ย้อนรอย...กำเนิดเจ้าคุณ หายตัวไปนานชาติ วันนี้ได้ฤกษ์เปิดตัวอีกครั้ง โดยหอบหิ้วลูกชายมาเปิดตัวด้วย แอบซุ้มไปทำโคลนนิ่งมาเกือบปี วันนี้พร้อมเปิดตัวแล้วจ้า ก็ไม่ไรมากช่วงท้องอ่ะ อิแม่มันขี้เกียจเหลือทน ว่าจะทำบล็อคให้ลูกแต่ก็ไม่ทำซะที จนตอนนี้ลูกมันจะ 3 เดือนอยู่แล้วนี่หว่า 39 week 5 day ยังไม่ครบกำหนดคลอด วันพฤหัสบดีที่ 15 กรกฎาคม เวลา 11:00 น.อิแม่หิวโซชวนป๊าไปกินก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เพิ่งเปิดใหม่เมื่อต้นเดือน ก็ไปนั่งกินๆ จนอิ่ม และต่อด้วยขนมถ้วย และกล้วยแขก โดยไม่ลืมที่จะซื้อกล้วยติดมือกลับบ้าน กลับไปถึงบ้านก็สังเกตว่าน้ำอะไรวะ มันไหลเฉอะแฉะ ก็เลยไปอาบน้ำ เพราะเฝ้าดูอาการมาตั้งแต่วันอาทิตย์ที่ไปตรวจปากมดลูก ลุงหมอก็บอกว่าเปิดแล้ว 2 cm. ก็ให้กลับมาดูอาการ วันนี้คงไม่ต้องรออะไรแล้ว แม่ก็อาบน้ำ แต่งตัวไป รพ. ดีกว่า เพราะ 16 ก.ค. ลุงหมอก็นัดคลอดอยู่ดี ก็ไปถึง รพ. เที่ยงกว่านิดๆ Admid แล้วก็ไปนอนรอที่เตียง พยาบาลที่หวอดก็ไม่ยุ่งไม่อะไร รอดูอาการ ซักพักก็มาตรวจปากมดลูก ก็ยัง 2 เซน พยาบาลก็เลยโทรไปหาลุงหมอว่าแม่มา Admid แล้วแต่ก็ยังไม่คืบหน้า ว่าไง ลุงหมอสั่งจ่ายยา ให้ใส่สายน้ำเกลือ เร่งคลอดแต่ก็ไม่ปวดไม่ค่อยรู้สึกอะไร แม่ก็นอนรออยู่อย่างนั้น เตียงข้างๆ เค้าก็คลอดกันไปหลายคนแล้ว ป๊าก็รอแม่อยู่ที่หน้าห้องว่าเมื่อไหร่จะคลอด ซักที จากเที่ยงไปบ่าย ไปถึง 6 โมงเย็น แม่ก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะออกง่ายๆ ป๊าก็รอจนญาติที่เค้ามารอคลอดเริ่มทยอยกลับกันหมดป๊าก็เลยกลับ เพราะถึงอยู่ก็โดดเดี่ยวติดต่อกันไม่ได้อยู่ดี 2 ทุ่ม ป๊าโทรเข้ามาที่ห้องรอคลอดว่าไปถึงไหนแล้ว แม่ก็ยังนอนอยู่ที่เดิม แต่แม่รู้สึกลูกเริ่มดิ้นน้อยลงนะ นักเรียนหมอก็เค้ามาดูอาการบ้าง มาพาแม่ไป U/S แต่ก็เหมือนยังไม่เก่งอ่านค่าอะไรก็ไม่รู้ แต่แม่เห็นว่าหนูนอนอยู่ในท้องแม่ตัวยาวเชียวล่ะ เห็นน้ำคล่ำที่เริ่มลดลงเรื่อยๆ ใจคอแม่ตอนนั้นไม่ดีเอาซะเลย เป็นกังวลไปสารพัด ห่วงก็แต่หนูนั่นแหละ กลับมานอนรอที่เตียงต่อ แม่ก็เลยถาม นร.แพทย์ ว่าตอนนี้ปากมดลูกน่าจะเปิดไปกี่เซนแล้วนะ นร.แพทย์ก็ตรวจให้แล้วบอกว่า 4 เซน แต่จริงๆ อ่ะ เค้าไม่น่าจะตรวจเลย เพราะอีกไม่ถึง 20 นาที ลุงหมอก็โทรมาให้พยาบาลมาตรวจแม่อยู่ดี พยาบาลก็ บอก 2 เซนเท่าเดิมไม่เปิดเพิ่ม แป่ว!!!!!!!! แล้ว 4 เซน เมื่อกี้อ่ะ โดนหลอกตรวจฟรีซะงั้น น่าอายจัง 3 ทุ่มแล้วนะ ป๊าโทรมาอีกรอบ พยาบาลบอกแม่แล้วก็ชมว่าป๊าเธออ่ะดีนะเป็นห่วงภรรยาโทรมา 2 รอบแล้ว อีตอนรอบแรกอ่ะแม่ไม่รู้หลอก ซักพักลุงหมอก็มามาตรวจปากมดลูกอีกที เพื่อความแน่ใจก็ยังเท่าเดิมอ่ะนะ แล้วก็สั่งเร่งยา จนอิแม่มันเบลอและตอนนั้น ปวดท้องเหมือนกันนะแต่ไม่ร้อง ยังทนได้ พยาบาลก็มาตรวจชีพจรลูกว่ายังเต้นปกติมั๊ย แต่มันไม่ปกติแล้วนะ แม่ก็รู้สึก กราฟ ขึ้นสูงมาก แล้วก็ไม่ค่อยเป็นจังหวะพยาบาลก็บอกแม่ว่าคุณยังไหวมั๊ย ถ้าเร่งไปกว่านี้คงไม่ได้แล้วมั้งมดลูกแตกพอดี ผ่าออกก็ไม่ได้น่ากลัว เพราะเค้าก็เพิ่งผ่าคลอดลูกคนแรกไปเหมือนกันแม่ก็ตัดสินใจไม่ถูก เพราะนาทีนั้นอยู่ตัวคนเดียว ป๊าก็ไม่ได้อยู่ด้วยไม่รู้จะปรึกษาใครดี ก็เลยบอกไปว่าแล้วแต่หมอจะเห็นสมควรแล้วกัน แล้วหมอก็มาบอกแม่ที่เตียงว่าผ่าเลยล่ะกันไม่อยากลุ้นแล้ว อันตรายด้วยหัวใจลูกเต้นไม่ปกติแล้วตอนนั้น ก็รอ จน 5 ทุ่ม ห้องผ่าตัดว่าง ก็มีชายลึกลับมาพาแม่ไปที่ห้องผ่าตัด ทางเดินไปนั้นช่างน่ากลัวซะเหลือเกิน ขึ้นลิฟที่ตึกสงฆ์ ที่เค้าเล่าลือกันหนักหนา กะผู้ชายแปลกหน้า เดินผ่านทางเดินที่สองข้างทางมืดสลัวๆ มีแต่ไฟทางและ แล้วก็ไปถึงห้องสีขาวที่สว่างจ้า ออร่าจับมากๆ กับทีมงานผู้ช่วยแพทย์ที่ห้องผ่าตัดน่ารักมากพูดจาดี และบอกกลับแม่ว่าเครสนี้จะเป็นเครสสุดท้ายแล้วของวันนี้ ชวนคุยนั่น โน้น นี่ แล้ว แม่ก็หลับไป........ ตื่นลืมตาขึ้นมาก็มองเห็น นาฬิกาที่อยู่ตรงหน้า ตี 2:15 นาที อยู่ในห้องรวมเสียงเด็กร้องให้สลับกันเป็นช่วงๆ แม่ขยับตัวไม่ได้เลย นอนนิ่งๆ อยู่อย่างงั้น เหมือนคนเบลอๆ ซักพักพยาบาลก็เดินมาที่เตียงแล้วถามว่า เป็นไงบ้างตื่นแล้วหรอคุณ แม่ก็ตอบอะไรไปบ้างไม่รู้จำไม่ได้แต่แม่ถามหาหนูจากพยาบาล และจำได้ว่าเค้าบอกแม่ว่าหนูอยู่กับพยาบาลที่หวอดเค้าเลี้ยงให้ แล้วเวลาก็ผ่านไป ตี 3 เสียงร้องของเด็กก็ยังดังอยู่ต่อเนื่อง พยาบาลก็เดินมาอีกมาเช็คนั่น โน่น นี่ แม่ก็ถามอีกเพราะในใจแม่มันกังวลแค่เรื่องหนูเรื่องเดียวแล้วตอนนี้ พยาบาลคะลูกหนูอยู่ไหนคะเค้าเป็นไงบ้าง เดี๋ยวรอให้คุณแม่อาการดีกว่านี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวจะเอามาให้เลี้ยงเอง จนตี 4 แม่ก็นอนไม่หลับมองดูเตียงข้างๆ เตียงโน้น เตียงนี้ บางเตียงก็หลับ บางเตียงก็ตื่นมาให้นมลูก ซักพักพยาบาลก็พาหนูมาหาแม่ ลูกคุณแม่เป็นผู้ชายนะคะ คลอดเวลา 23:10 น. เปิดผ้าห่อตัวให้แม่ดูว่าเนี่ยจู๋ของจริงแม่ก็ยิ้มรับ น้ำตาจะไหล นู๋นอนนิ่ง พยาบาลฟ้องแม่ว่านู๋อ่ะงอแงมาก ก็เสียงที่แม่ได้ยินมาตลอดก็เสียงนู๋นั่นแหละ แต่พอมาอยู่กลับอกแม่แล้วเงียบไม่ร้องเลยแฮะ จนผ่านไปครึ่งวันแม่ต้องถามพยาบาลว่ายังปกติรึเปล่าเนี่ยทำไมเงียบจัง ทั้งๆ ที่เตียงข้างๆ ก็ร้องแหกปากซะเสียงดังจนน่ารำคาญ นู๋ก็ยังไม่อยากจะตื่นเลย ญาติก็ทยอยมาเยี่ยมเริ่มจากป้าอ้อมาเยี่ยมป้านกที่คลอดวันเดียวกันแต่เค้าได้ห้องพิเศษไปก่อนแล้ว ป๊านู๋ก็มาแต่เช้ากะน้าอ้อมแล้วก็น้าต่ายพาพี่เนยมาดูน้องแต่พี่เนยกลับง่วงนอนไม่สนใจน้องเลย ตากะยายก็มาแต่ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมเพราะมากันเยอะเกินคุณป้าพยาบาลเลยอุ้มนู๋ไปให้ดูที่ข้างหน้าต่างก็ขำๆ ดี จนบ่ายโมงเราก็ได้ย้ายไปห้องพิเศษกัน และนี่ก็คือผลงานจากการโคลนนิ่ง อะยังไม่ชัดเอาไปอีกรูป Create Date : 06 ตุลาคม 2553 Last Update : 18 ตุลาคม 2553 1:32:03 น. 0 comments Counter : 306 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet