|
|
10 ตุ๊กแก และตำนานผีเข้า เขาชะเมา
เที่ยวเขาชะเมากันไหม.....
เย็นวันหนึ่งไอ้บอลโทรมาหา เสียงสนุกสนานมากๆ เหมือนเมาควันรถ "เอ็มไปเขาชะเมาเว่ย ไปกันๆ " มึงชวนใครบ้างแล้วเนี่ยผมถาม มันแจงรายชื่อเพื่อนออกมาได้ราวสิบคน ผมนึกในใจ มันโม้แน่เลย เดี๋ยวมันโทรไปหาคนอื่นมัน็บอกว่า o.k. มีคนจะไปแล้วร่วมสิบอีกหน่ะแหละ แต่นึกไปนึกมา เออ มันก็น่ารักดีเว่ย เมกเรื่องเพื่อให้เพื่อนได้มาเจอได้มาเที่ยวกัน และนี่คือข้อดีของไอ้บอลซึ่งผมขอประกาศไว้ตรงนี้ว่ามันเป็นคนที่รักเพื่อนมากๆๆๆๆๆๆ
หึๆๆ วันจริงมาถึงจากสิบเหลือแค่ห้า เอาน่าโอเค ๆ ไปเที่ยวกันๆ เราไปถึงเขาชะเมากันแบบสนุกสนานเฮฮามากๆ ขับกันไปแวะกินนู่นกินนี่ตลอดทาง เสียอย่างเดียวบนรถมันมีเทปอยู่ม้วนเดียว เราจึงร้อง black head ได้ทุกเพลงแบบคล่องเนื้อมากๆ เป็นกลุ่มแรกๆของเมืองไทย ฟ้าครึ้มๆเมื่อใกล้ถึงเขาชะเมา บอลบอกว่าเราไปกางเต้นท์นอนดูดาวกันอย่างมันเลยมึงคืนนี้ ผมนึก มันจะมันส์อะไรกันวะ มองไปมีแต่เบียร์กับเหล้า อ๊อ ลืมไปไอ้บอลมันชอบบิ้วท์อารมณ์เพื่อนๆ ให้สนุกตลอดเวลา เราต้องตื่นตัวๆ ไอ้ตี๋บอกเลย กูว่าจะขอเบอร์สาวเต้นท์ข้างๆหว่ะ ไอ้บอมบอกมั่ง มึงก็ชวนเขามากินด้วยดิวะ นึกในใจแหม เอากันใหญ่เลยเว่ย ไอ้พวกนี้ มองไปนอกหน้าต่าง เรากำลังวิ่งเข้าหาเขาชะเมาที่มองไปก็มืดเมฆฝนทั้งนั้น พวกมันไม่รู้หรือไงวะเนี่ย..... หรือรู้
ไปถึงเขาชะเมาแล้วเพิ่งบ่ายๆ ทำไงดี ไม่มีคนเลย บอลบิ้วท์ทันที ห่า ตกใจไรวะ เขาอยู่ในน้ำตกกันโน่น มึงไปดูๆ เป็นร้อยๆ ไอ้บอมตะโกน ปลาไงไอ้ห่าเป็นร้อยๆ มึงแหกตาดูหน่อย แม่งมีรถจอดกันอยู่ 2 คัน ทั้งลานจอดอ่ะ แหกเนตรบ้างนะ ไอ้ช้างฟาด ไอ้บอลยิ้มๆ เดินนำลิ่วเลย ท่าทางมันจะอยากเจอละอองน้ำและสีเขียวของใบเฟรินมากๆ เดินไปคุยกันไป สำรวจโน่นนี่กันไปเรื่อยดูเหมือนเจ้าหน้าที่พฤกศาสตร์ที่มาทำงานกันมากกว่า ถึงน้ำตกทุกคนเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนานแม้แต่ไอ้แดง คนที่มีปัญหาเรื่องโรคหัวใจ บางทีผมยังแอบนึกว่าทำไมมันแข็งแรงจังวะ ต้องคอยถามมันบ้างว่ามันเอายามาหรือเปล่า ไอ้นี่มันขี้ลืม และทุกคนก็ขี้ลืมด้วยเหมือนกัน
ลืมบอกไปผมไม่ได้เล่นน้ำตกกับเพื่อนๆ เพราะผมกลัวน้ำตก มันเย็นมันมืด ผมไม่เล่นน้ำที่มองไม่เห็นอะไรใต้น้ำทุกคนในกลุ่มรู้ดี เลยทำให้เห็นว่า เออ เราถูกกับทะเลมากกว่าภูเขาจริงๆ เล่นน้ำเสร็จเดินออกมาอยากจะบอกว่าตลอดทางที่เราเดินไปและกลับนั้น ไม่มีคนเลย เมื่อมาถึงที่จอดรถอีกครั้งถึงได้รู้ว่ารถอีกคันที่เห็นจอดเป็นเพื่อนนั้นเป็นรถเจ้าหน้าที่เฝ้าอุทยาน กลายเป็นว่ามีแต่พวกเราจริงๆด้วย ผมถามบอลว่าเรามากันกลุ่มเดียวเขาจะให้เรากางเต็นท์หรือวะ บอลจอมบิ๊วท์บอกว่าเดี๋ยวไปถามยามให้ คือไอ้บอลมันอยากนอนมากไง อยากนอนค้างอ้างแรมท่ามภูเขาและไอดินไง ผมก็อยากนอนนะแต่กลัว กลัวผี ครู่เดียวมันวิ่งยิ้มร่ากลับมาเลย แล้วสิ่งที่ผมกลัวมันกลับเป็นจริง "เห้ย กลุ่มเดียวเขาก็ให้นอนเว่ย ห้องน้ำเดินไปหน่อย เขาบอกสะอาดมากๆ " เออ แต่กูจะมองเห็นความสะอาดของมึงไหมเนี่ย เพราะมันไม่มีไฟ T_T ตายแน่ๆ เริ่มปวดท้องจริตแร้วววว
ราวสัก 2 ทุ่มได้พวกเราเริ่มกรึ่มกันได้ที่ ห้องน้ำ คือต้นไม้แถวนั้น มันช่วยได้แค่ฉี่นะ แต่ก็โอ เราก่อไฟกันขึ้นมาและก็นั่งกินเหล้า ปิ้งหมูไก่กินกันไปเรื่อย พอถึงจุดที่ควรจะสนุกที่สุด ฝนก็เริ่มปรอยเม็ดลงมา และผมเริ่มปวดท้องจริตอีกแร้ววววว "เห้ย ไฟฉายมาเด๊ะ กูจะไปห้องน้ำเร้ววววว " ไอ้บอลหัวเราะนิดๆ ผมเห็นรอยยิ้มมันแล้วนึกถึงโรโมติ้วขึ้นมาทันที คว้าไฟฉายแล้วก็เริ่มวิ่งๆๆ ไปถึงน้องน้ำ มืดไม่กลัวแล้วเว้ยยย เข้าน้องน้ำปั๊ป ปิดประตูเสียงประตูฟาดกับขอบประตูยังไม่ทันดัง ผมก็วิ่งตัวปลิวแหกปากออกมาแล้ว
มาถึงเต๊นท์ พวกมันบอกเร็วจัง ผมบอกเออ กูหายปวดท้องแล้ว แม่ง ตุ๊กแกเต็มห้องน้ำอย่างนั้นกูทำใจไม่ได้จริงๆหว่ะ พวกมันหัวเราะชอบใจกันใหญ่ ผมบอกอย่าให้ถึงตามึงละกัน ไอ้บอมเงียบคนแรกเลย เอาละเว่ย ปวดท้องจริตๆๆๆๆ ฝนตกหนักขึ้น เราเข้าเต๊นท์กัน เปล่าครับ ไม่ได้นอน เข้ามานั่งกินกันข้างใน อากาศเย็นชื้นๆ ฝนหนักสลับเบาไปมา เรื่องที่คุยเปลี่ยนไปมาหลายเรื่องแล้วในที่สุดก็เข้าเรื่องสุดฮิต เรื่องที่ทุกคนรีเควสกันมากๆ เวลานอนในที่ที่ไม่รู้จักกันเป็นกลุ่มๆ เรื่องผีนั่นเอง ผมบอกออกตัวหัวแรกเลย โอย กูปวดท้องมากเลยหว่ะ นอนก่อนนะ... หลับตานอนก็จริงแต่หูก็คอยฟังไปเรื่อย ไอ้บอลบิ้วท์เอาใหญ่เลย เล่าหลายเรื่องมาก ห่านี่ สนุกใหญ่เลยนะ ถึงทีไอ้บอม ผมนอนฟังเงียบๆ เออเว่ยปกติพูดไม่เก่งพอเล่าเรื่องผีปุ๊ป กลายเป็นนักพูดเลย ใช้ได้ เรื่องมันเรื่องเดียว แต่น่ากลัวกว่าเรื่องไอ้บอลเพียบ เนื้อเรื่องสร้างสรรค์ ท่วงทำนองการเล่าสร้างบรรยากาศได้ดีมากๆ น้ำเสียงสั่นกระเส่ามากๆ จุดหักเหเจ๊งสุดยอด เอาไป 9 คะแนน โอ นี่เราเสือกจะมานั่งให้คะแนนกันตอนนี้ทำไมวะเนี่ย นอนเดะ นอนเด้.... บอกตัวเองอีกครั้ง ให้รีบนอน
ไฟตะเกียงในเต๊นท์กระพือไปมา มันผลัดกันเล่าไปเรื่อย ๆ บอลเล่าอีกแล้ว ดูท่าทางมันเห็นเรื่องผีนี่เป็นของหวานจริงๆ ในขณะที่มันเล่าแบบออกรสอยู่นั้น อยู่ๆผมก็เกิดอาการขนลุกขึ้นมา ขาเกร็งไปหมด มันมาอีกแล้ว..
ทุกคนในเต๊นท์เงียบกันหมด อาจเพราะว่านี่เป็นครั้งแรกที่ผมขยับตัวนับตั้งแต่เริ่มนอน ผมกระเด้งตัวขึ้นมานั่ง ผ้าห่มคลุมครึ่งล่างอยู่ หันหน้าไปมองพวกมันช้าๆ มันเงียบกันหมด ไอ้ตี๋มองหน้าผมแปลกๆ บอลกระเถิบตัวเข้ามาหาผมใกล้ๆ ช้าๆ ผมมองมัน ทุกคนเงียบ เมื่อใกล้ตัวผมมากแล้ว บอลเอามือล้วงเข้าไปที่คอตัวเอง ล้วงเอาพระออกมา ผมมองหน้ามัน ทุกคนเงียบ มันถอดพระออกมาจะเอามาใส่คอผม ผมถามมัน เป็นเหี้ยไร มันทำหน้างง ทุกคนงง ผมงง บอลบอกอ้าวมึงไม่ได้โดนผีเข้าเหรอ ผมบอกพวกมันว่า นี่พวกมึงบ้ากันเปล่าเนี่ย กูปวดท้อง ปวดเหี้ยๆแล้ว พอลุกขึ้นมา พวกมึงก็เงียบกันหมด กูก็เลยเงียบมั่ง มันบอกว่าอยู่ๆ ผมก็พรวดพราดขึ้นมา ทุกคนก็เลยเงียบ พอมันเห็นท่าไม่ดี มันเลยถอดพระ แค่นั่นแหละ ฮาแตกครับ โธ่ไอ้บอลบิ้วท์ มึงนี่แหละกลัวผีกว่าใครแล้ว
ตั้งแต่นั้น ตำนานผีเข้าเขาชะเมาก็ดำเนินมาเรื่อยๆ ทุกครั้งที่มีการพูดเรื่องผีขึ้นมา ต้องมีเรื่องนี้สักเรื่องแหละที่ต้องยกขึ้นมาเล่าให้ฮากัน เพราะได้ใจกันแบบสุดๆแล้ว
ว่างๆ ไปเที่ยวเขาชะเมากันเน้อพี่น้อง ได้ตำนาน ได้ใจด้วยขอรับ.....
| Create Date : 10 พฤศจิกายน 2548 |
| Last Update : 10 พฤศจิกายน 2548 18:58:15 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1482 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: azamiya  วันที่: 27 กันยายน 2551 เวลา:16:47:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ตามคำแนะนำของ yourstarlight
...
แอบไล่อ่านเรื่องราวมาเรื่อย โดยไม่ได้เม้นท์
วันนั้นดึกแล้ว...เว้นเรื่องนี้เอาไว้ก่อน
...
วันนี้มาตอนหัวค่ำ...อ่านสักหน่อยดีกว่า
...
อ่านจนจบ...พบว่า บรรยากาศน่ากลัว หมดไป
และได้ หน้าตาแบบนี้มาแทน