บลอกของคนตัวเล็กๆ h blog
Google
Group Blog
 
All blogs
 

ความรักต้องประกอบด้วยอะไรบ้าง.....

ผมถามเธอ คนรักของผม

คุณรักผม ผมรักคุณ พอหรือเปล่า

เธอตอบ ไม่พอ คุณขาดชื่อเสียง

งั้นผมจะไปสร้างชื่อเสียง .....






ผมมีชื่อเสียงแล้ว พอที่จะรักคุณหรือเปล่า

เธอตอบ ไม่พอ นายยังขาดเงินทอง

ผ่านไปอีกหลายปี ผมไปหาเงินทอง.....





ผมไปหาทุกอย่างแล้วกลับมาหาเธอคนที่ผมรัก อีกครั้ง

ผมมีความรัก มีชื่อเสียงและเงินทองแล้ว พอที่จะรักได้หรือเปล่า

เธอตอบ ไม่พอ นายแก่เกินไปที่จะรักใครแล้ว ฉันต้องการความรักที่ร้อนแรงแบบหนุ่มสาว แบบโรมีโอ จูเรียต

ผมตอบว่า งั้นทำไมไม่รัก แบบบริสุทธิ์ เหมือน โรมีโอ จูเรียต ซะตั้งแต่แรก รักแบบพร้อมจะอยู่ด้วยกัน พร้อมที่จะตายด้วยกัน รักโดยไม่มีข้อแม้



ฉันรักเธอ เหมือนไอ้ขวัญที่รักเรียม ได้ยินมั้ยยยยยยยยยยย




 

Create Date : 14 กรกฎาคม 2551    
Last Update : 14 กรกฎาคม 2551 2:10:38 น.
Counter : 388 Pageviews.  

คนปากหนัก

ทะเลาะกับแม่ ไม่พูดกันมา 3 วันแล้ว เห้อออออ เบื่ออออ เบื่อตัวเอง เบื่อความปากหนักของตัวเอง เบื่อนิสัยเลวๆของตัวเองด้วย จำได้ เคยไม่พูดกับแม่ตั้งเป็นปีๆ พอคำแรกที่พูดกับแม่ กลายเป็นการพูดกันทางโทรศัพท์ บอกแม่ว่า แม่ๆ มาหาที่โรงเรียนหน่อยดิ เอ็มโดนไล่ออก เลวชะมัด.....
อีกครั้งนึงทะเลาะอะไรกันไม่รู้ ก็เลยประชดด้วยการหนีไปอีสาน ไปนอนอยู่ที่วัด 5555 สุดท้ายเราก็กลับมานะ แล้วมารู้เอาตอนหลังว่าแม่ส่งคนไปตามที่วัดด้วย เพราะเพื่อนที่รักของเรามันบอกแม่เรา ^^

ตอนนี้แม่ป่วยนะ ฟอกไตอาทิตย์ละ 2 ครั้ง เป็นเหมือนหุ่นยนต์เลย ครั้งละ 5 ชม. ถ่ายเลือดเข้าออก เข้าออก เขาคงเหนื่อยแหละ เราดูรู้ งานที่บ้าน โรงงานเล็กๆของเรานั้น แน่นอนมันเลยต้องหนักขึ้นนิดหน่อย สำหรับลูกชายคนโต พ่อดันมาป่วยอีก 55555555 เป็นอะไรไม่รู้ ก้อนเนื้ออะไรสักอย่างในปอด กินอะไรไม่ได้เลย ผอมไปสัก 10 โลแล้วมั้ง หมอบอกว่าเป็ฯก้อนเนื้อที่อาจเป็นเนื้อร้ายได้ ต้องผ่าตัด ช่วงนี้ต้องพักผ่อนเยอะๆ พ่อกับแม่ดูแก่ไปมากในปีเดียว สงสารนะ ตอนนี้เขาบอกให้เราทำอะไรเราก็ทำให้ ด้วยความเต็มใจ จริงๆ

แต่บางครั้งนะ คนเรามันก็ ต้องมีช่วงเวลาที่เหนื่อย หรือต้องการความเป็นส่วนตัวบ้าง หรืออารมณ์ไม่ดีบ้าง ก็เพราะว่า กู เป็นมนุษย์เพียงคนหนึ่งที่มีความหลากหลายทางอารมณ์ กู เป็นแค่สัตว์สังคมตัวเล็กๆเท่านั้นเอง

เรารู้นะ ว่าตั้งแต่แม่ป่วย แม่เขาต้องพักผ่อนบ่อยๆ นอนเยอะๆ เพราะเวลาเปลี่ยนเลือดมา จะเวียนหัว แต่ตอนนี้พ่อก็ป่วย ต้องนอนพักผ่อนเยอะๆ และกว่าจะได้ผ่าตัดก็อีกหลายอาทิตย์ งานที่บ้าน นอกบ้าน เอ็มรับคนเดียวหมดเลย 5555
3วันที่แล้วโดนแม่ถามแบบประชดๆว่า เต็มใจทำหรือเปล่าเนี่ย ก็เลยงง มองหน้าตัวเองในกระจก หน้าตาอ่อนล้ามาก แววตาดูเงียบๆนะแต่มันพลุ่งพล่าน จริงๆเราควรจะเงียบไปนะ แต่ปากเสือกหมา พูดออกไปว่า ถึงไม่เต็มใจทำก็ต้องทำอยู่ดีไม่ใช่เหรอ แล้วพอพูดเสร็จ คำแรกที่นึงขึ้นมาในใจเลยคือ แม่งเอ๋ยยย กรูเอาอีกแล้วววว แล้วแม่ก็ไม่พูดกับเราอีกเลย 3 วันแล้ว อือ ..... คือ บางที คนเราเวลาเหนื่อยมากๆ แบบไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลยเนี่ย จะมีความเครียดสะสมนะ การต่อสู้กันด้วย วาจา อาจดูไม่รุนแรงสำหรับคนบางคน แต่สำหรับแม่แก่ๆวัยเกือบ 60 แล้วนั้น อาจเป็นรื่องใหญ่มากก็ได้

ผมเป็นแค่ผู้ชายปากหนักคนหนึ่ง ที่ไม่เคยบอกรักแม่ก็เท่านั้น คงต้องทำให้เยอะกว่าเดิม เพื่อชดเชยแล้วสิ
ขอโทษแม่นะคร้าบบบบบบบบบบบบบ




 

Create Date : 14 กรกฎาคม 2551    
Last Update : 14 กรกฎาคม 2551 2:09:57 น.
Counter : 354 Pageviews.  

มึงอยากตายเหรอ (แต่มึง..คงไม่ได้ตายไปจริงๆใช่มั้ย)

วันนี้เป็นวันที่ผมรู้สึกเสียใจมากๆ โคตรเสียใจเลย ผิดหวังมากๆด้วย ผมเดินไปเรื่อยๆ หลายกิโลแล้วนะ เหนื่อยล้าไปหมด ฝนแม่งก็ตกอีก ความรู้สึกทำไมมันเศร้าแบบนี้วะ แม่งเจ็บมากกกก
ผมยืนนิ่งๆอยู่อย่างนั้น ชั่วโมงกว่าๆ ได้ พอหายเจ็บเริ่มเดินต่อไปใหม่
ตี 1 แล้วนะ กูจะเดินกลับบ้านของกู ด้วยขาของกูเอง กูจะเดินไปคนเดียว ฝ่าละอองฝนไปคนเดียวแบบนี้แหละ เพราะมันเจ็บมาก กูอยากให้ฝนพัดพาอะไรก็ไม่รู้ที่มันกัดกินอยู่ ออกไปให้หมด
กูเจ็บเหลือเกิน.....

เดินมาถึงถนนสายหนึ่ง เกือบตี 2 แล้ว ยังไม่ถึงครึ่งทางของบ้านเลย หยุดยืนนิ่งแป๊ปนึง ขาปวดไปหมด เจ็บเท้ามากๆ ปวดน่องแทบจะระเบิด
เห็นภาพเก่าๆย้อนขึ้นมาอีกแล้ว ภาพ
เมื่อ 7-8 ปีก่อน ภาพในวัยคะนองของผมนั้นไหลย้อนกลับมา เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ววะ ภาพเป็นดังนี้.......

หลังจากเที่ยวกันมาจนหนำ ผมกับเพื่อน ขับรถกลับบ้านกันมา 2 คน มาถึงเส้นนี้เลย ช่วงถนนนี้ผมจำได้ ช่วงเวลาประมาณตี 2 ได้มั้ง ขณะที่เพลงที่พวกเราชอบกำลัง play อยู่ การพูดคุยกำลังออกรสแบบสุดๆ ถนนมองมั่งไม่มองมั่งก็ได้ เพราะแม่งว่างเหลือเกิน ผมขับรถลงสะพานข้ามคลองด้วยความเร็วสูง มองไปข้างหน้า ในกระทันหัน เห็นผู้ชายคนนึงเดินอยู่กลางถนน เดินตรงเข้ามาหารถผม และที่สำคัญคือ มันแค่ไม่กี่เมตร
หลังจากนั้นทุกอย่างเหมือนภาพ slow ผมหักรถอย่างแรงผ่านตัวชายในเสื้อขาวไปนิดเดียว หน้าของผู้ชายคนนั้น ตอนสวนกับผม แม่งดูไม่กลัวตาย มันแทบจะไม่กระตุก หรือสะดุ้งเลยด้วยซ้ำ จำหน้ามันได้มาจนถึงทุกวันนี้ 7-8 ปีแล้ว ผู้ชายหน้าขาวๆ ผมสั้นๆ ใส่เสื้อยืดบางๆสีขาว แต่จำกางเกงไม่ได้ สะพายกระเป๋าข้างใบเล็กๆ และมัน ร้องไห้.....

เสียงล้อผมบดถนนน่ากลัวมากๆ เอี๊ยดดดดดด เมื่อผมควบคุมรถได้ ผมด่ามันออกมาดังๆว่า เห้ยยยยยย มึงอยากตายเหรออออออออออ ห๊าาาา มึงอยากตายเหรอออออออออ

ชายคนนั้นยังคงเดินไปกลางถนนเหมือนเดิม แผ่นหลังของเขาห่างออกไป ในไม่ช้ารถคันหน้าก็คงจะหักกระทันหันเหมือนผม แล้วด่ามันอีก หรือถ้าโชคร้ายหน่อย มันคงได้ตายไปพร้อมกับคราบน้ำตาสมใจ
ข้างๆถนนที่ผมจอดอยู่นั้น ผมกับเพื่อน เห็นผู้หญิง คนนึงหน้าตาดีทีเดียวกำลังนั่งลงร้องไห้ มันไม่เหมือนน้ำตาของเด็กวัยรุ่นที่บอกเลิกกันแบบดาดๆ มันเป็นอะไรที่ ที่...

บรรยายไม่ถูก ผมรู้ได้ทันทีว่า เกิดอะไรขึ้น ก็คงจะแยกทางกันมั้ง เพื่อนผมถามผมว่า มันเป็นอะไรกันวะ ผมพูดขำๆ แม่งคงทะเลาะกันแหละ แล้วอยากตายมั้ง แต่ชิบหาย ทำไมใจกูปวดร้าวปานนี้ มันแตกต่าง มันเป็นการบอกลาที่แตกต่างที่สุดเท่าที่เคยเห็น ทำไมกูเจ็บปวดกับความผูกพันของเขาไปด้วยวะ ถูกที่ แต่ไม่ถูกเวลาจริงๆ ผมหยุดดูแป๊ปนึงแล้วก็ไป
แต่ใจสั่นไม่หาย.....

เมื่อกี๊เดินผ่านถนนเส้นนั้นตรงจุดนั้น ผมพบว่า ผมไม่มีแรงแล้ว ผมหิวน้ำมาก และเจ็บมากด้วย ผมอยากกลับบ้าน อยากกลับบ้านมากๆด้วย ที่เดียวที่จะรักษาทุกบาดแผลของเราได้คือที่บ้านของเราเสมอ ไม่ใช่ ภูเขา ไม่ใช่ทะเล
โบกรถตอน ตี 2 นิดๆ บอกแท๊กซี่ด้วยเสียงแหบสั่นว่า "พี่ๆ จะกลับบ้าน"

ปล. ไอ้ผู้ชายคนนั้นอ่ะ ไอ้คนเมื่อ 7-8 ปีที่แล้วอ่ะ กูหวังไว้จริงๆนะ ว่าหลังจากคันกูไปแล้ว มึงจะไม่โดนอะไรเสยไปแดก เพราะอีก 2 วันหลังจากนั้น นสพ. ไม่ได้ลงข่าวว่าพบศพผู้ชายเสื้อขาวสะพายกระเป๋า นอนตายที่ถนนเส้นกาญจนาภิเษกเลย ซึ่งกูดีใจมาก และกูหวังไว้จริงๆนะ ว่ามึงคง ได้คืนดีกับคนที่มึงรักไปแล้ว

จริงๆนะ.....




 

Create Date : 30 มิถุนายน 2551    
Last Update : 30 มิถุนายน 2551 3:23:42 น.
Counter : 404 Pageviews.  

เห้ยยย ตลาดนัดหาย หายไปไหนฟะ ผีหลอก

4 โมงครึ่ง ผมไปตลาด ใช่ผมไปตลาด ผมซื้อกับข้าวซื้อหมูซื้อผักหรือขนมไว้กิน ซื้อจากตลาดนัด ของแบบตลาดๆเหมาะกับผมมากๆ ผมชอบเดินตลาด ชอบให้เงินของผมถูกจ่ายไปกับที่นี่
เมื่อเราจ่ายเงินออกไป คนแบบรากหญ้าจะอยู่ได้ สังคมแบบไทยๆจะอยู่ต่อไปได้ ทำเกษตร จับปลาจับปู เก็บผักขาย พอเพียง กระแดะใช่ปะ คำนี้อ่ะ แต่ผมรู้สึกจริงๆ รู้สึกกับมันมากๆด้วย

ไม่ใช่ว่าแอนตี้ 7-11 ผมชอบนะ กาแฟมันอร่อยดี แต่ถ้ามันมีน้อยลงสักนิดก็คงดี มันถี่ไปหน่อยเยอะเกิน ร้านขายของชำกำลังจะตาย สังคมรูปแบบเดิมๆกำลังจะหายไป แต่ก็นั่นแหละ 7-11 มันสะดวกดี มีทุกอย่าง เราสามารถซื้อถุงเท้ายันกรรไกรตับเล็บได้จากที่นี่ ถ้าไม่มี 7-11 เราอาจต้องเดินหากันจนปวดตูดก็ได้
แต่อยากให้มันมีน้อยลงหน่อย น้อยลงหน่อย.....

ผมเป็นคนโลว์ๆ เป็นคนไม่มีรสนิยมที่ดี ชอบกินขนมไทยๆทองหยิบ ทองหยอด ผมสะสมผ้าถุง เคยมีเยอะ แต่ให้สาวๆไปหมด และคิดว่าเขาคงจะทิ้งกันไปหมดแล้วแหละ เพราะไม่รู้ว่าจะเก็บไว้ทำไม เวลาผมไป ช๊อปปิ้งกับเพื่อนๆ หรือกับน้อง เราลงไปที่ซุปเปอร์กัน คนอื่นจะซื้อของอะไรกันเต็มไปหมด ของที่หาไม่ได้ตามตลาดหรือของที่มีขายเฉพาะในห้าง ผมเดินไปหยิบสบู่ ยาสระผม ขนม ครีมบำรุงอะไรบ้าบอคอแตกมาเยอะแยะ
เมื่อตอนเอามาจ่ายตังค์ ทุกคนหัวเราะว่าผมมาทำไมถึงนี่ ของที่ผมหยิบมันมีขายตามโชว์ห่วยอยู่แล้ว
สาบานได้ ว่ากรูไม่รู้ตัว มันหยิบมาเอง ผมเลยรู้ว่าผมเป็นคนโลว์ๆรสนิยมไม่ดี และไม่จำเป็นจะต้องมาซื้อที่นี่ก็ได้ ตั้งแต่นั้น.....

วันนี้มาตลาด หลังจากไม่ได้มา 2 วัน เพราะฝนตกหนัก ผมเดินฟังซาวเบ้าท์มาเรื่อย เมื่อถึงตลาด ผมชะงักกึก
ตลาดไปไหนวะ ????????
มองไปกลายเป็นบ่อน้ำใหญ่มากๆ ชนิดที่ว่า พายเรือได้อ่ะ 555 เลยถ่ายรูปเก็บมา เพื่อที่จะบอกว่า วันนี้จะไปห้าง จะไปซื้อ หมู ผัก ไก่ ขนม อะไรๆบ้าบอคอแตก จากที่นั่นครับ 555555555




 

Create Date : 20 มิถุนายน 2551    
Last Update : 20 มิถุนายน 2551 18:53:25 น.
Counter : 418 Pageviews.  

ผมเป็นนักดูหนัง เหรอ.....


สมัยเป็นหนุ่มน้อย ผมชอบบอกใครๆว่าตัวเองเป็นนักดูหนัง เอาอะไรมาวัดเหรอ ว่าเป็นนักดูหนัง
ก็ เอ่อ ผมขวนขวายหาหนังแปลกๆ มาดู หนังดูยากๆผมดู ผมดูหนังเยอะ เพราะฉะนั้น ผมเป็นนักดูหนัง

ผมเป็นนักดูหนัง ที่ไม่เคยดูหนังที่ตัวเองชอบซ้ำเลย ถ้าจะต้องดูซ้ำ เอาเวลาไปดูเรื่องอื่นดีกว่า กลัวว่าถ้าดูรอบ 2 แล้วจะเจอจุดไม่ดี บกพร่องหรืออะไรสักอย่างมั้ง
เมื่อไม่กี่วันมานี้ ผมเอาหนังเก่าๆที่ซื้อเก็บไว้มานั่งดูอีกรอบ ไล่เลย ทีละเรื่องๆ
แปลกมาก... สนุกจังเลย ชอบๆ โดยเฉพาะเพื่อนสนิทกับ my sassy girl ผมไม่ชอบหนังเทคนิค หุ่นยนต์ สัตว์ประหลาด ไม่ชอบ ยกเว้น star wars นะ.....
ชอบหนังชีวิต หนังรัก หนังที่มีผู้หญิงสวยๆในชุดว่ายน้ำเดินไปเดินมาบ่อยๆ ชอบหนังที่มีฉากที่ทำให้ผมนึกถึงมันได้อีกเป็นเดือนๆ


พอดูซ้ำไปหลายๆเรื่องมากขึ้น ผมจึงเข้าใจว่า ผมไม่ใช่นักดูหนังเลย ผมเป็นคนที่ดูหนังเอาบันเทิงแค่นั้น
และแน่นอน มีความสุขกว่าเป็นนักดูหนังเยอะเลย




 

Create Date : 30 พฤษภาคม 2551    
Last Update : 30 พฤษภาคม 2551 18:57:26 น.
Counter : 408 Pageviews.  

1  2  3  4  5  

ความตายสีชมพู
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่มีใครเลวไปกว่าใคร แค่อยากไปให้ไกลๆจากทุกคน.....

Friends' blogs
[Add ความตายสีชมพู's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.