|
|
เหนื่อย...ที่หนึ่ง
วันนี้ แม้จะขับรถทางไกล ที่รู้แย่แสนแย่ อาจจะด้วยอาการป่วยมาตลอดทาง ทำให้รู้สึกเหนื่อยกว่าปกติมาก และอาจจะมีความกังวลมากมายในใจทำให้ รู้สึกหงุดหงิดๆ จนน่าประหลาดใจ
ตลอดทางมือสั่นใจสั่น เหนื่อย อยากหลับ แต่หลับไม่ลง ใจก็ คิดว่า ถึงที่หมายแล้ว ทุกอย่างจะดีขึ้น แต่เปล่าเลย มันเหมือน แทบขาดใจซะงั้น
ตัวเริ่มร้อนเหมือนคนไข้เริ่มจะถามหาต่ำๆ แต่ก็หายไปเองในที่สุด อาจมาจากความเครียดหรืออะไรก็ไม่รู้ รู้สึกกังวลอะไรก็ไม่รู้เต็มหัวไปหมด ปกติก็ไม่เคยเป็นแบบนี้นี่นา
จริงๆแล้ว เป็นมาตั้งแต่กลางคืนที่หลับไป รู้สึก ตัวเองเหมือนจะไม่ไหวๆ ที่จะหายใจอยู่ เหนื่อย แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรกับตัวเองดี
รู้สึกตัวว่าตัวเอง ป่วยสุดๆ ได้ยินเสียงตัวเองพูดไม่เป็นภาษา แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองพูดกับใคร หรือพูดอะไรออกไป แต่ ที่รู้สึกได้ คือไม่ไหวแล้ว
ตื่นมาแทบสลบ อ่อนแรง เฮ้อ...เกิดอะไรกับฉันเนี่ย
แต่ ทั้งวันก็ผ่านมาได้ จนถึงบ้านพักแหละ นี่ละ จะขาดใจ
ใจสั่น จะเป็นลม จะล้ม ฝืนๆๆ ใจ กินข้าว กินเกลือแร่ แทนน้ำเกลือ รู้สึกเหมือนตัวเองจะสิ้นลมหายใจ นอนหายใจรวยริน
ใจคิดไปว่า ถ้า คืนนี้ไม่หาย สงสัยต้องไปนอนให้น้ำเกลือที่รพ.แน่ๆ แล้วใครละ จะมายกฉันออกไปหาหมอ
ทั้งบ้าน ไม่มีใครอยู่เลย ไปไหนกันหมดก็ไม่รู้...มีหวังตายอยู่คนเดียวแน่ๆๆ
ท้องเริ่มร้อง เริ่มคลื่นไส้ ปั่นป่วน ทั้งๆที่กินข้าวแล้ว...
โอย...จะอะไรกันนักหนาเนี่ย..
ไปนอน ที่ รพ เลยดีไหมเนี่ย..
มันจะไม่ไหวแล้วนะ..
อาเจียนจนหมดแรง หมดทุกอย่างจนไม่มีแรงจะเดินแล้ว
ยังกังวลอะไรต่อมิอะไรเต็มหัวอีก...
เฮ้อ...
แล้วจะหลับตาลงไหวไหมเนี่ย
ได้แต่นอนพะงาบๆๆ
อยากร้องไห้หาแม่จังเลย...
แม่ขา..ช่วยหนูด้วย หนูเหนื่อยเหลือเกิน
เหมือนหนูจะขาดใจซะอย่างงั้น
ขอให้วันนี้ผ่านไปได้ โดยไม่ต้องไปนอนสายระโยงระยาง ที่โรงพยาบาลอีกเลย
หนูจะพยายามยืนอยู่ ด้วยตัวเองให้ได้โดยปลอดภัย
| Create Date : 08 มิถุนายน 2552 |
| Last Update : 8 มิถุนายน 2552 22:19:07 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 202 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [