|
|
เม้าท์เผาผู้พักพิงใกล้ตัวในสถานการณ์น้ำท่วม
ไม่ได้เขียนในหัวข้อนี้มานาน วันนี้มีโอกาสเลยมาวางระเบิด เอ้ยมาเล่าเรื่องให้ฟังค่ะ
เรื่องมันเริ่มต้นมาว่า จากเหตุน้ำท่วมหนักในหลายพื้นที่ และพื้นที่บริเวณฝั่งตะวันตก เกิดเหตุน้ำท่วมเช่นกัน ส่งผลให้คุณลุงแกเป็นห่วงญาติซึ่งมีศักดิ์เป็นน้าของราฟ จึงส่งให้คุณน้าคนกลางเลยตัดสินใจโทรไปสอบถามสารทุกข์สุขดิบ และสุดท้ายจึงอพยพมาอยู่ที่บ้านราฟ
โดย มีญาติผู้พักพิงที่มีในฐานะเป็นญาติ 4 ท่าน คนแรกคือญาติที่มีศักดิ์เป็นน้าคนเล็ก และลูกพี่ลูกน้อง อีก 3 คน
แน่นอนว่า ห้องที่ให้นอนกันมีเพียงห้องเดียว ดังนั้นจึงอัดกัน พอดู หรือจะเรื่องการกินที่บางครั้งก็ปวดหัวหน่อย
คุณน้าคนเล็ก แกกินเก่งกินเยอะด้วย แถมกินละเอียด คือทุกเม็ด แม้แต่เศษเส้นหมี่ไม่มีเหลือค่ะ แม้มันจะนอนจมก้นชามก็ตามที
(ทำเอาเราชักไม่ค่อยอยากกินอะไรมาก)
ส่วนคุณลูกพี่ลูกน้องคนที่เ็ด็กสุด ก็กลัวอ้วน ส่วนคนจัดเมนู(น้าคนรอง)ได้แต่แอบบ่น เหอๆ
แต่เรื่องนั้นไม่เท่าไหร่คะเข้าใจได้
แต่เรื่องที่ราฟปวดหมองสุดน่าจะเป็นเรื่องเสียงกรนของคุณน้าคนเล็กคะ
กรนดังมากๆ หลายคืน โดยเฉพาะเมื่อคืนเล่นเอาแทบนอนไม่หลับ เพราะที่นอนมันอยู่ติดกันพอดีคะ
กรนทีก็เข้าหูพอดีเป๊ะ ห่างกันไม่เกิน 10 cm. ดังจนเหมือนเรือกรนไฟหลายลำเข้าอ่าว
แต่เรามันผู้น้อยก็ไม่กล้าพูดอ่า เลยต้องปล่อยไปตามชะตากรรม
สงผลให้นอนไม่ค่อยหลับเลย กว่าจะได้นอนก็ตอนคุณน้าคนเล็กตื่นนะคะ
วันนี้เลยแทบแย่ ต้องแอบหลับไม่งั้นคืนนี้แย่แน่ๆ
| Create Date : 15 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 15 พฤศจิกายน 2554 19:57:41 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 391 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
เล่าสู่กันฟัง
เกร็ดน่ารู้
หัวใจสีหวาน
ลดหุ่นด้วยใจ
จุดอักษร
ยัยซุ่มกับนายจอมซ่า
ห้องสมุด
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
