ทางรัตติกาล ว.วินิจฉัยกุล
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ

วันนี้จะมาแนะนำหนังสือเรื่อง ทางรัตติกาล ของ ว.วินิจฉัยกุล ค่ะ

มีความรู้สึกว่า เล่มเล็กๆของนักเขียนท่านนี้ เล็ก แต่พริกขี้หนูนะคะ

โดยส่วนตัว หลงรักเรื่องเยี่ยมวิมานมาก ได้ Review ไว้แล้ว

เรื่องหลงเงาก็ชอบ โดนคำโปรยหลอกให้สับสนว่าใครเป็นคนดีคนไม่ดี

เลยรู้สึกว่าเล่มเล็กๆ แต่เนื้อหาคับกล่องดีจัง

มาเข้าเรื่องกันดีกว่าค่ะ

เรื่องทางรัตติกาล เป็นเรื่องของหญิงสาวที่เกิดมาเรียกได้ว่า แทบจะพรั่งพร้อมไปเสียทุกอย่าง รูปสวย รวยทรัพย์

แต่... เธอก็มีเรื่องราวบางอย่างเข้ามาในชีวิต ที่ทำให้ความพรั่งพร้อมเกือบจะทุกอย่างของเธอ ไม่ใช่คำตอบในชีวิตของเธอ

จากนี้เป็นสปอยล์นะคะ





















นางเอกของเรา เธอพรั่งพร้อมไปเกือบทุกอย่างค่ะ

รูปสวย รวยทรัพย์ จดด้อยที่เธอเลือกไม่ได้คือ เธอเป็นลูกของอนุภรรยา

คุณแม่เธอเป็นภรรยารองค่ะ

เธอมีทางเลือกที่ดีให้ชีวิตมากมาย แต่เธอกลับไปหลงรักหัวหน้าแก่คราวพ่อ

กว่าเธอจะถอนใจทัน เธอก็ตกหลุมรักเขาเค้าแล้ว

และกว่าจะรู้ตัว เธอก็ถอนตัวไม่ขึ้นเสียแล้ว

หลายคนจะพูดว่า ผีพนันคือคนโง่ รู้ตัวว่าเสียแล้วไม่ยอมเดินออกมาจากวงไพ่ สุดท้าย ก็ไม่เหลืออะไรเลย แถมยังติดลบอีกต่างหาก

เรามาลองคิดกลับกันมั๊ยคะ สาวน้อยวัย 20 นิดๆ บริสุทธิ์ผุดผ่อง หลงคารมหนุ่มใหญ่ รู้ตัวอีกที ก็ตกเป็นของเขาทั้งกายทั้งใจ

ถึงจะรู้ว่าเขามีเมียแต่ง มีลูกโตเป็นหนุ่มสาว ก็ไม่รู้จะเดินออกมาอย่างไร เพราะเสียไปมากแล้ว

จากนั้น ความคิดที่ว่า เสียไปมากแล้ว ก็จะวนเวียนอยู่ในหัว แล้วก็พาลไม่กล้าเดินออกมา เมื่อนึกได้ว่า ตัวเองได้เสียอะไรไปแล้วบ้าง

กลั้นใจอยู่อย่างทุกข์ร้อน เพระหวังจะได้รับอะไรกลับไปบ้าง

โดยส่วนตัวแล้ว แต่ก่อนเราไม่เคยเข้าใจความรู้สึกของผีพนันเลยค่ะ ได้อ่านเรื่องนี้ ก็เข้าใจอารมณ์นั้นขึ้นมานิดนึง

เพียงแต่ผีพนันในเรื่องนี้ เธอไม่ได้จ่ายเป็นเงินทอง แต่เธอจ่ายด้วยหัวใจและศักดิ์ศรี

รู้ตัวอีกที เธอก็หมดหน้าตักเสียแล้ว แถมใครๆก็รู้ว่าเธอเสีย...ไปแค่ไหน

แม้ตอนจบจะไม่โหดร้ายไปนัก อย่างน้อย ก็มีคนยื่นโอกาสให้เธออยู่

เธออยู่ต่อไปอย่างพอใจในชีวิต แต่ อดคิดไม่ได้ว่า

ความหลังของเธอมันก็คงเหมือนแผลเป็น เมื่อเธอเผลอคิดถึงมัน ตอนเธอมีลูกสักสองสามคน มีชีวิตครอบครัวที่อบอุ่น

มันคงไม่ทำให้เธอเจ็บเหมือนตอนเกิดเรื่องใหม่ๆ แต่ แผลเป็น ถึงไม่เจ็บ แต่มันก้เตือนให้เรารู้เสมอว่า มันเคยเจ็บแค่ไหน

และแผลของเธอก็แผลฉกรรจ์เลยทีเดียว

น่ากลัวนะคะ เรื่องนี้แต่งขึ้นตอนเรายังไม่เกิดด้วยซ้ำ แต่ปัจจุบันนี้ ผู้ชายที่บอกว่าอยู่กับเมียแล้วไม่มีความสุข ทุกวันนี้ที่ทนอยู่ก็เพื่อรอลูกโตแล้วจะได้หย่ากัน

ผู้หญิงที่หลงคารมก็ทนรออย่างเข้าใจ เป็นกำลังใจ รู้ตัวอีกที เมียที่เข้ากันไม่ได้ ก็ท้องเอาๆ ลูกคนนี้โตแล้ว ก็มีคนใหม่มารอให้โต ไม่รู้กี่คนต่อกี่คน

บางครั้งผงเข้าตกใคร ก็เขี่ยออกยาก พร้อมจะเชื่อทุกคนที่โกหกเราเพียงแค่ว่าเป็นสิ่งที่เราหวัง

และพร้อมจะปฎิเสธความหวังดีจากคนที่พูดในสิ่งที่ทิ่มแทงใจเรา

ผ่านมาเกือบ30 ปีแล้ว เรื่องนี้ยังทันสมัยอยู่เลย เจ็บปวดนะคะ ว่ามั๊ย?




Create Date : 16 พฤษภาคม 2554
Last Update : 16 พฤษภาคม 2554 23:29:32 น.
Counter : 1743 Pageviews.

5 comments
  
ขอจดไว้ก่อนนคะเรื่องนี้
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 17 พฤษภาคม 2554 เวลา:12:39:14 น.
  
ดูท่าแล้วมันต้องเศ้รา แหงๆ เลย
โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 19 พฤษภาคม 2554 เวลา:8:49:11 น.
  
อ่านแค่นี้ก็เศร้าแล้ว
โดย: ดูดีในที่มืด วันที่: 20 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:50:58 น.
  
ขอข้ามสปอยล์นะคะ

นี่ถ้าต้องลิสต์หนังสือของนักเขียนท่านนี้ที่ได้รับคำแนะนำนี่ สงสัยลิสต์พี่จะยาวเหยียดอ้ะ เยอะเกิ๊น
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 24 พฤษภาคม 2554 เวลา:14:24:54 น.
  
ขอบคำทุกๆคำทักทายจากเพื่อนๆนะคะ ^^

เรื่องนี้ ถามว่าเศร้ามากมั๊ย ก็ไม่มากนะคะ แต่มันออกแนวหดหู่มากกว่า หดหู่ ปวดใจ หนึบๆในใจ อะไรทำนองนั้น

คุณสาวไกด์ใจซื่อคะ เห็นด้วยค่ะ งานของ ว.วินิจฉัยกุล นี่มีเยอะมากเลยที่คนแนะนำ เดี๋ยวซื้อๆ เรื่อยเลยค่ะเนี่ย

โดย: ความรักเหมือนดอกมะนาว วันที่: 25 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:16:30 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ความรักเหมือนดอกมะนาว
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



Group Blog