Bloggang.com : hathairat2011 - เรย์มอนด์ เฟอร์นันเดซ & มาร์ธา เบค : คู่รักฆาตกร (ตอนที่ 2)

พบเจอ
กุมภาพันธ์ ปี 1946 มาร์ธาเริ่มงานใหม่ในศูนย์อุปการะเด็กพิการ และได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าพยาบาลในฤดูใบไม้ร่วงของปีเดียวกัน ในขณะเดียวกัน เธอก็เริ่มติดเหล้า ซึ่งในช่วงนี้เองที่เพื่อนร่วมงานล้อเล่นด้วยการเขียนจดหมายไปสมัครเป็นสมาชิกของ "Lonely Hearts Club" ด้วยชื่อของเธอ ซึ่งการล้อเล่นนี้เองที่กลายมาเป็นจุดผกผันในชีวิตของมาร์ธา และเวลานั้นเอง เรย์มอนด์ เฟอร์นันเดซก็ติดต่อมา เมื่อทั้งคู่คุยทางจดหมาย ต่างฝ่ายต่างโกหกกันเป็นไฟแลบ เรย์มอนด์บอกกับมาร์ธาว่าเขาเป็นนักธุรกิจมั่งคั่ง เดินทางจากสเปนเพื่อต้องการหาหุ้นส่วนดี ๆ สักคนมาร่วมงานสืบไป ส่วนมาร์ธาก็โกหกเรื่องการเงินของเธอ จนในที่สุดมาร์ธา เบค และเรย์มอนด์ เฟอร์นันเดซ ก็โคจรมาพบกันในที่สุด

หลังจากการติดต่อทางจดหมายระยะหนึ่ง เรย์มอนด์ก็มาพบกับมาร์ธาด้วยตัวเอง ในตอนแรก เขาตกใจที่พบว่ามาร์ธาอ้วนมาก และถัดมาก็ตกใจยิ่งขึ้นอีกเมื่อพบว่าเธอไม่มีเงินเลย เรย์มอนด์จึงตีตัวออกห่างอย่างไม่แยแส แต่มาร์ธาซึ่งหลงรักชื่นชมเขามาตั้งแต่ระหว่างติดต่อผ่านจดหมายก็ไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ เธอส่งจดหมายรักไปหาเขาฉบับแล้วฉบับเล่า จนเรย์มอนด์ส่งจดหมายตอบกลับมาขอบอกเลิกกับเธออย่างเด็ดขาด ทันทีที่ได้รับจดหมายบอกเลิก มาร์ธาก็พยายามจะฆ่าตัวตายด้วยการมุดหัวเข้าไปในเตาอบแล้วเปิดแก๊สรม แต่ก็รอดตายมาได้ เรื่องนี้ไปถึงหูเรย์มอนด์ในอีกไม่กี่วันให้หลัง

ไม่รู้แน่ว่าเขาเกรงว่าเรื่องจะไปถึงตำรวจหรือประทับใจในความรักของมาร์ธาหรืออย่างไร จึงได้ออกปากชวนมาร์ธามาที่อพาร์ทเมนท์ของเขาในนิวยอร์ค ในจุดนี้มีการวิพากษ์วิจารณ์ไปต่าง ๆ นานา ผู้เชี่ยวชาญออกความเห็นว่า ครั้งแรกนั้น เรย์มอนด์ไม่ได้มีความรักในตัวมาร์ธาเลย ไม่ทราบแน่ว่าเกิดอะไรขึ้นเขาถึงได้ยอมรับมาร์ธามาเป็นคู่หู ทั้ง ๆ ที่เธออาจเป็นตัวขัดขวางในอาชีพนักต้มตุ๋นของเขา
เป็นไปได้ว่าการขาดความรักในวัยเด็กของเรย์มอนด์ อาจจะทำให้เขาแสวงหาความเป็นแม่จากตัวมาร์ธาก็เป็นได้ และมาร์ธาก็ห้ามอกห้ามใจไม่ได้เธอหลงรักหลุ่มละตินคนนี้จนแทบคลั่ง จากนั้นมาร์ธาก็ล่วงรู้ถึงตัวจริงของคนที่เธอรักในที่สุด แต่มาร์ธาก็ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่าจะติดตามเรย์มอนด์ไป เธอเอาลูกทั้งสองไปฝากไว้กับบ้านแม่ โดยใช้กฎหมายของรัฐบังคับให้แม่มาร์ธาเลี้ยง และเมื่อไล่แม่ของเจน ลูซิลล่า ทอมป์สันออกไปจากอพาร์ทเมนท์ เมื่อหมดตัวขัดขวาง มาร์ธาก็ทุ่มเทความลุ่มหลงเรย์มอนด์อย่างสุดตัว แม้เธอรู้ว่าถูกเขาหลอก แต่ก็เต็มใจให้หลอก เธอกับเขาช่วยกันวางแผนร้ายต้มตุ๋นราวกับว่ามันเป็นธุรกิจที่นำมาซึ่งรายได้มาให้มหาศาล มาร์ธาช่วยเรย์หลอกสาวแก่แม่ม่ายและดูดทรัพย์เข้ากระเป๋าอย่างมหาศาล จากเหยื่อหลายสิบราย ต่อมามาร์ธาเสนอไอเดียว่า เธอจะแสดงเป็นน้องสาวของเขาจะได้ช่วยให้เรย์หลอกสาว ๆ มาติดกับได้ง่ายขึ้น ไม่มีใครรู้จำนวนเหยื่อที่แน่นอนว่ามีเท่าไหร่ แต่จากเฉพาะรายชื่อที่มาร์ธาจดไว้นั้นชี้ว่า มีผู้หญิงหลงกลคนคู่นี้ถึง 16 ราย จาก 12 รัฐ รายแรกคือ แม่ม่ายวัย 41 เอสเธอร์ เฮนน์ คุณครูจากเมืองเพนน์เฮร์สท์ เพนซิลวาเนีย ที่ยอมเข้าพิธีแต่งงานกับเรย์มอนด์เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ และเธอสังเกตว่า “น้องมาร์ธา” ของสามีเธอขอติดตามไปฮันนีมูนด้วย

ในเวลาไม่ถึงหนึ่งเดือน เรย์มอนด์และมาร์ธาก็รีดเงินเอสเธอร์ออกจากธนาคารได้จนหมดเกลี้ยง พอเงินหมดก็ข่มขู่เอสเธอร์ให้ตกใจกลัว และลนลานหนีไป หลังจากเรย์ถูกจับ เอสเธอร์ให้สัมภาษณ์ในหนังสือพิมพ์ New York Times ว่า “ 4 วันแรกหลังพิธีแต่งงาน เรย์สุภาพอ่อนหวานมาก จากนั้นพอเวลานานเข้าเรย์ก็เริ่มมีอารมณ์ดุดัน ขี้โมโหมากขึ้น ๆ แล้วบังคับให้ฉันเซ็นมอบกรรมสิทธิ์ในเงินประกันและเงินสวัสดิการ แต่ฉันไม่ยอมเซ็น พอดีมีคนบอกว่าเรย์เคยมีผู้หญิงคนหนึ่ง เขาพาเธอไปสเปนแล้วเธอก็ตายที่นั่น พอกลับมาเขาดูร่ำรวยผิดหูผิดตาจากทรัพย์สมบัติของเธอ ฉันได้ยินเรื่องนี้ก็เกิดกลัวและเก็บผ้าหนีเขามา” เธอกล่าวด้วยว่า มาร์ธานั้นดูเหมือนผัวเมียมากกว่าจะเป็นพี่น้องกัน ทั้งกลัว ทั้งเสียทรัพย์ และใจสลาย หญิงม่ายผู้น่าสงสารโดนคู่ต้มตุ๋นหลอกลวงเงินเกือบทั้งหมดของเธอไป แต่อย่างน้อยเธอก็ยังเหลือลมหายใจอยู่ แต่หญิงม่ายหลายรายไม่เป็นเช่นนั้น...

เหยื่อ
เรย์มอนด์และมาร์ธาก็รู้ตัวเช่นกันว่าอพาร์ทเมนท์นี้เริ่มไม่เป็นที่สะดวกสบายสำหรับพวกเขาอีกแล้ว ทั้งสองขายอพาร์ทเมนท์ทิ้งและออกเดินทางย้ายที่ไปเรื่อย ๆ กล่าวกันว่ามีผู้เคราะห์ร้ายจากน้ำมือของพวกเขา 21 ราย ในที่นี้จะขอพูดถึงเฉพาะคดีที่ทั้งสองยอมรับความผิดในศาล เหยื่อรายถัดมาของเรย์มอนด์คือ แม่ม่ายวัย 42 ปี ชื่อ เมอ์เทิล ยังก์ ชาวกรีน ฟอร์เรสต์ รัฐอาร์คันซอ เรย์ใช้ชื่อ เรย์มอนด์ มาร์ติน มาขอแต่งงานด้วย โดยแต่งวันที่ 13 สิงหาคม 1948 คู่ใหม่ปลามันใช้เวลา 3 วันแรกในห้องราคาถูกแห่งหนึ่งในชิคาโก จากคำให้การของทั้งคู่เล่าถึงเรื่องนี้ว่า “น้องมาร์ธา” ออดอ้อนขอร่วมเตียงด้วย จนเมอร์เทิลบ่น มาร์ธากับเรย์เลยจับเธอป้อนยาบาร์บิทูเรตหนึ่งกำมือเต็มให้เธอกิน แล้วส่งเธอขึ้นรถบัสไปลิตเทิลร็อก วันรุ่งขึ้น เมอร์เทิลนอนโคม่าอยู่กับเบาะรถบัส และถูกนำส่ง่ไปโรงพยาบาลลิตเทิลร็อกและเสียชีวิตที่นั่น ผลการชันสูตรระบุว่าเธอมีอาการโลหิตในสมองแตกและตับเป็นพิษ แต่ต่อมามีคนบอกว่าจริง ๆ แล้วการชันสูตรครั้งนี้เป็นเพียงการให้เกียรติแก่ผู้ตาย เพราะจริง ๆ แล้วเธอเสียชีวิตเพราะปฏิบัติกิจทางเพศเกินไปแบบนอนสต็อปต่างหาก พูดง่าย ๆ คือ เธอถูกร่วมเพศมาราธอนจนร่างกายทนไม่ไหวจำต้องขาดใจตาย ไม่ว่าเมอร์เทิลจะตายด้วยสาเหตุใดก็ตาม ทางเรย์และมาร์ธาก็หนีหายไปแล้วพร้อมกับทรัพย์สินของเธอ โดยมีรถยนต์หนึ่งคัน เครื่องเพชร และเงิน 4000 เหรียญ ถูกถอนออกจากธนาคารจนเกลี้ยง

1 มกราคม 1949 ทั้งสองโผล่ไปที่เมืองอัลบานี นิวยอร์ค เพื่อพบเป้าหมายคือ เจเน็ต แอล.เฟย์ แม่ม่ายวัย 62 ในฐานะชาร์ลส์ มาร์ตินผู้เป็นเพื่อนทางจดหมายและน้องสาวของเขาและถูกซะตากับเรย์มาก วันที่ 30 ธันวาคม ทั้งคู่ก็เข้ามาอาศัยในบ้านของหญิงชรา และรับคำขอแต่งงานและจากนั้นพวกเขาก็ถอนเงินทุกบาททุกสตางค์ของเธอออกจากธนาคารจนหมด ร่วม 6000 เหรียญ แน่นอนว่าชื่อผู้รับเงินก็คือ "ชาร์ลส์" นั่นเอง จากนั้นเรย์มอนด์ ก็ชวนเจเน็ตให้ไปเยี่ยมอพาร์ตเมนต์ของเขาที่เมืองวัลลี่ย์ สตรีม ลองไอร์แลนด์ ทันทีที่ไปถึง จาร์เน็ตเริ่มวิตกเกี่ยวกับเรื่องนี้และมีปากเสียงกับมาร์ธา เมื่อเธอทะเลาะกับมาร์ธาแล้วกำลังไปบอกเรื่องกับ "ชาร์ลส์" เธอก็ถูกมาร์ธาผู้กำลังโกรธจัดทุบศีรษะด้วยค้อนจากข้างหลัง แต่หญิงชราตายยากตายเย็น เรย์เลยเอาผ้าพันคอมัดรอบคอของเธอแล้วบิดจนคอหัก จากนั้นเรย์กับมาร์ธาก็ร่วมรักกันข้าง ๆ ศพที่เลือดไหลริน เมื่อเสร็จกิจพวกเขาก็เอาศพยัดใส่ถังน้ำ แล้วยกมันไปไว้ที่บ้านของน้องสาวจริง ๆ ของเรย์ในแอสเทรียใกล้ ๆ กับควีนส์

วันรุ่งขึ้นพวกเขาพบบ้านให้เช่าซึ่งต่อมาบริเวณนี้กลายเป็นสนามบินจอห์น เอฟ เคนเนดี เขาย้ายศพไปที่นั่นแล้วฝังไว้ในหลุมที่ขุดลึกลงไป 4 ฟุต บนพื้นของห้องต้ดิน แล้วเขาก็เอาปูนซีเมนต์โบกทับสด ๆ 16 มกราคมคู่รักฆาตกรออกจากมหานครนิวยอร์กไปอาศัยอย่างเงียบ ๆ นอกเมืองแถว ๆ แกรนด์ แรบบิดส์ มิชิแกน และแล้วเฟอร์นันเดซ ก็หว่านเสน่ห์ไปต้องใจแม่ม่ายคนใหม่ เดลฟินเน่ ดาว์นนิ่ง ที่อายุเพิ่งจะ 28 ที่กำลังโศกเศร้าถึงสามีที่ตายแล้วด้วยอุบัติเหตุทางรถไฟ แม่ม่ายคนนี้อยู่กับเรนเนลล์ ลูกสาววัย 20 เดือนของเธอ ที่ชนบทเล็ก ๆ ในไบรอน เซ็นเตอร์ เป็นดวงซวยของแม่ลูกคู่นี!

เดลฟินเน่อ่อนเยาว์กว่าเหยื่อคนอื่น ๆ ของเรย์ทั้งหมด นั้นเป็นเหตุผลข้อแรกที่ทำให้มาร์ธาหึงแทบคลั่ง ทันทีที่เรย์จีบเดลฟินเน่ได้ เขาก็มีเซ็กซ์กับเธอแบบไม่รอรี แบบนี้มาร์ธาไม่สนุกด้วยแล้ว เธอวางอำนาจเหนือเรย์ สั่งให้เรย์ฆ่าเดลฟินเน่ในทันที เรย์ไม่จำเป็นต้องคิดหนัก เพราะเผอิญเดลฟินเน่เกิดมาเห็นเรย์แก้ผ้าอยู่กับมาร์ธา เธอก็รู้แล้วว่าเขาหลอก ม่ายสาวพยายามหนี แต่เรย์กับมาร์ธาก็จับเธอขึงพืด จากนั้นก็ยัดยานอนหลับอย่างแรงยัดลงไปในคอหอยเป็นกำ ๆ พอคิดว่าเธอหมดสติแล้ว เรย์มอนด์ก็ใช้ปืนจ่อเข้าที่ขมับของเธอและลั่นไก ส่วนเรนเนลล์ ทารกน้อยวัยขวบแปดเดือนเห็นแม่ถูกทำร้ายต่อหน้าต่อตา จะว่าไปแล้วเด็กขนาดนี้คงไม่รู้สึกรู้สาหรอก เพียงแต่ตกใจร้องไห้จ้าไม่ยอมหยุด ความจริงสองคนนี้ไม่คิดจะทำร้ายเด็กหรอกนะ เพียงแต่คิดว่า หากซื้อลูกหมาจากบ้านใกล้ ๆ มาให้ อย่างน้อยเด็กคงจะเล่นหมาอย่างเพลิดเพลินตลอดวันตลอดคืน ขณะที่เราหนีเผ่นไปไหนต่อไหนแล้ว ช่างเป็นไอเดียทีดีจริง ๆ และเมื่อเรย์ไปซื้อลูกหมามาให้ ่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิดเพราะหนูน้อยเรนเนลล์ เอาแต่ร้องไห้เสียงลั่นไปหมด มาร์ธาถึงจะเป็นแม่ลูก 2 แล้ว แต่เธอไม่มีความสัญชาติญาณความเป็นแม่เสียเลย เพราะเธอตัดสินใจจะฆ่าเด็กคนนี้ซะ มันจะได้เงียบ!

#อ่านต่อตอนจบ