• 1. บันทึกความทรงจำ
• ....มุมรีวิวนิยายแปล
• ....มุมรีวิวนิยายไทย
• ....มุมเที่ยวไปตามฝัน
• ......Jordan
• ......Russia
• ....มุมตามใจตัวเอง (รหัส)
• 2. บันทึกงานเขียน
• .....ดั่งพรหมเพรียกหา
• 3. ห้องฟังเพลง
• .....มุมมิวสิควีดีโอ - Playlist
• 4. สวนข้างบ้าน
• 7. ห้องอเนกประสงค์ (รหัส)
• 8. ห้องเก็บของ (รหัส)
• ....ห้องเก็บของ No 2 (รหัส)
• 9. ห้องนิรภัย (รหัส)

คู่กัดแสนรัก (Fudgeballs And Other Sweets) เรื่อง : คู่กัดแสนรัก (Fudgeballs And Other Sweets) ผู้เขียน : ลอรี่ โคพแลนด์ ผู้แปล : อารีแอล ความสนุก : 3 ดาวครึ่ง พรินเซสหมาพูเดิลแสนรักของเจนนี่ แมคนีลถูกผูกไว้ที่ต้นไม้ซึ่งมีเพียงต้นเดียวเพื่ออาศัยร่มเงาคนละด้านกับเจคหมาบุลด๊อกของเดฟ คาซาดา มนุษย์ของหมาทั้งคู่เช่าอาคารหลังเดียวกันในการทำกิจการค้าและต่างหมายตาพื้นที่ของอีกฝ่ายเพื่อขยายกิจการของตัวเอง ร้านขายฟัดจ์บอลส์ของเจนนี่กำลังไปได้สวยในฤดูกาลท่องเที่ยวบนเกาะแมคคินแนคโดยเจนนี่ไม่เคยรู้ว่าเดฟ คาซาดาเจ้าของร้านขายว่าวข้างๆ นั้นเป็นประธานของบริษัทร็อคฟิลด์ เจ้าของอาคารที่เธอเช่าอยู่นั่นเอง และต้องการขยายร้านว่าวที่ทำกำไรให้บริษัทได้มากเมื่อสัญญาเช่าของเจนนี่สิ้นสุดลง เขามาอยู่อาศัยที่บ้านของป้าซึ่งไปพักรักษาตัวกับลูกสาวเพื่อให้แน่ใจว่าร้านขายว่าวบนเกาะนี้จะทำเงินได้ ปัญหาทะเลาะกันของหมาๆ ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าของพลอยไม่ค่อยดีไปด้วย เมื่อเจนนี่คิดว่าเจคเป็นฝ่ายรังแกพรินเซสสาวน้อยที่ไม่มีทางสู้เสมอ แต่เดฟซึ่งรู้จักนิสัยหมาของตัวเองดีและคอยจับตาดูอยู่ รู้ว่าฝ่ายเริ่มต้นมักจะเป็นพรินเซส ที่ชอบมาก่อกวนเรียกร้องความสนใจจากเจค แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็เริ่มดีขึ้นเมื่อผู้ช่วย 2 คนของเจนนี่ หนีไปทิ้งแต่ทารกน้อยดอรี่ ให้เจนนี่ดูแลแทน เดฟซึ่งมีปัญหากับภรรยาเก่าทีพาลูกสาวไปต่างประเทศโดยไม่ยอมติดต่อ ทั้งที่เป็นช่วงเวลาที่เขาจะได้อยู่กับลูกสาว เขามาช่วยดูแลดอรี่ และด้วยการสื่อสารที่ผิดพลาดทำให้ทั้งคู่ต่างคิดว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนย้ายไปหาทำเลใหม่ เดฟไม่กล้าบอกเจนนี่ว่าตนเองเป็นเจ้าของอาคาร เขาพยายามช่วยหาทำเลใหม่ให้ ทั้งคู่ต่างสนใจกันและกันและมีความสัมพันธ์ชั่วคืนเกิดขึ้น ทีแรกเจนนี่ตั้งใจเลี้ยงดอรี่ด้วยตนเองเพราะพ่อแม่ของหนูน้อยไม่ยอมส่งข่าวมา แต่จู่ๆวันหนึ่งทั้งคู่ก็กลับมาเพื่อรับตัวลูกสาวคืน เจนนี่และเดฟรู้สึกสูญเสียบางอย่างร่วมกัน เมื่อเจนนี่ได้รู้ว่าเดฟเป็นเจ้าของอาคาร และตัวเองต้องเป็นฝ่ายออกไปหาที่ใหม่ทำให้เธอโกรธที่เขาทำเหมือนหลอกเธอ แต่ยามเดฟต้องการคนปลอบใจเพราะนัดหมายที่ไม่คาดคิดจากภรรยาเก่า เขาก็ไปหาเธอ ทั้งคู่รู้ว่าต่างมีใจต่อกัน แต่เจนนี่ไม่ยอมรับข้อเสนอที่เดฟให้ยืมเงินเพื่อไปขยายร้าน เดฟกลับมาพร้อมข่าวดีเมื่อภรรยาเก่ายอมยกลูกสาวให้อยู่ในความดูแล เขาพาลูกสาวมาหาเจนนี่ที่บ้านทั้งคู่เข้ากันได้ดี เมื่อต้องอยู่ห่างกันแล้วยิ่งมาพบว่าเจคเข้ามาในบ้านของเธอเพื่อเฝ้าดูลูกหมา 3 ตัวของตัวเองและพรินเซสที่เพิ่งคลอด เจนนี่เริ่มรู้สึกว่าตัวเองดื้อรั้น ที่ปฎิเสธความต้องการที่สุดในชีวิต เธอโทรหาเดฟซึ่งหาทางออกการขยายร้านของทั้งสองฝ่ายได้ ตอนนี้เจนนี่ยอมรับข้อเสนอใดๆ ด้วยความเต็มใจเพราะมั่นใจว่าทั้งคู่จะร่วมมือกันขจัดปัญหาทั้งหมดไปได้แน่นอน บันทึกแนบท้าย ทีแรกจะไม่รีวิวเรื่องนี้แล้วเพราะกลัวโดนบ่นว่ามีแต่ระดับ 3-3 ดาวครึ่ง แต่เห็นว่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้รีวิวเรื่องใหม่ๆ เลยนำมาขัดตาทัพก่อน เผื่อบางคนอาจจะชอบเพราะเล่มบางๆ อ่านได้สบายๆ ไม่ต้องคิดมาก เปิดเรื่องได้น่าสนใจเพราะใช้การคุยแกมทะเลาะกันระหว่างหมาของคู่พระ-นาง รวมถึงเรื่องของเด็กน้อยที่มาเป็นตัวเชื่อมทำให้ความสัมพันธ์ ที่มีปัญหาระหว่างกันดีขึ้น เรื่องค่อนข้างจะน่ารัก อ่านได้เรื่อยๆ กลางเรื่องจะไม่ค่อยมีอะไรมากนักนอกจากเป็นการพัฒนาความสัมพันธ์ของคู่พระ-นาง เรื่องเหมือนจะส่งอารมณ์ได้แต่กลับคล้อยตามได้ไม่เต็มที่นัก อาจจะเป็นเพราะขาดเหตุผลสนับสนุนที่เพียงพอ การสื่อสารผิดพลาดของคู่พระ-นางมาจากคนที่เจนนี่ติดต่อด้วยในฐานะตัวแทนบริษัทของพระเอก ที่ให้ความมั่นใจว่าเจนนี่จะได้ต่อสัญญาแน่นอน และบอกว่าเดฟมาอยู่ไม่นานหรอก ไม่กี่เดือนก็ย้ายออกไปแล้ว ตรงจุดนี้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่บอกความจริงกับเจนนี่ว่า เดฟเป็นประธานบริษํทที่มีอำนาจเต็ม จะบอกว่าไม่รู้ไม่น่าเป็นไปได้ ต่อมาเมื่อเจนนี่อ้างถึงคนคนนี้ เดฟบอกว่าเขาไล่ออกไปแล้ว โดยในเรื่องก็ไม่บอกว่าเพราะอะไรถึงไล่ออก เหมือนสร้างตัวละครนี้มาเพื่อทำให้เข้าใจผิด ส่วนอื่นๆ ก็พอมองข้ามไปได้ไม่ต้องคิดอะไรอ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ ให้ความสนุก 3 ดาวครึ่ง   Create Date : 18 มกราคม 2553     Last Update : 18 มกราคม 2553 20:15:42 น. Counter : 579 Pageviews.   8 comment Share Tweet

สนิมหัวใจ (The Italian Inexperience Mistress) เรื่อง : สนิมหัวใจ (The Italian Inexperience Mistress) ผู้เขียน : ลินน์ เกรแฮม ผู้แปล : สีตา ความสนุก : 3 ดาว แองเจโล ริคคาร์ดี มีสายเลือดมาเฟียเต็มเปี่ยม แต่ปฏิเสธความเกี่ยวพันนี้โดยสิ้นเชิง เขาได้ข้อมูลจากตาเกี่ยวกับแม่ผู้จากไปตั้งแต่เขายังวัยรุ่นว่าถูกชายชื่อโดนัลด์ แฮมิลตัน หลอกลวงทั้งเงินและความรัก แล้วทิ้งไปปล่อยให้แม่ของเขาซึ่งตั้งท้องอยู่เสียลูกในท้องและสุขภาพเริ่มแย่นับจากนั้น แองเจโลต้องการแก้แค้นให้สาสม เกว็นน่า แฮมิลตันเป็นลูกของโดนัลด์กับหนึ่งในผู้หญิงที่หลงคารมเขา เมื่อแม่ตายตอนที่อายุได้ 8 ขวบเธอจำต้องมาอาศัยอยู่กับพ่อซึ่งมีภรรยาอยู่แล้ว และไม่นานเขาก็หย่ากับภรรยาคนนั้น ทำให้เธอรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณพ่อยิ่งขึ้นที่ทำให้ครอบครัวของเขาต้องแตกแยกเพราะการรับเลี้ยงเธอ เมื่อพ่อแต่งงานใหม่กับภรรยาที่มีลูกติดมาด้วยถึง 2 คนแม่เลี้ยงและลูกรังเกียจเธอ ทำให้พ่อต้องส่งเธอไปเรียนโรงเรียนประจำ และพยายามหาเงินส่งเสียตัวเอง จนจบและกลับมาอาศัยอยู่ที่สวนของคฤหาสน์เก่าที่เป็นสมบัติตกทอดของแม่เพื่อดูแลโรงเพาะชำด้วยความชอบ และใช้เลี้ยงชีพต่อมา แองเจโลเจอเกว็นน่าเพราะขับรถหลงทางมาและสะดุดตากับรูปโฉมของเธอโดยไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร เขาผิดหวังที่ดูเหมือนเธอไม่สนใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่น ต่อมาเขาได้รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของคนที่เขาคิดจะล้างแค้นนั่นเอง ดังนั้นข้อเสนอที่เขาให้เธอคือจ่ายค่าอิสรภาพของพ่อที่ยักยอกเงินจากบริษัทด้วยร่างกายของเธอ เกว็นน่าจำยอมเพราะความรักพ่อ และคิดอย่างง่ายๆ ว่าไม่นานแองเจโลคงเบื่อสาวบริสุทธิ์แบบเธออย่างรวดเร็ว แต่เธอคาดผิด ต่อมาเมื่อได้รู้ว่าพ่อที่เธอบูชากลับเป็นคนที่โกงมรดกของเธอไป เขาถึงยอมรับดูแลเด็ก 8 ขวบ โดยการปลอมพินัยกรรมที่แม่ทำไว้ เกว็นน่าตัดสินใจเลือกเป็นอิสระจากแองเจโล เพราะถึงตอนนี้เธอไม่สนใจแล้วว่าเขาจะจับพ่อเธอเข้าคุกหรือไม่ แองเจโล รู้ว่าตัวเองประเมินจิตใจของเกว็นน่าพลาดไป เขาคิดว่าเมื่อเธอรู้ว่าโดนัลด์ แฮมิลตันเป็นคนอย่างไร เธอจะได้อยู่กับเขาอย่างมีความสุขและเลิกขอให้เขาช่วยเหลือชายคนนี้เสียที แต่ความตั้งใจที่จะกลับไปอยู่ที่เรือนเพาะชำดังเดิมของเธอต้องเปลี่ยนไป เมื่อแองเจโลช่วยชีวิตเจ้าพิกเล็ตหมาตัวน้อยของเธอที่เขาไม่เคยชอบ แล้วตัวเองโดนรถเฉี่ยวจนต้องเข้าโรงพยาบาล เกว็นน่ากลับไปอยู่กับเขาเพราะเธอเองก็รู้ตัวว่ารักเขาเข้าแล้ว เมื่อแองเจโลหายดี ทั้งคู่ไปอยู่ซานดิเนียด้วยกัน ต่อมามีข่าวตาของแองเจโลซึ่งเป็นมาเฟียตาย พ่อของเธอจึงได้รู้ความเกี่ยวพันที่ว่า และบอกให้เกว็นน่ารู้ว่าที่จริงแองเจโลต้องการแก้แค้นพ่อของเธอ และเธอก็เป็นเครื่องมือที่เขาใช้ เกว็นน่าตัดสินใจแยกจากเขาอีกครั้ง เธอกลับมาอยู่โรงเพาะชำของเธอเหมือนเดิม แต่ที่สุดแองเจโลก็ตามมาขอเธอแต่งงาน บันทึกแนบท้าย พล็อตเรียบๆ เหมือนนิยายแนวซินเดอเรลล่า นางเอกมีแม่เลี้ยงใจร้าย และลูกติด 2 คนที่แสนร้ายกาจ ใช้ให้ทำงานสารพัด สุดท้ายก็เจอเจ้าชายผู้ร่ำรวยแม้ไม่ใช่เจ้าชายแสนดีอย่างในเทพนิยาย แต่ก็มาพาซินเดอเรลล่ายุคใหม่ไปจากชีวิตรันทด และสุดท้ายก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข สำนวนแปลยังชวนงงบ้างบางจุด เช่น ตรงที่ว่า "แต่ฉันไม่ได้ดีต่อเธอ ฉันดื้อมาก ฉันไม่อาจเข้าใจได้ว่าทำไมเธอถึงมีความสุขกับสิ่งที่ผู้หญิงคนอื่นๆ ยอมรับได้ แต่ฉันอยากให้เธอเป็นเหมือนพวกนั้น... อันที่จริงฉันต้องการเธอเพราะเธอแตกต่างไป" น่าจะหมายความว่าทำไมเธอถึงไม่มีความสุขกับสิ่งทีผู้หญิงคนอื่นๆ ยอมรับได้ มากกว่า ส่วนเนื้อเรื่องไม่มีอะไรแปลกใหม่ ให้ความสนุก 3 ดาว   Create Date : 01 ธันวาคม 2552     Last Update : 1 ธันวาคม 2552 17:08:00 น. Counter : 768 Pageviews.   13 comment Share Tweet

เชลยรักข้ามเวลา เรื่อง : เชลยรักข้ามเวลา ผู้เขียน : ลินดา โฮเวิร์ด ผู้แปล : พิชญา ความสนุก : 3 ดาว 1 มกราคมในปี 1985 น็อกซ์ เดวิส เป็นหนึ่งในห้าสิบคนผู้เป็นประจักษ์พยานการฝังแคปซูลกาลเวลาไว้ที่เสาธงหน้าที่ว่าการอำเภอเมืองพีค เคนตักกี้ เพื่อจะเปิดขึ้นใหม่ในปี 2085 วันนั้นเด็กหนุ่มวัยสิบห้าพบเห็นสิ่งรบกวนจิตใจที่ถูกวางในแคปซูลกาลเวลานั่นคือของชิ้นที่สิบสาม แต่เขาไม่มีโอกาสได้ถามใครบางคนที่อาจจะไขข้อสงสัยให้เขาได้เมื่อมีสิ่งอื่นที่น่าสนใจกว่ามาดึงดูดความสนใจไปนั่นคือการสืบสวน เขาสนใจจะเป็นตำรวจมากกว่ารับช่วงเป็นเจ้าของร้านขายเครื่องเหล็กของพ่อ 20 ปีต่อมา แคปซูลถูกขุดขึ้นมาและข้าวของในหลุมนั้นหายไป ไม่มีแม้แต่รอยเท้าเหยียบหญ้าชุ่มน้ำค้างทิ้งไว้ มีแต่หลุมและแสงสว่างที่เป็นปริศนาทิ้งไว้ในกล้องวงจรปิด ในคืนนั้นเองหนึ่งในผู้บริจาคของใส่ในแคปซูลถูกฆ่าด้วยอาวุธผิดธรรมดาในบ้านของเขาเอง โดยไม่มีร่องรอยการงัดเข้าบ้านหรือการต่อสู้ เช้าวันต่อมา นิกิต้า สโตเวอร์เจ้าหน้าทีเอฟบีไอคนที่สามจากอนาคตได้เดินทางมาปฏิบัติหน้าที่ที่เมืองนี้ หลังจากที่คนแรกถูกฆ่าตาย คนที่สองล้มเหลว เธอจึงได้รับมอบหมายให้มาทำงานแทน การปรากฎตัวของนิกิต้าทำให้น็อกซ์สงสัยเมื่อตรวจสอบได้ว่าเธอไม่ใช่เจ้าหน้าที่เอฟบีไอจริงๆ จากเอกสารที่เธออ้าง แม้น็อกซ์มั่นใจว่าเธอไม่ใช่ฆาตกรแต่เธอก็เหมือนมีเงื่อนงำมากมายกว่าเขาในการหาฆาตกร ระหว่างนั้นผู้บริจาคของใส่แคปซูลก็ถูกฆ่าไปทีละคน นิกิต้ายอมรับว่าเธอไม่ใช่เอฟบีไอจากส่วนกลางที่เขาตรวจสอบ แต่เธอเป็นเอฟบีไอที่มาจากอนาคตข้าวของที่เธอใช้ทำให้น็อกซ์ประหลาดใจ แต่ยังไม่ปักใจเชื่อ เขาจึงตัดสินใจไม่จับเธอเข้าคุกแต่กักเธอไว้ในสายตาและพาไปอยู่ทีบ้าน ทั้งคู่ร่วมสืบหาฆาตกรด้วยกัน เพราะนิกิต้ามั่นใจว่าเป็นฆาตกรที่เดินทางมาจากอนาคต ทั้งสองมีแรงดึงดูดระหว่างกัน แม้นิกิต้าจะพยายามปฏิเสธความสัมพันธ์ช่วงสั้นๆ เพราะเธอต้องกลับไปอนาคต แต่ก็ไม่อาจต้านทานได้ และได้พบว่าความหวังจะได้กลับไปโลกยุคของเธอนั้นไม่อาจเป็นไปได้เพราะมีคนขโมยกุญแจการเดินทางของเธอไป และเธอได้รู้ว่าในหน่วยงานของเธอนั้นมีคนทรยศ ที่สุดนิกิต้าและน็อกซ์สามารถรู้ตัวคนทรยศและฆ่าเขาได้ แต่นิกิต้าก็กลับไปโลกยุคของเธอไม่ได้อีกเช่นกัน บันทึกแนบท้าย พล็อตเรื่องข้ามเวลาวางไว้เกือบจะน่าสนใจ ความที่เป็นทั้งนิยายกึ่งโรมานซ์และสืบสวนด้วยทำให้ไม่ได้ลงลึกในรายละเอียด ก็ยังพอรับได้ แต่โครงเรื่องของนิยายสืบสวนกลับหลวมมากจนมีคำถามมากมายที่ชวนสงสัย เช่น ทำไมมีคนรู้เรื่องทฤษฎีข้ามกาลเวลา จนเสี่ยงมาขโมยเอาไปในเรื่องไม่ได้อธิบายไว้ นอกจากนี้หลุมเปล่าที่เห็นในเรื่องก็ยังเฉลยต่อมาว่าที่แท้โค้ชทีมฟุตบอลที่ร่วมพิธีฝังแคปซูลแอบมาขุดขึ้นไปเก็บไว้ แล้วยังฆ่าตัวตายในคืนหลังการฝังแคปซูล เป็นการฆ่าตัวตายโดยไม่รู้สาเหตุ และขุดขึ้นมาทำไม ส่วนคำตอบที่ว่าทำไปเพื่ออะไร คนร้ายบอกว่าเพื่อเงิน แม้จะเป็นจริงว่าคนเราเห็นแก่เงินจนทำอะไรก็ได้ ก็ไม่ได้ช่วยอธิบายเลยว่าแล้วมีประโยชน์อะไรสำหรับคนที่ยอมจ่ายเงินมากมายเพื่อขโมยทฤษฎีนี้ เพื่อหยุดการข้ามเวลา หรือ เพื่อเอาไปขายอ่านแล้วก็ไม่ได้คำตอบอะไรในจุดนี้ และจุดที่คนทรยศได้ผู้ช่วยในโลกปัจจุบันเป็นผู้หญิงที่เคยเกือบจะได้เป็นแม่ยายของน็อกซ์ ทีแรกออกจะงงที่เธอยอมมีชู้ง่ายๆ ทั้งที่อยู่มาตั้งนานโดยไม่เคยสนใจผู้ชายที่ไหน แต่เพื่อให้เรื่องมีน้ำหนัก คนเขียนเลยให้สามีของเธอเป็นคนที่เจ้าชู้อย่างหนัก และเธอทำเพื่อแก้แค้น ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าไม่มีวี่แวว แค่เหตุผลที่เธอยอมช่วยคือหวังให้ลูกสาวทึ่ตายไปกลับมามีชีวิตอีกด้วยการย้อนเวลาก็น่าจะเพียงพอแล้ว และเมื่อเปิดตัวผู้ช่วยของคนทรยศเป็นแม่ของแฟนเก่าของน็อกซ์ที่ตายไปหลายปีก่อน แล้วคนร้ายที่ยิงนิกิต้าด้วยไรเฟิลในวันแรกที่เจอน็อกซ์เป็นใครกันใช่เธอหรือเปล่า คนเขียนคงจะลืมจุดนี้ไป ในหนังสือบอกว่าเป็นนิยายแนวข้ามเวลาเรื่องแรกของลินดา โฮเวิร์ด โดยรวมไม่ค่อยประทับใจนัก เพราะเรื่องค่อนข้างหลวมๆ ไม่ว่าจะปมฆาตกรรม สาเหตุจูงใจ ตลอดจนการคลี่คลาย เป็นเรื่องที่อ่านแล้ววางลง ไม่ได้ชวนติดตามหรือตื่นเต้นเท่าที่คาด ให้ความสนุกแค่ 3 ดาว   Create Date : 17 พฤศจิกายน 2552     Last Update : 1 ธันวาคม 2552 17:08:33 น. Counter : 905 Pageviews.   8 comment Share Tweet

หนุ่มเซ็กซี่กับภูตสุดซ่า เรื่อง : หนุ่มเซ็กซี่กับภูตสุดซ่า (Love You to Dead) ผู้เขียน : Lily Dennis ผู้แปล : อารีแอล ความสนุก : 4 ดาว ดร. จอน เมสัน ตั้งใจหยุดงานไปพักร้อนที่เม็กซิโก แต่อยู่ๆ เขากลับเดินตามสาวสวยที่เจอในลิฟต์ระหว่างลงไปที่ชั้นจอดรถ แถมยังไปปีนขึ้นท้ายรถของเธอแล้วปิดล็อกด้วยตัวเอง เมื่อไปถึงบ้านของสาวคนนั้นก็เดินตามเธอขึ้นไปที่ห้องนอน จากนั้นก็นอนลงยอมให้เธอมัดแต่โดยดี เอลิซา ดาเมียง นัดกับญาติและเพื่อนๆ ไปฉลองงานวันเกิดกันก่อนจะไปต่อที่บ้านของเธอ ระหว่างนั้นเธอทนรบเร้าของเพื่อนและญาติๆ ไม่ได้เลยยอมออกมากับหนุ่มคนหนึ่ง ก่อนจะพบว่าที่แท้เขามีปัญหาเป็นโรคเลือดจาง ผิวแทนที่เห็นมาจากการย้อมสีผิว และไหล่กว้างก็มาจากการเสริมไหล่ แถมยังยัดแตงกวาไว้ที่เป้าด้วย ทั้งหมดนี้เธอสัมผัสรู้ได้เมื่อเธอกัดเขาและดื่มเลือดที่ลำคอของเขานั่นเอง หลังจากใส่ความทรงจำใหม่ให้เขาแล้วเธอรีบหลบออกมาระหว่างทางเธอได้พบบาทหลวง โจเซฟ ผู้ดูแลสถานที่พักพิงของผู้ยากไร้ซึ่งเอลิซาทำงานอยู่ด้วย พวกเอลิซาเปลี่ยนใจไม่รอเวลาตามที่มาร์เกอริตผู้เป็นมารดาสั่งไว้ แต่ตรงไปยังบ้านของเอลิซาทันที ทุกคนเข้าไปรออยู่ในบ้าน เอลิซาต้องการเปลี่ยนถุงน่องที่ขาดจึงเดินขี้นไปที่ห้องนอนของตัวเอง และเห็นผู้ชายคนหนึ่งถูกมัดมือเท้าแถมมีริบบิ้นผูกเป็นโบว์รอบคอนอนอยู่บนเตียงของเธอ เธอนึกรู้ว่าน่าจะเป็นของขวัญวันเกิดที่แม่เตรียมไว้ให้ เพื่อไม่ให้ผู้เป็นมารดาอารมณ์เสียที่มาก่อนเวลาและเห็นของขวัญก่อน จึงทำเป็นไม่สนใจรีบเปิดตู้เสื้อผ้าหาของที่ต้องการ ดร. จอน เมสัน รู้สึกตัวด้วยความงงงันว่าทำไมเขาจึงเดินตามผู้หญิงแปลกหน้าแล้วยังปีนขึ้น ท้ายรถแถมตามมานอนให้มัดตัวปิดปากแต่โดยดี แทนที่จะกลับบ้านไปเตรียมตัวเดินทางเพื่อพักร้อนตามที่ตั้งใจ เจ้าหล่อนบอกว่าต้องการจะให้เขาเป็นของขวัญวันเกิดลูกสาว เมื่อมีสาวสวยเข้ามาในห้องเขาจึงพยายามเรียกความสนใจ เอลิซาพบว่าเขาไม่ได้สงบและยินยอมอย่างที่น่าจะเป็น เธอจึงตัดสินใจชิมอาหารเย็นที่แม่เตรียมไว้ให้เพื่อปลอบให้เขาสงบ เมื่อเธอจูบและกัดเขา เธอพบว่าแม้เธอจะอ่านใจเขาไม่ได้และสะกดจิตเขาไม่ได้อย่างน่าจะเป็น แต่เธอได้เห็นชีวิตที่ผ่านมาและจิตใจของเขาและรู้ว่าเขาเป็นคนดี ธอมัสและญาติคนอื่นๆ ตามขึ้นมาเห็นภาพของทั้งสองพอดี คำพูดระหว่างพวกเขาทำให้จอนที่มีสติเป็นของตัวเองแล้วเริ่มรู้สึกแปลกๆ ยิ่งเมื่อมาร์เกอริตตามมาอธิบายว่าไม่ได้ตั้งใจให้จอนเป็นอาหารเย็นของเอลิซา เธอสั่งอาหารจีนมาให้ ส่วนจอนเป็นของขวัญพิเศษที่เธอต้องการให้เขาช่วยรักษาโรคโฟเบียของเอลิซาต่างหาก ก็ยิ่งทำให้จอนรู้สึกว่าเขาอยู่ในบ้านของคนไม่ปกติแน่ๆ เอลิซาตัดสินใจช่วยจอนให้หนีไป เมื่อรู้ว่าเขาต้องไปพักร้อน และตกลงว่าเมื่อเขากลับมาค่อยนัดไปตามเวลาปกติ เธอร่วมมือกับทอมัสญาติหนุ่ม และสาวๆ ช่วยกันขับรถไปส่งเขาที่บ้านก่อนที่แม่และป้าจะตื่น ด้วยความไม่ประสาและมือใหม่ของแวมไพร์อายุ 200 ปีของเธอทำให้เธอลืมเรื่องลบความทรงจำจอนไป ทำให้แม่และป้าต้องตามไปเก็บกวาดเรื่องยุ่งๆ ที่ เหล่าแวมไพร์เด็กๆทำไว้ ทั้งสองไปถึงพบว่า จอนสงสัยและเริ่มระแคะระคายว่าพวกตนเป็นแวมไพร์ ทั้งคู่จึงตัดสินใจพาจอนกลับมาอีกครั้ง และตั้งใจให้รักษาเอลิซาจนกว่าจะหายถึงจะยอมปล่อยไป ในที่สุดจอนได้รู้ว่าเอลิซาเป็นโรคกลัวเลือด เธอเห็นเลือดเมื่อไหร่ก็จะเป็นลมทั้งๆ ที่เธอต้องดื่มเลือดเป็นอาหาร ตอนนี้แม่ของเธอต้องให้อาหารเธอทางสายยางโดยรอให้เธอหลับก่อน ส่วนเอลิซาเลือกไปทำงานที่สถานที่พักพิงของคนยากไร้เพื่อจะได้หาอาหารได้สะดวก แต่อาหารที่ได้ก็ไม่มีคุณภาพเพราะมีทั้งพวกที่สุขภาพไม่ดีติดยา และติดแอลกอฮอลล์ ดังนั้นทางแก้ที่ดีที่สุดคือทำให้เธอหายกลัวและกินเลือดจากถุงได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่น ระหว่างอยู่ที่บ้านของเอลิซา จอนสนใจและสอบถามถึงความเป็นแวมไพร์ เขาเริ่มช่วยรักษาโรคโฟเบียของเธอ แต่ยังไม่ทันสำเร็จลุงลูเซียนพี่ชายฝาแฝดของพ่อเธอ มาเยือนถึงบ้านทำให้กลุ่มแวมไพร์รุ่นเยาว์หวาดวิตกว่าเมือจอนรักษาให้เอลิซาหายแล้ว หากพวกผู้ใหญ่สะกดจิตจอนเพื่อลบความทรงจำไม่ได้เขาจะถูกทำให้กลายเป็นคนความจำเสื่อมไปเลยเพื่อปกป้องเผ่าพันธ์ของแวมไพร์ เอลิซาตัดสินใจพาจอนหนีทันทีด้วยความช่วยเหลือของญาติๆ รุ่นเดียวกัน เธอพาเขาหนีไปอาศัยบ้านของเด็บบี้ เพื่อนที่ทำงานที่สถานพักพิง เพราะคิดว่าคงไม่มีใครตามไป คืนนั้นเอลิซาถูกแทงด้วยไม้ปลายแหลม จอนดึงออกมาและทำให้เขาตกใจมากคิดว่าลุงของเธอตามมาเลยรีบพาเธอไปที่ห้องพักของเขา และได้เจอกับทอมัส ๆ ตัดสินใจให้ไปอาศัยบ้านเพื่อนแทน เพราะถ้าเป็นคอนโดของจอน พวกที่ตามหาจะต้องมาที่นี่เป็นที่แรกแน่ๆ ทั้งสองไปพักที่บ้านเพื่อนของเอลิซา แต่เป็นเพราะไม่มีเลือดสำรองทำให้จอนเสนอเอาเลือดของเขาให้เธอดื่ม ระหว่างทอมัสไปหาเพิ่มเติม แต่หลังจากเธอดื่มแล้วปรากฎว่าเขาวูบไปเพราะจอนเคยให้เธอดื่มไปครั้งหนึ่งแล้วที่บ้านของเด็บบี้ เจ้าของห้องเลยตัดสินใจไปหาเพื่อนข้างห้องเพื่อขอน้ำผลไม้มาให้เขาดื่ม เอลิซาลืมตาขึ้นมาเมื่อเห็นจอนนอนข้างๆ เธอเลยเสนอทางเลือกให้ว่าเขาจะยอมเป็นหนึ่งในพวกของเธอหรือไม่ เพิ่มเติมค่ะ (อิอิ สำหรับใครที่อยากรู้ตอนจบ) จอนตัดสินใจดื่มเลือดของเอลิซา เพราะคิดว่าเขาอยากจะเป็นคู่ครองตลอดชีวิตของเธอ ทอมัสกลับมาเห็นทั้งคู่เลยรู้ว่าไม่ต้องหนีกันอีกต่อไป เขาพาทั้งสองคนกลับไปบ้านแม่ของเอลิซา เมื่อได้เลือดทดแทนแผลของเธอก็สมานตัวกันสนิท ส่วนจอนก็ผ่านพ้นการกำเนิดใหม่ไปในที่สุด เอลิซากลับไปทำงานทีสถานพักพิง ขากลับจอนไปรับกลับแต่รถเสีย ทั้งคู่เลยอาศัยรถของคุณพ่อโจเซฟที่บอกว่าจะไปแถวละแวกบ้านของเอลิซาพอดี คุณพ่อโจเซฟขอแวะระหว่างทาง ทำให้เอลิซาและจอนได้รู้ว่าที่แท้บาทหลวงสงสัยว่าเอลิซาเป็นแวมไพร์ โดยร่วมมือกับดเวนเหยื่อรายล่าสุดของเธอ ดเวนนี่แหละที่เป็นคนเอาไม้ปักอกเอลิซา ในที่สุดบรรดาครอบครัวของเอลิซาก็มาช่วยทั้งคู่ออกไปได้ บันทึกแนบท้าย คนเขียนเสนอไอเดียของแวมไพร์ไว้น่าสนใจ เมื่อจอนถามเอลิซาถึงความเป็นมาของแวมไพร์ เธอเล่าท้าวความย้อนไปถึงสมัยแอตแลนติสว่าสมัยนั้นวิทยาการก้าวไกลแล้ว นักวิทยาศาสตร์สามารถคิดค้นยานาโนขึ้นมาตัวหนึ่งซึ่งสามารถซ่อมแซมความ เสื่อมของเซลล์และขยายตัวได้ ทำให้พวกเขาดูเยาว์วัยแม้จะมีอายุเป็นพันๆ ปี เธอเองอายุถึง 200 ปีแล้วแต่สำหรับแวมไพร์ยังถือว่าน้อยมาก แต่ต้องชดเชยด้วยเลือดจำนวนมาก ทำให้พวกเขาต้องอาศัยเลือดเป็นแหล่งอาหารหลัก และเมื่อเวลาผ่านไปก็พัฒนาจนมีเขี้ยวโผล่ออกมาได้เมื่อต้องการกัดเพื่อดูดเลือด ถ่ายทอดโดยทางสายเลือด และสามารถสร้างชีวิตใหม่ได้แบบที่เอลิซาเสนอทางเลือกให้จอน เมื่อเขาดื่มเลือดเธอจะกลายเป็นแวมไพร์เหมือนเธอ เหมือนการกำเนิดใหม่ แต่จำกัดให้แต่ละคนสร้างได้แค่คนเดียวเท่านั้น พล็อตเรื่องน่าสนใจ และดำเนินเรื่องได้สนุก น่าติดตามทีเดียว แม้ชื่อเรื่องจะไม่ตรงกับเนื้อเรื่อง หรือ ตรงกับชื่อภาษาอังกฤษสักนิด เพราะแวมไพร์ไม่น่าจะถือว่าเป็นภูต แล้วตามไอเดียของคนเขียนยิ่งไม่น่าใช่ไปใหญ่ แต่โดยรวมแล้วเรื่องนี้สนุก ไอเดียแปลกใหม่ดีค่ะ   Create Date : 10 ตุลาคม 2552     Last Update : 1 ธันวาคม 2552 17:10:53 น. Counter : 618 Pageviews.   5 comment Share Tweet

ตำรวจลับจับสาวสวยแสบ เรื่อง : ตำรวจลับจับสาวสวยแสบ ผู้เขียน : - ผู้แปล : ปิยะฉัตร ความสนุก : 2 ดาว พอลล่า ชูลเลอร์ทำงานฝ่ายทรัพยากรบุคคลที่ธนาคารแห่งหนึ่งในแวนคูเวอร์ ประเทศแคนาดา เธอมีปัญหาด้านทิศทางทำให้หลงทางเป็นประจำแม้แต่ในออฟฟิศของตัวเอง เมื่อต้องไปประชุมต่างสถานที่เธอจึงขับรถหลงเข้าไปในแหล่งเสื่อมโทรมของแวนคูเวอร์ เธอพยายามมองหาคนที่จะไถ่ถามเส้นทางที่ถูกต้อง แต่กลับเห็นผู้ชายคนหนึ่งข่มขู่ผู้หญิงเอเชียคนหนึ่งด้วยปืนบนบันไดหน้าตึก ร้าง ทำให้เธอตัดสินใจช่วยผู้หญิงด้วยกัน พอลล่าเปิดประตูรถและวิ่งไปเอาหัวชนชายคนนั้นจนตกบันไดขาหัก ปืนกระเด็นหลุดจากมือ ระหว่างนั้นพอลล่าพยายามเอื้อมหยิบปืนให้ได้ โดยหวังว่าผู้หญิงคนนั้นคงไปตามคนมาช่วย แต่กลับปรากฎว่าเจ้าตัวขโมยรถที่พอลล่าจอดทิ้งไว้หนีไป ปล่อยพอลล่าไว้กับผู้ร้ายที่เธอหล่นทับอยู่ใต้ตัว พอลล่าขู่ผู้ชายคนนั้นว่าจะโทรเรียก 911 แต่เธอนึกได้ว่าสมบัติทุกชิ้นอยู่บนรถที่โดนขโมยไป ผู้ร้ายของพอลล่าจึงเสนอให้ใช้โทรศัพท์มือถือของตัวเองแทน ถึงได้รู้ว่าคนที่ตัวเองจับได้และทำให้ขาหักนั้นที่แท้คือนักสืบไบรซ์ คลิฟฟอร์ด เป็นตำรวจลับติดตามจับขบวนการฟอกเงินของมาเฟียชาวจีน และสาวเอเชียที่ขโมยรถเธอไปเป็นแฟนสาวหัวหน้าแก๊งค์ ไบรซ์ คลิฟฟอร์ด ตัดสินใจไม่ดำเนินคดีกับพอลล่าเพราะเห็นว่าเธอเองก็โดนขโมยรถ และไม่ได้ตั้งใจขัดขวาง เลยช่วยแก้ตัวให้ว่าเธอมาช่วยจับตาดูสาวเป้าหมาย พอลล่าบังเอิญแอบได้ยินพนักงานคนหนึ่งในธนาคารขู่กรรโชกเงินอีก ฝ่ายด้วยจำนวนเงิน 1 ล้านเหรียญเพราะเดินหลงทาง โดยให้โอนเงินเข้าบัญชีธนาคารภายในเที่ยงคืนวันรุ่งขึ้น ทำให้เธอตกใจมากที่รู้ว่าธนาคารของเธอมีผู้ทำผิดอยู่ถึง 2 คน และคนหนึ่งน่าจะเป็นผู้บริหารระดับสูง หญิงสาวไม่รู้จะไว้ใจใครดี และด้วยเวลาที่จวนเจียนเธอจึงตัดสินใจไปขอความช่วยเหลือจากตำรวจที่เธอ รู้จัก ซึงเป็นคู่หูของไบรซ์ คลิฟฟอร์ด ผู้ที่รับเรื่องแจ้งความรถหายของเธอนั่นเอง แต่กลับไปพบว่าไบรซ์ออกจากโรงพยาบาลมาอยู่ที่นั้นด้วย ทั้งสองรู้เรื่องจากพอลล่าก็รับปากว่าจะติดตามหาผู้ทำผิดให้เจอ ความจริงธนาคารที่ว่าถูกทางตำรวจจับตาอยู่เพราะต้องสงสัยเรื่องการฟอกเงิน ให้กับมาเฟียชาวจีนที่ไบรซ์ตามสืบอยู่ เขายืนยันขับรถไปส่งพอลล่าที่บ้านแม้ขายังเข้าเฝือก ทั้งคู่พบว่ามีแรงดึงดูดระหว่างกันตั้งแต่แรก เช้าวันต่อมาพนักงานที่ขู่เรียกเงินไม่ไปทำงาน พอลล่าจึงไปตามที่บ้าน ก็ได้พบว่าเขาตายเพราะเสพยาเกินขนาดอยู่ในอพาร์ทเมนต์ของตัวเอง แต่พอลล่าไม่เชื่อว่าเขาจะเสพยา เพราะปกติเขาเป็นคนที่ดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี ไบรซ์เลยเสนอตัวแกมบังคับว่าจะไปทำงานแทน เนื่องจากเขาพลาดที่จับตัวแฟนของหัวหน้าแก๊งค์ไม่ได้ปล่อยให้เธอหนีไปซึ่ง หมายถึงว่าพวกมาเฟียรู้จักเขาแล้ว และจากขาที่เข้าเฝือกทำให้เขาออกทำงานภาคสนามไม่ได้ นอกจากนั้นเขายังเรียนด้านการบริหารการเงินก่อนมาเป็นตำรวจ ด้วยเหตุผลเหล่านี้จึงเหมาะที่จะไปทำงานที่ว่า ในเมื่อพอลล่าอยู่ฝ่ายจัดหาพนักงานอยู่แล้ว และเพราะความผิดที่ตัวเองเคยทำให้เขาขาหัก และพลาดการจับตัวคนร้าย ทำให้เธอจำยอมรับเขาเข้าทำงานแทน เพื่อเข้าไปสืบหาเรื่องที่มีการฟอกเงินผ่านธนาคารที่พอลล่าทำงานอยู่ พอลล่าถูกรถยนต์พุ่งเข้าชนขณะข้ามถนนกลับจากซื้อกาแฟ แต่รอดมาได้เพราะกระโดดหลบทัน ทำให้ไบรซ์เริ่มไม่แน่ใจ่วาเป็นอุบัติเหตุหรือมีคนตั้งใจฆ่า ต่อมาไม่นานอพาร์ทเมนต์ของเธอก็ระเบิดเพราะแก๊สรั่ว โชคดีที่หลังจากเปิดประตูและสวิทช์ไฟแล้วเธอเดินไปเอาหนังสือพิมพ์ที่ทางเดิน ทำให้รอดพ้นมาอีกครั้ง ไบรซ์เลยให้เธอไปค้างคืนที่บ้านตัวเองนับแต่นั้น ทั้งสองพบว่ามีความสนใจด้านดนตรี และเซ็กซ์ตรงกัน แต่พอลล่ายืนยันว่าจะไม่ยอมมีความสัมพันธ์กับคนในที่ทำงาน แต่เมื่อมีเหตุการณ์ที่ไบรซ์ต้องไปพบสายข่าวคนหนึ่งและกลับมาช้ามาก ทำให้พอลล่ารู้ว่าเธอเป็นห่วงเขามาก และรู้สึกว่าเป็นความรัก ไบรซ์ไม่เชื่อคำว่ารักของเธอ เพราะเจอกับปฏิกิริยาแบบนี้จากผู้หญิงที่ตกอยู่ในอันตรายระหว่างอยู่ในความคุ้มครองของเขามาหลายคน เมื่อเหตุร้ายผ่านไปความรู้สึกนี้ก็หมดไปเช่นกัน ไบรซ์บอกพอลล่าว่าเขาจะไปตามสถานที่นัดหมายที่สายส่งมาให้ ระหว่างที่ห่วงการไปตามนัดของไบรซ์ พอลล่าใช้เวลาที่รอด้วยการเข้าไปตรวจสอบงานที่ไบรซ์ทำแทนฟิล พนักงานที่เสียชีวิต และพบบัญชีหนึ่งที่น่าสงสัย ทำให้ตามตรวจสอบไปถึงต้นตอของบริษัทที่แจ้งและพบว่าไม่มีตัวตน ทำให้เธอคิดว่ารู้ว่าคนทำผิดคือใคร เลยตั้งใจจะไปบอกเขาแต่ไบรซ์ออกไปตามนัดแล้ว และพบคนที่ต้องสงสัยระหว่างทางไปที่จอดรถ เธอวิ่งหนีแต่ไม่พ้นเลยถูกจับไปที่กบดานของพวกมาเฟีย และเหตุการณ์เหล่านั้นอยู่ในสายตาของไบรซ์ที่วางแผนจับกุมคนเหล่านั้นไว้ แล้ว ตำรวจกวาดล้างมาเฟียได้สำเร็จ ระหว่างการต่อสู้ไบรซ์เห็นเลือดที่เสื้อของพอลล่า ทำให้เขาตกใจและรู้ใจตัวเองว่าเขาเองก็รักเธอเช่นกัน บันทึกแนบท้าย เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่มีฉากในตู้เก็บเสื้อโค้ด แต่คราวนี้เกิดในห้องทำงานตอนที่พระ-นางของเรื่องเข้าไปหาหลักฐานในห้องของรองประธานธนาคาร แต่เจ้าของห้องกลับมาพอดี ทั้งคู่เลยไปซ่อนในตู้ แล้วไบรซ์ก็ได้รู้จักความร้อนแรงของพอลล่า เรื่องนี้ไม่ปลื้มนางเอกแบบนี้เลย คนเขียนให้นางเอกเป็นคนชอบเซ็กซ์ คือมีเซ็กซ์กับใครก็ได้ แต่ไม่อยากมีความสัมพันธ์ที่ยืนยาว โดยอ้างเหตุว่ากลัวความรัก นางเอกมีความสัมพันธ์ทีเร่าร้อนกับพระเอกในหลายๆ ที่ แม้แต่ในห้องน้ำหญิงที่โรงละครโอเปร่า ยกเว้นบนเตียงนอน ด้วยการบอกว่าต้องการแค่มีเซ็กซ์กับพระเอกไม่ใช่การร่วมรัก ส่วนแฟนเก่าที่ยอมคบหาด้วยเพราะอยู่คนละเมือง เจอกันก็เพื่อเรื่องเซ็กซ์เท่านั้น เธอยอมรับว่าเวลาคิดถึงเขาก็คิดถึงเซ็กซ์ระหว่างกันเท่านั้น เลยอึ้งๆ ค่ะ รับแนวคิดนี้ไม่ค่อยไหว ยังไงก็ไม่อยากให้นางเอกฟรีเซ็กซ์ขนาดนี้ อีกจุดคือ ความไม่สมเหตุสมผลของเรื่อง ที่พอลล่ารับไบรซ์เข้ามาทำงานแทนพนักงานที่ตายไปเพราะเขาบอกว่าเคยเรียนด้านการเงินมา และผ่านการทำคดีเรื่องฟอกเงินมา 2 คดีแล้ว แต่ไบรซ์กลับตรวจสอบบัญชีที่มีการเงินผิดปกติไม่ได้ทั้งๆที่มานั่งทำงานหลายอาทิตย์ แต่เมื่อพอลล่าซึ่งไม่เคยจับงานด้านนี้ แต่ทำงานฝ่ายทรัพยากรบุคคลใช้เวลาไม่กี่ชั่วโมงก็หาบัญชีที่ผิดปกติเจอจนรู้ว่าใครคือผู้ทำผิด เรื่องนี้พล็อตน่าสนใจ เดิมคะแนนควรจะได้ 3 ดาว แต่หักคะแนนความชอบเหลือแค่ 2 ดาว เพราะไม่ชอบนางเอก และความสมเหตุสมผลที่ว่ามานี่แหละค่ะ   Create Date : 10 ตุลาคม 2552     Last Update : 1 ธันวาคม 2552 17:12:01 น. Counter : 792 Pageviews.   4 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com