เมื่อวานเจ๊อ่านอะไร ( พ.ย.๕๕ )

** หัวข้อเรื่องเลียนแบบการ์ตูนเรื่อง "เมื่อวานเจ๊ทานอะไร" ของค่าย VBK เรื่องราวชีวิตของคู่รักเกย์และการทำอาหาร 

** SPOILER ALERT


จำนวนหนังสือที่อ่านไปเมื่อเดือนที่ผ่านมา 



กองซ้าย 

- ดั่งดวงหฤทัย เห็นคนอื่นอ่านแล้วบอกต่อกันมาก แต่ส่วนตัวอ่านแล้วไม่โดน แถมยังแอบรำคาญทั้งพระนางอยู่เล็กๆ เป็นเจ้าหลวงกับเจ้าหญิงจะง๊องแง๊งกันไปไหนเนี่ย เป็นเราเองเข้าไม่ถึงความรักของคู่นี้ -_-ll 

- บุพเพเล่ห์จันทร์ เรื่องราวของสมภารรับประทานไก่วัด เจ้านายที่หลงรักพี่เลี้ยงของลูกชาย เนื้อเรื่องก็ให้ลุ้นความรักต่างชนชั้นแบบเบาๆ ไม่เครียด มีเฮฮาหน่อยตอนท้ายที่พระเอกหลุดคาเรคเตอร์กลายเป็นชายหนุ่มผู้มัวเมาในความรัก นี่ซินะที่ถึงเรียกกันว่าความรักมักทำให้คนเปลี่ยนไป    

- มังกรชมจันทร์ มังกรขี้เหงาลงมานั่งดูพระจันทร์กับสาวน้อยนางหนึ่งจนก่อเกิดเป็นความรัก แต่รักนี้ก็ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่น สาวน้อยไม่สามารถรักษาคำสัญญาที่จะชมจันทร์กับเขาไปตลอดชีวิตเอาไว้ได้ เทพมังกรที่ลุ่มหลงในความรักถึงกับยอมสละความเป็นเซียนเพื่อจะได้เกิดเป็นมนุษย์ ได้พบรักและมีชีวิตกับสาวน้อยอีกสักครั้งหนึ่ง 

- แรกเห็นก็หวั่นใจ นางเอกเป็นสาวรับใช้แสนเก่งกาจที่ใครๆ ก็ซูฮก ทำงานอยู่ในตระกูลของพระเอก แล้วเกิดหลงรักพระเอก ตามจีบพระเอกอยู่เนืองๆ พระเอกแม้ตอนแรกทำเฉยไม่สนใจ แต่จริงๆ ก็สนใจนางเอกมิใช่น้อย เมื่อนางเอกหายตัวออกจากไปบ้านในวันหนึ่ง เจ้าตัวถึงได้ยอมรับใจตัวเองและเมื่อพบเจอตัวนาง พระเอกจึงตั้งใจจะรับนางเป็นภรรยา หากแต่พระเอกเองก็มีคู่หมั้นอยู่ก่อนแล้ว หนำซ้ำปัญหายังเกิดขึ้นอีกรอบเมื่อนางเอกที่ขอลางานเพื่อเดินทางไปเยี่ยมหลุมศพของแม่ได้หายไปอย่างไร้ร่องรอยอีกครั้ง พระเอกเฝ้าเพียรตามหาเธอ เมื่อพบเจอกันอีกครั้งนางเอกนั้นซูบโทรมล้มป่วย แถมฐานะที่แท้จริงของนางเอกก็ทำให้พระเอกคาดไม่ถึง 

- ราชินีเคียงใจ เมื่อตอนเด็กนางเอกเคยช่วยชีวิตรัชทายาทไว้จากการถูกวางยาพิษในอาหาร เมื่อโตขึ้นมารัชทายาทยังดีต่อนางเสมอ สำหรับคนอื่นมองว่ามันเป็นการชดเชยที่ทำให้นางกลายเป็นหญิงอ่อนแอ ป่วยกระเสาะกระแสะตลอดปี แต่สำหรับเขาคือความรักให้นาง เมื่อรัชทายาทขึ้นครองราชก็ยืนยันจะให้นางเป็นราชินีเคียงคู่ แต่ทุกเรื่องก็ไม่ง่ายเสมอไปเมื่อไทเฮาและเหล่าขุนนางกดดันให้นางกำเนิดรัชทายาทน้อยทั้งๆ ที่ร่างกายของนางนั้นอ่อนแอเหลือเกิน

- นาคราช แพงเมืองเจ้านางของเมืองมายที่ล่มสลาย ได้รับการเรียกตัวให้กลับเมืองไทยอย่างเร่งด่วน ทันทีที่ถึงเมืองไทยข่าวร้ายที่ได้รับคือเจ้าพ่อของเธอซึ่งก็คือเจ้าเมืองมายคนปัจจุบันได้สิ้นชีวิต ทำให้ตำแหน่งเจ้าเมืองมายและทรัพย์สมบัติตกเป็นของเจ้าเมืองอินทร์ ซึ่งเป็นคู่หมั้นของแพงเมือง ตัวเจ้าเมืองอินทร์นั้นไม่ยี่หระต่อตำแหน่งใดๆ ของเมืองมาย ที่สนใจคือทรัพย์สินและหมายมั่นจะรวบรวมทรัพย์ที่ได้ แล้วไปใช้ชีวิตในต่างประเทศกับสาวคนรัก การกลับมาเมืองไทยครั้งนี้นอกจากจะได้พบกับเจ้าเมืองอินทร์ แพงเมืองยังได้พบกับเจ้าล่าฟ้า หนุ่มรูปงามที่เดิมทางมาพร้อมกับเจ้าเมืองอินทร์ ชายหนุ่มอ้างตัวมาเป็นสมาชิกของเมืองมาย หลังจากงานศพของบิดา แพงเมืองพยายามยับยั้งเจ้าเมืองอินทร์ไม่ให้ขายเมืองมายรีสอร์ท สถานที่ที่เป็นเหมือนที่อยู่อาศัยของคนเมืองมาย ขณะเดียวกันแพงเมืองก็พบเจอเจ้าล่าฟ้าบ่อยครั้งยิ่งขึ้น พร้อมกับสถานการณ์ในเมืองมายรีสอร์ทที่พบเจอกับความวุ่นวาย และคำสาปของงูเจ้าที่แช่งให้เมืองมายล่มจม 

- ทางเทวดา เทวาวาด เรื่องยาว 2 เรื่องในเล่มเดียวกัน ทางเทวดาเรื่องราวของเทพบุตรที่จุติลงมาบนโลกมนุษย์พร้อมคำขอให้มีสติปัญญาเลิศล้ำแต่หน้าตาน่าชังเป็นเจ้าเงาะป่า สาแคนคือชื่อของเทพบุตรองค์นี้ สาแคนเป็นเด็กบ้านนอกในจังหวัดอีสานแห้งแล้ง ด้วยสติปัญญาดีเลิศทำให้สอบเข้าเรียนเป็นหมอได้ แต่หน้าตาที่ขบขันก็เป็นที่ดูถูกของคนอื่นๆ หมอสาแคนนอกจากจะมีสติปัญญาที่ดี ก็ยังมีจิตใจที่งดงาม ผ่านบททดสอบต่างๆ ของเหล่าเทวดามาได้สบายๆ แต่ปัญหาใหญ่ก็มาถึงเมื่อเนื้อคู่ของหมอสาแคนคือผู้หญิงที่งามพร้อมด้วยหน้าตาและฐานะ แล้วหมอจนๆ หน้าตาน่าขันอย่างหมอสาแคนจะพิชิตใจสาวได้อย่างไร เทวาวาด เขตอรัญ โยโย่ และอุ๋ยเป็นเด็กวัด วันหนึ่งเกิดเขตอรัญเกิดค้นพบชะตาชีวิตของทั้ง 3 คนโดยบังเอิญ ทั้งโยโย่และอุ๋ยต่างไม่ได้สนใจในคำทำนายอย่างจริงจัง แต่เขตอรัญที่มีชะตาต้องวนเวียนในคุกกลับฝังใจกับคำทำนายนั้น และมุ่งมั่นหาหญิงสาวที่คำทำนายบอกไว้ว่าจะเป็นมาเป็นภรรยาที่คอยเลี้ยงดูเขตอรัญ ในวันหนึ่งเขตอรัญได้พบและช่วยเหลือเด็กสาวคนหนึ่งจากการถูกจิ๊กโก๋ฉุด ที่แท้เด็กหญิงคนนี้คือคนที่จะเป็นภรรยาของเขตอรัญในอนาคต เธอเป็นลูกสาวของเศรษฐีนีใหญ่ในพื้นที่ เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นทำให้เขตอรัญนึกถึงคำทำนาย อีกทั้งยังตั้งใจจะหลีกเลี่ยงชะตาชีวิตของตัวเองให้ได้ 

กี่เพ้า เพกา ภัณฑารักษ์จากพิพิธภัณฑ์ The MET เดินทางไปฮ่องกงเพื่อซ่อมแซมกี่เพ้าของสกุลเจ้า นอกจากรับปากว่าจะซ่อมแซมกี่เพ้าของนายตระกูลเจ้าแล้ว เพกายังรับปากที่จะซ่อมแซมกี่เพ้าให้เจ้าหมิงเทียน ที่เป็นบุตรชายของเจ้าสัวเจ้า การซ่อมแซมกี่เพ้าของเพกาใช่จะเป็นเรื่องง่ายดาย ด้วยวิญญาณของสตรีผู้เป็นเจ้าของชุดกี่เพ้าตัวที่เจ้าหมิงเทียนขอร้องให้ซ่อมแซมได้ขอความช่วยเหลือให้เธอบอกความจริง! เอ้ย ผิดเรื่อง Smiley ขอร้องให้เธอตามหาตัวฆาตกรที่ฆ่าเธอ 

- สิเน่หาส่าหรี่ น้องสาวของนวลเนื้อแก้วตัดสินใจแต่งงานอย่างกระทันหันกับเจ้าชายจากรัฐหนึ่งในอินเดีย นวลเนื้อแก้วตกกระไดพลอยโจนต้องเดินทางไปมันตราปุระเพื่อช่วยเหลือน้องสาวในพิธีแต่งงาน ปัญหาใหญ่ที่ได้เจอคือมหารานีผู้เป็นพระมารดาของเจ้าชายว่าที่น้องเขยกับเจ้าหญิงว่าที่น้องสามีรังเกียจเดียดฉันท์น้องสาวเธอหนักหนา หนำซ้ำเจ้าชายยังมีคู่หมายที่พระมารดาเลือกไว้ให้ก่อนแล้ว ระหว่างช่วงเวลาเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวของน้องสาว นวลเนื้อแก้วได้ให้ความช่วยเหลือน้องในการซ่อมแซมสาหรี่ที่จะต้องใช้ในพิธีสยุมพร โดยการช่วยเหลือและดูแลของเจ้าชายกีริช ผู้เป็นพระเชษฐาต่างพระมารดาของเจ้าชายชัยทัศน์ว่าที่น้องเขย ในการซ่อมส่าหรี่นี้ทำให้เธอเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวที่ขาดหายไปของราชวงศ์มันตราปุระโดยบังเอิญ แล้วจู่ๆ เรื่องวุ่นวายเปิดฉากขึ้นเมื่อสาวิตรี คู่หมายของเจ้าชายว่าที่น้องเขยถูกพบเป็นศพ โดยมีนวลเนื้อแก้วเป็นคนพบศพเธอ ไม่แคล้วที่นวลเนื้อแก้วจะต้องสงสัยว่าเป็นฆาตกร นวลเนื้อแก้วจำเป็นจะต้องพิสูจน์ความจริงและตามหาฆาตกรตัวจริงมาให้ได้ ก่อนที่เธอจะเป็นรายต่อไป 

กองขวา 

- เพ็กฮ้วยเกี่ยม
- วีรบุรุษสำราญ ในรูปขาดเล่ม 1 กับ 2 ไป

สองเรื่องนี้ขอไม่เล่า เกรงว่าเล่าแล้วจะไม่จบภายในเอนทรี่เดียว Smiley สองเรื่องนี้มีจุดเหมือนกันอยู่หน่อยนึงคือตัวนางเอกเยอะ โดยเฉพาะอุนแชแชจากเพ็กฮ้วยเกี่ยม เป็นผู้หญิงที่เยอะจนเกิดเรื่องต่างๆ มากมาย ถ้าชีวิตจริงเจอผู้หญิงแบบนี้ตัดสินใจออกบวชดีกว่า Smiley  ข้อเสียของการอ่านนิยายจีนคือมันสนุกจนวางไม่ลงงงง ... แต่ตอนจบนี่แบบปาหมอนไปหน่อย อย่างเพ็กฮ้วยเกี่ยมนี่อ่านๆ บทจะจบก็จบซะงั้น 

นิยายไทยที่อ่านแล้วชอบที่สุดในกองนี้คือทางเทวดา เทวาวาด เนื้อเรื่องเก๋ๆ ดำเนินเรื่องสนุกอย่างน่าประทับใจ อ่านงานของคุณแก้วเก้า 2 เล่มติดแล้วทำให้พบว่าตัวเองก็ชอบแนวพารานอมัลนี่นา เพียงแต่เป็นพารานอมัลแบบไทยๆ คือแนวเทพ เทวดา ภูติผี ปีศาจนางฟ้าไรงี้ แต่แนวพารานอมัลของฝรั่งกลับไม่ชอบอ่าน Smiley แวมไพร์ หมาป่าทไวไลน์จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้อ่านเลย 

ส่วนกี่เพ้านี่ เห็นในเฉลิมไทยบ่นกันกระจุย ส่วนตัวดูบ้างไม่ดูบ้าง แต่มาอ่านหนังสือแล้วมันสนุก ชอบนะ แอบคิดว่าถ้าคนเขียนบทของรากบุญมาเขียนบทกี่เพ้าคงน่าดูกว่านี้ รากบุญเป็นนิยายที่เอามาทำละครแล้วสนุกมากกก (ต่อจากคุณตั้มมาเป็นคุณต้น Smiley ยอมรับว่าติดละครช่วงสุดสัปดาห์เบาๆ) ขณะที่พอเป็นหนังสือแล้วมันเหนื่อยหน่ายไปนิด (ถ้าทุกคนในเรื่องจะพูดด้วยประโยคแบบทางการกันขนาดนี้ ...) แถมบทก็ถูกเปลี่ยนค่อนข้างเยอะด้วย โครงเรื่องยังแนวเดิมแต่รายละเอียดกลับมีจุดเปลี่ยนแปลงเยอะ นิยายกับละครให้รสชาติกันคนละแบบ สำหรับสิเน่หาส่าหรี่นี่อ่านแล้วขำเป็นระยะทุกครั้งที่เจอ VW ปรากฏขึ้นมาในเรื่อง แทบอยากให้คุณหมอไปเขียนสาปวิเวียนอีกเล่ม XD น่าจะสนุกนะ นางเอกเป็นแฟนพันธุ์แท้เจ้าป้าวิเวียนไรงี้ สำหรับชุดผ้าของคุณหมอเพิ่งอ่านไปได้ 2 เล่มอีก เดี๋ยวจะสอบสาปภูษากับรอยไหมมาอ่านต่อ :D เห็นคุณหมอเขียนผ้าพม่าอยู่ ก็อยากเชียร์ให้เขียนครบทุกผ้าทุกประเทศ ต้อนรับการเปิด AEC อ้อ แอบสงสัยนิดนึงว่าเรื่องของน้องชายเพกาที่ไปหลงป่าในเขมรนี่มีแตกมาเป็นเล่มของตัวเองรึเปล่า? ถ้ามีชื่อเรื่องอะไรหว่า? แอบอยากอ่าน (ถ้าเป็นเรื่องที่ตัวเอกไปหลงป่าที่ฟูจินี่รู้นะ ฮิฮิ  )




Create Date : 04 ธันวาคม 2555
Last Update : 2 พฤษภาคม 2557 18:46:11 น.
Counter : 504 Pageviews.

8 comments
  
อ่านได้เยอะจัง

หลายเล่มอ่านแล้วเหมือนกันค่ะ
ดั่งดวงหฤทัยที่ใคร ๆ ชื่นชมมาก ส่วนตัวเอง ชอบน้อยกว่ามงกุฏไร้บัลลังก์ค่ะ

บุพเพเล่ห์จันทร์..เบา ๆ แต่ชอบเช่นกัน

นาคาราช...ชอบมาก

กี่เพ้า...ชอบระดับหนึ่ง
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 4 ธันวาคม 2555 เวลา:8:36:05 น.
  
อยากอ่านสิเน่หาส่าหรี่ จังค่ะ ปกติห่างหายจากการอ่านนิยายไปหลายปี กะว่าจะเริ่มอ่านจากกงานของคุณหมอนี่แหละน่าสนใจดี
โดย: 30เดซิเบล วันที่: 4 ธันวาคม 2555 เวลา:11:32:16 น.
  
อ่านหนังสือเยอะเชียวค่ะ
โดย: เหมือนพระจันทร์ วันที่: 4 ธันวาคม 2555 เวลา:12:57:26 น.
  

~:พุดน้ำบุศย์:~
มงกุฏที่ไร้บัลลังค์ยังไม่เคยอ่านเลยค่า แต่ในบรรดา theme เรื่องเจ้าชายเจ้าหญิงทั้งหลายที่ได้อ่านมา ประทับใจในฝันสุดๆ แล้วล่ะค่ะ ไม่มีเรื่องใดเทียบเทียม <3

30เดซิเบล
งานคุณหมอพงศกรหลายเล่มสนุกและน่าสนใจค่ะ โดยเฉพาะชุดผ้านี่มีความสร้างสรรค์มากๆ ยอมรับเรื่องครีเอทีฟของคุณหมอเลยค่ะ :)

เหมือนพระจันทร์
แฮ่ ใจจริงอยากจมกับกองหนังสือให้ได้มากกว่านี้อีกค่ะ XD

โดย: a murder suicide วันที่: 6 ธันวาคม 2555 เวลา:3:03:28 น.
  
แนะนำเรื่องของแก้วเก้าว่าสนุกดีจริงๆค่ะ เราชอบเรื่องเก่าหน่อยชื่อหนุ่มทิพย์ สนุกสนาน ขำๆดีค่ะ เป็นหนังสือร่วมสมัยที่พอเอามาอ่านทุกวันนี้ก็ยังขำไม่เลิกลา

เราอยากลองอ่านสิเหน่หาส่าหรี่ดูจัง เคยลองอ่านหนังสือที่คุณหมอแต่งแล้วไม่ค่อยชอบเพราะมันโรแมนซ์น้อยไปหน่อย แต่นั่นเมื่อสมัยคุณหมอเพิ่งเริ่มแต่งนิยาย ตอนนี้ก็ยังคิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น เลยไม่ได้ซื้ออ่านเสียที
โดย: โตขึ้นจะกลาายเป็นยุง IP: 203.185.69.34 วันที่: 24 ธันวาคม 2555 เวลา:9:19:01 น.
  

โตขึ้นเราจะกลายเป็นยุง

ตอนนี้พยายามหางานของคุณแก้วเก้า ว.วินิจฉัยกุลมาอ่านอยู่ค่ะ
ส่วนงานของคุณหมอพงศกรไม่หวานจริงๆ ^^ เท่าที่อ่านชุดผ้ามาสามเล่มก็ยังไม่เจอเล่มไหนออกแนวหวาน
แต่ถามว่าอ่านสนุกไหม สนุกค่ะ
จุดเด่นของคุณหมอนี่คงเป็นพลอตเรื่องล่ะ แปลกและโดดเด่นกว่าเล่มอื่นๆ ในท้องตลาดค่ะ
โดย: a murder suicide วันที่: 24 ธันวาคม 2555 เวลา:22:12:02 น.
  
โดย: velvet-mountain วันที่: 1 มกราคม 2556 เวลา:23:47:59 น.
  

velvet-mountain
ขอบคุณค่า สวัสดีปีใหม่เช่นกันนะคะ :)
โดย: a murder suicide วันที่: 3 มกราคม 2556 เวลา:2:07:57 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

a murder suicide
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]



fat NEET and sometimes Hikki.
living in the small and blind world, kind of closed mind, a light level of bipolar, not much friendly with human.