SmileySmiley :: How Do I Enjoy Life while "Living with Cancer" ::
Group Blog
 
All blogs
 
เมื่อมะเร็งพาเพื่อนๆ ไปสวรรค์

ได้ทราบข่าวว่า "มะเร็งพาเพื่อนไปสวรรค์" เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา
ไม่มีใครรู้ว่า ทริปของเธอที่ไปสวรรค์คราวนี้ มีโปรแกรมอย่างไร
สุขเพียงไหน รู้แต่ว่า เธอจะไม่ได้กลับมาหาสามีและลูกๆ...

เมื่อทราบข่าวฉันก็ใจหาย เดือนที่แล้ว ตอนช่วงจะจัดงานเปิดตัวหนังสือ
ฉันติดต่อเธอ ทางอีเมล์แต่เด้งกลับว่า ทีอยู่อีเมล์นี้ไม่ใช้แล้ว
โทรมือถือไม่สามารถติดต่อได้...ก็ไม่ได้นึกอะไร
รู้แต่ว่า นึกถึงและขอบคุณเธอที่เคยให้คำปรึกษาระหว่างที่ฉันรับเคมีบำบัด

เธอเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองระยะท้ายด้วยเซลล์มะเร็งที่ร้ายกาจ
เมื่อให้เคมีบำบัดก็ใช้ชนิดแรง มีอาการชาตามปลายนิ้วมือ
ขาล้าแทบเดินไม่ได้ และเม็ดเลือดขาวต่ำกว่า ๒๐๐ หน่วย
อยู่ห้องปลอดเชื้อในโรงพยาบาลถึง ๒ เดือน และมีอาการทางอารมณ์ที่ปั่นป่วน
หลังให้คีโมครบ ฟื้นฟูร่างกาย ผมที่ขึ้นใหม่หยักสวย ขนตางอนน่ารัก

๒ ปีผ่านไป โรคกลับคืนมา ทำให้เธอต้องเปลี่ยนถ่ายไขกระดูก
Bone marrow transplantation ขั้นตอนนี้ เสี่ยงมาก
และเธอก็ผ่านวิกฤตความเป็นความตายนั้นมาได้

สุขภาพของเธอดีวันดีคืน ในช่วงทีฉันรับคีโม และโทรปรึกษาเธอนั้น
เธอกำลังเริ่มบริษัทเล็กๆ มีความสุขกับลูกชาย ๓ คน ที่กำลังเติบโต

๘-๙ ปี หลังมีมะเร็งเข้ามาในชีวิตของเธอนั้น ฉันเชื่อว่า เธอได้เรียนรู้โลกได้
ชัดเจนขึ้น และการไปสวรรค์คราวนี้ คงจะเป็นการเปลี่ยนภาวะไปสู่อีกโลกหนึ่ง
ที่จิตวิญญานจะได้เรียนรู้โลกใหม่ ในร่างกายใหม่
ที่ฉันขอให้เธอได้รับพรอันประเสริฐอย่างเปี่ยมล้น...




ฉันนึกถึงเพื่อนคนอื่นๆ
ที่มะเร็งพาไปสวรรค์


กลุ่มที่ไปเรียนรู้การดูแลตนเอง และปรึกษาหมอ ที่ศูนย์ธรรมชาติบำบัดบัลวี
เข้าคอร์สพร้อมๆ กัน ๗ คน ภาวะของแต่ละคนต่างๆ กัน
ฉันขอใช้ชื่อสมมติในการกล่าวถึงเพื่อนๆ ร่วมโรคก็แล้วกัน

++ คุณชาติ ๓๕ ปี
ตอนคุณชาติมาเข้าคอร์ส ผิวคล้ำ เศร้าหมอง ไม่คุยไม่ยิ้ม
ดุๆ แบบทหารเรืออาชีพของคุณชาติ มาพร้อมลูกน้องคนสนิท

เขาเป็นมะเร็งตับ ซึ่งตับขนาดใหญ่ บวมปูด มองเห็นได้โดยไม่ต้องคลำ
เราก็ชวนคุย และทักทายให้รู้สึกคุ้นเคยกัน เขาจึงเริ่มเล่าเรื่องราวของเขาสั้นๆ

"ผมก็ดื่มจัด พอรู้ตัวอีกทีก็เป็นมะเร็งตับขั้นสุดท้าย ก็ไม่รู้หรอกว่า
แพทย์ทางเลือกมันจะช่วยให้หายได้มั้ย?" คุณชาติพูดแบบไม่ค่อยเชื่อถือเท่าไร

ทัศนคติต่อการอยากหาย ถ้าไม่หายก็ไม่อยากปฏิบัติ...

สำหรับฉันแล้ว ฉันคิดว่า เห็นด้วยกับ ที่คุณหมอบรรจบบอกไว้ สำหรับผู้ป่วยมะเร็ง
>> สำหรับโรคที่เป็นน้อย หรือแม้แต่เป็นมาก -- มีโอกาสหายขาด จิตใจเป็นสุข
>> โรคที่เป็นมาก -- ทำให้โอกาสกลับมาเป็นซ้ำช้าลง จิตใจเป็นสุข
>> ภาวะสุดท้าย -- ทำให้ภาวะต่างๆ มีความทุกข์ทรมานน้อย


คุณชาติ ก็เลยปฏิบัติแบบครึ่งๆ กลางๆ
หลังจากคอร์สก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย
๒ เดือนให้หลัง คุณชาติไปสวรรค์

++ ยายมา ๗๐ ปี
คุณยาย เกล้ามวยผม ตัวเล็กๆ ผอมๆ เดินเหินนุ่มนวล ตามสไตล์คนเหนือ
คอร์สผ่านไป ๒ วันแล้ว แกจึงมาร่วมคอร์สพร้อมลูกสาว ๒ คน
แกเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร ทำให้กินได้น้อยนิด ประมาณ ๒-๓ คำ
ตัวก็ยิ่งผ่ายผอมไปเรื่อยๆ เพื่อให้เข้าสูตรอาหารต้านมะเร็ง
เมื่อแกกินสลัดไม่ไหว ก็มีน้ำปั่นผักให้กิน

ฉันกินเก่ง เลยไปนั่งใกล้ๆ ยายมาบอกว่า "ดูลูกกินอร่อย เลยอยากกินมั่ง
แต่รู้สึกกระเพาะมันเล็กลงมากแล้ว เลยกินได้แค่นี้ แค่นี้"
ยายมาอวดน้ำปั่นสีเขียวเหลือครึ่งแก้วให้ดู

คุณยายไม่ได้รับแจ้งว่า ตัวแกเป็นมะเร็ง
ลูกๆ บอกว่า "เท่าที่ดูกัน และปรึกษากับหมอ เราอยากให้แกรู้สึกสบายขึ้น
เตรียมร่างกายและจิตใจให้แกไปสบาย"

๓ เดือนจากนั้น คุณยายไปสวรรค์

++ พี่บาส อายุ ๔๘ ปี
ตรวจร่างกายประจำปี แต่ปีนั้น ตรวจช้าไปหน่อย แทนที่จะทุก ๑๒ เดือน
ก็ไปตรวจเอาตอน ๑๘ เดือน พบว่า เจอจุดมะเร็งที่ปอด
ตับและต่อมน้ำเหลือที่ไหปลาร้า เลยต้องส่องกล้องทางทวาร
หาสาเหตุของมะเร็ง พบว่าเป็นมะเร็งลำไส้ สรุปว่าเป็นระยะ ๔ ในบัดดล
ทั้งๆ ที่ยังไม่มีอาการผิดปกติ แต่เซลล์มะเร็งแพร่กระจายไปแล้ว

"ไอ้พวกเพื่อนๆ พี่มันกลัวหมดเลย เพราะว่าใช้ชีวิตสนุกด้วยกันตลอด
โดยเฉพาะการดื่มหนัก นอนดึก พี่กับเพื่อนทั้งกลุ่มก็จะนัดกันตรวจร่างกาย
กันทุกปี ปีนี้แหละที่พี่ติดงานอื่น แล้วตรวจล่าช้ากว่าใคร"

พี่บาส มาหาแพทย์ทางเลือกทันทีที่ทราบว่า พบมะเร็ง
โดยการนำของเพื่อนรุ่นน้องที่เคยมาบำบัดที่บัลวี การเริ่มเปลี่ยนอาหาร
การกลับมาสวดมนต์ นั่งสมาธิ ฝึกโยคะ ชี่กง บริหารร่างกายในน้ำ
ให้วิตามินซีทางสายน้ำเกลือ ในระหว่างการไปรับเคมีบำบัด
ซึ่งไม่ต้องผ่าตัด เพราะผ่าตัดไม่ได้

รับยาไป ๔ ครั้ง ในระยะ ๔ เดือน และแล้วก็ไม่ตอบสนองต่อยา
ต้องเปลี่ยนยาใหม่ จนให้ยาครบ ๖ ครั้ง ใน ๖ เดือน
"ตอนนั้นนะกวาง ดูมันดีมาก ผลที่สแกนออกมา เห็นเลยว่า ในตับ
ที่มันมีก้อนๆๆ หลายอัน ขนาดมันเล็กลงมา บางอันหายไปเลย
ส่วนใหญ่เล็กลงมากจนเกือบมองไม่เห็น"

"แต่...กวางเอ้ย หลังให้ยาครบคอร์ส พี่มีอาการปวดท้องกระเพาะ
หลังกินข้าว ก็เลยตรวจอีก หมอก็คิดว่า คงเป็นโรคกระเพาะอาหาร
เพราะเรื่องมะเร็งคงไม่ใช่ เพราะเพิ่งให้ยาเสร็จไปแค่เดือนครึ่งเอง
สุดท้ายโรคกระเพาะไม่เป็นนี่หว่า...พี่บอกหมอ "ผมว่า มะเร็งอีกนะ
CT Scan มันอีกทีมั้ย?" คือปกติหมอก็ไม่ค่อยชอบให้สแกนบ่อยนัก
หรอก มันไม่ดีต่อร่างกาย

"แต่ในเมื่อหาไม่พบ ก็สแกน"...
"ผลออกมาว่า?" ฉันฟังเงียบๆ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะถาม
พี่บาสพูดว่า "ก็...โอ้โห...มะเร็งมันกลับมาโต หลายจุดโตเท่าๆ กับ
ก่อนที่จะให้คีโมเลยน่ะ แปลว่ามันร้ายมาก ยาก็ได้แต่สยบมันชั่วคราว
พอไม่มียา มันก็กลับมาโตอีก"

"แต่พี่ก็พอใจนะ จริงๆ พี่อาจจะต้องตายตั้งแต่ ๖ เดือนแรกแล้ว
ตอนนี้ ๑๑ เดือน กับอีกเท่าไร ก็ดูกันไป"

เออ...พี่ แล้วคนที่บ้าน คือเมียพี่ กับลูกเขารู้มั้ยอ่ะว่า พี่เป็นระยะท้าย?

"ยังไม่รู้ รู้แต่ว่าเป็นมะเร็ง ที่ลำไส้กับตับ แต่ไม่ได้บอกว่า
มีลามไปปอดกับต่อมน้ำเหลือง" พี่ไม่อยากให้เขาเป็นทุกข์มาก

พี่บาสเล่าให้ฟังว่า "พี่เป็น พี่ชายคนโตของบ้าน ทำธุรกิจแบบกงสี
เป็นหลักให้คนในครอบครัว แต่พอพี่ไปรับคีโม พี่ก็วางมือจากงาน
ไอ้เรื่องใช้ร่างกายเกินที่มันจะรับไหว น่าจะเป็นสาเหตุหลัก อย่างการดื่มจัด
ตับมันเลยไม่ไหว"

ผ่านไปอีก ๒ เดือน
ฉันไปเรียนโยคะกับครูลักษณ์ที่อาคารปิยะวรรณ
แล้วข้ามไปกินข้าวที่ร้านอาหารสุขภาพสวนไผ่
ฉันเจอกับพี่บาส เลยได้สนทนากันอีก
"หวัดดีค่ะ พี่บาส ดีใจจังที่เจอกัน พี่ไปไหนมา?"
พี่บาส "ไปฝึกโยคะมาน่ะ ที่โรงแรมเอเชีย แล้วแวะมากินข้าวที่นี่ สะดวกดี"
"เป็นไงมั่งพี่"
พี่บาสเล่าให้ฟัง..."ก็อาการแย่ลงนะ มันเริ่มปวดมากที่ตับ ปวดตับ ตลกม๊ะ
ตับบวมจนคลำได้แล้ว ไปโรงพยาบาลต้องใช้มอร์ฟิน แล้วก็เมา แผ่นแปะ
มอร์ฟิน แปะตรงหน้าอก จนมันเป็นรอยไหม้ แต่ก็ต้องใช้ เพราะมันปวด
มาก"

ฉันอยากรู้จัง ว่าพี่อาการมากแล้ว ยังมานอกบ้านได้สบายเหรอ...
"แล้วพี่ยังมาเรียนโยคะเนี่ยนะ มาทุกวันป่าวคะ?"
พี่บาส "ก็ทุกวันแหละ โยคะช่วยให้สบายตัว พี่รู้สึกว่า เราทนกับความปวดได้
มากขึ้น อีกอย่างพี่ฝึกสมาธิมานานหลายสิบปีแล้ว ตอนดึกๆ เวลาปวดมาก
พี่ก็ลุกขึ้นมานั่งภาวนา จนหลับไปในท่านั่ง เพราะนอนไม่ได้......
อยากให้กวางฝึกสมาธิให้ต่อเนื่องนะ วันหนึ่งจะได้ใช้ประโยชน์
โดยเฉพาะถ้าอยู่ในภาวะที่ร่างกายมันไม่ไหวแล้ว"
ฉันรับคำ "ค่ะ พี่"
พี่บาส ขับรถเองมาเรียนโยคะทุกวัน แม้ว่า พี่บาสจะรู้ว่า
เวลาของตนเหลืออีกไม่มากแล้ว

"เมียพี่เค้าว่าไงมั่ง?" ฉันถาม
พี่บาสน้ำตารื้น "พอเค้าเห็นพี่นั่งสมาธิ ไม่หลับไม่นอน เค้าก็เริ่มสงสัย
เพราะปกติ นั่ง ๑-๒ ชั่วโมงก็ว่าพอได้...อีกอย่าง พี่ก็เริ่มโอนบัญชี
เซ็นต์มอบหมายเอกสารอะไรๆ แนวๆ ว่า ทำพินัยกรรม.............
เสร็จแล้วก็เลยต้องบอก"
พี่บาสพูดต่อ "คราวนี้ เค้าก็ช็อคล่ะสิ ไม่ได้เตรียมใจไว้นี่ ว่าพี่จะตายไว
ส่วนตัวพี่เอง ทำใจไว้ตั้งแต่รู้คราวแรกแล้วไง แต่ตอนนี้ ทั้งเมีย ทั้งแม่
ทุกข์หนัก เราก็สงสารเค้า...ส่วนลูกก็ต้องทำความเข้าใจกับเค้า"

๒ เดือนหลังจากนั้น พี่บาสก็ไปสวรรค์

ฉันขอบคุณพี่บาส ที่ได้แบ่งปันประสบการณ์ของตนที่ว่า "ให้ฝึกสมาธิภาวนา
ไว้ ใช้เมื่อร่างกายมันไม่ไหว เมื่อเจ็บมากปวดมาก เราจะยังมีสติได้ แต่ต้อง
ฝึกไว้ล่วงหน้า แล้วงัดเอามาใช้ แต่ถ้าไม่ฝึกไว้ก่อน ถึงเวลาปวดแล้ว เพิ่งฝึก
มันจะไม่ได้"

++ ป้าน้อย อายุ ๖๕ ปี คนเชียงใหม่
ป้าน้อยตัวอ้วน แกเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลือง รับประทานทุกอย่างที่ขวางหน้า
ป่าวหรอกค่ะ แกเป็นคนจีนฮ่อ ก็กินอาหารแบบใส่น้ำมันมาก แบบจีนยูนาน
ปรับอาหารเป็นต้านมะเร็งแบบบัลวีได้ยากมาก

ป้าเคยให้เคมีบำบัดเมื่อ ๔ ปีก่อน แล้วโรคเป็นซ้ำ จึงมาหาแพทย์ทางเลือก
เพราะแกไปให้เคมีบำบัดแล้วรู้สึกว่าไม่ไหว อยากหยุดเคมีบำบัด แล้วมา
ประคองตัวเองให้สดชื่น ซึ่งลูกๆ ก็สนับสนุน และให้กำลังใจว่า ใช้ทั้งเคมี
และแพทย์ทางเลือกไปพร้อมกัน...

ทีหลัง ป้าไปให้เคมีแค่ ๓ ครั้งแล้วก็เลิก ส่วนเรื่องอาหารก็ปรับได้บ้าง
ป้าแกบอกว่า "มันเริ่มปวด ก็สูบฝิ่น" บ้านแกอยู่ในเมืองนะเนี่ย แต่หาฝิ่นสูบ
ได้ด้วยแฮะ มันก็เข้ารูปแบบการใช้มอร์ฟินน่ะแหละ

ป้าน้อย จัดการภาระกิจในฐานะแม่ คือจัดงานแต่งงานให้ลูกสาว ๒ คน
เป็นฝั่งเป็นฝาจนเรียบร้อย แล้วอีกไม่นานป้าน้อยก็ไปสวรรค์

การสูบฝิ่น จึงเป็นอีกทางเลือกหนึ่งของการบำบัดสำหรับภาวะท้าย....???
แต่ถ้าไม่มีเครือข่ายที่ดี อาจจะเป็นมะเร็งและเข้าคุกด้วยนะค๊า

++ พี่กุ้ง ๔๖ ปี
เป็นเภสัชกร ทำงานอยู่โรงพยาบาลใหญ่
เป็นโรค SLE แบบพุ่มพวง กินยามาเป็นเวลานานกว่า ๒๐ ปี
ทำให้เธอเป็นโรคไตเสื่อม...

ช่วงนั้น พี่กุ้งนัดทำสเต็มเซลล์ ใช้ค่าใช้จ่ายไปหลายแสนบาท
แต่เห็นพี่กุ้งบอกว่า ไม่ได้ผล

พี่กุ้ง ไม่ชอบอาหารสำหรับคนโรคไตเลย กินไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยปฏิบัติตาม
สูตรเท่าไร รวมถึงการดูแลตนเองแบบองค์รวม ก็ไม่ขยันปฏิบัติ

ผ่านไป ๓ ปีเศษ พบว่าเป็นมะเร็งที่หมวกไต เริ่มไปให้เคมีบำบัด
ครบคอร์สไมนาน เธอก็ไปสวรรค์




เพื่อนคนนี้ ดื้อ มะเร็งจะพาไปสวรรค์
แต่ยังไม่ยอมไป เพราะชอบสวรรค์บนดิน เหมือนกันกับฉันนี่แหละ


++ อ้อย อายุ ๓๘ ปี
อายุเท่ากันกับฉัน เดี๋ยวนี้เป็นเพื่อนสนิทกันมาก
อ้อย เป็นสาวใต้ ทำงานพยาบาล ก่อนหน้านั้น ๒ ปี
หกล้มแล้วขาหัก เข้าโรงพยาบาล ตรวจพบว่าเป็นมะเร็งกระดูก ต้องตัดขา
"เนี่ย กวางยังดีนะ ที่ผ่าตัด เอาอวัยวะภายในออกไป พิการก็จริงแต่ไม่ได้
รู้สึกว่าพิการ ส่วนเรานะ เป็นมะเร็งด้วย เป็นคนพิการด้วย ได้ทีเดียว ๒
ตำแหน่ง"

เรื่องนี้แหละ ที่ฉันนับถือความเข้มแข็งของอ้อย เพราะต้องปรับตัวเยอะมาก
อ้อยใช้ขาเทียม และไม้ค้ำ มีปัญหากับขาเทียม เพราะความอ้วน ขามันใหญ่
๕๕๕ ฉันบอกว่า "ดีแล้วนี่ จะได้คุมน้ำหนัก สงสารขา"

อ้อยสนใจเรื่องธรรมชาติบำบัดทุกแนว ทั้งแบบพื้นบ้าน ชีวจิต บัลวี สมุนไพร
ใบไม้ต่างๆ เห็ดหลินจือ หญ้าปักกิ่ง สวนล้ำไส้ด้วยกาแฟ และแน่นอนเรื่อง
ทางการแพทย์แบบแผนเพราะเธอเป็นพยาบาล

ตอนมาเข้าคอร์สที่บัลวี อ้อยบอกว่า คล้ายๆ ที่ดูแลตัวเองมาก่อนหน้านี้แหละ
เราก็ถือว่ามาทบทวนตัวเอง

อ้อยเล่าให้ฟังว่า "ตอนที่ให้เคมีบำบัดนะ ของเราโหดมาก ตัวผอม ผิวคล้ำ
ดำ หัวโล้น ปกติน้ำหนักอยู่ที่ ๕๒ กิโลกรัม ลดลงไปเหลือแค่ ๓๗ กิโลกรัม
คนที่รู้จักมาเยี่ยมที่โรงพยาบาลจำเราไม่ได้เลย...ตอนนั้น อาเจียน กินไม่ได้
เป็นเดือนๆ"

แต่เดี๋ยวนี้ เธอสดใส กลับไปทำงานในหน้าที่ๆ สะดวกขึ้นกับสภาพร่างกาย
ถึงวันนี้ ผ่านมาเกือบ ๖ ปีแล้ว สำหรับอ้อย แม้ว่าล่าสุดจะพบ ก้อนเนื้องอก
เล็กๆ ที่เต้านม แต่เธอก็ผ่าตัดออกไป อ้อยบอกว่า "โรคของเรา มะเร็ง
กระดูกนี่ แพทย์แบบแผน มักมีข้อมูลว่า คนป่วยจะอยู่ได้อีก ๖ เดือนเท่านั้นแหละ"

อ้อย ยังไม่ไปสวรรค์เร็วนักหรอกค่ะ ทุกวันนี้ เราคุยกัน และแบ่งปันทุกข์สุข
กันเสมอ รวมทั้งกล่าวชื่นชม ใจที่แข็งแกร่งของกันและกัน...
เป็นเพื่อนกันไปนานๆ

Death is a Transformation.
เขียนเรื่องนี้ไว้ เพื่อเป็นมรณานุสติ...เตือนใจ เตือนสติตนเอง
ว่าด้วยเรื่อง ความตาย ที่พึงจะเกิดแก่ทุกชีวิตในจักรวาลแห่งนี้
เกิด-ดับ-เกิด-ดับ ตลอดเวลา ไม่เที่ยง ไม่ดำรงอยู่





ทัศนคติต่อการมีชีวิตอยู่...
และการบำบัดทั้งการแพทย์แบบแผน
รวมถึงแพทย์ทางเลือก

เพียงเพื่อการดำรงอยู่ในวันนี้ รู้สึกชีวิตมีค่า
ต่อตนเอง และผู้อื่น มีความรู้สึกสงบ เป็นสุข
ทั้งภาวะกาย ใจ และจิต

หากวันใด ที่เจ็บป่วยไม่ว่า จากการกลับมาของมะเร็ง
หรือโรคอื่น ในขณะที่เราก็ได้เพียรพยายามปฏิบัติตัว
ด้วยการเป็น อยู่ อย่างธรรมชาติบำบัดองค์รวมแล้ว

ก็ขอให้รับรู้ ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นนั้น อย่างเป็นปัจจุบันขณะ
เมื่อเราเห็นทุกข์ชัดขึ้น เราก็เห็นสุขชัดขึ้นเช่นกัน


Create Date : 02 มีนาคม 2552
Last Update : 2 มีนาคม 2552 15:07:20 น. 15 comments
Counter : 2321 Pageviews.

 
ชวนไปดูการ์ตูน 2หมิงกะอินชอน คับ
ตอน ชื่อเกาหลีของอินชอน(คลิกที่รูปได้เยย)



โดย: พลังชีวิต วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:9:17:16 น.  

 
เพิ่งเข้ามาอ่านเจอค่ะ..ทำให้รู้สึกปลงๆชีวิตขึ้นมานิดนึง
ตอนนี้พยายามไม่ทานอาหารที่มีไขมันเยอะเพราะปกติ
ชอบทานเนื้อติดมัน -หนังไก่ ทอด-ย่าง คงต้องเพลาๆลงบ้าง จะหันมาทานผัก ผลไม้ให้มากค่ะ สงสารร่างกายที่ได้รับแต่สารพิษ..
ขอแอดบล็อกไว้ศึกษาเรื่องสุขภาพน่ะค่ะ


โดย: เขาพิงกัน วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:9:40:12 น.  

 
อืมม คนเป็นมะเร็งกันเยอะขึ้นจริง ๆ ค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ

ขอชื่นชมกับความเข้มแข็งค่ะ



โดย: prettycrazy วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:10:03:56 น.  

 
การไม่เป็นโรค เป็นลาภ อันประเสริฐจริงๆ ค่ะ


โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:11:04:02 น.  

 
สวัสดีค่ะ
พี่สาวคนเดียวที่แสนดีของดิฉันก็จากไปด้วยโรคนี้
ตอนนี้สิ่งที่ดิฉันจะทำได้คือ ไหว้พระสวนมนต์
และหมั่นทำบุญ ทำดีกับทุกคน ชีวิตนี้ความสุข
ที่แท้จริงคือ พระธรรม เคยสงสัยเกี่ยวกับสิ่งเลวร้าย
ที่เกิดขึ้นในชีวิต มักถามตัวเองเสมอว่าทำไม
เดี๋ยวนี้รู้คำตอบแล้วค่ะ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น
จะมีเหตุผลของมันเอง ทำใจให้สบายอย่ากังวล
เป็นกำลังใจให้นะคะ


โดย: ดอกยี่เข่ง IP: 203.149.16.31 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:15:51:49 น.  

 
สวัสดีค่ะ
++อ่านแล้วเศร้านะ...แต่นี่คือของจริง ...ทุกคนต้องตายจากกันไปทีละคน ไม่มีใครเหลือให้ห่วงใย พี่เองปล่อยวางได้ตรงนี้

++ฝึกสมาธิยากนะ กำลังพยายามอยู่ ได้อาจารย์หลายสำนักมาก เช่น พุทโธ / ยุบหนอพองหนอ / ติดตามดูจิต / สัมมาอะระหัง...พี่สนุกที่จะใช้หลายวิธี

++ขอบคุณน้องกวางที่ช่วยให้สติกับทุกคน... ขอให้ผลบุญกุศลจากการนี้ จงช่วยส่งผลให้น้องกวางมีสุขภาพแข็งแรง รอดพ้นจากโรคร้าย เพื่อเป็นตัวอย่างในการปฏิบัติตน และเป็นกำลังใจแก่ทุกคนที่เผชิญอยู่กับโรคนี้นะคะ


โดย: พี่มน IP: 115.67.152.242 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:17:43:55 น.  

 
อันตรายอาหารเนื้อสัตว์ ก่อให้เกิดโรคมะเร็งร้ายหลาย ๆ ชนิด
----ยืนยันจากผู้เชี่ยวชาญ และ ทีมคณะแพทย์ชื่อดังระดับโลก
ที่ทำการศึกษาวิจัยจากผู้ป่วยกว่า 500000 คนท่วโลก
ใช้เวลากว่า 7 ปี โดยทีมนักวิทยาศาสตร์ แพทย์
กว่า 12000 คน

น่ากลัวคาดว่าจะมีผู้ป่วยรายใหม่ ๆ เพิ่มอีกนับร้อยล้าน
คนทั่วโลก เฉพาะในประเทศไทยมีผู้ป่วยมะเร็งตกปีละ
หลาย ๆ หมื่นคน และตัวเลขกำลังทวีพรุ่งสูงขึ้นถึงวันละ
12 ราย เนื้อสัตว์ เป็นบ่อเกิด ต้นตอของนานาโรคร้ายหลากหลายชนิดเช่นโรคมะเร็ง เต้านม มะเร็งลำไส้ มะเร็งตับ มะเร็งปอด มะเร็งต่อมน้ำเหลือง
และจากการวิจัยล่าสุดโดยมหาวิทยาลัยแพทย์ ฮาวาด์ แห่งสหรัฐ และมหาลัยแพทย์ ลีด แห่ง ประเทศอังกฤษ เนื้อสัตว์ ยังเป็นต้นเหตุหลัก ๆ ของ
มะเร็งต่อมลูกหมาก และ มะเร็งรังไข่

ข้อมูลโดยมหาลัยแพทย์ชื่อดังระดับโลก
มหาลัยเทกซัส สหรัฐ
มหาลัยชิคาโก สหรัฐ
มหาลัยฮาวาย สหรัฐ
มหาลัยฮาววาด สหรัฐ
มหาลัยแพทย์ แห่งออสเตอเรีย
มหาลัยคิวเบค แห่งแคนาดา
มหาลัยออกฟอร์ด แห่งอังกฤษ
มหาลัยลีด แห่งอังกฤษ
มหาลัยแฟงค์เฟิต แห่งเยอรมัน

โดยการสนับสนุนสถาบันวิจัย โรคมะเร็ง แห่งสหรัฐ
National Cancer Research Institue - USA
สถาบันโรคมะเร็ง แห่ง WHO
The World Cancer Research Fund ( WCRF )
และวารสารสุขภาพชื่อดังระดับโลกกว่า 100 ฉบับรวมถึง
เอกสารทางการแพทย์ จากมหาวิทยาลัยแพทย์ชื่อดังก้องโลก

ไม่กินเนื้อสัตว์ แล้วเราจะตายหรือไม่ (พุทธศาสตร์+วิทยาศาสตร์

มุมมองความเห็นจากพระสงฆ์ไทย

และจากพระ อาจารย์ บัญฑิต พระฝรั่งชาวอังกฤษ

ฉายา Cittasamvaro

//littlebang.wordpress.com/contact/
อดีตผู้อุปถาฐพระอาจารย์ สุเมโท พระฝรั่งตะวันตกพระลูกศิษย์ รุ่นบุกเบิก พระอาจารย์ ชา แห่งวัดป่านานาชาติ
ขณะนี้จำพรรษาอยู่ที่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ

ได้ให้ข้อมูลว่าขณะนี้ประเทศอังกฤษ ประชากรกว่า40% หรือเกือบ 30 ล้านคน ได้ละเลิกการบริโภคเนื้อสัตว์ มาเป็นอาหารมังสะวิรัติ ปลอดเนื้อสัตว์ เพื่อสุขภาพ และ หวั่นเกรงมหันตภัยโรคร้าย จากเนื้อสัตว์ ที่เคยคุกคามฆ่าชีวิตชาวอังกฤษเป็นจำนวนมากจากโรคมะเร็ง ไขมันอุดตัน โรคหัวใจ ปีละจำนวนมาก ๆ ต่อเนื่องด้วยโรควัวบ้าระบาด เมื่อ 6 ปีก่อน และอีก 3 ปีถัดมา
โรคไข้หวัดนกระบาด ทำให้ชาวอังกฤษหวาดผวาภัยจากเนื้อสัตว์

ข้อมูลที่น่าสนใจในเวปข้างล่าง

//www.watisan.com/wizContent.asp?wizConID=785&txtmMenu_ID=7

//www.watisan.com/showdetail.asp?boardid=1080











__,_._,___


โดย: ชัยยะ IP: 124.120.97.12 วันที่: 2 มีนาคม 2552 เวลา:20:14:24 น.  

 
ให้กำลังใจกับทุกๆคนที่กำลังเผชิญกับโรคนี้อยู่ ขอให้หายไว ๆและกลับมามีสุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิม


โดย: ta~ta IP: 125.25.105.181 วันที่: 13 มีนาคม 2552 เวลา:21:32:58 น.  

 
Death is unavoidable;we have to meet it one day.Practice saying this "Nice to meet you"


โดย: พี่ยุวดี IP: 58.8.232.218 วันที่: 14 เมษายน 2552 เวลา:19:49:18 น.  

 
ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะคะ
อ่านแล้วรู้สึกปลงนะ ทุกอย่างเกิดขึ้น...ตั้งอยู่...และดับไป
แต่ขอให้ทำปัจจุบันที่มีอยู่ให้ดี และมีความสุขที่สุดนะคะ
ขอบคุณสำหรับเรื่องที่นำมาลงให้อ่านนะคะ
เพราะนี่คือ...ชีวิตจริง


โดย: เด็กกรุงเก่า IP: 125.24.100.197 วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:10:58:03 น.  

 
เฮ้อ....เหนื่อยเนอะ กับสิ่งที่เป็นอยู่แต่จะพยายามสู้ต่อไป อยากเห็นลูกโตกว่านี้นิดนึง อยากดูแลแม่และน้องได้อีกสักพัก อีกอย่างที่สำคัญ อยากทำใจให้พร้อมกับการที่จะจากโลกนี้ไปได้อย่างสงบจริงๆ เสียที


โดย: fah IP: 110.164.83.159 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:0:05:56 น.  

 
สวัสดีค่ะ คุณFah,

มีผู้กล่าวไว้ว่า "การเป็นไปของแต่ละคน มันเหมือนกระแสน้ำที่บางครั้งเบา บางครั้งแรง บางครั้งเกือบนิ่ง ตื้น เอ่อล้น แต่ละคนไม่เหมือนกันเลย แต่ก็มีสภาวะแบบนี้"

ก็เรียนรู้อยู่ค่ะ ว่า ทำอย่างไรจึงจะไม่เป็นเดือดเป็นร้อน เมื่อน้ำลด ไม่เป็นเดือนเป็นร้อนเมื่อเอ่อล้น

แต่ที่แน่ๆ ชักเห็น อันที่ขึ้นๆ ลงๆ เมื่อเวลาผ่านไป
กับประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ดีจังค่ะ ที่มีลูกให้เอื้ออาทร มีแม่และน้องให้ดูแลกัน

เดินกันต่อไปนะคะ เราร่วมกันเดินต่อไปค่ะ :)


โดย: Minie' วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:36:23 น.  

 
ชอบอ่านหน้านี้มาก พี่เพิ่งเสียน้องสาวไป ครบ 100 วัน อาทิตย์หน้า เค้าเข้มแข็งมาก ชีวิต เราต้องดำเนินต่อไปนะคะ อยากให้น้องมีนา สู้ สู้ เข้มเเข็งนะคะ อยู่ก๊ะปัจจุบันตอนนี้ ที่เราหายใจได้ ทุกวัน ให้มีความสุขค่ะ สติเท่านั้น กับ การ ปล่อยวาง น้องพี่ก็ end stage ที่ lung รวนมันทุกระบบ หล่ะค่ะ breast ovary liver ลามไป bone
ยังสู้ทุกอย่างค่ะ ยิ้มไว้นะคะ รัก ค่ะ


โดย: พี่นกน้อย ค่ะ IP: 203.144.144.165 วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:22:34:43 น.  

 
mail พี่ค่ะ พี่เป็นพยาบาล เหมือนกัน ชอบตั้งเเต่ พี่นก ( รายการ ทุ่งเเสงตะวัน ) เเละ มาซื้อหนังสือคุณมีนา เก็บไว้อีก จาก วิ่งเร็วเป็นเดินช้า เเถมชอบนั่งดูพระอาทิตย์ ตก พระจันทร์ตก ลับเหลี่ยมเขา น้ำ เหมือนกันอีก พี่นก เลย ปลื้มน้องมีนา ลึกๆๆ ว่าใช้ชีวิตเเต่ละวัน อย่างมีความสุข ขอให้ มีมากขึ้นๆๆทุกวันนะคะ พี่ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ noknoi-72@hotmail.com รักเเละปรารถนาดีค่ะ พี่นกน้อย


โดย: พี่นกน้อย ค่ะ IP: 203.144.144.165 วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:22:45:08 น.  

 
พี่นกน้อย,

ไว้กวางจะเมล์ไปคุยด้วยค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ


โดย: Minie' วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:1:05:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Minie'
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [?]




รู้โลกเรียนธรรม

Friends' blogs
[Add Minie''s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.