My Time & My Life
Group Blog
 
All Blogs
 
ปลาทอง เพื่อนรัก



ปลาทอง เพื่อนรัก


หลายวันมานี้ ก็ เฝ้ามองปลาทอง เพื่อนรัก ผ่านพ้น ห้วงเวลาอันเลวร้าย หลังจาก มันทั้งสองได้รับการผ่าตัด เป็นที่เรียบร้อย แล้วปราศจากอาการข้างเคียง

ปลาทองตัวแรก ชื่อเจ้าใหญ่ เป็นปลาทองพันธุ์ริวกิ้น ที่เกิดในไทยและ ค่อนข้างอายุมาก ด้วยวัย เกือบ 5 ขวบ ทำให้มันป่วยเป็นระยะๆ เมื่ออากาศเปลี่ยน และ เจ้าของ ไม่ค่อยได้ดูแลเหมือนเก่านัก ครึ่งปีมานี้ เจ้าใหญ่ จึงป่วยเป็นโรคเนื้องอก ที่ลำตัว ถึงสองจุด ไม่นับโรคสามัญประจำบ้านอย่างจุดขาวและตกเลือด ที่เจ้าใหญ่ เป็นๆหายๆ

ปลาทองตัวที่สอง เป็นปลาทองพันธุ์ริวกิ้น นำเข้าจากไต้หวัน แน่นอนละ มันเป็นปลานอก ที่เริดเชิดหยิ่งเอามากๆๆ ผิดกับเจ้าใหญ่ที่ ใจดี แรกๆ มันถูกซื้อมาแทนเจ้าเล็ก คู่ของเจ้าใหญ่ที่เสียชีวิตไป อย่างกะทันหัน ช่วงที่เจ้าของ มัวไปปีนดอยอินทนนท์ เมื่อสองปีก่อน แต่แล้ว เจ้าหัวนอก ก็ อยู่ร่วมตู้กับเจ้าใหญ่ปลาไทยไม่ได้ ทำร้ายร่างกายกันแต่ละวันไม่เว้นวาย จึงถูกจับแยกตู้ อยู่ไปตู่ละตัวเลย หมดเรื่องหมดราว

เจ้าหัวนอกนี่...นอกจากเริดเชิดหยิ่ง สวย งาม แล้ว มันก็มีกรรม..เมื่อครึ่งปีที่ผ่านมา มันเป็นเนื้องอก ขนาดใหญ่ เท่าเหรียญบาท ที่ หัว ข้างๆเหงือกนั่นเอง นับวัน ปริมาณเนื้องอก ค่อยๆ ทวีความรุนแรง จน ในที่สุด มันก็ ถูกฝ่าตัด ศัลยกรรม (ด้วยมือเจ้าของเอง)

เจ้าหัวนอก ไม่มีอาการว่าจะหายแต่อย่างใด ผ่าแล้ว เนื้องอกก็ขึ้นใหม่ แม้จะขูดเนื้อร้ายออกไปเกือบหมดก็ตามที จน เมื่อปีใหม่ที่ผ่านมา เจ้าหัวนอก ก็ เกิดอาการ เนื้อร้าย แตก เหมือนฝีคน ยังไงยังงั้น ทีนี้ละ เจ้าของจะทำไง เหมือน ทุกอย่างจะลุกลามเหมือน ปลาเริ่มจะหัวเน่า

เอาน่า...เอาไงก็เอากัน ในเย็นวันหนึ่งหลังจากกลับทำงาน ก็เดินตรงไปหามีด เตรีมผ่าตัดอย่างเงียบๆๆ ทั้งที่เหนื่อยกับการขับรถมาไกลมากๆๆ แต่ ชีวิตมัน อยู่ในมือเรานี่ละ ผ่าก็ผ่า ไม่ผ่าวันนี้จะผ่าวันไหนได้อีก

ในใจก็สงสารปลานัก จะผ่า ก็ผ่ามันทั้งสองตัวนี่ละ เอาเนื้องอกออก จะรอดไม่รอด ลองดูอีกสักตั้ง รอบแรก มันยังรอดมาได้หลายเดือน รอบนี้ เอาไงก็เอากัน จะขูดเนื้อร้ายออกให้หมด

สำรวจ เจ้าหัวนอก เรียบร้อย พบว่า ต้องผ่า ถึงสามจุด จุดที่อันตรายที่สุด คือ ที่เหงือก และลามมาถึง ขอบตาของมัน เป็นจุดที่ผ่ายากมาก หากมันติ้น มีดผ่าตัดอาจจะเฉือนเอาดวงตาของมันไปได้ นอกจากนี้ ยังมีที่โคนหาง และ ครีบหลัง

ฉันตัดสินใจผ่า ที่ หน้ามันก่อน..ไงก็ เร่งด่วนสุด หายใจลึกๆ เตรียมเบต้าดีน เตรียมมีด สำลี สวิง แล้วก็หายใจลึกๆ ห้ามสั่นเด็ดขาด ยิ่งผ่าช้าเท่าไหร่ มันก็ยิ่งเจ็บมากเท่านั้น


((ภาพเจ้าหัวนอก ก่อนผ่าครั้งแรก เนื้องอกยังไม่โตเท่าครั้งที่สอง))


ค่อยๆ ช้อนปลา ขึ้นมาริมๆผิวน้ำ แล้วลงมือกรีด ขูด เอาเนื้อเยื่อออก แล้วก็ พยายามตัด เอากระดูกบางส่วนของมันออกไปบ้าง เลือดมันไหลทะลัก ทำเอาฉันใจหาย ไม่เป็นไรหรอกลูก อีกนิดเดียว แม่ก็ผ่าเจ้าเสร็จแล้ว หยอดเบต้าดีนอย่างรวดเร็ว ให้ ไม่ไหลเยิ้มนัก แล้วก็ปล่อยมันลงน้ำ

ดูมันจะ ว่ายน้ำขัดๆ สักเล็กน้อย แล้วก็ ทรงตัวปกติ..ทำเอาฉันหายใจโล่งขึ้น แล้วก็ ช้อนมันกลับมาอีก ผ่าที่โคนหาง แต่กลับเป็นว่า ผ่ายากมาก เพราะไม่มีผู้ช่วย ต้องจับปลาไว้หนึ่งมือ ถือมีดผ่าอีกมือ แล้ว เกลี่ยหาง ที่มัน พยายามดิ้นๆๆ ก็ ต้องล็อกนิ้วมือไว้ ให้แข็งสุด แล้วก็ ผ่าไม่สำเร็จนัก ตัดหางมันเป็นรูโหว่ใหญ่ มันคงจะเจ็บ ไม่สามารถขูดเอาเนื้อร้ายออกหมด เนื่องจากกระดูกโคนหางแข็งมากนั่นเอง

ต่อมาก็ เลยตัดสินใจ ตัดครีบบนลำตัว ออก ในบริเวณที่ เป็นเนื้องอก จุดยังไม่โตมาก ทำให้ แหว่งไปไม่มากเหมือนที่โคนหาง

เป็นอันเสร็จพิธี ผ่าตัด เจ้าหัวนอกไปเรียบร้อย ดูอาการ ซึมนิดหน่อยๆๆ เอาออกซิเจนผงใส่ให้ แล้วก็ เอาเกลือเม้ด ใส่ให้อีกหนึ่งช้อนโต๊ะ พร้อมด่างทับทิมเล็กน้อยเป็นการฆ่าเชื้อให้มัน

ต่อมา ถึงคิวเจ้าใหญ่ ที่มีเนื้องอก บริเวณลำตัว ใกล้โคนหาง และ ที่ สีข้างท้อง สองจุด ดูไม่รุนแรงนัก แต่ เนื้องอกนี้ จำเป็นต้อ เอาเกล็ดบริเวณที่ป่วยออกไปด้วยเพื่อจะขูดเนื้อร้ายไปถึงผิวหนังของปลา

การผ่าเจ้าใหญ่เป็นไปได้ด้วยดี นอกจาก เจ้าใหญ่จะดิ้นๆๆ ลำตัวอันโต กว่าฝ่ามือก็ทำให้ผ่ายากนั่นเอง และแล้วมันก็ถูกหยดเบต้าดีนใส่ บริเวณที่ถูกผ่า แล้วปล่อยลงน้ำ พร้อมใส่เกลือ และด่างทับทิมต่อไป

ผ่านมาสองสัปดาห์แล้วเจ้าใหญ่และ เจ้าหัวนอก แผลออกมาเป็นที่น่าพอใจ ไม่มีอาการ เนื้องอกเพิ่ม แผลปิดเรียบ แม้ว่า สีผิวมันยังด่าง กว่า สีผิวปกติ เกล็ดยังไม่งอกขึ้นแทนที่ แต่โดยรวมแล้ว ก็ สุขภาพดีอยู่ไม่น้อย

สุดท้ายก็พยายามหาความผิดปกติของปลา ว่าเกิดจากอะไร ก็พบว่า มาจากสองสาเหตุ คือ ยาฆ่าเชื้อ ที่ถูกเปลี่ยน จากที่เคยใช้ อาจเป็นสาเหตุให้ปลาเกิดเนื้องอก จึงงดมัน

สาเหตุที่สอง เกิดจากอาหารปลา บังเอิญจริงๆที่ว่า ซื้ออาหารปลาผิดสายพันธ์มา ทำให้ปลาเกิดวุ้นผิดที่ผิดทาง เพราะสายพันธ์ริวกิ้นไม่มีวุ้นนั่นเอง.. จึงได้ทำการเปลี่ยนอาหารปลาชนิดใหม่ มาทานอาหาร ที่ มีคุณสมบัติฆ่าเชื้อและเป็นอาหารของปลาหมอสี ที่ ไม่มีไขมันสูงนัก และ บำรุงร่างกาย แม้ว่าจะแพงกว่าอาหารเดิมมากนัก แต่ก็คุ้ม เมื่อดูผลจากการผ่าตัด รอบที่สอง ต่างจากรอบแรกนัก..

เฮ้อ...ไม่รู้ว่าเจ้าปลาสองตัวนี้ จะเป็นปลาทองที่อายุยืนยาวที่สุดหรือเปล่า แต่ก็อยากให้มันอายุยืนไป อีก สักสิบปีเชียวละ...

วันว่างๆนะ ต้องเปิดเพลงบรรเลงของบีโธเฟน ให้มันฟัง บ้างก็เปิดของโมสาส เหมือนเลี้ยงลูกวัยแบเบาะเลย จริงๆแล้วเพลงพวกนี้ ช่วยสร้างให้มันอารมณ์ดี เสมอๆๆ อีกทั้งทำให้สุขภาพมันแข็งแรงอีกด้วย

นี่ละนะ คนกับสัตว์บางครั้งก็มีอะไรไม่ต่างกันมากนัก ต้องคอยดูแลเอาใจใส่ หลงๆ ลืมๆบ้างก็ป่วยซะ...ดีเท่าไหร่แล้ว ที่มันรอดจากการผ่าตัดถึงสองครั้งสองครา...

นึกขอบใจมหาวิทยาลัยเหมือนกัน ที่ สอนให้เราผ่าตัดสัตว์ต่างๆ โดย ยังมีชีวิตรอดอยู่ได้ต่อไป

หวังว่า คงไม่ต้องถือมีดผ่าตัดเจ้าเป็นครั้งที่สามนะ...เจ้าปลาน้อย..







Create Date : 31 มกราคม 2552
Last Update : 31 มกราคม 2552 21:03:05 น. 2 comments
Counter : 2140 Pageviews.

 
ฮือออ กัวอ่า ผ่าเองเลยหรอ จขบ เก่งจัง

เค้าบอกกันว่าปลาทองเลี้ยงยาก


โดย: Karn_theFreeItem วันที่: 31 มกราคม 2552 เวลา:21:56:53 น.  

 
คิดว่าหินที่ย้อมสีอาจเป็นสาเหตุให้เกิดเนื้องอกได้
ถ้าไห้ดีใช้หินที่ไม่ย้อมสีดีกว่าค่ะ


โดย: เด็กสงสัย IP: 125.26.138.160 วันที่: 14 เมษายน 2552 เวลา:7:41:35 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

noomint
Location :
กรุงเทพ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








ฉันไม่ได้ยินดีในความตาย
แต่พร้อมที่จะจากไปอยู่เสมอ

เวลาในการมีชีวิตฉันเหลือน้อย
จะใช้สอยอย่างมีคุณค่าทุกนาที



Friends' blogs
[Add noomint's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.