ปั้นหยาเป็นหลานสาวของปการกับเยาวนาถ สามีภรรยาวัยเกษียณ ปการมีเพื่อนรุ่นน้องที่สนิทสนมซึ่งเก่งทางด้านโหราศาสตร์อยู่ไม่ไกลบ้านจึงมักไปดูดวงพูดคุยปรับทุกข์ แล้วสนใจขนาดศึกษาด้วยตนเอง และพาหลานสาวติดสอยห้อยตามมาด้วย ทองไทเป็นนักโหราศาสตร์ที่มีลูกค้ามากพอจะยึดเป็นอาชีพได้ จากการที่ปั้นหยามักตามปู่ไปก็พลอยได้ศึกษาความรู้ด้านนี้ และได้รู้จักกับลุ่มน้ำ หลานชายของนรินทร์ ลูกค้าของทองไท ลุ่มน้ำเป็นเด็กหนุ่มรุ่นเดียวกับปั้นหยา พอเห็นเด็กสาวก็สนใจ จากที่ไม่ยอมเรียนหนังสือ ทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย ก็ยอมไปสมัครเรียนตามที่เด็กสาวชักชวน แต่แค่ไปลงทะเบียนไว้โดยอ้างว่าจะรอเรียนพร้อมปั้นหยา

ลุ่มน้ำเกิดสนใจเรียนโหราศาสตร์ขึ้นมา นอกจากจะหาเหตุมาหาปั้นหยา ซึ่งบ้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านของครูโหร ทำให้คุณนรินทร์ผู้เป็นตาก็เลยพลอยสนใจด้านนี้ขึ้นมา จากที่ห่วงเรื่องหลานไม่ยอมเรียนหนังสือ แต่กลับมาเรียนด้านโหราศาสตร์แทน ทำให้คุณนรินทร์ตามหลานชายมาดู และในที่สุดก็สนใจศึกษาจริงๆ จังๆ ยิ่งกว่าหลานตัวเอง

ทองไทกำลังจะเขียนหนังสือตำราโหราศาสตร์ว่าด้วยเรื่องของดาวจันทร์ ตั้งชื่อว่าจันทร์ยาตรา โดยรวบรวมจากดาวจันทร์ของแต่ละคนที่ตัวเองรู้จักมาเป็นตัวอย่างในหนังสือ ซึ่งรวมทั้งของปั้นหยาและลุ่มน้ำด้วย




บันทึกความรู้สึก

เรื่องนี้รีวิวเนื้อเรื่องได้ยากมากๆ เพราะเนื้อหาจะเกี่ยวข้องกับดวงดาวตลอด ในการอธิบายพฤติกรรมและความเป็นไปของตัวละคร ซึ่งผู้เขียนก็สามารถทำได้ดี เพียงแต่ถ้าคนไม่สนใจด้านนี้อาจจะไม่สนุกนัก แต่สำหรับตัวเองอ่านเพราะสนใจเรื่องที่เกี่ยวกับด้านโหราศาสตร์อยู่ก่อน พอรู้ว่าผู้เขียนใช้โหราศาสตร์ในการดำเนินเรื่องเมื่อเพื่อนให้ยืมก็เลยได้อ่านสมใจ หลังจากอ่านรีวิวของคนอื่นมานานแล้ว

เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ โดยหยิบยกสถานการณ์บ้านเมือง ณ ขณะนั้นมาเป็นฉากประกอบ ด้วยการนำดวงเมืองมาเป็นตัวอย่างในการอธิบายความเป็นไปต่างๆ ของบ้านเมือง ณ ขณะนั้นว่าทำไมถึงได้มีปัญหา แตกแยก มีแต่คนไร้ความสุข ซึ่งผู้เขียนใช้ดวงดาวมาอธิบายได้อย่างน่าสนใจ สำหรับคนที่คิดจะศึกษาทางด้านนี้ แต่สำหรับผู้ที่ไม่สันทัดค่อนข้างจะอ่านยากพอสมควร นอกจากจะอ่านข้ามๆ ตรงการอธิบายเรื่องดวงดาวต่างๆ ส่วนตัวเองยังสองจิตสองใจอยู่ว่าถ้ามีพื้นฐานด้านโหราศาสตร์มากกว่านี้จะกลับมาอ่านอีกรอบดีไหม เพราะในเรื่องเหมือนมีคำอธิบายเรื่องของการเรียนด้านโหราศาสตร์อยู่ไม่น้อย (สนใจมานานแต่ยังไม่ได้ศึกษาจริงๆ สักที)