ความทรงจำที่สำคัญอีกวันหนึ่ง ----๑o มีนาคม ๒๕๕o---- งานพิธีมงคลสมรสตามประเพณีไทย ของเราทั้งคู่ ถูกจัดขึ้น ณ เรือนเจ้าสาว เรือนไทยหลังใหญ่ ๒ ชั้น ตั้งตระหง่านอยู่ใจกลาง รัชวิภา เช้าวันนั้น...แสงทองของดวงอาทิตย์ยังไม่ทันจะส่องลงมาสู่ใจกลางกรุงเทพมหานคร ดิฉันและพี่ดี้ก็ต้องลุกจากที่นอน มุ่งหน้าสู่สถานที่จัดงาน เราไปถึงที่งานประมาณ ๔.๔๕ น. แต่กระนั้นยังไปช้ากว่า "พี่พิณ" ช่างแต่งหน้า ทำผม ที่ไปรออยู่ก่อนแล้ว พี่พิณเริ่มทำการม้วนผมดิฉันด้วยโรลไฟฟ้า และบรรจงแต่งหน้าให้อย่างละเอียดละออ ส่วนพี่ดี้น่ะหรือ นอนรออยู่บนเตียงในห้องแต่งตัว อย่างสบายอกสบายใจ เวลาผ่านไปประมาณ ๔o นาทีเห็นจะได้ พี่พิณ ก็เริ่มแกะโรลบนศรีษะของดิฉัน ยีเพิ่มวอลุ่มให้เส้นผม ...ดอกลิลลี่ สีชมพูอ่อนที่ดิฉันนำมาด้วยความตั้งใจจะใช้ติดผม ก็ถูกบรรจงติดอยู่บนผมของเจ้าสาว ----สาเหตุที่ว่า "ทำไมต้องเป็นดอกลิลลี่" ---- ก็เพราะว่าเป็นดอกไม้ที่เจ้าสาวชอบเป็นที่สุดนะสิคะ ตลอดเวลาในวันแห่งความสุข เจ้าสาวจะได้กลิ่นดอกลิลลี่ หอมคลอจมูกไปตลอดงาน เมื่อเสร็จจากการแต่งหน้าทำผม เราสองคนก็เริ่มออกมาถ่ายรูปประทับใจกัน กับสถานที่อันแสนสวยงามแบบไทย ของเรือนเจ้าสาว ไม่น่าเชื่อ สามีของดิฉัน ที่หน้าตาแสนจะฝรั่ง แต่เวลาอยู่ในชุดไทยแล้ว...เค้าก็ดูเป็นไทยเหมือนกันนะคะ... เก้าอี้บริเวณบันไดทางขึ้น เป็นเก้าอี้ไม้ต่อกับเหล็กอัลลอยด์สีเขียว ออกไสตล์ไทยประยุกต์ ช่างเป็นเก้าอี้ที่มีเสน่ห์อย่างที่สุด เพราะแขกไปใครมาก็ต้องมาถ่ายรูปกับเจ้าเก้าอี้ตัวนี้...บ่าว-สาวของเราก็เช่นกันค่ะ...พลาดไม่ได้เด็ดขาด ขยับจากชั้นล่าง เราสองคนกระเถิบขึ้นมายืนบนชั้นลอย ซึ่งเป็นระเบียงต่อระหว่างชั้นล่าง และด้านหน้าของตัวเรือนไทย จากนั้น ก็เริ่มเขยิบขึ้นมาบนเรือน โดยหน้าตัวเรือนไทย มีลานเอนกประสงค์ขนาดใหญ่ที่จะเป็นที่รับประทานอาหารของแขกที่มางาน แต่พอเริ่มตั้งท่าจะถ่ายรูป ไม่รู้ว่ากลิ่นเจ้าดอกลิลลี่บนศรีษะดิฉันหอมยวนใจเกินไปหรือเปล่า "...เจ้าบ่าวถึงกับอบใจไม่ไหว ขอดมกลิ่นลิลลี่ให้ชื่นใจหน่อยเถอะ..." จนกระทั่งเขยิบกันไปจนถึงหน้าห้องโถง ที่จะใช้จัดพิธีการต่างๆ ภาพมุมด้านหน้าถ่ายแล้วเห็นจั่วของหลังคาเรือนไทย ดูสวย ประทับใจเจ้าบ่าว-และเจ้าสาว ส่วนเมื่อเปิดประตูห้องโถงเข้าไปด้านในแล้ว จะให้ความรู้สึกเย็นสบายกับเครื่องปรับอากาศ ซึ่งในห้องนี้นอกจากจะใช้ทำพิธีสงฆ์ แล้วยังทำพิธีอื่นๆ เช่น เปิดขันหมาก ไหว้ผู้ใหญ่ และพิธีรดน้ำซึ่งตั่งรดน้ำของที่นี้สีทองดูหรูหรา แถมทางทีมงานยังจัดเตรียมธงประจำประเทศ ไทย-อเมริกาไว้ให้ ด้วย น่าประทับใจจริงๆ ค่ะ เมื่อถึงเวลา พิธีสงฆ์ ก็เริ่มขึ้น บ่าว-สาว ยืนนิมนต์พระสงฆ์อยู่หน้าเรือน โดยมีขบวนกลองยาวตีต้อนรับ จากนั้นเข้าสู่การตักบาตร ถวายภัตราหารแด่พระสงฆ์ ซึ่งแน่นอน ดิฉันก็ต้องเป็นคนวางมือด้านบนสามีแน่นอน (โดยที่เค้าเองก็ไม่รู้ตัว) พอเสร็จพิธีสงฆ์ ฝ่ายเจ้าบ่าวก็เริ่มลงไปด้านล่างของเรือนไทย เพื่อเตรียมตั้งขบวนขันหมาก ซึ่งมีทั้งชาวไทย และชาวต่างชาติ ร่วมขบวนกันอย่างคับคั่ง "โห่....หิ้ว...โห่....หิ้ว...โห่...หิ้ว...." ขันหมากเริ่มยกขบวนมาแล้ว กลองยาวบรรเลงเรื่อยไป ทำให้บรรยากาศครื้นเครงสนุกสนาน เพื่อนพี่ดี้ที่เป็นฝรั่ง ต่างตื่นเต้นกับความสนุกสนานในขบวนกลองยาว และการร่ายรำของชาวไทย อาจารย์ Ron และ Clara ซึ่งเป็นอาจารย์ ชาว latino ร่วมร่ายรำไปกับขบวนขันหมากอย่างสนุกสนานเช่นกัน เมื่อขึ้นมาถึงบนเรือนเจ้าสาว ตามธรรมเนียมแล้วเจ้าบ่าวก็ต้องจ่ายค่าผ่านประตูเงิน ประตูทอง และประตูแก้ว ให้กับฝ่ายเจ้าสาว จนกระท้งผ่านเข้ามาได้...วันนั้น เจ้าบ่าวของดิฉันถึงกับซองหมด...แถมยังต้องควักเงินสดในกระเป๋ามาจ่ายแต่ละประตูจนหมดตัวเลยก็ว่าได้ เมื่อทุกอย่างพร้อม ฝ่ายเถ้าแก่เจ้าบ่าว ก็เจรจาสู่ขอ และยกขันหมากให้กับฝ่ายเจ้าสาว โดยประกอบด้วยเงินสด และแหวนเพชร ตอนนี้ พี่"ชีวัน" ได้ทำหน้าที่ เปิดขันหมากออกมาแจง และดำเนินพิธีการต่างๆ เริ่มตั้งแต่ ญาติผู้ใหญ่ทั้งสองโปรยข้าวตอก ดอกไม้ จากนั้น...ก็ทำการยกเงินสินสอดให้กับแม่เจ้าสาว โดยตามธรรมเนียมแล้ว เค้าจะต้องทำท่าแบกให้หนักเข้าไว้ จะได้ดูเหมืนว่าเงินเยอะมากมาย ตอนแรก...คุณบัวเธอกล้าๆ กลัวๆ แต่พอจริงๆ ละก้อ แหม! แสดงได้ไม่แพ้นักแสดงมืออาชีพเลยทีเดียว เมื่อเสร็จพิธีสู่ขอ เจ้าบ่าวก็สวมแหวน และทองคำ ที่นำมาให้กับเจ้าสาว ต่อหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย จากพิธีสู่ขอ..ก็เริ่มเข้าสู่พิธี สวมสายมงคล และรดน้ำสังฆ์ ทางเรือนเจ้าสาวได้จัดโต๊ะ เก้าอี้เพื่อให้บ่าวสาวได้นั่งอย่างสบายๆ แต่ถ่ายรูปออกมาแล้ว สวยงามหรูหรา บ่าวสาวต่างปลื้มปิติยินดี กับบรรดาญาติมิตร เพื่อนสนิท ที่มารดน้ำอวยพร สิ่งที่ทำให้เราสองคนต้องหัวเราะขบขัน คงจะเป็นเพราะทางฝ่ายญาติเจ้าสาวที่พยายามจะอวยพรให้เจ้าบ่าวเป็นภาษาอังกฤษ ถึงแม้จะผิด gramma ไปบ้าง แต่เจ้าบ่าวของเราก็พยายามเข้าใจเป็นอย่างดี เมื่อพิธีด้านบนเรือนไทยจบลง บรรดาแขกก็ร่วมกันรับประทานอาหารหลางวันแบบบุฟเฟต์ กันอย่างเอร็ดอร่อย เครื่องดื่มนานาชนิด พร้อมกับเบียร์สดสิงห์ที่เตรียมไว้หมดเกลี้ยงพอดี เมื่อแขกกลับ ในที่สุดก็ถึงพิธีส่งตัวเข้าหอ ในห้องด้านล่าง โดยมีพิธีกรอธิบายรายละเอียดทุกขั้นตอน บ่าวสาวต้องอยู่ในห้องส่งตัวเป็นเวลา 9 นาที จึงออกมาได้...ถือว่าเป็นอันเสร็จพิธีพอดี...ไม่ขาดไม่เกิน วันสำคัญวันนี้ จะเป็นความทรงจำที่ดีอย่างยิ่งให้กับเราทั้งคู่ นอกจากนั้น ได้แต่หวังว่าความทรงจำวันสำคัญวันนี้ จะประทับอยู่ในหัวใจแขกที่มาร่วมงานทุกคน ด้วยความรัก และความขอบคุณจากใจ ...Arnold Family... เรื่องราวเพิ่มเติม ที่เขียนขึ้นโดยเพื่อนฝูงผู้มาร่วมงาน ติดตามอ่านได้ดังต่อไปนี้ - Blog ของคุณแพนกวินขี้เหงา(Thai) - Blog ของอาจารย์ Sim (English) Create Date : 18 มีนาคม 2550 Last Update : 28 มีนาคม 2550 9:01:11 น. 12 comments Counter : 3782 Pageviews. Share Tweet