก่งชุดแรก น้ำน้อยไปหน่อยสำหรับวันนี้ หน้าน้ำจะสนุกกว่าเยอะเพราะมีแก่งให้ตื่นเต้นตั้ง ๑๘ แก่ง บางแห่งต้องวิ่งหันหัวเรือเล็งโขดหินราวกับจะตั้งใจให้เรือปะทะแหลกคาหิน แต่ด้วยความแรงของกระแสน้ำบวกประสบการณ์จะทำให้หัวเรือเบี่ยงเข้าร่อง เด้งขึ้นแก่งถัดไปอย่างน่าตื่นเต้น....


แต่โทษทีว่ะต๋อย..วันนี้น้ำยังไม่มา เรือก็เลยขี่เราซะงั้น


ลากเรือสักพักก็เพิ่งจะเห็นต้นครุซที่มีรากแบบต้นไทร ที่ฐานรากเป็นแหล่งเพาะลูกกุ้ง หอยกาบ ปู ปลา หรือแม้แต่ตะพาบน้ำก็มาอาศัยอยู่ที่นี่


หน่วยเสบียงของเราก็ตั้งหน้าตั้งตาเก็บพืชพรรณใบไม้จากซุปเปอร์มาเก็ตธรรมชาติสำหรับอาหารเย็น


จุดหมายปลายทางของเราคือบริเวณกลุ่มต้นครูซเหล่านี้ ที่ซึ่งเราจะ "กินข้าวหัวแก่ง" ร่วมกัน


ต้นก็เห็นไปแล้ว นี่แหละคือดอกเขาล่ะ เราเชื่อว่าต้นครูซมีเฉพาะที่บ้านห้วยแร้ง เพื่อน ๆ นักพฤกษศาตร์ช่วยบอกทีว่าจริง ๆ แล้วต้นครูซมีชื่อทางการว่าอย่างไร พบเห็นที่ไหนอีกบ้างก็จะขอบคุณมากครับ


ดูกันชัด ๆ อีกที ดูเหมือนกับเป็นนารีใส่กระโปรง


บรรยากาศยามดอกครูซบานพร้อมกัน หากออกเดินทางแต่เช้ามือ จะได้สัมผัสกลิ่นหอมทั่วคุ้งน้ำ


ดูดอกแล้วก็มาดูรากกันบ้าง เป็นสุดยอดการดีไซน์จากธรรมชาติ แค่ดูก็เพลินแล้ว


บึงส่วนนี้เป็นแหล่งที่ผมชอบมากเพราะอะไรเดี๋ยวรู้เอง


ผมกำลังมันส์กับสปา "ปลา" ส่วนตัวอยู่ น้องปลาตอดเท้าจั๊กกะจี้ หนุบหนับ มิใยที่ใครจะเรียกกินข้าวก็ยังไม่อยากเลิกเลย


บรรยากาศ "กินข้าวหัวแก่ง"


ข้าวห่อกาบหมากวันนี้ไม่มีข้าวน้ำพริกลงเรือ เพราะเราดันไปแบบด่วน กลุ่มแม่บ้านเตรียมให้ไม่ทันเพราะเขาไม่ได้รอนักท่องเที่ยวแต่มีงานไร่สวนอยู่แล้ว ท่องเที่ยวเป็นงานเสริมครับ ต้องแจ้งล่วงหน้าอย่างเดียว


ภาพแบบนี้พบเห็นได้เป็นระยะ ดูแล้วสบายใจชุ่มชื่นตลอดเดือน


อ้าว...แบกเรือกลับกันอีกที


เหอ ๆ ...สินค้าโอท็อป!!


บรรยากาศอีกมุมหนึ่งจ้า


น้ำนิ่ง ๆ ตอไม้ก็ยังน่าถ่ายรูปเก็บไว้เลย


เห็นอะไรก็น่าถ่ายไปหมด งานนี้กดไปกว่า ๗๘๐ รูปอ่ะ..


ขนาดลูกมะเดื่อยังน่ากินน่าถ่ายรูปเลย ไม่รู้บ้าไปแล้วหรือเปล่า


อีกมุมหนึ่งที่ไม่อยากจะทิ้งไป


อ้าว...อะไรนั่นทั่นผู้ชมมมม....


อ๋อ....อุปกรณ์ตัดชีพจรน้ำจืดกับน้ำเค็มนั่นเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า...เมืองตราดได้ชื่อว่าเป็นเมืองสามน้ำมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ผมก็เถึยงว่านับไม่ทั่วต่างหาก..


เรือสตาร์ทไม่ติด แต่เรารวมกันเป็นหนึ่ง เกาะเกี่ยวไปด้วยกัน...จนถึงจุดหมาย


ถึงเวลาจ่ายตังค์ ปกติทัวร์นี้คนละ ๓๐๐ บาทพร้อมอาหารกลางวัน


เก็บตังค์แล้วก็เอาเครื่องไปเก็บ... ครบฟิล์มหนึ่งม้วนพอดี อิ อิ....

ผม ก็ขอเชิญชวนให้ไปเก็บเกี่ยวความทรงจำที่ดี ๆ ไว้กับตัวท่าน เพราะหากเขื่อนหินดาดสร้างเมื่อไหร่ ก็จะไม่มีต้นครุซให้ท่านเห็นอีกต่อไป! หากสนใจ กรุณาติดต่อพี่หน่อยได้เลยนะครับ โทร.๐๘ ๙๒๔๗ ๙๖๔๘

(แต่ ต้องแจ้งล่วงหน้า ๒-๓ วัน เพราะเขาไม่รับวอร์คอิน..นะจ๊ะ เพราะชาวบ้านเขามีงานทำกันทุกคน เรื่องท่องเที่ยวเป็นเรื่องที่เขาทำแบบขำ ๆ แต่การอนุรักษ์อยู่ในสายเลือดและจิตวิญญาน)


Create Date : 22 มีนาคม 2552
Last Update : 22 มีนาคม 2552 23:49:38 น. 7 comments
Counter : 6139 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
เพิ่งมีโอกาสไปมา ขอบอกว่าดีมากและเหมือนได้กลับบ้าน
 
 

โดย: เคมีกานท์ (krutoka ) วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:18:39:41 น.  

 
 
 
แต่ละครั้งประทับใจต่างกัน ครั้งที่ 2 ได้เห็นดอกครูซบานสวยและแปลกมาก ได้ข่าวว่าชาวบ้านมีพิธีบวชต้นครูซเพื่ออนุรักษ์ได้สืบเนื่องหรือเปล่าไม่ทราบ
ภาพที่โพสลงเน็ตแจ่มมากๆเลย

คนตราด
 
 

โดย: เคยไปมา 2 ครั้งแล้ว IP: 119.42.68.73 วันที่: 8 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:08:37 น.  

 
 
 
แนะนำเว็บท่องเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวอันสวยงาม
 
 

โดย: attractions (loveyoupantip ) วันที่: 7 สิงหาคม 2554 เวลา:9:49:48 น.  

 
 
 
คนตราดเช่นกันค่ะ ภูมิใจค่ะ...
 
 

โดย: ppp IP: 118.174.137.34 วันที่: 25 สิงหาคม 2555 เวลา:22:19:52 น.  

 
 
 
สวัสดีปีใหม่ 2556 ค่ะ
 
 

โดย: เหนือฟ้า พาไป วันที่: 2 มกราคม 2556 เวลา:11:49:47 น.  

 
 
 
บ้านเราอยู่ลำภูราย ยังไม่เคยไปห้วยแร้งเลย เดี๋ยวจะไปเยี่ยมบ้างนะจ๊ะ
 
 

โดย: เอ๋..ลูกป้าดม ปากทางลำภูราย IP: 171.100.223.145 วันที่: 30 มีนาคม 2556 เวลา:13:18:38 น.  

 
 
 
ต้นครูซ ที่เรียกกัน รู้จักมากในชื่อ ชื่อ ไคร้ย้อย
ชื่อวิทยาศาสตร์ Elaeocarpus grandiflorus J.E.Smith.
ชื่ออื่น กาบพร้าว,สารภีน้ำ,จิก,ดอกปีใหม่,แต้วน้ำ,ผีหน่าย,มุ่นน้ำ,อะโน
วงศ์ ELAEOCARPACEAE
 
 

โดย: วรวิทย์ IP: 14.207.143.112 วันที่: 7 ธันวาคม 2559 เวลา:19:08:11 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

เงาไม้ชายน้ำ
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

[Add เงาไม้ชายน้ำ's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com