เพลิงผญา - ฌามิวอาห์

**SPOILER ALERT





คำมั่นสัญญาของ ‘พี่น่าน’ ว่าจะมาหาในยามที่ต้องจากกันยังฝังแน่นในความทรงจำของ ‘อันตรา’ หากรอแล้วรอเล่า ‘เจ้านรันดร’ เจ้าหอหน้าแห่งราชวงศ์เวียงแสนกลับไม่ติดต่อมา

และแม้จะตั้งใจมาเหยียบแผ่นดินเวียงแสนเป็นครั้งสุดท้าย ทว่า ‘แก้วก๊อ’อัญมณีสีแดงรูปใบโพธิ์ซึ่งเคยได้รับตั้งแต่วัยเยาว์กลับเหนี่ยวรั้งไม่ให้เธอไปไหนได้ เพราะนั่นคือของหมั้นที่คนในราชวงศ์จะมอบให้หญิงคนสำคัญ ตำแหน่ง ‘พระคู่หมั้นของเจ้าหอหน้า’จึงตกอยู่กับเธอทันที

การหมั้นแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเตรียมใจยังไม่ทำให้หนักใจเท่ากับเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้น คำสาปของบรรพบุรุษ ถ้อยความในแผ่นจารสำริดที่ยังหาคำตอบไม่ได้ ที่สำคัญ... ฝันร้ายที่เคยเกิดขึ้นเมื่อครั้งยังเยาว์กลับหวนคืนมา แล้วเธอจะต้องทำเช่นไร ยินดีรับตำแหน่งและเดินหน้าค้นหาความจริง หรือทิ้งทุกสิ่งแล้วไม่กลับมาแผ่นดินของผู้ซึ่งเป็นที่รักอีกเลย





อย่างแรกที่สะดุดตาคือปกสวยค่ะ แรกที่เห็นเดาว่าเป็นสร้อยทับทัมเคียงกับดอกมะลิซ้อน ลายเส้นฉากหลังเป็นวัดวา เดาจากชื่อแล้วคิดว่า theme ของเรื่องน่าจะเกี่ยวกับเมืองเหนือ พออ่านเรื่องย่อปกหลังนี่ก็อืม เรื่องราวเกี่ยวกับเมืองเหนือจริงๆ ด้วย แต่มาแนวประเทศสมมติทางภาคเหนือของไทย เรื่องราวความรักของเจ้าหอหน้าและสาวลูกครึ่งไทย ที่นอกจากจะมีเรื่องดราม่ารักในสมัยปัจจุบันยังพ่วงไปถึงเรื่องราวความรัก ความอาฆาตพยาบาทในอดีตชาติอีกด้วย

ความรู้สึกหลังอ่าน

จขบ.ชอบการเล่าเปิดเรื่องที่ย้อนไปสมัยอดีตเรื่องราวของพระนางอันตราวรีเทวี เจ้านางแห่งเวียงผญา เป็นฉากการเสียสละตนเพื่อปกป้องเหล่าประชาชน อ่านแล้วรู้สึกสงสารเจ้านางค่ะ แถมยังอยากรู้ต่อไปอีกว่าชีวิตของชาวเมืองที่เหลือรอดจะเป็นเช่นไร เจ้าน่านนรันจะมาทันไหม ตอนแรกสร้างอารมณ์ เปิดเรื่อง และปูเรื่องราวได้น่าติดตามค่ะ

พอตัดไปสมัยปัจจุบันในตอนที่เป็นเรื่องราวของอันตรากับเจ้านรันดร จขบ.เองคิดว่าการดำเนินเรื่องค่อนข้างเฉื่อยไปหน่อย อาจจะเพราะความแง่งอนของทั้งคู่ด้วย บวกกับการดำเนินเรื่องที่เก็บงำแล้วค่อยๆ เล่าเหตุของเรื่องออกมาเป็นระยะๆ กว่าจะรู้ว่าพระนางเค้างอนกันทำไมก็ปาเข้าไปหลายหน้าแล้ว เวลาเค้างอนกันแต่ก็แรงใส่กันนี่มัน แหม่ ... แต่พอเวลารักกันก็รักกันจ๊างงงง รักแบบแยกจากกันไม่ออก พี่น่านไปไหนน้องอันไปด้วยตลอดๆ

การเล่าเรื่องแบบสลับฉากไปมาระหว่างอดีตและปัจจุบัน ข้อดีคือง่ายต่อการเฉลยเรื่องราว ภาคอดีตช่วยเฉลยเรื่องราวที่เกิดขึ้นจนเป็นผลสืบเนื่องมายังภาคปัจจุบัน แต่อีกมุมหนึ่งการเล่าเรื่องแบบตัดสลับก็ทำให้จขบ.คิดว่ามันมีรายละเอียดบางอย่างหล่นหายไป ขอยกประเด็นที่จขบ.ค้างคาใจมาเป็นตัวอย่าง

1. ความเป็นมาของยูงพญา ... ในเรื่องยูงพญาปรากฏตัวมาสองครั้งคือฉากที่เจ้านางอันตราตกน้ำกับฉากเจ้านางประกายแก้วเดินทางออกจากเวียงผญา พออ่านแล้วก็เข้าใจว่ายูงพญาเป็นส่วนหนึ่งที่เชื่อมโยงเรื่องราว แต่คำถามมันก็ผุดขึ้นมาว่าทำไมต้องเป็นยูงพญา แล้วทำไมชื่อยูงพญา มีความสำคัญอย่างไร ทำไมเจ้านางอันตราต้องโดดน้ำไปช่วย อ่านแล้วคิดไว้สองประเด็นคือ เจ้านางโดดลงไปช่วยเพราะจิตใจเมตตากับโดดลงไปช่วยเพราะเป็นสัตว์ศักสิทธิ์คู่ราชวงศ์ ก็ชื่อเค้าดูอลังนะยูงพญา ฟังดูขลัง ในส่วนของเจ้านางประกายแก้วนี่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ผูกพันกับยูงพญา

2. ไทย์ ... เหมือนไทย์จะเป็นตัวละครหลอก พอรู้ความจริงแล้วคำถามมันก็มาว่าทำไมต้องเป็นไทย์ หรือเพราะแค่ไทย์สนิทกับน้องอัน แค่นั้น จบ

3. องค์ไภรพ ... แหม่ ยอมรับว่าร่างจริงในปัจจุบันเป็นตัวละครที่จขบ.คาดไม่ถึง พอได้อ่านฉากวาระสุดท้ายของศังขะแล้วจขบ.ก็แอบสงสัยเหมือนศังขะว่าองค์เหนือหัวของตัวเองกลายไปเป็นชาวพุทธได้อย่างไร คิดว่าสิ่งที่ขาดหายไปคือเรื่องราวขององค์ไภรพในช่วงอดีต ได้อ่านแต่ความเป็นองค์ไภรพในความคิดของตัวละครอื่นๆ แล้วอารมณ์มันหายๆ อยากรู้อารมณ์ ความคิดขององค์ไภรพที่ต้องตราทัพมาตีเวียงผญา ความรู้สึกที่รู้ความจริงว่าเจ้านางประกายแก้วที่รักจากไปแล้ว เรื่องราวที่หายไปขององค์ไภรพหลังจากตีเวียงผญาได้ ขนาดศังขะยังไม่รู้ว่านายเหนือหัวตนกลายเป็นชาวพุทธตั้งกะเมื่อไหร่ แล้วจขบ.จะรู้ได้ยังไง จขบ.ก็อนุมานตามใจเอาว่าองค์ไภรพในอดีตชาติได้รับแรงศรัทธา(ผลจากเจ้านางประกายแก้ว) จนเกิดความเลื่อมใส ภายหลังจึงหันหน้าเข้าหาพุทธศาสนา แต่ถ้าการนับถือพุทธศาสนาขององค์ไภรพเกิดเมื่ออดีตชาติ ทำไมศังขะจึงไม่รู้ สมมติที่สองคือการเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาขององค์ไภรพอาจจะเกิดขึ้นในชาติปัจจุบัน

สิ่งที่จขบ.สงสัยค่อนข้างเป็นรายละเอียดปลีกย่อยอยู่สักหน่อยแต่ก็เกี่ยวข้องกับตัวพระนาง

ในส่วนของประเด็นหลักที่เป็นเรื่องของคำสาปเจ้าน่านนรัน ตัวเจ้าน่านนรันและเจ้านางอันตราวรีเทวีจุดนี้โอเคค่ะ ส่วนนี้อ่านแล้วเคลียร์ จะขนลุกก็แต่ความรักของเจ้านางน้องที่มีต่อเจ้าหอหน้า ก็รู้นะว่ารักมาก เคารพมากเพราะต้องการชดใช้กรรมแต่ก็นะมันกึ่ยๆ ทุกทีที่ได้อ่าน

โดยรวมแล้วเมื่อแรกหยิบอ่านจขบ.คาดว่าจะได้อ่านเรื่องรักดราม่าแรงๆ เครียดๆ นะ ทว่าพออ่านจบแล้วก็ค่อนข้างเบากว่าที่คิดไว้ ไม่ถึงกับจะเรียกว่าจืดอะแต่ก็ไม่เข้มข้นอย่างทั่วถึง คิดว่าจะดราม่าหนักๆ ไปเลยคงไม่ได้เดี๋ยวอ่านแล้วจะไม่แจ่มใสเนอะ




Create Date : 15 กรกฎาคม 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 17:43:08 น.
Counter : 1122 Pageviews.

7 comment
ฝันคือสู่ต้าชิง ภาค 2 - จินจื่อ

**SPOILER ALERT





ทุกๆ วัน ‘นครต้องห้าม’ กลางกรุงปักกิ่งจะคลาคล่ำไปด้วยนักท่องเที่ยว ‘เฉียงเวย’สาวออฟฟิศธรรมดาๆ คนหนึ่งก็มักแวะมาสถานที่นี้เป็นประจำ

หากเช้าวันหนึ่งกลับเกิดสิ่งมหัศจรรย์ขึ้นกับเธอขณะเดินเล่นชมวังเช่นยามปกติ เมื่อก้าวผ่านประตูเล็กของเรือนหมู่ลึกลับซึ่งมั่นใจว่าไม่เคยเห็นมาก่อนเข้าไป อาณาจักรจีนเมื่อกว่าสามร้อยปีล่วงมาแล้วก็พลันปรากฏขึ้นเบื้องหน้า จาก ‘เฉียงเวย’ กลับกลายเป็น ‘หย่าลาเอ๋อร์ถ่า หมิงเวย’บุตรีรองเสนาบดีเจ้ากรมพลเรือนสังกัดกองธงเหลืองขลิบแดงแห่งองค์จักรพรรดิคังซี!

ความแปลกและความกล้าของเธอมัดใจเหล่าองค์ชายทั้งหลาย แต่มีคนชื่นชมก็ย่อมต้องมีคนชิงชัง ถึงอย่างนั้นเธอก็สามารถเอาตัวรอดและหลีกเลี่ยงสถานการณ์เฉียดตายได้เรื่อยมา เพราะเธอรู้อนาคตอย่างไรล่ะ

ประวัติศาสตร์ช่วงสมัยนี้เธอเจนจัดปรุโปร่ง ไม่ว่าใครจะขึ้นเป็นใหญ่ ใครจะถูกโค่นล้ม หรือใครจะจบชีวิตลงก่อนวัยอันควร แต่ที่เธอไม่สำเหนียกแม้แต่น้อยก็คือบทบาทของเธอ ณ สถานที่นี้คืออะไร สวรรค์ส่งเธอย้อนเวลากลับมาเพื่อสิ่งใดกัน







สรุปว่าเรื่องนี้จบเศร้าค่ะ (ที่เดาไว้จากการอ่านภาคแรกว่าจะจบแฮปปี้ดี๊ด๊า อ่านภาค 2 แล้วเงิบ) เป็นการจบแบบโศกนาฏกรรมที่จขบ.โคตรเซ็ง เพราะจนถึงนาทีสุดท้าย ตัวนางเอก...เสี่ยวเว่ยก็ยังอยู่ในอารมณ์อยากเก็บเธอไว้ในใจฉันทั้งสองคน ขนาดตื่นขึ้นมาในโลกแห่งความจริงแล้ว จิตใจก็ยังห่วงหาทั้งองค์ชาย 4 และองค์ชาย 13 ทำเอาติ่งองค์ชาย 13 แบบจขบ.นี่รู้สึกว่า แหม่... -_-lllll จากเดิมที่เพิ่งอ่านภาค 1 จบใหม่ ระดับความกรี๊ดพุ่งพรวดพราด พออ่านภาค 2 จบนี่กลายเป็นลดลงฮวบฮาบ ไอ้ที่มันเซ็งก็เพราะตัวนางเอกนี่แหละค่ะ จนแล้วจนรอดนางก็ตัดใจจากองค์ชาย 4 ไม่ขาด ยิ่งอ่านแล้วรู้สึกว่ายิ่งรัก ตัดกันไม่ลง มีอะไรที่ลึกซึ้งมาก มากกว่าความรู้สึกที่มีให้องค์ชาย 13 ทำเอาจขบ.ที่เป็นติ่งองค์ชาย 13 แสนเซ็ง สงสารองค์ชาย 13 ค่ะ T.T ยิ่งอ่านภาคพิเศษแล้วก็ยิ่งสงสารองค์ชายอ่า องค์ชาย 13 เหมือนถูกทั้งพี่ชายและคนที่ตัวเองรักมากหักหลัง ฉากที่จี๊ดใจมากๆ อยู่ในตอนพิเศษขององค์ชาย 13 ที่องค์ชาย 4 ขอโทษแต่ตัวองค์ชาย 13 ไม่เก็ท แต่คนอ่านเก็ทและเศร้าแทนองค์ชาย 13 ด้วย แง T_T

จุดที่ชอบ ... เอ่อ ถึงจะเริ่มด้วยการคร่ำครวญก็เถอะ แต่ "ฝันคืนสู่ต้าชิง" เองก็มีข้อดีนะ ที่ชอบนี่คือตัวเรื่องค่ะ ทั้งภาค 1 และภาค 2 (ในเนื้อเรื่องหลัก ที่ดำเนินมาถึงก่อนที่นางเอกจะตื่น และไม่รวมเนื้อเรื่องพิเศษ) มีเนื้อเรื่องและรายละเอียดที่น่าสนใจ อ่านสนุก และชวนลุ้นมากๆ ชีวิตของนางเอกพลิกผันอยู่ตลอดเวลา อันนี้แหละลุ้นสุดๆ ฉากที่ชอบมากๆ คือฉากสุดท้ายของนางเอกกับพระชายาเต๋อเฟย เหตุผลทุกอย่างที่ยกมา มันทำให้รู้สึกว่าเออ เห้ย ยอมรับเหตุผลที่นางเอกต้องจากไปได้นะ ก็เพราะตัวนางเอกและองค์ชาย 4 ทำให้เหตุการณ์มันเป็นไปแบบนั้นด้วย ถึงจะแอบเสี่ยวเว่ยอยู่นิดๆ ที่ถูกคนที่ไว้ใจหักหลังแต่ก็ทำไงได้ล่ะ ._.

จุดที่ไม่ชอบ ...

1.) ประเด็นความรักของนางเอก จนจบก็ตัดไม่ได้ขายไม่ขาด ไม่ยอมเลือกใครสักคน ขนาดเจ้าตัวยังบอกเองว่าอยากให้ "ทั้งสองคน" มีความสุข

2.) ตอนจบของเนื้อเรื่องหลัก ... ผู้เขียนตัดสินใจให้นางเอกตื่นจากความฝัน คือแบบ...ออกตัวเลยว่าเป็นอคติส่วนตัวค่ะ จขบ.ไม่ชอบบทสรุปแนวนี้แหละ รู้สึกเซ็งมากที่ถ้าทุกอย่างที่ฉันอ่านมาจะเป็นเพราะตัวละครฝันไปเอง ฮ้วย!

3.) ตอนพิเศษ ยอมรับเลยค่ะว่าอ่านเนื้อเรื่องหลักจบแล้วค่อนข้างพาล ด้วยความรักชอบองค์ชาย 13 นั่นแหละ ทำเอาไม่อยากจะอ่านตอนพิเศษที่เป็นมุมความคิดของพระชายา 4 และขันทีคนสนิทขององค์ชาย 4 ... ชั้นไม่อยากรู้แล้วว่าองค์ชาย 4 รักนางเอกแค่ไหน พอเถอะ -_-,,

จขบ.แอบคิดไว้ว่าหรือจริงๆ แล้วพระเอกตัวจริงของเรื่องนี้คือองค์ชาย 4 กันแน่ฟระ? ถึงไม่ได้ครอบครอง ไม่ได้ร่วมเรียงแต่ได้หัวใจของเสี่ยวเว่ย แถมเหตุการณ์สำคัญหลายๆ อย่างในชีวิตของนางเอกก็ได้องค์ชาย 4 นี่แหละที่เป็นคนช่วยเหลือ คิดว่าจะกลับไปอ่านแบบละเอียดและต่อเนื่องอีกสักครั้ง แต่ไม่ใช่เร็วๆ นี้ค่ะ ยังทำใจไม่ได้ เป็นนิยายที่ทำร้ายจิตใจติ่งองค์ชาย 13 อย่างรุนแรง T_T T.T ToT TvT    


Related Links :




Create Date : 21 พฤษภาคม 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 17:44:07 น.
Counter : 14116 Pageviews.

32 comment
สายลับพรางรัก - tiara

‘ร.ต.ท. อติกันต์’ หนุ่มหน้ามนลุคเกาหลีผู้มีใบหน้าไม่ให้กับการเป็นตำรวจแม้แต่นิดเดียวอดทนทำงานอยู่ในหน่วยสืบสวนสอบสวนกลางต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว!เขาไม่อยากเจอหัวหน้าคนสวยผู้หักอกเขาให้ช้ำใจทุกๆ วัน บางทีการเปลี่ยนบรรยากาศไปที่ใหม่ๆ โดยไม่ต้องเจอคนเดิมๆ เรื่องเก่าๆ ก็น่าจะเป็นทางออกที่ดี อติกันต์จึงขอย้ายไปช่วยสืบคดีให้กองปราบปรามชั่วคราว

‘รัน’ สายลับร่างเล็กผู้เคยคิดปลิดลมหายใจตัวเองทิ้ง ทว่ากลับแอบแฝงตัวเข้าไปในสถานที่ลึกลับและได้พบกับอติกันต์ในสถานการณ์อันตรายต่อทั้งร่างกายและหัวใจ

ต่างคนต่างที่มา แต่กลับต้องช่วยกันเปิดโปงขบวนการค้ามนุษย์รายใหญ่ของประเทศซึ่งมีผู้ทรงอิทธิพลให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง จะว่าไปแล้วปัญหาไม่ได้อยู่ที่ความยากของคดีหรอก แต่อยู่ที่ว่าอติกันต์ไม่รู้เลยว่าเขากำลังทำงานกับใคร! ใครเป็นคนดี ใครเป็นคนร้าย แล้วเจ้ารันของเขาล่ะ…เป็นฝ่ายไหนกันแน่ จะเชื่อใจได้กี่มากน้อยก็ไม่รู้!






อ่า คราแรกที่รู้ว่าพระเอกคนต่อไปของคุณ tiara คือนายเต้ อติกันต์ ทำเอาจขบ.คิ้วผูกโบว์เชียวค่ะ เพราะตอนอ่าน "สืบซ่อนรัก" ก็ไม่ยักกะเห็นว่านายเต้จะเปล่งออร่าพระเอกมากระแทกใจคนอ่าน ดังนั้นก่อนที่หนังสือจะมาถึงมือ จขบ.แอบตั้งคำถามไว้ในใจว่านิยายที่มีนายเต้เป็นพระเอกจะออกมายังไงนะ แล้วอย่างนายเต้จะประคับประคองตำแหน่งพระเอกให้อ่านสนุกได้ตลอดรอดฝั่งรึเปล่านะ ._.?

ความรู้สึกหลังอ่าน ... อืมม จขบ.ให้ข้อสรุปว่าตัวเองตัดสินนายเต้เร็วไปหน่อย แค่ได้รู้จักนายเต้ผิวเผินจาก"สืบซ่อนรัก" ก็หวั่นใจไปล่วงหน้า ในเล่มนี้ที่นายเต้ได้สวมบทนำเต็มที่ ผู้เขียนสร้างตัวละครนายเต้ออกมาได้ดีและเหมาะสมกับการเป็นพระเอกค่ะ ที่พูดถึงตัวนายเต้ก่อนเพราะคิดว่าคนอ่านหลายคนที่เคยผ่านตาจาก "สืบซ่อนรัก" มาแล้วคุ้นเคยกับนายเต้ดี จากนายเต้ที่ไม่สะดุดตา ไม่สะกิดใจ ไม่ค่อยมีบทบาทในการวิเคราะห์คดี มางวดนี้มีพัฒนาการมากขึ้นในด้านของการสืบคดี ในแง่ของชีวิตส่วนตัว คนอ่านก็ได้ทำความรู้จักกับนายเต้เพิ่มขึ้น แถมยังรู้ด้วยว่านายเต้มีน้องสาวเป็นหมอที่คาเรคเตอร์พร้อมเหลือเกินในการเป็นตัวเอกนิยายสักเล่ม ฮี่ฮี่ XP

จขบ. ขอแบ่งเรื่องราวออกเป็น 2 ส่วนคือ

1.) ส่วนของคดี ผู้เขียนเริ่มต้นคดีได้น่าสนใจมากๆ ค่ะ หยิบเอาเหตุการณ์บ้านเมืองที่เกี่ยวข้องกับเหตุน้ำท่วมใหญ่ปี ๒๕๕๔ มาใช้ (เป็นจุดหนึ่งที่จขบ.ค่อนข้างชอบมากที่สามารถหยิบประเด็นที่คาดไม่ถึงมาเป็นองค์ประกอบ (ที่บอกว่าคาดไม่ถึงคือคงไม่มีใครนึกถึงเรื่องน้ำท่วมใหญ่แล้ว))  ประเด็นหลักของคดีนี้เล่นกับยาเสพติดและการค้ามนุษย์ โดยทั่วไปเราจะเห็นข่าวคราวเรื่องการค้ามนุษย์ในรูปแบบของการค้ากาม ขอทาน แรงงานผิดกฏหมาย ทว่าในเล่มนี้เพิ่มประเด็นมนุษย์ทดลอง การทำสเตมเซลล์ สะท้อนประเด็นวรรณะคนจน คนรวยได้สะเทือนใจดี คนรวยเท่านั้นที่มีสิทธิ์ได้รับชีวิตใหม่ ขึ้นสวรรค์ชั้นมินมานรดี ส่วนคนจนต้องทนทุกข์อยู่ภายใต้ขุมนรกใต้ตึกนิมมานรดี

จุดที่สะดุดใจจขบ.ในการไขคดีนี้เป็นวิธีการเล่าเรื่องค่ะ ในความคิดของจขบ.การดำเนินเรื่องในส่วนนี้ค่อนข้างจะรวบรัดไป จขบ.เห็นด้วยกันนายเต้ว่าฝ่ายตำรวจรีบดำเนินการเข้าจับกุมเร็วเกินไป เข้าใจเพราะฝ่ายตำรวจมีข้อมูลจากทั้งสายยาเสพติดและสายค้ามนุษย์ แต่ก็เรียกว่าน้อยและเป็นการเสี่ยง ถ้าฝ่ายตำรวจเจอตัวร้ายแบบเก๋าๆ เขี้ยวลากดิน มีชั้นเชิงสักหน่อย คดีมันคงไม่จบง่ายขนาดนี้อะค่ะ อีกประเด็นคือจขบ.ไม่ค่อยเคลียร์กับอารมณ์ความรู้สึกของฝั่งตัวร้ายเท่าไหร่ โอเคว่าส่วนของหมอค่อนข้างละเอียด แต่อารมณ์มันไม่สุด ส่วนฝ่ายส.ส. กับนายตำรวจอันนี้ดูลอยๆ อยากได้เหตุผลสนับสนุนการเป็นทำชั่วมากกว่านี้ค่ะ (จะคิดว่าเพราะเป็นคนชั่วเลยทำชั่วก็ได้นะคะ เพียงแต่น่าจะมี "แรงจูงใจ" ประกอบสักหน่อย) ยังแอบสงสัยด้วยว่าสามคนนี้มาเจอกัน มาเริ่มต้นธุระกิจทำชั่วด้วยกันได้ยังไง

แอบสงสารอัครพลนะ โถ ฤกษ์ดีวันแต่งงานแท้ๆ แต่ต้องมาปฏิบัติงานเสี่ยงๆ เนอะ ขำตอนอัครพลที่โกรธดะทุกคนกระทั่งเจ้านายค่ะ น่ารักดี XD

2.) ส่วนของพระนาง ... อืมมม ขนาดจขบ.ไม่ได้เป็นลัทธินิยมฉากรักหวานๆ ยังรู้สึกเลยค่ะว่าพระนางคู่นี้เค้าได้มีเวลาหวานจี๋จ๋ากันน้อยจริงๆ ได้โอกาสไปหวานๆ กันก็นู้น ใกล้จะจบเล่มแล้ว แถมเป็นฉากรักที่ฮาร์ดคอร์มิใช่น้อย นี่ถ้าไม่ได้มีอาชีพเป็นพระเอกนิยายหรือละคร ขอร้องว่าอย่าได้ลอกเลียนแบบตาม มิเช่นนั้นจะโดนข้อหาโจรโรคจิตบ้ากามลักพาตัวได้ หนูริซ่าก็วางแผนโหดจริง ._.

นางเอกของเรื่อง ... สรัลชนา ... สารภาพว่าจขบ.มีความรู้สึกสนิทสนม ผูกพันธ์กับตัวศรัณย์มากกว่าสรัลชนาอีก แฮะๆ จุดเด่นของรันคงเป็นความเข้มแข็ง เด็ดเดี่ยวล่ะมั้ง ฉากที่ชอบคือฉากเปิดตัวค่ะ ทำให้เข้าใจว่าทำไมรันถึงเชื่อใจท่านบัญชามาก อีกฉากคือตอนที่รันพูดกับร่างกายตัวเองค่ะ ประทับใจซีนนี้จัง ^-^

ในความคิดของจขบ. ตอนเป็นศรัณย์กับนายกันต์เนี่ย คนทั้งคู่อาจจะได้เรียนรู้อีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว ถ้าอติกันต์ได้เจอรันที่เป็นสรัลชนาก่อนศรัณย์คงไม่มีวันพูดเรื่องความเซ็งที่ตัวเองมีหน้าสวยๆ ออกมาได้ง่ายๆ สบายๆ หรอกเนอะ

ที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือหมอแต้ม มนันยา ตัวละครสำคัญที่เป็นคนไขคดีหัวใจให้พี่ชายค่ะ จขบ.ชอบตัวละครหมอแต้มมากกกกก และมองเห็นประกายในการเป็นตัวละครเอกที่เปล่งออกมาอย่างเจิดจ้าจากตัวหมอแต้ม ได้แต่หวังว่าคุณ tiara จะให้โอกาสหมอแต้มได้มีเรื่องราวเดี่ยวๆ ของตัวเอกพร้อมพระเอกสักคน XD (แน่นอนว่าต้องเป็นนิยายรัก สืบสวนเท่านั้นค่ะ!)

โดยรวมแล้ว "สายลับพรางรัก" ก็เป็นนิยายรัก สืบสวนที่ยังอยู่ในมาตรฐานการเขียนของคุณ tiara ถึงแม้ว่าจขบ.จะติดใจในส่วนของการเล่าเนื้อคดีแต่ก็เข้าใจว่ามันเป็นการเล่าเรื่องที่แตกต่างจาก "สืบซ่อนรัก" ถ้าให้เปรียบเทียบ "สืบซ่อนรัก" จะเน้นการคิด วิเคราะห์ รวบรวมข้อมูล เป็น Behavior Analysis เพื่อเชื่อมโยงตัวคนร้าย ในขณะที่ "สายลับพรางรัก" เป็นมุมมอง Police Protocol (สืบสวน จับกุม สอบปากคำ) ถ้าเป็นแฟนผลงานแนวรัก สืบสวนของผู้เขียนก็ห้ามพลาดค่ะ :D    


ปล. วันก่อนอ่านข่าวพาดหัวพ.ต.ทปลอมตัวไปสืบคดียาเสพติดแล้วถูกคนงานกระทืบ อ่านแล้วคิดถึง "สายลับพรางรัก" ตงิดๆ ค่ะ ^^;





Create Date : 15 พฤษภาคม 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 17:44:23 น.
Counter : 562 Pageviews.

5 comment
คาถา(รัก)มัดใจ - ปริญญ์

**SPOILER ALERT





‘วาดจันทร์’หญิงสาวผู้งดงามประดุจภาพวาดของพระจันทร์สมชื่อตัวจำยอมตกงานอีกครั้ง เพราะไม่ว่าจะทำงานที่ไหนเป็นต้องถูกแทะโลมอยู่ร่ำไป ล่าสุดนี่ก็โดนอีหรอบเดิม เธอจึงตัดสินใจลาออกดีกว่าต้องทนเจอสายตาน่ารังเกียจและ ‘ตำแหน่งพิเศษ’ ที่เจ้านายหัวงูเต็มใจยัดเยียดให้ เฮ้อ เรียกได้ว่าสวยเป็นพิษจริงๆ ที่เค้าว่ากันว่า ‘นารีมีรูปเป็นทรัพย์’ นี่เห็นท่าจะไม่จริงแฮะ

‘พีรัช’สถาปนิกหนุ่มมาดเซอร์ผู้มีบุคลิกองอาจโผงผาง ตรงไปตรงมา และถ้าดูจากรูปลักษณ์ภายนอกของเขาแล้ว... นี่มันคนละขั้วกับวาดจันทร์คนงามแบบสุดๆ แต่ดอกมะลิซ้อนสื่อรักกลับนำพาให้คนสองคนที่ดูจะไม่มีอะไรเข้ากันได้เลยมาใกล้ชิดกัน เนื่องจากความผูกพันลึกล้ำหนักแน่นจากชาติปางก่อน

ทว่า... ความงดงามของวาดจันทร์ยังคงนำมาซึ่งอันตรายและเวทมนตร์ร้ายที่ต้องการครอบครองเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งพีรัช วาดจันทร์ รวมถึงบุคคลใกล้ชิดจึงต้องช่วยกันหาหนทางต่อสู้ภัยร้ายดำมืดที่เข้ามาคุกคาม... โดยมีเพียงรักมั่นคงของเขาและเธอเป็นเกราะคุ้มกันภัย






แง หนังสืออะไรเนี่ย ทำไมอ่านไปเขินไปสลับกับน้ำตาไหลไป T.T จขบ.ปรับอารมณ์ตามไม่ทัน ฮือ เป็นเล่มที่อ่านแล้วหลากอารมณ์มากค่ะ ตอนเห็นชื่อเรื่องก็เดา plot ไว้กลายๆ ว่าจะเป็นแนวน่ารัก กุ๊กกิ๊กรึเปล่านะ ปรากฏว่าไม่ใช้จ้ะ ._.

คาถา(รัก)มัดใจเป็นเล่มต่อจากรักนี้(ไม่)มีเวทมนตร์ (จขบ.ขอสารภาพเลยว่าลืมเรื่องราวของตรัยและปันนาไปหมดแล้ว -_-ll อ่านมานานแล้วอะค่ะ พอจำได้คร่าวๆ ครั้นนึกอยากจะอ่านทวนความจำ ก็สำเหนียกได้ว่าหนังสือเล่มนั้นอแปรสภาพเป็นปุ๋ยเพราะน้ำท่วมใหญ่ ๒๕๕๔ ไปแล้ว ฮ้วย นี่ถ้าไม่ได้อ่านคาถา(รัก)มัดใจ จขบ.ก็ลืมไปแล้วนะเนี่ย) เป็นเรื่องราวของพีรัชกับวาดจันทร์ การพบรักของสองหนุ่มสาวที่ผูกพันธ์ด้วยกรรมเก่าและไสยเวทย์จากชาติภพที่แล้ว

จุดที่ชอบ ... ทุกอย่าง!!! ห๊ะ ตอบแบบนี้แลดูมักง่ายไปไหมนะ แต่จขบ.ชอบทุกอย่างของหนังสือเล่มนี้จริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการพบกันครั้งแรกของพระนาง ฉากเวลาพระนางเจอกันทีไร อ่านแล้วจิกหมอนจนเล็บกุด >_< ไม่รู้ว่าคนอื่นจะจัดคู่พี/วาดเป็นประเภทรักแรกพบรึเปล่า แต่จขบ.จัดเป็นคู่รักที่ผูกพันธ์ทุกชาติภพ ชอบทั้งตอนเป็นพีระ/แม้นวาดและพีรัช/วาดจันทร์ เป็นคู่รักที่ให้อารมณ์รักกัน อ่อนโยน ห่วงใย ให้เกียรติ ในยุคปัจจุบันก็เพิ่มความงุงิมุมิเข้าไปอีก โอย น่ารัก <3

ที่ชอบต่อมาคือฉากหลังของเรื่อง เป็นบ้านไม้สไตล์โบราณ ในชุมชนเก่าแก่ริมแม่น้ำ อันนี้เป็นความชอบส่วนตัวค่ะ จขบ.นิยมบ้านเก่าๆ บรรยากาศของชุมชนโบราณมันให้อารมณ์ย้อนเวลา เวลาเดินช้าๆ ดูไม่เร่งรีบดี พอเอามาใช้เป็นฉากหลังของเรื่องที่เชื่อมต่อไปยังสมัยชาติก่อนได้อย่างพอดี จขบ.ว่ามันเสริมให้บรรยากาศของเรื่องดูหวาน อุ่น ละมุนละไม แถมแทรกความเป็นไทยโบราณผ่านมาทางอาหารการกิน ทั้งขนมคาวและหวาน อ่านไปจขบ.ก็นึกอิจฉาตัวละครในเรื่องไปที่ได้กินขนมไทยอร่อยๆ >q< นอกจากนี้ยังแทรกเกร็ดขนมมงคลในงานมงคลให้ได้อ่านเป็นความรู้ด้วย

(ขอแทรกนิดนึงค่ะ พอดีวันก่อนอ่านกระทู้เจอเรื่องขนมจ่ามงกุฏ ทองเอก ทองเอกกระจัง พบว่ามีจขบ.มีความเข้าใจเกี่ยวกับขนมจ่ามงกุฏผิดๆ ถ้าสนใจหน้าตาที่แท้จริงของจ่ามงกุฏลองเช็คกระทู้นี้ดูค่ะ *** ขนมจ่ามงกุฏ ***.. ของแท้ ตามบทพระราชนิพนธ์กาพห์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน ... ค่ะ)

แน่นอนว่าต้องชอบวิธีการดำเนินเรื่องด้วย เป็นจุดหลักนี่นะ ผู้เขียนใช้วิธีเล่าเรื่องสลับไปมาระหว่างชาตินี้และชาติก่อน ท่ามกลางความเป็นตายของวาดจันทร์ ทำให้จขบ.ลุ้นระทึก เอาใจช่วยทั้งพีระ/แม้นวาดกับพีรัช/วาดจันทร์ไปในที ขณะเดียวกันก็ค่อยๆ เข้าใจอารมณ์ของตัวละครด้วย สถานการณ์ของเรื่อง ยิ่งฉากที่แม้นวาด/วาดจันทร์นอนป่วยหนักบนเตียงท่ามกลางความเป็นห่วงใยของพีระ/พีรัชนี่เล่นเอาคนอ่านน้ำตาเอ่อค่ะ T_T ไม่ได้เศร้านะแต่มันรู้สึกตื้นตันกับความรักของคนสองคนในสองชาติภพที่ดำเนินมาในรูปในรอยเดียวกันเด๊ะ ชอบฉากร่ำลาที่ชายหนุ่มบอกแก่หญิงสาว ฉากที่พีรัชบอกว่าไม่ต้องสาบานรัก เป็นความรักที่เสียสละและไม่ยึดติด ไม่ครอบครอง แตกต่างกับอีกฝ่ายที่อยากครอบครองจนถึงกับต้องใช้ไสยเวทย์เข้าช่วย และแทนที่จะได้ดั่งหวังกับต้องพบกับความสูญเสีย

มีบทสนทนาหลายๆ ช่วงที่จขบ.ชื่นชอบนะคะ แต่ขี้เกียจไปหยิบหนังสือมากางหน้าพิมพ์ข้อความ ที่ชอบเยอะที่สุดคงเป็นที่ป้าน้อยพูดเรื่องความเชื่อกับเวทมนตร์ จขบ.ไม่เชื่อเรื่องทำคุณไสยท์อะไรพรรณนี้ แต่จขบ.เชื่อว่าจิตของตนล้วนเป็นที่ตั้ง หากจิตเข้มแข็งก็ย่อมไม่หวั่นไหวต่อสิ่งใด ขณะเดียวกันถ้าจิตอ่อนแอ ความรู้สึกนึกคิดของเราก็จะถูกครอบงำได้ง่าย ความกลัวของมนุษย์ล้วนเป็นเพราะจิตกำหนด

ฉากเฉลยตัวคนร้าย เป็นบทที่ทำเอาเงิบไปเหมือนกันค่ะ ทั้งๆ ที่ตอนแรกทุกอย่างบ่งชี้คนร้ายอยู่ชัดเจนแล้วนะ แต่สุดท้ายจขบ.เขวไปได้ไงเนี่ย อ่านแบบไร้สติสตังเลยตกหลุมพรางเข้าให้ -_-ll

ฉากคืนสุดท้ายของแม้นวาดก็ทำเอาจขบ.เงิบเหมือนกันค่ะ ที่น้ำตาปริ่มๆ มาตอนพีระรำพันร่ำลานี่แบบ ... ทำไมทำกับน้องแบบนี้ เอาน้ำตาน้องคืนมา >_< แต่ก็ดีใจนะคะที่ผลออกมาเป็นแบบนี้ ชอบค่ะ เล่นกับความรู้สึกคนอ่านดี

ที่ไม่พูดถึงเลยไม่ได้คือคู่สนับสนุนที่ดูจขบ.เองก็ช่วยเชียร์พี่จ๋า (เป็นผู้ชายที่ชื่อน่ารักไปนะเนี่ย) กับน้องหนูเล็กจนตัวโก่ง เรื่องราวของคู่นี้ให้ข้อคิดว่าอย่าคิดไปเอง ถ้ามีเรื่องราวอะไรให้เปิดใจซักกันให้เต็มที่ ดีกว่าอมพะนำอยู่นานปี เสียทั้งเวล่ำเวลาและสุขภาพจิตวุ้ย อีกตัวละครหนึ่งคือส้มโอ่ง ผิด ส้มโอซิ เป็นเพื่อนที่ทำให้รู้สึกดีจริงๆ เสียดายส้มโอกับก้องออกมาน้อยเนอะ อยากดูฉากสวีทของสองคนบ้างว่าจะเป็นยังไง XD

สรุปว่าเล่มนี้เซอร์ไพรซ์จขบ.เข้าจังเบ้อเริ้มเลยค่ะ รักอะเล่มนี้ อย่างที่บอกว่าอ่านไปจิกหมอนไป น้ำตารื้นไป นั่งลุ้นว่าทั้งสองภพสองชาติคู่รักนี้จะเป็นยังไงนะ แล้วจะแก้คุณไสยฯยังไงนะ พี่จ๋า/น้องหนูเล็กจะลงเอยกันไหมนะ จะรู้สึกประหลาดอยู่หน่อยเดียวตอนพ่อแม่ของวาดจันทร์ออกมาแล้วหายไปเลย คิดว่าพ่อแม่น่าจะมีบทบาทมากกว่านี้ในยามลูกป่วย(โคตรหนัก) แต่เมื่อตั้งประเด็นไว้ที่พีรัช/วาดจันทร์ก็เอาเถอะ หยวนนะหยวน 

ตอนพิเศษเรื่องของตรัยกับปันนา ทำให้จขบ.คันยิกๆ อยากอ่านเรื่องราวของสองคนนี้อีกรอบอ่า คงต้องไปหาซื้อหนังสือใหม่อีกครั้งแล้วซิ  ^^





Create Date : 10 พฤษภาคม 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 17:44:38 น.
Counter : 1291 Pageviews.

13 comment
แรกรักสลักใจ - ถังอิน

**SPOILER ALERT




อายุเพียงสิบเก้า ชูหลิงหลงก็ต้องรับบทนายหญิงของตระกูล ด้วยบิดามารดาแม้มีชีวิตอยู่ก็เหมือนไม่มี เพราะต่างละทิ้งหน้าที่ที่พึงกระทำ ใฝ่หาความสบายส่วนตัว หลิงหลงจึงต้องโดดเดี่ยวอ้างว้างอยู่ท่ามกลางเหล่าแม่รองและน้องสาวต่างมารดาทั้งสี่ พบแต่ความมาดร้ายชิงชัง

ขณะที่ผู้อื่นใช้สอยเงินมือเติบ นางกลับสำเหนียกถึงสถานะการเงินของครอบครัว จึงสมถะเจียมตน ใช้ทักษะฝีมือที่มีติดตัวผลิตงานไปฝากขายยังหออัญมณีอยู่เรื่อยๆ

เผยหู่พั่ว คุณชายใหญ่แห่งร้านค้าเครื่องประดับอันดับหนึ่งหล่อเหลาเก่งกาจ มีเสน่ห์น่าหลงใหลเช่นใดนางเองก็รู้ดี หากเป็นหญิงอื่นคงลิงโลดใจเมื่อชายผู้ซึ่งไม่เคยเป็นฝ่ายเข้าหาสตรีใดมาก่อนกลับให้ความใส่ใจในตัวเอง เหตุเพราะนางชิงชังคุณชายเจ้าสำราญเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวผู้นั้นนัก!ก็เป็นหออัญมณีซึ่งเขาคือเจ้าของมิใช่หรือ... ที่สูบเงินจากตระกูลชู จนนางต้องเหน็ดเหนื่อยตรากตรำถึงเพียงนี้น่ะ!!





อีกหนึ่งในซีรี่ย์ชุด "แรก" แรกรักสลักใจเป็นเรื่องลำดับที่ 3 จขบ. ไม่ได้อ่านตามลำดับที่สนพ. บอกไว้ เห็นว่าเล่มไหนสะดุดตา เนื้อเรื่องน่าสนก็หยิบมาอ่านก่อน

(SPOILER - แรกรักสลักใจเป็นเรื่องราวของคุณชายใหญ่สกุลเผย เผยหู่พั่ว เป็นชายหนุ่มที่ใช้รอยยิ้มในการค้าขาย เรียกว่าสาวไหนเห็นก็ต้องสยบต่อรอยยิ้มของเผยหู่พั่ว แต่มีอยู่หนึ่งคนที่ไม่คล้อยตามรอยยิ้มของเขาซ้ำยังออกจะดูหยามเหยียด เผยหู่พั่วไม่เพียงประหลาดใจกลับติดใจนาง สตรีนางนั้นคือชูหลิงหลง บุตรสาวคนโตของสกุลชู ผู้นำตระกูลคนปัจจุบัน ด้วยฐานะทางการเงินของตระกูลที่ไม่ใคร่ดีนัก ชูหลิงหลงจำต้องสลักรูปภาพเพื่อนำมาฝากขายที่ร้านค้าสกุลเผย เผยหู่พั่วพยายามใกล้ชิดชูหลิงหลง ยิ่งแน่ใจว่านางรู้บางอย่างที่เกี่ยวกับตัวเขาแต่เก็บงำไว้ เรื่องนั้นอาจจะเกี่ยวข้องกับการที่เขาเคยเกิดอุบัติเหตุจนความจำหายไประยะหนึ่ง ตอนฟื้นคืนสติได้พบหวงจือเจียวผู้อ้างว่าเป็นคนช่วยเหลือและกลายเป็นคู่หมั้นของเขา แม้ว่าเผยหู่พั่วจะมีท่าทางสนใจชูหลิงหลงเป็นอย่างยิ่งแต่นางพยายามปิดกั้นเขา ทั้งยังบอกว่าตัวนางมีคู่หมั้นที่รอคอยอยู่ แล้วคราวเคราะห์ของตระกูลชูก็มาถึง เมื่อนายใหญ่ตระกูลชูเกิดจับได้ว่าเมียรองมีชู้ ไล่อาละวาดทุบตีจนเกิดเหตุเพลิงไหม้ บ้านตระกูลชูวอดวายในกองเพลิง นายใหญ่ตระกูลชูตาย ชูหลิงหลงบาดเจ็บได้รับการช่วยเหลือจากเผยหู่พั่ว ในคืนที่ไปช่วยชีวิตชูหลิงหลงนั้นเองที่เผยหู่พั่วได้รู้ความจริงว่าชูหลิงหลงคือคนที่ช่วยชีวิตเขา ซ้ำทั้งคู่ต่างผูกสมัครรักใคร่ ชูหลิงหลงเฝ้ารอและตามหาเขาอยู่ตลอด แต่เผยหู่พั่วกลับลืมช่วงเวลานั้นไปหมดสิ้น ระหว่างพักฟื้นร่างกายที่บ้านตระกูลเผยท่าทีระหว่างเผยหู่หั่วและชูหลิงหลงก็โอนอ่อนต่อกันมากขึ้น เวลานั้นญาติผู้พี่ของเผยหู่พั่ว เผยชิ่งชิว ปรากฏตัว ชูหลิงหลงจำได้ว่าชายคนนี้คือคนร้ายที่ตามไล่ล่าเอาชีวิตเผยหู่พั่ว นางจึงถูกหมายชีวิตทว่าเผยหู่พั่วก็ช่วยชีวิตนางไว้ได้แต่ตัวเองถูกกระบี่ทำร้ายบาดเจ็บ เคราะห์ร้ายยังไม่หมดเมื่อชูหลิงหลงถูกลักพาตัวหายไปจากบ้านสกุลเผย สร้างความร้อนใจให้เผยหู่พั่วเฝ้าออกติดตามหานาง )

ถือว่าเล่มนี้ช่วยกู้อารมณ์จากเล่มก่อนได้โข อาจจะเพราะไม่ได้คาดหวังด้วย แถมคำโปรยหลังปกดูไม่ดึงดูดเอาซะเลย พอได้อ่านเรื่องนี้ดีกว่าที่คาด เนื้อหาจริงๆ ดีกว่าคำโปรยด้านหลังเยอะ เนื้อเรื่องซับซ้อนกว่าที่คาด แม้ความลับของชูหลิงหลงจะแตกตั้งแต่กลางเรื่องแต่ก็มีเรื่องญาติผู้พี่มาเสริมความดราม่า และปิดท้ายด้วยฉากลักพาตัวให้ได้ลุ้นกันอีกเฮือก แม้ว่าจะรู้สึกสงสารหวงจือเจียวที่เสียเวลาอยู่โยงในฐานะคู่หมั้นทั้งๆ ที่เผยหู่พั่วไม่รักไม่สนใจแต่ก็ไม่ทำอะไรให้ชัดเจน ไม่เข้าใจเหมือนกัน ถ้าไม่ชอบก็ตัดสัมพันธ์ไปตั้งแต่ต้นก็สิ้นเรื่อง แต่ตัวหวงจือเจียวเองก็ละโมภ แอบอ้างตัวเป็นคนช่วยเหลือเผยหู่พั่วอย่างน่าเกลียดเรียกว่าผู้เขียนหาเหตุผลมารองรับให้หวงจือเจียวดูไม่น่าสงสารเกินไป  

จุดที่ชอบมีตั้งแต่นิสัยของชูหลิงหลงเป็นผู้หญิงที่เด็ดขาด ไม่ย่อท้อ ไม่เฝ้ารอสวรรค์ลิขิต จขบ. ชอบฉากที่สาวรับใช้ของนางเอกถามนางเอกว่านางรักเผยหู่พั่วบ้างรึเปล่า เพราะนางใจแข็งเหลือเกิน นัยว่าถ้าเขาจำนางไม่ได้ก็จะไม่มีวันเปิดเผยความจริง ซึ่งคำพูดของสาวใช้ก็ช่วยเตือนสติชูหลิงหลง ส่วนเผยหู่พั่ว ... แม้ว่าจะจำไม่ได้แต่จิตก็ผูกสัมพันธ์กับชูหลิงหลงเสียแล้ว ต้องขอบคุณความซวยของชูหลิงหลงที่ทำให้เผยหู่พั่วได้มีโอกาสใกล้ชิดนาง อีกฉากที่ชอบคือฉากสุดท้ายตอนจบที่ทั้งสองคนไปอารามแม่ชีแล้วเผยหู่พั่วค่อยๆ จำเรื่องราวได้ ฉากความหลังของทั้งคู่น่ารักดี กุ๊กกิ๊กแท้

สรุปว่าเล่มนี้จัดว่าชอบ สนุกดี อาจจะไม่ถึงขั้นประทับใจจ๋า ในบรรดาสามเล่มที่อ่านมา (แรกเห็นก็หวั่นใจ แรกแค้นแสนคะนึง แรกรักสลักใจ) จัดว่าชอบ แรกรักสลักใจ มากที่สุด แต่ยังเหลืออีกสองเล่มในชุดให้อ่าน ^-^




Create Date : 19 เมษายน 2556
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 17:44:56 น.
Counter : 961 Pageviews.

7 comment
1  2  3  4  5  6  7  8  9  

a murder suicide
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



fat NEET and sometimes Hikki.
living in the small and blind world, kind of closed mind, a light level of bipolar, not much friendly with human.



All Blog