สุขสรรค์ หรรษา กับคุณสามีฝรั่ง กับมิสซิสอาร์โนลด์

Happiness&Fun with my Farang Husband

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

ความรัก...คืออะไร






ความรัก....คืออะไร

แปลกจัง ทำไมช่วงนี้ เพื่อนฉันมีแต่คนไม่สมหวังในความรัก
ตอนที่รักกันดี เค้าทั้งคู่ช่างเป็นบุคคลที่น่าอิจฉา
แต่พอเลิกกัน...
คนที่ทุกข์ เป็นฝ่ายที่ถูกรู้สึกว่าน่าสงสาร
คนที่มีความสุข กลับกลายเป็นคนทรยศหักหลัง

บทบันทึก..แรงใจ..ให้ก้าวเดินต่อไปบนทางเดินแห่งความรัก...
ดิฉันได้เขียนไว้ เป็นเหมือน ไดอารี อีกบทหนึ่ง
ให้แง่คิด มุมมอง เกี่ยวกับความไม่สมหวังในรัก

...ไม่อยากให้เรื่องราวของใคร...
ถูกบันทึกลงในหน้าหนึ่ง ของไดอารีเล่มนี้
แต่อนิจจา มนุษย์ไม่สามารถหลีกหนีหนทางแห่งทุกข์ได้
ความสุข และทุกข์เป็นของคู่กันบนโลกกลมๆ ใบนี้
...มีรัก ก็ต้องมีทุกข์...

ดิฉันได้แต่หวังว่า หน้าต่างไดอารี แห่งนี้
จะเป็นตัวอย่าง หรือเป็นอีกแง่มุม หนึ่งของความรัก
เพื่อให้คนที่มีทุกข์ในความรัก
หันมามองความไม่สมหวังนั้น ในอีกแง่มุมหนึ่ง

อย่าได้โกรธ โทษ หรือเกลียด คนที่ไม่รัก
แต่เก็บสิ่งดีๆ ที่เคยมีด้วยกันไว้ เป็นความทรงจำ ....ให้นานแสนนาน....




เวลา...ใช่เป็นเครื่องมือตัดสินความรักจริงหรือ


มีหลายคน เคยบอกกับฉันว่า จะตัดสินใจ แต่งงานกับใครนั้น ให้ใช้เวลาเป็นเครื่องตัดสิน
ลองคบหา ดูใจกันให้นาน แล้วเวลาจะเป็นเครื่องมือตัดสินความรักเอง

ดิฉันเอง...คบหากับแฟนเก่ามาได้ 2 ปีกว่า แต่ก็ต้องมาเลิกรากันไป
ด้วยเหตุผลว่า “เราต่างกันเกินไป”
ดิฉันตัดสินใจแต่งงานกับคุณสามีฝรั่ง โดยคบหาดูใจกันไม่ถึง 1 ปี

ข้าวตู เพื่อนคนหนึ่งของดิฉัน...คบหากับแฟนมาได้ 7 ปี แต่เมื่อวันหนึ่ง
มีบรรทัดฐานของความรักเข้ามาเปรียบเทียบ ทำให้ข้าวตูกลับมาค้นหาคำตอบ
ของคำถามในหัวใจว่า...เค้ารักเราจริงหรือ...
ทำให้ระยะเวลา 7 ปีแห่งรักนั้น สิ้นสุดลงทันที

เพลิน และ พงษ์ เป็นเพื่อนของดิฉันทั้งคู่
ทั้งสองคนก้าวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยปีหนึ่งด้วยการเป็นแฟนกัน
ดิฉันจึงขออนุญาตหยิบยกเรื่องราวของเค้าทั้งคู่ มาเป็นอุทาหรณ์ความรัก
บันทึกใน บทบันทึก..แรงใจ..ให้เดินทางต่อไปบนทางเดินแห่งรัก...
.....................................................................................
ดิฉันเองเคยนึกอิจฉา ความรักของทั้งคู่ทุกๆ ครั้ง
ที่ผิดหวังในความรัก เพลินและพงษ์เป็นเด็กต่างจังหวัด
เข้ามาในกรุงเทพพร้อมกันเพราะได้รับทุนเรียนมหาวิทยาลัย
ต้นรักของทั้งคู่เริ่มแตกเป็นกล้าไม้เล็กๆ ตั้งแต่เมื่อตอนมัธยมปลาย
จากความเป็นเพื่อนสนิท บ่มจนกลายเป็นต้นไม้แห่งความรัก
แตกกิ่งก้าน เป็นไม้ใหญ่ในรั้วมหาวิทยาลัย

ทุกเช้าพวกเราในเมเจอร์ต้องเห็นพงษ์ปั่นจักรยานคันเดิม
โดยมีเพลินนั่งซ้อนท้าย ไม่ว่าจะย้ายตึกเรียน กลับบ้านดึกดื่นเพียงใด
จักรยานคันนั้น จะวนเวียนให้พวกเราเห็นอยู่ทุกๆวัน

จวบจนวันนี้ รวมเวลาได้ 9 ปีแล้ว
พวกเราเคยล้อเล่นว่า ทั้งคู่ได้ผ่าน อาถรรพ์ปีที่ 7 กันมาแล้ว
ระฆังวิวาห์คงจะดังเป็นงานแรกอย่างแน่นอน

ก่อนไปเรียนเมืองนอก ดิฉันเคยถามทั้งคู่ว่าจะแต่งงานหรือหมั้นกันก่อนหรือเปล่า
เพราะไปอยู่ที่นั่นทั้งคู่ก็ต้องอยู่ด้วยกันเหมือนคู่แต่งงานทั่วไป ก็ถือโอกาสนั้น
เป็นการ Honeymoon ซะเลย แต่ก็ยังไม่มีคำยืนยันใดๆ จากเค้าทั้งคู่

ดิฉันตั้งใจไว้ว่าจะมอบเพลงรักให้กับทั้งคู่ในวันแต่งงาน
แต่แล้ววันหนึ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปอย่างไม่น่าเชื่อ
เพลินเดินเข้ามาด้วยน้ำตาเปื้อนแก้มทั้งสองแล้วบอกดิฉันว่า “เพลินเลิกกับพงษ์แล้วล่ะ”

ทำไม อะไร หรือใคร ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
ดิฉันไม่เคยคิดว่า ประโยคนั้นดิฉันจะได้ยินจากปากของเพลิน หรือแม้แต่พงษ์
แต่ดิฉันก็ได้แต่เอื้อมมือไปตบบ่าของเพลินเบาๆ พร้อมบอกกับเพลินว่า
“ถ้าคิดว่าเราเป็นผู้ฟังของเพลินได้ ก็เล่าให้เราฟังได้นะ”

เพลินบอกกับดิฉันว่า หลังจากกลับจากต่างประเทศ พงษ์เดินทางไปเยี่ยมน้องสะใภ้
ที่โรงพยาบาลประจำจังหวัดหลังให้กำเนิดหลานสาวตัวน้อย
ให้กับคอบครัวของพงษ์ ในวันนั้น เพลินยุ่งมากกับงานที่ทำ
เลยต้องขอให้พงษ์เดินทางไปก่อนแล้วคราวหน้า เพลินจะไปเยี่ยมหลานพร้อมๆ กับพงษ์

ไม่น่าแปลกอะไร เพราะดิฉันเห็นทั้งคู่เลือกซื้อของเด็กอ่อนก่อนกลับเมืองไทย
พวกเราเคยแซวกันว่า จะซื้อเตรียมไว้ให้เจ้าตัวน้อยหรืออย่างไร
เพลินได้แต่ยิ้มและบอกเพื่อนอย่างเขินๆว่าเป็นของฝากหลาน
...อย่างนี้ทั้งคู่จะเลิกกันได้อย่างไรล่ะ..

เหมือนโชคชะตาขีดเส้นทางของเขาทั้งคู่เป็นเส้นตรงที่กำลังจะลากมาบรรจบกัน
แต่แล้ว เส้นโค้งอีกเส้นหนึ่ง ลากมาซ้อนทับกับเส้นทางความรักของทั้งคู่

ขณะที่พงษ์เดินทางไปถึงโรงพยาบาล
พงษ์ได้เจอแฟนเก่าที่เลิกรากันไป แบบค้างคาใจโดยบังเอิญ
พิณ ทำงานเป็นพยาบาลประจำจังหวัดที่เป็นถิ่นกำเนิดของพงษ์ เพลินและก็พิณ
เค้าทั้งคู่ได้พบกัน ปรับความเข้าใจ ในสิ่งที่ค้างคาใจมาตลอดเวลา 9 ปี
และแล้ว พงษ์ก็ได้รู้ว่า “พงษ์รักเพลินนะ แต่..พงษ์รักพิณมากกว่า”

แล้วอย่างนี้จะโทษใครเล่า
พงษ์หรือที่ผิด เลือกรักเพราะฟังเสียงหัวใจที่เรียกร้อง
มากกว่าเหตุผลที่จะอยู่กับคนที่ “ควรรัก”
เพลินหรือที่ผิด พยายามจะดึงรั้งคนที่เค้าไม่รัก
ให้มาอยู่ข้างๆ ด้วยเหตุผลว่า “เรารัก”
หรือจะเป็นพิณ ที่ผิดเพราะเดินเข้ามาในเส้นทางของ “คนที่ยังรัก”
ด้วยเหตุผลว่า ความรักที่มีไม่เคยเปลี่ยนแปลง

สำหรับตัวดิฉันเองเคยบอกกับเพลินและพงษ์ว่า ในเรื่องความรัก
ไม่มีใคร ผิดหรือถูกหรอก อย่าตัดสินความรักของคนอื่น
โดยใช้มุมมองของตนเองที่ยืนอยู่ที่มุมๆหนึ่ง
เพราะเมื่อวันหนึ่งที่คุณก้าวไปยืนในมุมเดียวกันกับเค้าคนนั้น
คุณอาจค้นพบว่า คุณเองก็ทำอย่างที่เค้าทำ
ทำแบบที่คนที่คุณเคยตัดสินว่า คนผิดควรจะทำ

ความรัก ไม่ใช่แค่เรื่องเหตุผล
มันเป็นเรื่องของทั้งเหตุผล ความรู้สึก และโชคชะตา
ไม่มีใครจะหลีกหนีสิ่งเหล่านี้ได้ อย่าลืมว่ามนุษย์ไม่ได้รักด้วยสมอง
แต่มนุษย์ใช้หัวใจในกางบงการ ความรัก
สมองจะเป็นตัวช่วยประมวลการประคับประคองความรัก

ดังนั้น เมื่อคุณเป็นฝ่ายเสียใจที่ถูกคนรัก ปฏิเสธความรัก
ให้เสียใจเสียให้พอ แล้วหันกลับมาเดินหน้าต่อไป เส้นทางเดินแห่งรักของคุณยังไม่สิ้นสุดลง
วันหนึ่งคุณจะได้พบกับ เส้นตรงเส้นใหม่ ที่จะขีดมาบรรจบกับเส้นตรงของคุณ
หรือเส้นตรงเส้นเดิมที่เคยเลี้ยวเบนไปบ้าง
อาจกลับมาบรรจบ พบเจอกับเส้นตรงของคุณอีกครั้งก็เป็นได้..







 

Create Date : 15 ตุลาคม 2549    
Last Update : 31 มกราคม 2550 23:36:54 น.
Counter : 341 Pageviews.  


มิสซิสอาร์โนลด์
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




&dateผู้หญิงคนหนึ่ง..บนโลกกลมๆใบนี้..
ยังมีความฝันอีกหลายอย่างที่กำลังเดินหน้าตามล่าฝัน
โดยมีคุณสามีฝรั่งคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ

©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความในบล็อกนี้ไปใช้เผยแพร่ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©©










What's new!


บล็อกอัพเดทล่าสุด


ลูกคุณมีอาการเหล่านี้บ้างหรือไม่...โรคข้อสะโพกเคลื่อนหรือหลุด


คุณสามี MR.Speedy มีโอกาสได้เข้าวงการแสดงแล้วจ้า


ซาอีดาเปลี่ยนเฝือกครั้งที่ 1 พร้อมภาพ x-ray @21 months



วิธีทำให้ลูกมีความสุขมากขึ้น..ในเวลาที่ต้องทนทุกข์ๆ ในเฝือกเกือบ 2 เดือน



เข้าโรงพยาบาลอีกครั้งเมื่อครบ 1 ปี 8เดือน



ซาอีดา...บนปก mother and care เดือนมิถุนายนนี้ค่ะ



ประสบการณ์ผ่าตัดครั้งแรกของน้องซาอีดา



ต้องกลับเข้าโรงพยาบาลอีกรอบ---กับข้อสะโพกหลุดแต่กำเนิด--



เสียงสะท้อนจากผู้อ่าน





Mrs. Arnold's Blog

จากบล็อกออกเป็น pocketbook

...วางแผงแล้ววันนี้..

ที่ร้านหนังสือทั่วประเทศ
Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add มิสซิสอาร์โนลด์'s blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.