จุดจบพรรคไทยรักไทย
ผมเกิดเป็นคนไทยมาหลายปี เคยเห็นการเมืองมาพอสมควร แม้ว่าจะไม่ค่อยได้ใส่ใจมากนัก ก็พอรู้ว่าการเมืองไทยมันน้ำเน่าขนาดไหน พรรคพลังธรรมเคยเป็นพรรคการเมืองในอุดมคติ ที่ผมเคยศรัทธา แต่ก็นั่นละ พรรคการเมืองที่ดีมีอุดมการณ์ ก็อยู่ไม่ได้ เพราะอะไรนั่นหรือ ก็เพราะว่าความดีเป็นสิ่งที่ควรพูด แต่ไม่ควรทำ เพราะทำยาก ทำแล้วเห็นผลช้า ที่สำคัญอุดมการณ์มันกินไม่ได้
ในโลกยุคนี้ เงินคือ ของทิพย์ เป็นที่สุดแห่งปราถนาของทุกคน ตั้งแต่เด็ก ไปจนถึงคนแก่ เงินซื้อได้ทุกอย่าง ไม่เว้นแม้แต่ซื้อเสียง ซื้อตำแหน่งทางการเมือง สมัยเด็กผมจำได้ว่าทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง หัวคะแนนก็จะมาที่บ้าน ส่งซองใส่เงินให้แม่แล้วบอกว่าช่วยหน่อยนะเบอร์นั้นเบอร์นี้ พอวันเลือกตั้งพ่อกับแม่ก็จะแบ่งกันว่าจะกาให้ใคร เพราะว่ารับเงินเขามาทั้งสองเบอร์ ผมเคยบอกแม่ว่าอย่าเลือกคนซื้อเสียง แม่บอกว่าใครเป็นก็เหมือนกันนั่นแหละ คนไหนคนนั้น เข้าไปก็โกงกินพอๆกัน ที่ต้องลงคะแนนให้เพราะเห็นแก่หัวคะแนนที่เป็นญาติกัน ผมไม่เคยเห็นด้วยกับความคิดแบบนี้ และ ตั้งใจว่าถ้าผมมีสิทธิ์เลือกตั้งเมื่อไหร่ผมจะไม่เลือกพวกซื้อเสียงเด็ดขาด
จนเมื่อผมมีสิทธิ์เลือกตั้งเข้าจริงๆ ผมก็พบว่าผมไม่มีทางรู้ได้เลยว่าใครดี ไม่ดี อย่างไร ควรเลือกคนไหน ผมตัดสินจากถ้าซื้อเสียงคือ คนไม่ดี ไม่เลือก ถ้าอยู่พรรคการเมืองที่โกงกิน เป็นคนไม่ดี ไม่เลือก ที่นี้พอตัดคนที่ไม่เลือกออกก็เหลือ แต่คนที่ผมไม่รู้จัก ไม่รู้ว่าดีไม่ดี ชือพรรคก็ไม่เคยได้ยิน สมมุติว่าเลือกไปแล้วได้เป็น ส.ส. เข้าจริงๆ ก็คงไม่มีอำนาจต่อรองใดๆ และคงทำอะไรเพื่อชาวบ้าน ชาวนาไม่ได้ สุดท้ายจึงไม่รู้จะเลือกใคร และเลือกกาช่องไม่ลงคะแนน
จนมีพรรคการเมืองหนึ่งเกิดขึ้นมา ชื่อ พรรคไทยรักไทย ที่มีสโลแกนว่า คิดใหม่ทำใหม่ เพื่อคนไทยทุกคน และ ชูนโยบาย กองทุนหมู่บ้าน 30 บาทรักษาทุกโรค พักชำระหนี้เกษตรกร ซึ่งเป็นมิติใหม่สำหรับการเมืองไทย ก่อนหน้านี้นักการเมืองพูดถึงแต่กรุงเทพ พูดถึงแต่อุตสาหกรรม พูดถึงแต่เศรษฐกิจ ที่ชาวบ้าน ชาวนา ไม่เข้าใจ และไมเ่คยได้รับประโยชน์จากนโยบายเหล่านั้น
แน่นอนว่าผมเองก็รู้สึกดีกับการเมืองแบบนี้ การเมืองแบบที่เข้าใจง่ายๆ ว่าถ้าเลือกเข้าไปแล้วจะเข้าไปทำอะไร แน่นอนว่าเมื่อมีการเลือกตั้ง ผมก็เลือกพรรคไทยรักไทย โดยไม่สนใจว่า ส.ส. เป็นใคร มาจากไหน ดีไม่ดีอย่างไร แจกเงินหรือไม่ ผมไม่สน สนแต่ว่า พรรคนี้จะทำอะไรให้ชาวบ้าน ชาวนา บ้าง
ในครั้งนั้นพรรคไทยรักไทย ชนะการเลือกตั้ง ได้เป็นรัฐบาล และพลักดันทุกนโยบาย ให้เป็นจริง จากที่ชาวนาต้องกู้เงินนอกระบบเอามาทำนา ได้ข้าวก็ขายเอาไปใช้หนี้ แล้วก็กู้มาอีก วนเวียนอยู่แบบนี้ กองทุนหมู่บ้านก็ช่วยตัดวงจรอุบาทนี้ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นมากมาย โครงการ 30 บาทรักษาทุกโรค ที่ดูเหมือนไม่ค่อยประสบผลสำเร็จ แต่ก็ทำให้ชาวบ้าน ชาวนา เข้าถึงบริการทางการแพทย์ได้ง่ายขึ้น อย่างน้อยแม่ผมก็ได้ขูดหินปูนในราคา 30 บาท ส่วนชาวนาที่กู้เงินกับสหกรณ์การเกษตร หรือ ธกส ก็ได้พักชำระหนี้ ทำให้มีชีวิตที่ดีขึ้นไปด้วย การทำนโยบายเหล่านี้ทำให้คำว่า พรรคไทยรักไทย เป็นที่กล่าวขานกับทั่วไปในหมู่ชาวบ้าน ชาวนา
คนเมือง ไม่เคยได้รับรู้ความลำบากของชีวิตชาวนา ไม่เข้าใจว่า การทำนาแต่ไม่มีข้าวกิน มันน่าสมเพชขนาดไหน การถูกกดขี่จากนายทุน มันเลวร้ายอย่างไร การไม่รับความเอาใจใส่จากหน่วยงานของรัฐมันน่าน้อยใจขนาดไหน ทำให้พรรคไทยรักไทย ไม่เป็นที่ชื่นชอบของคนเมืองสักเท่าไหร่ โดยเฉพาะในกลุ่มผู้เสียผลประโยชน์ทั้งหลาย แต่สำหรับชาวบ้าน ชาวนา รัฐบาลพรรคไทยรักไทยนี้ เป็นรัฐบาลที่ได้ใจชาวบ้าน ชาวนา มากที่สุดเท่าที่ประเทศไทยเคยมีมา
แต่สรรพสิ่งล้วน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ไม่มีสิ่งใดคงที่อยู่ได้ อำนาจสามารถทำให้คนเมาได้ ง่ายๆ ยิ่งมีเวลาอยู่กับอำนาจมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเมามากเท่านั้น บทสุดท้ายของพรรคไทยรักไทย จึงมาถึง
ผมคงไม่อาจกล่าวโทษ คุณทักษิณ อย่างที่คนอื่นทำ ผมอยากกล่าวชื่นชมด้วยซ้ำ คุณทักษิณ ทำได้ดีแล้ว ดีในระดับหนึ่ง แค่ยังไม่ดีที่สุดเท่านั้น แต่ก็ดีกว่านักการเมืองไทยหลายๆ คนที่ผมรู้จักมา แต่ทำดีได้ดีทำชั่วได้ชั่ว กรรมย่อมให้ผลต่อผู้ทำกรรม
ผมจะเฝ้ารอ สักวันคงมีนักการเมืองที่เข้าใจชาวบ้าน ชาวนา อย่างคุณทักษิณ แต่ทนทานต่อการเมาอำนาจได้ดีกว่า เด็ดเดี่ยวที่จะรักษาอุดมการณ์ไว้ได้นานกว่า ถ้าเป็นคนที่ไม่มีครอบครัว ไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อน ไม่มีผู้มีพระคุณ ไม่ใช่ตำรวจ ไม่ใช่ทหาร ไม่ใช่นักธุรกิจด้วย จะดีมาก แต่จนกว่าจะถึงวันนั้นผมคงต้องกาไม่ลงคะแนนไปอีกนานเลยทีเดียว
ผมดีใจที่พรรคไทยรักไทย จบลงตรงนี้ ผมไม่อยากเห็นพรรคไทยรักไทย ที่มีอุดมการณ์เพี้ยนๆ ไม่อยากเห็นพรรคไทยรักไทย ที่เอาแต่เล่นการเมืองเหมือนพรรคอื่่น ถ้าเลือกได้ระหว่างตายกับเป็นบ้า ผมเลือกตายดีกว่า
| Create Date : 01 มิถุนายน 2550 |
| Last Update : 1 มิถุนายน 2550 9:22:17 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1041 Pageviews. |
|
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
แหงนมองดู ก็ลุงคนนี้ ลุงคนนั้น ลงสมัคร ส.ส. เหรอ?
เมื่อผมโตขึ้น เข้าเรียน ป.1 จบ ป .6 จบ ม.3 ป้ายหาเสียงที่ผมเคยเจอ ก็ยังเป็นบุคคลคนหน้าเดิมไม่มีเปลี่ยน ผมคิดไปว่าทำไม พ่อแม่พี่น้องเลือกแต่เขาแบบผูกขาด ทั้งๆที่พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้นำพาความเจริญใดๆมาสู่ชุมชนเราเลย
ถูกต้อง ว่าทุกครั้งที่มีการเลือกตั้ง ญาติๆผมระแวกนั้นต้องได้รับเงินแจก มีหัวคะแนนนำมาให้ และวันเลือกตั้งจะมีรถคอยรับ-ส่ง ให้ไปลงคะแนน
ผมเป็นเด็ก แต่ก็แอบคิดไม่ได้ว่า เค้าทำแบบนี้ทำไมยังต้องเลือกเขาอยู่???
เช่นเดียวกัน เมื่อผมโตขึ้นผมมีโอกาสใช้สิทธิ์ครั้งแรกในกรุงเทพ ผมก็เลือกพลังธรรม เพราะคิดไปว่าน่าจะซื่อสัตย์ และ งดออกเสียง สอง สามสมัยเลือกตั้งถัดมา และเลือก ไทยรักไทย เมื่อ 5 ปีก่อน
ผมเชียร์คุณทักษิณ ให้หลุดคดีซุกหุ้น และภูมิใจที่ได้เลือกไทยรักไทย นี่แหละคือคนรวยที่จะทำเพื่อคนจนจริงๆ เพราะท่านมีเงินทองมากมาย คิดไปว่าคงไม่มาเพื่อคดโกงแน่ๆ
เวลาผ่านไป ผมเริ่มรู้สึกว่าผมคิดผิด เพื่อนพ้องน้องพี่ของท่านเริ่มกระจายไปสู่ทุกองค์กร อำนาจบารมีแผ่ออกไปจนไม่มีใครกล้าคิดแย้ง เพราะใครก็อยากเกาะบารมีท่านไว้...
แต่สุดท้ายก็ต้องเป็นไปตามกฎแห่งกรรม
(ไม่ขอวิจารณ์ผลวินิจฉัยของตุลาการฯ)
แล้วมันจะมีไหมหนอ ใคร หรือ ส.ส. คนไหนที่ทำเพื่อประชาชนจริงๆ แล้วใครบ้างที่เป็นห่วงบ้านเมืองจริงๆ ผมมองไม่เห็นใคร รักประชาชน และรัก ประเทศนี้เทียบเท่า องค์พระเจ้าอยู่หัว ของพวกเราเลย