บ้านพี่ก็ถูกน้ำท่วมเหมือนกัน ที่สิงห์บุรีนั้น เหมือนกันไปทุกครอบครัว ไร่นาก็ล่มไร่....
แม่โทรมารายงานว่าบ้านน้ำท่วมไปแล้ว แต่ยังไม่ลึกเดินลุยไปไหนมาไหนได้ แม่บอกว่าถ้าอยากพายเรือก็ให้กลับไปบ้าน (เห็นเป็นเรื่องสนุกไปได้)
ผมนึกถึงตอนปี 2538 ตอนนั้นน้ำท่วมเป็นครั้งแรกที่ผมได้พายเรือ แม่บอกว่าตอนผมเป็นเด็กสักสองสามขวบก็เคยท่วมครั้งนึง ผมก็จำเค้าๆได้ว่า เคยไปสอยฝรั่งกับแม่และก็พี่สาว พอสอยลงมากันก็จะลอยน้ำหนีไป ต้องรีบตามไปเก็บ สนุกไปอีกแบบ ตอนนั้นผมยังเด็กอยู่มากก็เลย อดพายเรือทำให้โตมาโดยที่พายเรือไม่เป็น พอน้ำท่วมปี 2538 ก็เลยได้หัดพายเรือ พอพายเป็นก็เห่อวิชา พายพาคนนั้นไปโน้นไปนี่ จนปวดแขนไปหมด
ตอนน้ำท่วมอีกหน ไม่แน่ใจว่าปีไหน ปีนั้นวิชาพายเรือก็เข้า( ขั้นเทพ ) ขนาดกล้าพายข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา ไปส่งแม่อีกฝั่งนึง เพราะแม่ต้องไปโรงพยาบาล ขากลับสุนัขไปติดเรือมาด้วย เกิดตกน้ำขณะที่เรืออยู่กลางแม่น้ำพอดิบพอดี ถ้าไม่ช่วยไม่ตายก็ถูกน้ำพัดไปที่อื่น คงกลับบ้านเองไม่ได้แน่ ผมก็เลยเสี่ยงดึงมันกลับขึ้นเรือ โดยพยายามรักษาสมดุลของเรือไว้ ด้วยการนั่งชิดกาบเรือฝั่งตรงข้ามที่จะดึงตัวสุนัขขึ้น พอดึงตัวสุนัขขึ้นมาเรือก็สมดุลพอดี ขืนทำเรือล่มคงจมน้ำตายทั้งสุนัขทั้งคน
นึกถึงเรื่องนี้ ทีไร ก็อดตื่นเต้นไม่ได้ เพราะเป็นอะไรที่น่ากลัวพอสมควร ถ้าพลาดคือ ตาย แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกเร้าใจที่ได้ทำอะไรเสี่ยงๆ ทำให้ชีวิตมีสีสัน ได้ประสบการณ์ ได้ผจญภัย ได้ทำสิ่งที่ไม่ใช่ ทุกคนจะเคยได้ทำ พอผ่านเรื่องแบบนี้มาได้ ก็รู้สึกราวกับว่าเราเป็นทหารที่ผ่านศึกมาแล้ว รู้สึกภาคภูมิพิลึก 
| Create Date : 23 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 23 ตุลาคม 2553 17:38:08 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 842 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
เราพายเรือเก่งคะ เพราะบ้านอยู่ริมแม่น้ำ ชินกับน้ำเยอะ ชอบด้วยเพราะได้เล่นน้ำ แต่ไม่ได้ท่วมแบบนี้
เห็นข่าวแล้วสงสารจริง ๆ น่ากลัวด้วย