อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า อุทยานแห่งชาติแห่งที่ 48 ของไทย เป็นเครื่องเตือนใจถึงประวัติศาสตร์การสู้รบอันยาวนาน สมรภูมิเลือดระหว่างการสู้รบของคน 2 กลุ่ม คือ พรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) กับ ฝ่ายความมั่นคง วีรกรรมของนักรบไทยที่เกิดขึ้น ณ ที่นี้ ในอดีตได้ถูกบันทึกเก็บรักษาไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา โดยแต่เดิมเมื่อครั้งสงคราม ที่นี่นับเป็นจุดยุทธศาสตร์อีกแห่งของฝ่ายคอมมิวนิสต์ ที่เมื่อเวลาทหารไทยลงมา จะเป็นจุดที่เหล่าทหารคอมมิวนิสต์ใช้เป็นที่พรางตัวและซุ่มโจมตี  โดยทหารคอมมิวนิสต์จะซ่อนตรงร่องหินแตก เมื่อทหารไทยกระโดดผ่านก็จะโดนลอบยิงตายเป็นจำนวนมาก เมื่อเวลาผ่านไปทหารไทยแก้เกมได้ทัน เมื่อเจอร่องหินจะนำระเบิดโยนลงไปก่อน ทำให้ฝ่ายคอมฯ โชคร้ายถูกระเบิดอัดเสียชีวิตคาในร่องหิน และด้วยร่องหินมีความลึกมาก จึงไม่สามารถเก็บศพมาทำพิธีได้ ส่งผลให้บริเวณนี้มีกลิ่นเหม็นคละคลุ้งตลบอลอวลไปทั่ว กลายเป็นสมรภูมิรบอีกแห่งที่มีผู้คนพาชีวิตมาทิ้งเป็นจำนวนมาก

ปัจจุบันเมื่อสงครามการสู้รบสงบลง ที่นี่ได้กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ได้รับความนิยมเป็นจำนวนมาก สาเหตุมาจากเป็นพื้นที่ที่มีธรรมชาติแปลกและสวยงาม ทั้งยังเป็นดินแดนแห่งประวัติศาสตร์ เป็นยุทธภูมิที่สำคัญ อันเนื่องจากความขัดแย้งของลัทธิและแนวความคิดทางการเมือง จึงทำให้ที่นี่เป็นอุทยานแห่งชาติเพียงแห่งเดียวในประเทศไทยที่รักษาไว้ซึ่งประวัติศาสตร์ของการสู้รบ และความสวยงามทางธรรมชาติที่สมบูรณ์  นอกจากนี้ลักษณะภูมิอากาศของที่นี่ จะมีลักษณะคล้ายภูกระดึงและภูหลวง เนื่องจากมีความสูงในระดับไล่เลี่ยกัน ทำให้อากาศหนาวเย็นเกือบตลอดปี โดยเฉพาะในฤดูหนาว อุณหภูมิจะต่ำประมาณ 4 องศาเซลเซียส ฤดูร้อนอากาศจะเย็นสบาย ฝนตกชุกในฤดูฝน อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี ประมาณ 18-25 องศาเซลเซียส หากสนใจการท่องเที่ยวที่ได้ทั้งความงาม ความรู้ทางประวัติศาสตร์และเยี่ยมชมจุดที่ทหารหาญได้สละชีวิตไปจนถึง “สถานที่ตาย” ของโจรคอมมิวนิสต์ในอดีต มาที่นี่ที่เดียว ไม่ผิดหวังแน่นอน

หากลองนับสถานที่สุดเฮี้ยนในประเทศไทยดู ไม่เกินนับนิ้วมือแรกชื่อ “ป่าช้าวัดดอน” ต้องเป็นหนึ่งในสถานที่ที่คนทั่วไปรู้จักและคิดถึงเป็นอันดับต้นๆ พร้อมยกนิ้วให้กับความเฮี้ยน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวมากมายจากผู้มีประสบการณ์ตรง ไปจนถึงเรื่องเล่าที่บอกต่อกันมา จนทำให้ในยามที่พระอาทิตย์ใกล้จะลาลับขอบฟ้าไปจนถึงเวลาใกล้รุ่งสาง แทบจะไม่มีผู้คนเยี่ยมกรายไปยังบริเวณนี้เลย 

สาเหตุใหญ่ของความเฮี้ยนและเรื่องราวการบอกเล่าเหตุการณ์น่าสะพรึงต่าง ๆ มาจากการรวมตัวกันของศพกว่าหมื่นศพ บนเนื้อที่กว่า 150 ไร่ ของสุสาน 3 แห่ง นั่นคือ สมาคมแต้จิ๋วแห่งประเทศไทย มูลนิธิปอเต็กตึ้ง และสมาคมไหหลำด่านเกเต้  โดยเฉพาะพื้นที่ 30 ไร่ ของ มูลนิธิปอเต็กตึ้ง ที่ได้รวมเอาเหล่าบรรดาศพไม่มีญาติ ศพที่ตายเพราะอุบัติเหตุ หรือโรคร้ายแรงต่างๆ มาบรรจุไว้ ณ สุสานแห่งนี้ ซึ่งบริเวณโดยรอบป่าช้าแห่งนี้ แต่ก่อนมีรั้วรอบขอบชิดไม่เปิดให้ใครได้เข้าไป  จะให้เข้าได้เฉพาะช่วงเทศกาลเชงเม้ง หรือวันที่ชาวจีนจะไปไหว้บรรพบุรุษกันเท่านั้น ทำให้ในช่วงเวลาอื่นๆ ป่าช้าแห่งนี้จะเงียบสงบ มีบรรยากาศวังเวงสมเป็นป่าช้า และเรื่องราวหลอนๆก็ติดตามมามากมาย

ปัจจุบันเมื่อมีการล้างป่าช้าบ่อยขึ้น การขยายของเมืองเริ่มรุกเข้ามามากขึ้น มีถนน ทางด่วน และจุดเชื่อมต่อถนนสายหลัก (ถนนสาทร, ถนนจันทน์) ทำให้ต้องมีการปรับปรุงสภาพป่าช้า จนเกิดเป็นโครงการ  "สวนสวยในป่าช้า" หรือ "สวนสวยสมาคมแต้จิ๋ว"  ขึ้น มีการปรับปรุงพื้นที่ของ ป่าช้าวัดดอน บางส่วนเพื่อใช้เป็นสวนสาธารณะให้คนได้เข้าไปออกกำลังกาย  มีการประดับตกแต่งพื้นที่ให้มีความสวยงาม สามารถพักผ่อนหย่อนใจได้มากขึ้น ประกอบกับไม่มีการนำศพใหม่เข้ามาฝังในพื้นที่อีกต่อไป  ทำให้ที่นี่ได้กลายเป็นสวนสาธารณะที่แปลกไม่ซ้ำใคร เพราะได้รวมเอาพื้นที่สำหรับคนเป็นและคนตายมาอยู่ร่วมกันได้อย่างลงตัว  เปลี่ยนไปจากสถานที่สุดน่ากลัว กลายเป็นสถานที่สำหรับครอบครัวโดยแท้จริง