Group Blog
All Blog
|
กันตยา & ซาช่า 28 โคปากำลังอยู่ในอาการโกรธจัด เขาเดินกลับไปกลับมาอย่างใช้ความคิด หญิงแก่ไอลีนก้มหน้าต่ำไม่กล้าสบตาเขา เจ้าล้มเหลวเรื่องการเจราจา ล้มเหลวเรื่องการต่อรอง เจ้าอับจนซึ่งปัญญา แล้วยังมายืนเสนอหน้าอยู่อีก หญิงเฒ่าผู้น่ารังเกลียด ไอลีนรู้สึกร้อนวูบที่หน้าที่โคปาไม่เคารพเธอเหมือนที่ผ่าน ๆ มา
ไอลีน..ไอลีน.. โคปาลากเสียงยานคาง เจ้าอยู่กินมากับเขาหลายปีแต่ก็ไม่มีค่าพอสำหรับพวกเขา เจ้าด้อยค่าไปกว่าพวกเด็กเลือดผสมวานซืน คำพูดของโคปาทำให้ไอลีนเลือดฉีดขึ้นหน้าสุดจะกลั้น
แล้วทำไมเจ้าถึงอยากได้คืนในเมื่อครอบครัวของข้าจ่ายค่าตอบแทนและทำสัญญาเป็นเรื่องซื้อขายกันกับบรรพบุรุษเจ้า ตอนนี้เขาจะยกให้ใครก็เป็นเรื่องของเขา
อ้อ ตอนนี้เจ้าเข้าข้างตาแก่นั่นแล้วเหรอ ไม่เห็นเหรอว่าเขานอกใจเจ้า โคปาพูดอย่างผู้มีชัย แล้วที่ข้าต้องคอยดูแลเจ้ามาตลอดสิบกว่าปีนี่ล่ะ เจ้าไม่คิดจะตอบแทนอะไรบ้างเลยหรือ..ห๊ะ
เราไม่มีสัญญาต่อกันในเรื่องนั้น
ฟังไว้นะหญิงเน่า ถึงเขาไม่มอบให้ในตอนนี้ ก็ไม่เป็นไรเพราะอีกไม่กี่วันข้างหน้า พวกคนขาวต้องออกจากแผ่นดินนี้ให้หมด รวมทั้งเจ้าด้วย
ข้าไม่ไป ข้าไม่อยากหอบเอาร่างอันน่าทุเรศนี้ไปให้คนอื่น ๆ ได้เห็น ข้าขอตายที่นี่
งั้นเจ้าก็จะได้ตามใจปรารถนา พูดจบโคปาหันไปตะโกนสั่งสาวกเสียงดังลั่น
เอายายแก่อัปลักษณ์นี้ออกไป
ราตูรู้สึกเป็นห่วงลูกทั้งสองที่ออกจากบ้านไปแล้วไม่กลับมา นางจึงตัดสินใจออกตามหาบ้านทูเกลูล่า ที่ลูกสาวเคยเล่าให้ฟัง ฝ่ายโยฮันก็ตามหานางเช่นกัน เขาเดินมุ่งหน้ไปทางโบสถ์ขณะที่นางกำลังเดินออกประตูโบสถ์ ทันทีที่เห็นโยฮันรีบวิ่งถลาเข้าหา
สวัสดีราตู จะรีบไปไหนแต่เช้า
ราตูจ้องหน้าเขาเขม็ง ปิดปากเงียบ นางเริ่มรู้สึกว่าโยฮันและนางอาจมีความคิดเห็นไม่ตรงกันและนางไม่อยากจะเข้าใกล้เขามากนัก
ผมมีข่าวดีมาบอก เขามองซ้ายทีขวาทีก่อนจะพูดต่อ เมื่อคืนพวกของเรากับแนวร่วมได้ทำลายไร่ปศุสัตว์ของตระกูลเกลมัง ไม่ให้เหลือแม้แต่ตัวเดียว ราตูได้ยินดังนั้นนางเหมือนถูกสายฟ้าฟาดลงกลางใจ นางนึกถึงเสียงเจื้อยแจ้วของซาช่าที่เล่าสู่นางฟัง แม่คะ หนูแอบได้ยินนายทั้งสองคุยกัน เขาบอกจะยกบ้านและไร่ให้หนูเพื่อที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน โยฮันไม่ทันระวังตัวจึงโดนฝ่ามือของนางฟาดเปรี๊ยะเข้าที่หน้า
สารเลว ..นั่นมันไร่ของลูกสาวฉัน
โยฮันแทบไม่เชื่อหูตัวเอง กับสิ่งที่ได้ยิน เขาอึ้งไปชั่วครู่ พอได้สติเขาเริ่มปะติดปะต่อเหตุการร์ที่เกิดขึ้นเมื่อสิบกว่าปีก่อน
อ้อ..แล้วไง..ที่แท้ก็ตาเฒ่านั่นเองหรอกหรือ และตอนนี้ก็มีใจให้มันแล้วใช่มั้ย ห๊ะ เงินฟาดหัวได้ ซื้อศักดิ์ศรีได้ใช่ไหม
ถ้าเธอมีลูกเธอจะเข้าใจความรักที่มีต่อลูก
ไม่ต้องเอาลูกมาอ้าง เธอมันก็พวกยอมให้กดขี่ทางเพศเพียงเพื่อหวังเศษเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ฉันคิดแล้วเชียวถ้าเธอไม่มีใจให้เขา ใครเขาจะลดตัวลงมาเกลือกกลั้วด้วย ฉันเสียใจที่ดูเธอผิดไป ลาก่อน เขาเดินจากไปโดยที่นางไม่เอ่ยคำกล่าวลาและไม่แม้แต่ปรายตามองตาม ถึงบ้านทูเกลูล่า นางรู้สึกทั้งตื่นเต้นกล้า ๆ กลัว ๆ นางคิดว่าถ้าเจอท่านผู้เฒ่านางจะทำอย่างไร นางรู้สึกตัวของนางลีบหดเล็กลง พอทาคิเห็นนางโผล่ตรงทางเข้าบ้านเขารีบวิ่งมาหา เล่าเรื่องต่าง ๆ ให้นางฟัง ซาช่าเดินออกมาสมทบและพานางไปพักที่ห้องสี่เหลี่ยมคอกม้าของเธอ ตอนนี้ทั่วทั้งบริเวณกระท่อมและคอกม้าเงียบเหงาราวกับปราศจากสิ่งมีชีวิตอื่นใด เหมือนโลกทั้งใบมีเพียงพวกเขาสามแม่ลูก วันต่อมาราฟิคิก็โผล่มาที่หน้าบ้าน ใบหน่าก้มต่ำแฝงรอยโศกเศร้า กิลเบอร์ตเดาได้ทันทีว่าต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น และเขาก็เดาถูก ราฟิคินำข่าวร้ายมาบอกว่า มีคนพบศพนายหญิงไอลีนจมน้ำตายในแอ่งข้างเหมืองร้าง เนื่องจาก นายหญิงเป็นสาวกของกลุ่มนับถือเทพราบิอะจะต้องทำพิธีเผาไฟส่งดวงวิญญาณยามค่ำคืนตามความเชื่อ และห้ามคนนอกเข้าเกี่ยวข้องด้วย แม้แต่คนในครอบครัวก็ไม่อนุญาต เพราะถือว่าสาวกทุกคนได้สละซึ่งทุกสิ่งและ อุทิศตนเพื่อเทพแล้ว กิลเบอร์ตเลือดฉีดขึ้นหน้า ทำจมูกฟุดฟิดแทบจะกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เขาเอากำปั้นทุบโต๊ะปังอย่างแรง และเมื่อเขานำข่าวนั้นไปบอกแก่ผู้เฒ่าข่าวนั้นก็ทำให้ผู้เฒ่าเกลมังอาการทรุดลงกว่าเดิม คืนนั้นทั้งกิลเบอร์ตและซาช่าผลัดกันเฝ้าอย่างใกล้ชิด ส่วนทาคิยังคงอยู่เป็นเพื่อนแม่ที่ห้องข้างคอกม้า ตกดึกผู้เฒ่าเริ่มดิ้นรนตะเกียกตะกาย อ้าปากส่งเสียงร้อง เสียงแหบพร่าฟังไม่ได้ศัพท์ มือผอมซีดของเขาพยายามไขว่คว้าอะไรบางอย่าง กิลเบอร์ตะโกนเรียกซาช่าซึ่งนอนอยู่ห้องข้าง ๆ ให้มาดู เธอพยายามเงี่ยหูฟังว่าผู้เฒ่าพูดอะไรแต่ก็โดนมือของผู้เฒ่ายื้อฉุดดึงผมของเธอ จนเธอต้องทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด แล้วผู้เฒ่าก็กรอกเสียงลงข้างหูของเธอ ทะ..ทอง ..คืนแก่แผ่นดิน ทะ..ทางลัด..กะ กุญแจ..อยู่.. ผู้เฒ่าผูดด้วยความยากลำบากไม่นานมือที่ดึงผมของเธอก็เริ่มคลายออกช้า ๆ และแขนทั้งสองของผู้เฒ่าก็ร่วงลง ท่านคงอยู่ได้อีกไม่นาน ฉันอยากให้แม่ของเธอเข้ามาดูหน่อยและอภัยให้ท่านในสิ่งที่ได้ทำลงไป ท่านจะได้จากไปโดยสงบ ราตูเดินมาถึงประตูบ้าน แต่นางไม่ยอมเข้าบ้าน นางนั่งลงกับพื้นที่ขอบประตูก้มหน้า กิลเบอร์ตเดินออกมาหานางและขอร้องให้นางเข้าไปข้างใน นางได้แต่ส่ายหัว จนซาช่ามาช่วยประคองนางจึงยอมลุกขึ้นและเดินไปนั่งลงข้างเตียงก้มหน้า นางไม่กล้ามองมองผู้เฒ่าตรง ๆ พลันน้ำไส ๆ ก็ไหลอาบแก้ม ขณะที่นางเปร่งเสียงเครือ
ฉันยอมยกโทษให้ และลูก ๆ ของฉันก็น่ารัก พูดจบนางก็คลานออกนอกห้องไป จากนั้นไม่นานผู้เฒ่าก็จากไปอย่างสงบ
งานศพของผู้เฒ่าเกลมังจัดขึ้นเรียบ ๆ เพราะสถานการณ์บ้านเมืองกำลังตึงเครียด ผู้คนอยู่อย่างหวาดระแวง มีเพียงเพื่อนสนิทและครอบครัวฝ่ายเบ็ตตี้เท่านั้นที่มาร่วมงาน บรรดาคนงานสีผิวไม่มีใครมา ทาคิกับซาช่าอยู่ในอาการสงบตลอดเวลาท่ามกลางสายตาผู้อยากรู้อยากเห็ที่มาร่วมงาน หลังจากเสร็จสิ้นงาน กิลเบอร์ตส่งครอบครัวตัวเองกลับไปแล้ว เขาหันมาหาซาช่าซึ่งไม่ใช่ในฐานะนายกับบ่าว แต่เป็นพี่ชายกับน้องสาว
น้องว่าเราควรจะทำอย่างไร
พี่เอาไงน้องก็เอาด้วย
เราต้องทำลายเหมืองร้างนั่น เพราะที่นั่นเป็นแหล่งช่องโจร กิลเบอร์ตสูดลมหายใจแรงจนเห็นอกกระเพื่อม แววตาแดงก่ำ ซาช่าเบิกตาโพลงและเผลอเอามือมาปิดปาก กิลเบอร์ตรีบอธิบาย เราไม่ได้ลอบฆ่ามหมู่นะ แค่ระเบิดทางเข้าให้หินถล่มลงมา การเข้าออจะได้ลำบากขึ้น และบริเวณรอบ ๆ อีกนิดหน่อยเป็นการขู่ไง ที่พักของพวกเขาอยู่ลึกเข้าไปข้างในโน่น เขาเห็นซาช่าพยักหน้าอย่างเข้าใจ เธออยากบอกเหลือเกินว่า ฉันไปเห็นมาแล้ว แต่ก็อย่าดีกว่า เราจะทำลายด้วยวิธีไหนล่ะคะ เครื่องมือ อุปกรณ์ ชนวนระเบิดหินยังมีเหลืออยู่ในห้องเก็บของ พูดจบเขาก็เดินไปหยิบเอาแผนผังเหมืองออกมากางและอธิบายจุดต่าง ๆ ให้ซาช่าได้เข้าใจ แล้วคืนนั้นทั้งสองก็ร่วมวางแผนและจัดเตรียมวัสดุอุปกรณ์ที่ต้องใช้และจัดแบ่งหน้าที่กันจนดึกดื่น ส่วนทาคินอนเป็นเพื่อนแม่ที่ห้องสี่เหลี่ยมข้างคอกม้า
ก่อนพระอาทิตย์ตกดินของวันต่อมากิลเบอร์ตก็นั่งบนหลังม้าโดยมีซาช่านั่งซ้อนอยู่ข้างหลังมือถือเชือกจูงม้าอีกตัวหนึ่งที่บรรทุกสัมภาระเต็มเป้ใบใหญ่ทั้งสองข้าง มุ่งตรงไปเหมืองร้าง กิลเบอร์ตไม่ได้ไปที่นั่นมาหลายปี บริเวณพื้นที่โดยรอบเปลี่ยนแปลงไปบ้างแต่เขาก็จำพื้นที่บริเวณนั้นได้ทุกตารางนิ้ว เขาจัดแจงผู้ม้าไว้ในที่กำบังรอจนมืดจึงจัดแบ่งสัมภาระช่วยกันขน เดินเท้าต่อ และข้ามสะพานแขวนไป
อากาศฤดูใบไม้ผลิเย็นยะเยือกในตอนกลางคืน พวกยั้นคงนอนขดอยู่ในอุโมงค์เป็นแน่แท้ กิลเบอร์ตพูดปากสั่นระริกด้วยความหนาว
กว่าทุกอย่างจะจัดการเสร็จก็ผ่านเลยเที่ยงคืน ทั้งสองจึงต้องพักเอาแรงและม่อยหลับไปด้วยความเพลีย มาตื่นอีกทีก็จวนจะรุ่งสาง ซาช่าต้องดูต้นทางให้ กิลเบอร์ตเป็นฝ่ายจุดชนวน ขณะที่ทุกอย่างกำลังจะลงตัวด้วยดี ซาช่าเหลือบไปเห็นเงาตะครุ่มของคนสองคนกำลังข้ามสะพานมา เธอจำได้ดีว่าเงาสูงโย่งเดินนำหน้าคือทาคิน้องชายฝาแฝดของเธอเอง และคนที่เดินตามคือแม่ ทั้งสองมุ่งตรงไปบริเวณปากทางเข้าใกล้บริเวณที่วางจุดระเบิด เธอรีบวิ่งไปกันให้พวกเขาถอยออกมา และบอกให้ข้ามสะพานกลับไป
ลูกกำลังทำในสิ่งที่เสี่ยงเกินไป แม่อยากมาช่วยลูก
ทาคิ ทำไมไม่ดูแลแม่ให้ดี ๆ
แม่ไม่ฟังก็เลยแอบตามพี่มา
พาแม่กลับไปเดี๋ยวนี้ มันอันตรายรู้ไหม
แม่จะไม่ยอมทิ้งลูกไปไหนเด็ดขาด นางยืนยันเสียงแข็ง
กิลเบอร์ต ยังไม่ปลอดภัยนะรอก่อน ซาช่าตะโกนพร้อมกับลากแขนทาคิและแม่ไปที่สะพาน พาแม่ไปรออยู่ฝั่งโน้นพี่จะตามไป เชื่อฟังกันหน่อยพี่จะได้ทำงานได้สะดวก
ทั้งทาคิและแม่จำยอมต้องปฎิบัติตามแบบไม่เต็มใจ ซาช่าจึงให้สัญญาณกิลเบอร์ต พอเสียงระเบิดลูกแรกดังตูมขึ้น ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องโกลาหล และตามมาด้วยเสียงตูมที่สอง ที่สามเป็นระยะๆ กิลเบอร์ตเมื่อจุดชนวนเสร็จรีบวิ่งกลับไปที่สะพาน ซาช่าลังเลเรื่องทองคำว่าจะจัดการอย่างไรดี แต่แล้วก็คิดได้ว่าเมื่อทุกอย่างสงบค่อยย้อนกลับมาใหม่ เธอหันหลังเตรียมจะออกวิ่งแต่เธอช้าไปเสียแล้ว พวกสาวกและแนวร่วมเจ็ดแปดคนโผล่มาจากไหนไม่รู้เข้ามาล้อมวงเธอไว้ เธอรู้ได้ทันทีว่าพวกเขาไม่ได้นอนในเหมืองร้าง ในมือแต่ละคนถือหอกถือพรวน เธอชักปืนพกชูขึ้น พวกนั้นถอยห่างขยายวงกว้างออกไปเล็กน้อย
จับเป็น เสียงแหบพร่าทว่าดังชัดเจนตะโกนออกมาเธอรู้ดีว่านั่นคือเสียงของโคปา
วิ่งเร็วซาช่า เสียงกิลเบอร์ตตะโกนมาจากสะพานแขวน
รีบไปก่อน เดี๋ยวจะตามไป เธอตะโกนตอบพร้อมกับยิงปืนขึ้นฟ้าหนึ่งนัดเพื่อหวังแหวกวงล้อม พวกนั้นก้มหัวหลบ เธอเดินถอยหลังไปเรื่อย ๆ วงขยายกว้างแต่ทิ้งระยะตามจังหวะที่เธอก้าวเดิน ซาช่าปรายหางตาข้ามไหล่มองข้างหลัง
อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงสะพาน
พลันเสียงของแม่ของเธอก็ดังขึ้นจากข้างหลัง
อย่าทำอะไรลูกฉันนะ
ซาช่าหน้าซีดอ้าปากค้าง
แม่ กลับมาทำไม ราตูวิ่งผ่านเธอไปยืนขวางกั้นสองมือเปล่าของนางชูกวัดแกว่งไปมาไม่ให้พวกนั้นเข้ามาใกล้ลูกสาว ซาช่าต้องเอามืออีกข้างดึงฉุดแม่ให้ถอยหลังกลับไปที่สะพาน ซาช่าเหลือบไปเห็นทาคิกำลังเดินข้ามสะพานมาอีกคน เธอเลือดฉีดขึ้นหน้าและตะโกนให้ถอยกลับไป เขาเชื่อฟังอย่างว่าง่าย เขาวิ่งกลับและไปแอบซุ่มเฝ้าสังกเตการณ์อยู่ข้าง ๆ กิลเบอร์ต ในที่สุดทั้งซาช่าและราตูก็ถอยมาจนถึงสะพาน และค่อย ๆ ก้าวถอยหลังโดยปืนในมือของเธอยังคงส่ายจ้องไปมา ฝ่ายที่ตามมาไม่กล้าเข้าใกล้มากนัก เสียงตะโกน จับเป็นของโคปายังดังไม่หยุด พวกเขาจึงพากันจับสายสะพานแล้วโยกอย่างแรง ราตูที่อุ้ยอ้ายเดินไม่ค่อยคล่องเสียหลักเซถลาล้มลงมือที่จับซาช่าอยู่พลอยดึงเธอให้ล้มลงด้วยพวกนั้นรีบวิ่งกรูตามมา พอเธอลุกขึ้นได้เตรียมจะเข้าไปพยุงแม่ แต่ทว่านางลุกขึ้นได้ก่อนและวิ่งโซซัดโซเซวิ่งเข้าหาพวกที่ติดตามมาพร้อมกับส่งเสียงร้องเกรี้ยวกราดเหมือนคนเสียสติ ไอ้พวกคนใจชั่ว พวกแกจะทำอะไรลูกข้าฮึ ต้องข้ามศพข้าไปก่อน สะพานที่โยกเยกไปมาและด้วยความเร่งรีบทำให้ซาช่าเสียการทรงตัวและเซถลาล้มลงอีกครั้ง ปินพกร่วงหลุดจากมือหล่นลงสู่แม่น้ำเชี่ยวกราด ทันทีที่ราตูกระโดดโถมใส่พวกมันจังหวะเดียวกันปลายหอกหลายอันก็ทิ่มลงมายังร่างของนาง นางทรุดฮวบลงกองบนพื้นสะพานเลือดแดงฉานไหลลงสู่สายน้ำเบื้องล่าง ซาช่ากรีดร้องเสียงหลงเธอ เธอกำลังจะวิ่งเข้าไปหาแม่ แต่ก็ต้องหยุดกึกเมื่อพวกนั้นเดินข้ามร่างแม่ของเธอประชิดเข้ามาเรื่อย ๆ หอกและพรวนแกว่งไปมาอยู่ในมือ เธอถอยหลังไปช้า ๆ น้ำตำลังทะลักออกมาจนตาพร่ามัวมองเห็นเพียงลาง ๆ แต่เธอก็ถอยหลังมาเรื่อย ๆ จนมาถึงกลางสายน้ำ เธอจึงหยุดฟังเสียงน้ำเบื้องล่างที่ส่งเสียงหวีดหวิวเหมือนกำลังโกรธเกรี้ยว ผู้ที่ติดตามมาก็หยุดกึกเช่นเดียวกับเธอ ทันใดนั้นโคปาก็เดินแสยะยิ้มแหวกกลุ่มผู้ติดตามออกมายืนเชิญหน้ากับเธออย่างผู้มีชัย และที่กำลังแทรกตัวเข้ามาอีกคนคือมาร่า สายตาของนางที่จ้องมองเธอเหมือนเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่สิบชาติ โคปาอ้าแขนทั้งสองออก เบ้ปากทำหน้าเป็นเชิงให้ยินยอมให้จับเสียดี ๆ ภาพเจ้าซีโร ไวคาส พ่อผู้เฒ่า สัตว์เลี้ยงที่ไร่ และเธอมองเลยผ่านไปเพื่อจะดูร่างของแม่ แต่ตอนนี้พวกที่ตามมายืนเต็มสะพานบดบังเอาไว้ สะพานส่งเสียงเอียดอ๊าด โคปาหน้าถอดสี ผู่ที่ติดตามมาก็หันไปมองหน้ากันเลิกลั่ก
สะพานแขวนคงรับน้ำหนักได้ไม่มากนักนะ ซาช่ากัดฟันพูด ถ้าพวกนี้ยังมีชีวิตอยู่ชีวิตของเธอก็คงไม่เป็นสุข ซาช่าคิด และพวกมันควรได้รับกรรมในสิ่งที่พวกมันทำลงไป ถ้าระเบิดหยุดยั้งพวกนั้นไม่ได้ เมื่อเราข้ามสะพานมาแล้วให้น้องตัดเชือกสะพานเลยนะ เสียงกิลเบอร์ตดังก้องขึ้นในหัว จังหวะเดียวกันที่ผู้ติดตามบางคนกำลังส่งเสียงเอะอะสั่งให้บางส่วนถอยขึ้นฝั่งก่อน ต่างลุกลี้ลุกลนจะหันกลับ มาร่าก็รวมอยู่ในนั้นด้วย ขณะที่พวกมันกำลังวุ่นวายซาช่าก็ดึงมีดพกที่สะพายซ่อนไว้อยู่ใต้เสื้อคลุมออกมา คมมีดสะท้อนแสงวาววับเธอแกว่งมีดตัดเชือกขอบสะพานดังฉับ ทันทีที่เชือกราวสะพานขาดก็ทำให้สะพานเสียการทรงตัวพลิกเอียงกระเท่เล่ แบบเทกระจาดร่างที่ล่วงตกลงไปในสายน้ำส่งเสียงร้องเสียงหลง มืออีกข้างของซาช่ายังคงจับเชือกแขวนสะพานแต่ลำตัวห้อยต่องแต่ง โคปาก็อยู่ในสภาพที่มาแตกต่างไปจากเธอ ถ้าจับชือกแขวนให้แน่น ๆ แล้วป่ายปีนขึ้นบนสะพานโอกาสรอดมี ถ้าไม่หมดเรี่ยวแรงก่อน แต่เธอไม่ต้องการให้โคปารอด นี่คงเป็นหนทางเดียวที่เธอจะแก้แค้นเขาได้ เธอจึงรวบรวมพลังเฮือกสุดท้ายเงื้อมีดสุดแขนตัดเชือกขอบสะสานอีกข้างขาดสะบั้น ทั้งเธอและโคปาเสียหลักล่วงหล่นลงไปในสายน้ำ ร่างของเธอลอยละลิ่วดิ่งลงเบื้องล่างเธอมองเห็นสายน้ำสีเจิดจ้าและเกิดเสียงดังตูมทันทีร่างของเธอแตะผิวน้ำ พองน้ำแตกกระเซ็นกระสาย ร่างของกันตยาสะดุ้งเฮือกตัวโก่งงอเป็นครั้งแรกหลังจากที่หลับไปนานเกือบสองวัน ฟาโก้รีบถลาเข้ามาดูใกล้ ๆ
เบลลามาดูนี่สิ เธอใกล้จะฟื้นแล้ว เบลลาที่นั่งสัปหงกอยู่ใกล้ ๆ กระโดดเหยงเข้ามาดู ยายที่เฝ้าดูห่าง ๆ ก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
ยาที่ใช้ได้ผลแฮะ คงต้องรออีกสักพักก็คงจะฟื้น ฟาโก้พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เขาจ้องร่างของกันตยาซึ่ง ยังคงปิดเปลือกตาหลับสนิทนอนแน่นิ่งไม่ไหวติง
|
Maya_II
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Star sign : Gemini Hobby : Reading & Writing Interest : variety Link |
||||||||||||
