ไม่เก่งอย่างปาก
เมื้อกี้เพิ่งรับโทรศัพท์ จะบอกยังไงดีล่ะ ความตั้งใจที่ว่า จะลืม จะไม่รัก ผู้หญิงคนนี้แล้ว มันละลายเหมือนขี้ผึ้งโดนไฟ แค่ได้ยินเสียงผ่านทางโทรศัพท์ ก็ลืมทุกอย่างหมดสิ้น รู้สึกเป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก ทำไมจึงอ่อนแอเช่นนี้นะเรา ไม่เห็นเก่งเหมือนปากเลย เชื่อได้เลยว่า ไม่มีทางลืม ไม่มีทางตัดใจ จากผู้หญิงคนนี้ได้ แน่ๆ
จะรักก็ไม่ได้ จะลืมก็ไม่ได้ ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ นึกๆ แล้วก็สมเพชตัวเองนัก
ใจมันบอกว่า ขอแค่นี้ได้ไหม ขอแค่ได้ยินเสียงผ่านโทรศัพท์ ไม่ได้เจอหน้าเลยก็ได้ ไม่เป็นไร ขอแค่ได้คิดถึง ขอแค่ได้รู้ว่าเธอยังอยู่ อย่าบังคับให้ลืมเลยนะ มันทำไม่ได้จริงๆ ขอได้ยินเสียงแค่ปีละ สอง สามครั้ง ก็พอ ไม่ได้เรียกร้องอะไร มากมาย เกินไปใช่ไหม
ผมจะว่าอะไรได้ล่ะ ก็ใจเป็นนาย กายเป็นบ่าว นี่นา รู้ไหมว่า แค่ที่ได้ยินเสียง ได้พูดด้วยเมื่อกี้ นั่นมันก็มากพอจะทำให้ ผมมีแรงใจที่จะ
อดทนรอไปได้อีกปี และปีหน้าผมก็จะยังส่งข้อความไปอวยพรเธออีก และจะทำอย่างไปเรื่อยๆ จนกว่า ปีไหนเธอไม่ตอบ นั่นแหละ มันถึงจะจบลงได้
แม้ว่า ผมไม่ใช่นักรักผู้ยิ่งใหญ่อะไร ไม่ได้สร้างตำนานความรักแท้ ที่เป็นที่กล่าวขาน ไม่ใช่คนที่ยอมตายเพื่อความรัก แต่ว่าผมอหังกา พอจะให้นิยามของคำว่า รัก สำหรับผมแล้ว รักแท้ คือ การให้ ไม่ใช่ให้สิ่งของ หรือวัตถุใดๆ หากแต่เป็นการให้อิสระ ให้ความรัก ให้ความจริงใจ และให้ความปราถนาดี โดยไม่เรียกร้อง สิ่งตอบแทน จนบางที อาจเป็นไปได้ว่ารักแท้ มักไม่สมหวัง และมักสร้างความทุกข์ ทรมานแก่หัวใจ ที่สัมผัสกับมัน แต่ผู้ที่มีรักแท้กลับ รู้สึกเป็นสุข และพยายาม เก็บความทุกข์ทรามานนั้นไว้ให้นานๆ
| Create Date : 04 พฤศจิกายน 2549 |
| Last Update : 4 พฤศจิกายน 2549 14:21:15 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 731 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
เค้าจะได้รับโทรศัพท์ผม
เค้าจะได้ตอบเมล์ผม
เค้าจะออนไลน์มา chat กะผม ซะที