ย้อนรอย...กำเนิดเจ้าคุณ หายตัวไปนานชาติ วันนี้ได้ฤกษ์เปิดตัวอีกครั้ง โดยหอบหิ้วลูกชายมาเปิดตัวด้วย แอบซุ้มไปทำโคลนนิ่งมาเกือบปี วันนี้พร้อมเปิดตัวแล้วจ้า ก็ไม่ไรมากช่วงท้องอ่ะ อิแม่มันขี้เกียจเหลือทน ว่าจะทำบล็อคให้ลูกแต่ก็ไม่ทำซะที จนตอนนี้ลูกมันจะ 3 เดือนอยู่แล้วนี่หว่า 39 week 5 day ยังไม่ครบกำหนดคลอด วันพฤหัสบดีที่ 15 กรกฎาคม เวลา 11:00 น.อิแม่หิวโซชวนป๊าไปกินก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เพิ่งเปิดใหม่เมื่อต้นเดือน ก็ไปนั่งกินๆ จนอิ่ม และต่อด้วยขนมถ้วย และกล้วยแขก โดยไม่ลืมที่จะซื้อกล้วยติดมือกลับบ้าน กลับไปถึงบ้านก็สังเกตว่าน้ำอะไรวะ มันไหลเฉอะแฉะ ก็เลยไปอาบน้ำ เพราะเฝ้าดูอาการมาตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ไปตรวจปากมดลูก ลุงหมอก็บอกว่าเปิดแล้ว 2 cm. ก็ให้กลับมาดูอาการ วันนี้คงไม่ต้องรออะไรแล้ว แม่ก็อาบน้ำ แต่งตัวไป รพ. ดีกว่า เพราะ 16 ก.ค. ลุงหมอก็นัดคลอดอยู่ดี ก็ไปถึง รพ. เที่ยงกว่านิดๆ Admid แล้วก็ไปนอนรอที่เตียง พยาบาลที่หวอดก็ไม่ยุ่งไม่อะไร รอดูอาการ ซักพักก็มาตรวจปากมดลูก ก็ยัง 2 เซน พยาบาลก็เลยโทรไปหาลุงหมอว่าแม่มา Admid แล้วแต่ก็ยังไม่คืบหน้า ว่าไง ลุงหมอสั่งจ่ายยา ให้ใส่สายน้ำเกลือ เร่งคลอดแต่ก็ไม่ปวดไม่ค่อยรู้สึกอะไร แม่ก็นอนรออยู่อย่างนั้น เตียงข้างๆ เค้าก็คลอดกันไปหลายคนแล้ว ป๊าก็รอแม่อยู่ที่หน้าห้องว่าเมื่อไหร่จะคลอด ซักที จากเที่ยงไปบ่าย ไปถึง 6 โมงเย็น แม่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะออกง่ายๆ ป๊าก็รอจนญาติที่เค้ามารอคลอดเริ่มทยอยกลับกันหมดป๊าก็เลยกลับ เพราะถึงอยู่ก็โดดเดี่ยวติดต่อกันไม่ได้อยู่ดี 2 ทุ่ม ป๊าโทรเข้ามาที่ห้องรอคลอดว่าไปถึงไหนแล้ว แม่ก็ยังนอนอยู่ที่เดิม แต่แม่รู้สึกลูกเริ่มดิ้นน้อยลงนะ นักเรียนหมอก็เค้ามาดูอาการบ้าง มาพาแม่ไป U/S แต่ก็เหมือนยังไม่เก่งอ่านค่าอะไรก็ไม่รู้ แต่แม่เห็นว่าหนูนอนอยู่ในท้องแม่ตัวยาวเชียวล่ะ เห็นน้ำคล่ำที่เริ่มลดลงเรื่อยๆ ใจคอแม่ตอนนั้นไม่ดีเอาซะเลย เป็นกังวลไปสารพัด ห่วงก็แต่หนูนั่นแหละ กลับมานอนรอที่เตียงต่อ แม่ก็เลยถาม นร.แพทย์ ว่าตอนนี้ปากมดลูกน่าจะเปิดไปกี่เซนแล้วนะ นร.แพทย์ก็ตรวจให้แล้วบอกว่า 4 เซน แต่จริงๆ อ่ะ เค้าไม่น่าจะตรวจเลย เพราะอีกไม่ถึง 20 นาที ลุงหมอก็โทรมาให้พยาบาลมาตรวจแม่อยู่ดี พยาบาลก็ บอก 2 เซนเท่าเดิมไม่เปิดเพิ่ม แป่ว!!!!!!!! แล้ว 4 เซน เมื่อกี้อ่ะ โดนหลอกตรวจฟรีซะงั้น น่าอายจัง 3 ทุ่มแล้วนะ ป๊าโทรมาอีกรอบ พยาบาลบอกแม่แล้วก็ชมว่าป๊าเธออ่ะดีนะเป็นห่วงภรรยาโทรมา 2 รอบแล้ว อีตอนรอบแรกอ่ะแม่ไม่รู้หลอก ซักพักลุงหมอก็มามาตรวจปากมดลูกอีกที เพื่อความแน่ใจก็ยังเท่าเดิมอ่ะนะ แล้วก็สั่งเร่งยา จนอิแม่มันเบลอและตอนนั้น ปวดท้องเหมือนกันนะแต่ไม่ร้อง ยังทนได้ พยาบาลก็มาตรวจชีพจรลูกว่ายังเต้นปกติมั๊ย แต่มันไม่ปกติแล้วนะ แม่ก็รู้สึก กราฟ ขึ้นสูงมาก แล้วก็ไม่ค่อยเป็นจังหวะพยาบาลก็บอกแม่ว่าคุณยังไหวมั๊ย ถ้าเร่งไปกว่านี้คงไม่ได้แล้วมั้งมดลูกแตกพอดี ผ่าออกก็ไม่ได้น่ากลัว เพราะเค้าก็เพิ่งผ่าคลอดลูกคนแรกไปเหมือนกันแม่ก็ตัดสินใจไม่ถูก เพราะนาทีนั้นอยู่ตัวคนเดียว ป๊าก็ไม่ได้อยู่ด้วยไม่รู้จะปรึกษาใครดี ก็เลยบอกไปว่าแล้วแต่หมอจะเห็นสมควรแล้วกัน แล้วหมอก็มาบอกแม่ที่เตียงว่าผ่าเลยล่ะกันไม่อยากลุ้นแล้ว อันตรายด้วยหัวใจลูกเต้นไม่ปกติแล้วตอนนั้น ก็รอ จน 5 ทุ่ม ห้องผ่าตัดว่าง ก็มีชายลึกลับมาพาแม่ไปที่ห้องผ่าตัด ทางเดินไปนั้นช่างน่ากลัวซะเหลือเกิน ขึ้นลิฟที่ตึกสงฆ์ ที่เค้าเล่าลือกันหนักหนา กะผู้ชายแปลกหน้า เดินผ่านทางเดินที่สองข้างทางมืดสลัวๆ มีแต่ไฟทางและ แล้วก็ไปถึงห้องสีขาวที่สว่างจ้า ออร่าจับมากๆ กับทีมงานผู้ช่วยแพทย์ที่ห้องผ่าตัดน่ารักมากพูดจาดี และบอกกลับแม่ว่าเครสนี้จะเป็นเครสสุดท้ายแล้วของวันนี้ ชวนคุยนั่น โน้น นี่ แล้ว แม่ก็หลับไป........ ตื่นลืมตาขึ้นมาก็มองเห็น นาฬิกาที่อยู่ตรงหน้า ตี 2:15 นาที อยู่ในห้องรวมเสียงเด็กร้องให้สลับกันเป็นช่วงๆ แม่ขยับตัวไม่ได้เลย นอนนิ่งๆ อยู่อย่างงั้น เหมือนคนเบลอๆ ซักพักพยาบาลก็เดินมาที่เตียงแล้วถามว่า เป็นไงบ้างตื่นแล้วหรอคุณ แม่ก็ตอบอะไรไปบ้างไม่รู้จำไม่ได้แต่แม่ถามหาหนูจากพยาบาล และจำได้ว่าเค้าบอกแม่ว่าหนูอยู่กับพยาบาลที่หวอดเค้าเลี้ยงให้ แล้วเวลาก็ผ่านไป ตี 3 เสียงร้องของเด็กก็ยังดังอยู่ต่อเนื่อง พยาบาลก็เดินมาอีกมาเช็คนั่น โน่น นี่ แม่ก็ถามอีกเพราะในใจแม่มันกังวลแค่เรื่องหนูเรื่องเดียวแล้วตอนนี้ พยาบาลคะลูกหนูอยู่ไหนคะเค้าเป็นไงบ้าง เดี๋ยวรอให้คุณแม่อาการดีกว่านี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะเอามาให้เลี้ยงเอง จนตี 4 แม่ก็นอนไม่หลับมองดูเตียงข้างๆ เตียงโน้น เตียงนี้ บางเตียงก็หลับ บางเตียงก็ตื่นมาให้นมลูก ซักพักพยาบาลก็พาหนูมาหาแม่ ลูกคุณแม่เป็นผู้ชายนะคะ คลอดเวลา 23:10 น. เปิดผ้าห่อตัวให้แม่ดูว่าเนี่ยจู๋ของจริงแม่ก็ยิ้มรับ น้ำตาจะไหล นู๋นอนนิ่ง พยาบาลฟ้องแม่ว่านู๋อ่ะงอแงมาก ก็เสียงที่แม่ได้ยินมาตลอดก็เสียงนู๋นั่นแหละ แต่พอมาอยู่กลับอกแม่แล้วเงียบไม่ร้องเลยแฮะ จนผ่านไปครึ่งวันแม่ต้องถามพยาบาลว่ายังปกติรึเปล่าเนี่ยทำไมเงียบจัง ทั้งๆ ที่เตียงข้างๆ ก็ร้องแหกปากซะเสียงดังจนน่ารำคาญ นู๋ก็ยังไม่อยากจะตื่นเลย ญาติก็ทยอยมาเยี่ยมเริ่มจากป้าอ้อมาเยี่ยมป้านกที่คลอดวันเดียวกันแต่เค้าได้ห้องพิเศษไปก่อนแล้ว ป๊านู๋ก็มาแต่เช้ากะน้าอ้อมแล้วก็น้าต่ายพาพี่เนยมาดูน้องแต่พี่เนยกลับง่วงนอนไม่สนใจน้องเลย ตากะยายก็มาแต่ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเพราะมากันเยอะเกินคุณป้าพยาบาลเลยอุ้มนู๋ไปให้ดูที่ข้างหน้าต่างก็ขำๆ ดี จนบ่ายโมงเราก็ได้ย้ายไปห้องพิเศษกัน และนี่ก็คือผลงานจากการโคลนนิ่ง อะยังไม่ชัดเอาไปอีกรูป   Create Date : 06 ตุลาคม 2553     0 comment Last Update : 18 ตุลาคม 2553 1:32:03 น.     Counter : 305 Pageviews.   Share Tweet

Born to be เจ้าคุณ 19 Week เผลอแป๊บเดียว ลูกแม่ก็ครบ 19 สัปดาห์ แล้วนะ แม่ก็เพิ่งนึกได้ว่า ยังไม่ได้เขียนบันทึกการพัฒนาการของหนูขณะอยู่ในท้องปุ้งๆ ของแม่เลย เมื่อเช้าแม่กำลังฝันดีเลยเชียว ฝันว่ากำลังไปช๊อปของใช้ให้หนูอยู่แม่ยังไม่อยากตื่นเลย หนูก็ปลุกแม่ทำให้แม่อยากจะอาเจียน ปกติแม่ไม่เคยนอนตื่นสายเลยช่ายป่ะล่ะ แต่เมื่อเช้ากำลังมีความสุขเลยลูก แต่ถ้าหนูปลุกช้ากว่านี้เรา 2 คน แม่ลูกก็คงไม่ต้องมาทำงานกันพอดี ตอนที่แม่ตื่นก็ 7:10 น. อาบน้ำ แต่งตัว ก็แทบจะไม่ทันแล้ว วันนี้ป้าเปิ้ลแต่งงาน ป๊าก็ถามแม่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วว่าจะไปมั๊ย เพราะป๊าจะพาไป แต่แม่ก็ต้องทำงานแล้วก็ไม่มีคนทำแทนได้ เราเลยอดไปร่วมแสดงความยินดีกับป้าเปิ้ลเลยเนอะ แต่ไม่เป็นไรแม่ฝากซองไปกลับคุณลุงสมานแล้ว ป้าเปิ้ลคงเข้าใจว่าเราติดงานจริงๆ แม่รอว่าเมื่อไหร่กันน้าที่แม่จะรับรู้ได้ว่าหนูดิ้น วันที่ 11/02/2010 นัดตรวจครรภ์กะฉีดยาบาดทะยัก เพิ่งจะเข็มแรกเองง่ะ แล้วคุณหมอก็ฟังเสียงหัวใจ แม่ก็ฟังด้วย เสียงดัง คลื้นๆ อย่างกลับฟ้าร้องเลยแหะ แต่คุณหมอบอกว่ายังไม่ชัดเท่าไหร่ แล้วก็ถามแม่ว่าจะ u/s เลยมั๊ย ถ้าครั้งนี้ไม่ u/s ครั้งหน้าก็ต้องทำอยู่ดี แม่ก็เลย OK เลยค่ะ เราได้เจอกันครั้งแรก แม่ตื่นเต้นมากเลยลูกรู้มั๊ย ทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ น้ำตาก็จะไหล ที่ได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า คุณหมอก็ชี้ให้แม่ดูนั่น ดูนี่ แล้วก็อธิบายให้แม่ฟัง แต่นะตอนนั้นแม่ก็ดูไม่ค่อยรู้เรื่องอ่ะ ว่าอะไรเป็นอะไร คุณหมอก็บอกว่าหนูปกติดี รกเกาะด้านหน้า สมองปิดสนิท ปากไม่แหว่ง กระดูกสันหลังเรียงตัว อวัยวะภายในอยู่ในท้องปิดสนิท ชี้ให้ดูที่หัวใจ และมีแหลมๆ ด้วย คุณหมอว่าน่าจะเป็นเด็กชาย แม่ก็เห็น เพราะหนูนอนอ้าซ่า มากเลยนะ ดิ้นด้วยมือโบกไปมา ขาก็ถีบ ออกมาจากห้องตรวจแม่ยังไม่หุบยิ้มเลยน้าอ้อมยังนึกว่าแม่บ้าไปแล้วมั้ง แม่ก็ยังไม่รู้สึกตัวเลยว่าลูกแม่ดิ้น สงสัยหน้าท้องแม่จะหนาไปมั้งลูกรัก แต่ไม่เป็นไรแม่รอได้ ป๊าเค้าจุ๊บหนูทุกวันเลยก่อนนอนหนูรู้สึกได้ใช่มั๊ย แม่ก็อยากจุ๊บหนูเหมือนกันแต่ก็ทำได้แค่จุ๊บภาพที่คุณหมอ u/s ให้แม่มา นัดคุณหมอครั้งหน้าอยากให้ป๊าได้เห็นหน้าหนูบ้าง เพราะครั้งที่แล้วป๊าเค้าไม่ได้ไปด้วย แม่ไปกะคุณยาย กะน้าอ้อม ค่า u/s ก็แพงจัง อยากเห็นหน้ากันก็ครั้งละ 500 เลยแหะ แล้วก็ได้ภาพขาวดำ ธรรมดาเองง่ะ ถ้าเป็น 3D ก็คง up อีกเท่าตัวเลยมั้ง ตอนนี้แม่ปวดหลังแล้วนะ ขอพักซักเดี๋ยว ไว้ครั้งหน้าจะอัพเดทใหม่ แม่กับป๊า รักหนูมากมาย แข็งแรง ปลอดภัย โตวันโตคืนนะลูกรัก รอวันที่เราจะได้ออกมาสู่อ้อมกอดของแม่กะป๊า 20 กุมภาพันธ์ 13:25   Create Date : 06 ตุลาคม 2553     2 comment Last Update : 6 ตุลาคม 2553 20:31:24 น.     Counter : 262 Pageviews.   Share Tweet