เบรทเทอร์สัน เวสตันเห็นฮันนีย์ คอว์ฟแมนครั้งแรกผ่านทางจอวีดีโอในสำนักงานจัดหาคู่ของแกลดิสผู้เป็นป้า ฮันนีย์ต้องการคู่หมั้นไปแสดงตัวในงานแต่งงานของเพื่อน เพื่อหลีกเลี่ยงการจับคู่แต่งงานกับเวนเดล ฟอสเตอร์ ซึ่งเป็นเพื่อนเศรษฐีของแม่ ผู้ชายที่เธอแสนชิงชัง เพราะเข็ดขยาดกับการเดตครั้งแรกและครั้งเดียวที่เธอยอมไปเนื่องจากทนแม่รบเร้าไม่ได้ เธอรอดพ้นการถูกข่มขืนจากเวนเดลมาได้ เพราะมีคนผ่านมาพอดี แต่แม่กลับไม่พอใจที่เธอไม่ยินยอม เพราะสนใจเงินทองของเวนเดล ทำให้แม่ไม่ยอมวางมือ บวกกับเวนเดลต้องการตัวเธอตั้งแต่ได้เจอกันครั้งแรก ฮันนีย์เลยต้องหลอกแม่และเพื่อนๆ ว่ามีคู่หมั้นแล้ว พร้อมทั้งวาดภาพผู้ชายที่ไม่มีตัวตนให้ทุกคนฟังและบังเอิญว่าไปตรงกับลักษณะของเบรททั้งหมด

ฮันนีย์ขอให้ทางสำนักงานจัดหาคู่ติดต่อบริการเพื่อนเที่ยวจ้าง ผู้ชายสักคนที่เต็มใจจะแสดงตัวเป็นคู่หมั้นชั่วคราวให้เธอแค่บ่ายวันเดียว เมื่อเบรทเห็นภาพเธอเข้าเขาหลงเสน่ห์เธอจนอยากเห็นตัวจริงว่าน่ารักน่าใคร่ เหมือนที่เห็นหรือไม่ เลยสวมรอยเป็นเพื่อนชายให้เช่ากับฮันนีย์โดยไม่ได้บอกให้ผู้เป็นป้ารู้ เบรทพบว่าผู้ชายที่แม่ต้องการจับคู่ให้ฮันนีย์คือเวนเดลคู่ปรับเก่าของตนนั่นเอง ดังนั้นเขาจึงสวมบทบาทได้อย่างดีเยี่ยม พอโดนเวนเดลทักว่าทำไมฮันนีย์ถึงไม่สวมแหวนหมั้น เบรทก็จัดแจงสวมแหวนประจำตระกูลที่เตรียมมาแล้วให้ฮันนีย์

เมื่อพูดถึงค่าจ้างฮันนีย์รีบประกาศว่าเธอจะจ่ายแต่เงินสดเท่านั้น ไม่จ่ายด้วยวิธีอื่นเมื่อเห็นสายตาบอกความนัยจากเบรท ขากลับฮันนีย์ต้องตะลึงเมื่อพบว่าผู้ชายที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนเที่ยวขับเฟอรารี่มา เธอรีบบอกว่าจะไม่ยอมจ่ายค่ารถเช่าคันนี้ เบรทเลยบอกว่ารถนี้ยืมเพื่อนมา จากนั้นเมื่อเบรทจะไปส่งฮันนีย์ เขาต้องเปิดกระเป๋าดูใบขับขี่เพื่อหาที่อยู่ เพราะเธอหลับมาในรถด้วยความเพลียเนื่องจากต้องทำงานหลายงานเพื่อมาใช้จ่าย และเงินสดจำนวนน้อยนิดในกระเป๋า ตลอดจนสภาพบ้านเช่าแถวย่านเสื่อมโทรมในเมืองของเธอทำให้เขาสับสนกับคำพูดของฮันนีย์

วันศุกร์ที่เบรทเห็นวีดิโอภาพหาเพื่อนเที่ยวของฮันนีย์ เจ้าตัวได้ไปสมัครงานที่บริษัทที่เบรทเป็นเจ้าของโดยไม่รู้ แต่เพราะช่วงเรียนมหาวิทยาลัยพ่อของเธอไม่สบายทำให้เธอต้องดรอปเรียนไปดูแล โดยที่ผู้เป็นแม่ไม่ยอมช่วยเหลือเพราะต้องการบีบให้เธอตกลงแต่งงานกับเวนเดล และเมื่อพ่อเสียชีวิตเธอต้องทำงานไปและเรียนไปด้วยทำให้เกรดเฉลี่ยออกมาไม่ดีนัก แม้ว่าจะจบจากสถาบันที่มีชือเสียงที่เดียวกับเบรท แต่หลักเกณฑ์การรับคนเข้าทำงานของบริษัทนี้ดูที่เกรดเฉลี่ยสูงสุด ดังนั้นเบรทจึงปฎิเสธการรับฮันนีย์เข้าทำงาน แต่เมื่อกลับจากไปส่งฮันนีย์ ชื่อจากใบขับขี่ของฮันนีย์ทำให้เบรทนึกถึงชื่อผู้สมัครงานที่คุ้นๆ เช้าวันจันทร์เมื่อเบรทแน่ใจว่าเป็นคนเดียวกันเขาจึงสั่งให้รีบรับเธอเข้าทำงานทันที พร้อมทั้งสั่งจ่ายเงินเดือนล่วงหน้าด้วย เบรทอยากดูสีหน้าของฮันนีย์ว่าเมื่อรู้ว่าเจ้านายคนใหม่ของตัวเองเป็นคน เดียวกับหนุ่มจิ๊กกะโล่ที่เธอว่าจะเป็นยังไง

แม้จะมีเงินเหลือเพียงน้อยนิดฮันนีย์ยืนยันความตั้งใจจะจ่ายเงิน ให้เบรท เมื่อเขาปฎิเสธไม่รับเธอจึงไปฝากเงินจำนวน 17 ดอลลาร์ไว้ที่สำนักงานหาคู่ และปฎิเสธไม่ยอมรับเงินเดือนล่วงหน้า พร้อมทั้งทำงานพนักงานเสริฟกะกลางคืนต่อไปด้วยความใจอ่อนที่เพื่อนมาขอร้องให้ทำแทน เบรทโมโหเรื่องเงินที่เธอจ่ายให้และบังคับให้เธอย้ายไปอยู่ที่อพาทเม้นท์ของ เขา โดยอ้างว่าเป็นของเพื่อนและเขาขอให้ช่วยดูแลแทนระหว่างที่เขาไม่อยู่

ในที่สุดฮันนีย์ก็ยอมรับว่าเธอรักหนุ่มเพื่อนเที่ยวคนนี้แม้เขาจะ มีอาชีพที่ไม่น่าปลื้ม ส่วนเบรทก็ได้แต่คอยรับรู้ว่าไม่ว่าเธอไปอยู่ที่ไหนก็สามารถดึงดูดให้คนของเขาคอยคล้อยตามที่เธอชักจูงด้วยความเต็มใจแม้จะเป็นการเบียดบังเวลางานของบริษัทที่เขาเป็นเจ้าของ และต้องคอยฟังภาพพจน์เสือร้ายที่พนักงานในบริษัทซุบซิบให้ฮันนีย์ฟัง ยิ่งนับวันเขามั่นใจว่าเขาหลงรักสาวน้อยจอมยั่วคนนี้ และตั้งใจจะแต่งงานกับเธอในที่สุด

บันทึกแนบท้าย

เรื่องนี้เทคะแนนให้ถึง 4 ดาวครึ่งเพราะว่าการพบปะระหว่างพระเอกนางเอกจะมีความเข้มข้นตลอดเวลา นางเอกทำให้พระเอกผิดคาดได้อยู่เรื่อย ถึงแม้จะไม่มีฉากเด็ดแบบเรื่องเมอลินเลือกคู่ (ผู้เขียนคนเดียวกัน) แต่ความสนุกในเรื่องจะมีตลอดเวลา ไม่ลดระดับลง