ประมาณหลัง พ.ศ.2522เริ่มมีวงดนตรีประเภทวัยรุ่น เรียกกันติดปากว่า วงสตริงเพราะไม่มีเครื่องเป่าเหมือนกับวงรุ่นพี่ เด่นที่สุดคือวงชาตรี และได้รับความนิยมจากวัยรุ่นระดับม.ปลายลงไปมาก เพราะเนื้อเพลงจะเป็นเรื่องของความรักของวัยรุ่น ดนตรีก็เล่นแบบง่ายๆวัยรุ่นจึงนิยมนำมาร้องเล่นกัน (แต่ผมว่าเสียงร้องเพี้ยนๆไหลๆนะ) เพลงอีกประเภทที่ได้รับความนิยมคือโฟ๊คซองคำเมืองของจรัล มโนเพชร ต่อมาก็วงGrand X ยอมรับว่าวงนี้ฝีมือจะดีกว่าเพื่อนในยุคนั้น ถ้าประเภทร็อกหนักๆฝีมือเยี่ยมก็ต้องThe Olan Project และButterfly วงการเพลงเพื่อชีวิตก็เริ่มมีสีสันขึ้นเพราะเริ่มมาใช้เครื่องดนตรีไฟฟ้าบันเลงเพลงกัน เช่นวงคาราบาว อำมตะ เป็นยุคของเทปคาสเซ็ทขายกันม้วนละ50บาท
ประมาณหลัง พ.ศ.2526 เริ่มมีค่ายเพลงประเภทเพลงสตริงเกิด3ค่าย ได้แก่Grammy RS และรถไฟดนตรี ทุกค่ายก็ผลิตผลงานเน้นตลาดวัยรุ่น ศิลปินในยุคนั้นจะอยู่ในวัยนักเรียนนักศึกษาจึงไม่ค่อยเด่นด้านฝีมือดนตรีประกอบกับโรงเรียนสอนดนตรียังมีไม่มาก เพลงจะออกมาแบบรักๆของวัยทีนเน้นหน้าตาส่วนดนตรีก็ทำแบบง่ายๆเล่นง่ายๆ โลกดนตรีคือเวทีแรกๆที่เปิดโอกาสให้วงต่างๆได้ขึ้นแสดงฝีมือ การร้องแพลงในยุคนี้เริ่มจะออกเสียงคำไทยเพี้ยนๆ โดยเฉพาะตัว ธ ตัว ฉ ตัว ท เช่นเธอก็ออกเป็นเชอ ฉันก็ออกเป็น ฉาน ที่ก็เป็น ชี่ ขอยกตัวอย่างสักคนนะ พี่ปุ๊ อัญชลี ไงครับ (ขออภัยแฟนคลับด้วย) ต่อมาก็เพี้ยนตามกันมาหลายคน
ส่วนทางฝั่งลุกทุ่งก็เริ่มมีสีสันขึ้นจากพุ่มพวง ก็ผึ้งทั้งร้องทั้งเต้นและแต่งตัวแบบเท่ๆ ดนตรีก็เด่นขึ้นมากกว่าสมัยก่อนๆซึ่งต่างกับลูกทุ่งทั่วไปที่ไม่มีการพัฒนาเลยยังเป็นแบบพันเพลงแต่ร้อยทำนอง
อีก3-4วันค่อยมาอ่านตอนจบนะครับถ้ายังไม่เบื่อ

Create Date : 12 กรกฎาคม 2550
Last Update : 7 ธันวาคม 2550 16:18:39 น.		1 comments
Counter : 480 Pageviews.
Share Tweet