All Blog
รักออกอากาศ ตอนที่ 1 (ต่อ)




ที่บริเวณบึงเวคบอร์ด กลุ่มก๊วนของเจ้าคุณ ซึ่งมีก้องเกียรติ กิ่งแก้ว แมทธิว เอมี่ และเจอาร์กำลังเล่นเวคบอร์อย่างสนุกสนาน สาวๆ ส่งเสียงกรี๊ดให้เจ้าคุณและแมทธิวไม่ขาดสาย ก้องเกียรติ กิ่งแก้ว และเจอาร์ มอง อย่างสุดปลื้มอยู่ริมบึง มีเพียงเอมี่ที่ดูไม่สบอารมณ์มากนัก เหล่ค้อนสาวๆ เหล่านั้นไปมา

“จะกรี๊ดอะไรกันนักกันหนา หน้าไม่อายจริงๆ นังพวกนี้” เอมี่สบถ
“เฮ้อ อยากมีแฟนหล่อด้วยรวยด้วยมันก็ต้องทำใจ โอเค้ เอมี่ ว่าแต่ไอ้ 2 คนนี้ดีกว่า มันเป็นอะไรนักหนาถึงได้ไม่เคยมีใครยอมแพ้ใคร เจอกันทีไรเป็นต้องแข่งกันตลอดเวฯ” เจอาร์ว่า
“สองคนนี้ซะที่ไหน ไอ้แมทซี้แกตะหากล่ะไอ้เจ ที่คอยจ้องจะเอาชนะไอ้คุณตลอดเวลา”
เสียงสาวๆ กรี๊ดวี๊ดว๊ายกันลั่น ทุกคนหันขวับไปมอง แมทธิวกำลังเสียฟอร์มหล่นต๋อมลงกลางบึง เจอาร์ส่ายหน้าแบบ “เพื่อนกู!” แล้ววิ่งไปดูแมทธิว เพื่อนที่ขึ้นฝั่งมา ท่ามกลางสายตาเวทนาปนขำของสาวๆ ที่ยังคงกรี๊ดกร๊าดกับความเท่ของเจ้าคุณอยู่
“แล้วมันก็มักจะแพ้ไอ้คุณตลอดซะด้วย”
กิ่งแก้วพูดแล้วยิ้มอย่างเข้าใจ แต่แมทธิวดูไม่สบอารมณ์กับการแข่งครั้งนี้อีกเช่นเคย

“กระจอก!” แมทธิวขัดใจ
“ก็มี่ก็เคยบอกแล้วใช่ม้า ว่าแมทไม่มีทางจะชนะเจ้าคุณได้ทุกอย่างหรอก เห็นรึยัง” เอมี่เยาะ
“พูดมาก!! เดี๋ยวผมก็พูดมั่งหรอก เอมี่” แมทธิวยั๊ว!
เอมี่ตกใจ ในขณะที่กิ่งแก้วมองๆ อย่างสงสัย
เอมี่รีบพูดสวนขึ้นเลย “อ๊ะแหม มี่ก็แค่แหย่เล่นอ่ะ ขี้โมโหจังแมทน่ะ”
“เฮ๊ย! ไอ้แมท เงียบหน่อยเถอะวะ” ก้องเกียรติชักไม่สบอารมณ์
“อ้าวเฮ๊ย! ตั้งแต่คบกันมาไม่เคยเห็นป๋าก้อง รมณ์บ่จอยเว๊ย วันนี้เกิดเหตุอาเพทอะไรหว่า ว้อทซับ ว้อทซับแม้น” เจอาร์งง
“ฉันรู้แล้วไอ้ก้อง แกกำลังกลุ้มใจเรื่อง รายการทีวี ของแกอยู่ใช่มั้ยเพื่อน” แมทธิวพูดดักคอ

ก้องเกียรติเซ็ง ไม่อยากพูดถึง แต่เสียงสาวๆ ยังคงกรี๊ดกร๊าดเจ้าคุณที่กำลังจะขึ้นฝั่งอย่างลั่น แมทธิวหันมองเจ้าคุณอย่างไม่พอใจ ก่อนจะยิ้มร้าย แล้วกันไปคุยกับก้องเกียรติต่อ
“ใจเย็นเพื่อน ฉันบอกแกแล้วนี่ว่า ฉันจะทำให้ไอ้คุณมันรับปากแกให้ได้ภายใน สามวัน”
“รับปาก รับปากอะไรเหรอคะ” เอมี่ท่าทางอยากรู้
“อย่าดีกว่าไอ้แมท ฉันว่า...” ก้องเกียรติพูดไม่ทันจับ
“อยู่เฉยๆ คอยดูให้ดี แล้วจะรู้ว่าแมทธิวทำได้”

แมทธิวก็เดินไปหาเจ้าคุณ ปล่อยให้ก้องเกียรติกับกิ่งแก้วกังวล ส่วนเอมี่ยังอยากรู้อยู่จนเจอาร์รำคาญ
ในขณะที่เจ้าคุณกำลังได้รับเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆ ก็มีเสียงดังขึ้น
“ไอ้ฉี่เหม็น”
แมทธิวตะโกนใส่จนทุกคนเริ่มงงว่าแมทธิวหมายถึงใครกันแน่ แล้วทำจมูกฟุดฟิด
“อ้าว ไม่ได้กลิ่นฉี่เหม็นกันเลยเหรอครับเนี่ย”
“ใครเหรอคะ ใครฉี่เหม็นเหรอคะ” สาวๆ ส่งเสียงถาม
แมทธิวไม่ตอบ แต่ยิ้มกริ่มแล้วทำจมูกฟุดฟิดไปใกล้ๆ เป้าเจ้าคุณ เจ้าคุณหน้านิ่ง สาวๆ เริ่มมองหน้ากันแมทธิวทำหน้ากวนประสาท เงยหน้าขึ้นมองเจ้าคุณขำๆ
“แกว่าใครฉี่เหม็นวะ ไอ้เจ้าคุณ”
แมทธิวพูดไม่ทันขาดคำ หน้าก็หงายเงิบเพราะหมัดของเจ้าคุณซัดเปรี้ยงเข้าเต็มๆ จนแมทธิวลงไปนั่งกองกับพื้น สาวๆ กรี๊ดกร๊าดวิ่งหนี
ก้องเกียรติ กิ่งแก้ว เอมี่ เจอาร์ พุ่งเข้ามาห้ามกันใหญ่ เพราะแมทธิวลุกขึ้นแลกหมัดกับเจ้าคุณนัวเนีย ก้องเกียรติ เจอาร์ล็อกแมทธิวไว้ กิ่งแก้ว เอมี่ ล็อกเจ้าคุณ
“เมื่อไหร่แกจะเลิกพูดไอ้เรื่องงี่เง่านั่นซะทีไอ้แมท”
“งี่เง่าอะไร อ๋อ ไอ้เรื่องที่แกฉี่ราด ฉี่เหม็น พูดติดอ่างน่ะเหรอ”
“ไอ้แมท”
“เออ ไอ้เรื่องงี่เง่าพวกนั้นนั่นแหละ เมื่อไหร่แกจะเลิกพูดถึงมันซะที”
ไม่พูดเปล่า กิ่งแก้ว ก้องเกียรติ ต้องพากันห้ามเจ้าคุณเพราะจะพุ่งชกแมทธิว
“ได้ ฉันจะเลิกพูด” แมทธิวพูดสวนขึ้นมาเสียงจริงจัง
ทุกคนชะงักกึกว่าทำไมมันง่ายอย่างนี้
“ถ้าแกยอมตกลง” แมทธิวยื่นข้อเสนอ
“ตกลงอะไร” เจ้าคุณมองหน้าคู่กัด
“ตกลงไปอยู่บ้านนอก” แมทธิวว่า
“แกว่าไงนะ” เจ้าคุณแปลกใจกับข้อเสนอนั้น
“ถ้าแกยอมไปอยู่บ้านนอก หนึ่งเดือนเต็ม ฉันจะยอมเลิกพูดถึงเรื่องงี่เง่าของแก และที่สำคัญ ฉันจะยอมกราบเท้าแกทีหนึ่งด้วย แต่ถ้าแกทำไม่ได้ แล้วแกหนีกลับมาก่อน นอกจากฉันจะล้อแกไปตลอดชีวิตแล้ว แกยังจะต้องกราบเท้าชั้นหนึ่งที ไอ้เจ้าคุณ”

เจ้าคุณและทุกคนอึ้งไปชั่วขณะ
“นี่มันอะไรกันเนี่ย”
เอมี่ยังสงสัยไม่เลิก เพราะยังไม่รู้เรื่องที่เจ้าคุณจะต้องไปอยู่บ้านนอกในรายการเรียลลิตี้ของก้องเกียรติและกิ่งแก้ว
“ว่าไง...ไอ้ฉี่เหม็น???
เจ้าคุณมองหน้าแมทธิวอย่างเคือง
“ป๊อดซิ ไอ้ฉะ..ฉะ..ฉะ...ฉี่..ระ..ระ...ราด ฮ่าๆ”
“พอได้แล้วไอ้แมท!” ก้องเกียรติทนไม่ไหว
“ก็เพราะแกมันขี้ขลาดตาขาวอย่างนี้ไงไอ้คุณ แกเลยต้องกลายเป็นเด็กไม่มีพ่อ พ่อแกต้องตายก็เพราะแก”
เจ้าคุณอึ้งตะลึงกับคำพูดของแมทธิว พร้อมกันนั้นเรื่องราวในอดีตก็ผุดขึ้นมาในความคิด

วันนั้น ด.ช.เจ้าคุณร้องเรียกพ่อ ในขณะที่พ่อเจ้าคุณกุมหน้าอกเจ็บปวดร้องเรียก
“เจ้าคุณ” ด.ช.เจ้าคุณได้แต่ตกใจยืนมองพ่อ แล้วร้องไห้ ส่ายหน้าอย่างกลัวๆ พ่อเจ็บ เอื้อมมือไขว่คว้า

นึกถึงตอนนี้ สีหน้าแววตาเจ้าคุณตื่นตระหนกเหมือนกับเหตุการณ์เมื่อตอนเด็กๆ ไม่มีผิด
“ฉันบอกให้แกหุบปากได้แล้วไอ้แมท” กิ่งแก้วปราดไปกระชากเจ้าคุณ “ไป คุณ กลับบ้าน”

ก้องเกียรติและกิ่งแก้วพยายามลากเจ้าคุณกลับบ้านแต่ไม่สำเร็จ
เจ้าคุณรับคำท้าของแมทธิว จนทำให้กลุ่มเพื่อนตะลึงไปตามๆ กัน
“ตกลง ฉันจะยอมไปอยู่บ้านนอก หนึ่งเดือนเต็ม”
ก้องเกียรติ กิ่งแก้ว เจอาร์ เอมี่อึ้ง แต่แมทธิวยิ้มอย่างผู้ชนะ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาอย่างสะใจ

ในมุมลับตา บึงเวคบอร์ด เอมี่ลากแมทธิวมามุมลับตาคน ชะเง้อชะแง้ก่อนจะพูด
“นี่มันอะไรกันแมท แมทกำลังจะทำอะไร บอกเอมี่มาเดี๋ยวนี้”
“ผมไม่ได้ทำอะไร ไอ้ก้องตะหาก มันจะทำรายการทีวี”
“เอมี่ “ก้องจะทำรายการทีวี แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณคะคุณของมี่”
“เกี่ยวซี่ เพราะไอ้ก้องมันจะถ่ายทอดสด คุณคะคุณของมี่ ที่ไปตกระกำลำบากที่บ้านนอก ออกรายการทีวี 24 ช.ม.”
“ห๊า! คุณคะคุณ ต้องไปอยู่บ้านนอก ออกทีวี 24 ช.ม.”
“ใช่และคุณก็ต้องร่วมมือกับผมด้วย
“ไม่ มี่จะไม่...”
“ถ้าไม่ ผมจะบอกไอ้คุณให้หมดว่าเรา 2 คน เป็นอะไรกัน”
“ไอ้เลว!” เอมี่เงื้อมือจะตบ
แต่แมทธิวคว้ามือไว้ได้
“เราก็เลวพอกันแหละ เอมี่ เชื่อผมซิ ฟังนะ ถ้าไอ้คุณมันไปตกระกำลำบากมากๆ มันก็จะต้องอยากกลับบ้าน เผลอๆ มันอาจจะอยากกลับมาแต่งงานกับคุณไวๆ ทีนี้แผนจับผู้ชายไฮโซของคุณ มันก็จะสำเร็จเร็วเกินความคาดหมาย จริงมั้ยจ๊ะ ที่รัก”
“บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกมี่ว่าที่รัก เดี๋ยวผู้ชายไฮโซของมี่ได้ยินเข้า มี่ก็อดจับอ่ะซิ”
“ไอ้คุณ เตรียมหัดกราบงามๆ ไว้ได้เลย แกได้กราบเท้าฉันแน่”
แมทธิวและเอมี่ยิ้มแฉ่งอย่างสุขใจเมื่อมีผลประโยชน์ร่วมกันอีกครั้ง

ทั้งเพื่อน และรจนาวรรณ อยู่กันพร้อมหน้าที่คฤหาสน์บ้านเจ้าคุณ
“เจ้าคุณจะไปอยู่บ้านนอก”
“เมืองนอกครับ/ ค่ะ” เพื่อนทุกคน ประสานเสียง รับมุกแทนเจ้าคุณ
“เมืองนอก เมืองนอกน่ะเมืองไหน แล้วนึกยังไงจู่ๆ หนูก็อยากไปอยู่เมืองนอกจ๊ะ”
“เอ่อ เอ่อ คือ...” เจ้าคุณอึกอัก
“เจ้าคุณเขาอยากไปเรียนคอร์สอะไรสั้นๆ เพิ่มเติมน่ะค่ะ” กิ่งแก้วตั้งสติตอบแทนเพื่อน เจ้าคุณอึกอัก ในขณะที่แมทธิวแอบยิ้มสะใจ
“เจ้าคุณอยากไปเรียนหนังสือ โถ พ่อคุณของแม่ อะไรดลใจให้ขยันเรียนขึ้นมาตอนนี้จ๊ะ ตอนเด็กๆ ขี้เกียจไปโรงเรียนจะแย่ ร้องไห้แงๆ ทู้กวัน ฮิฮิ”
แม้จะฟังแล้วแทบไม่อยากจะเชื่อหู แต่รจนาวรรณก็ยิ้มแฉ่งเข้าไปกอดหอมลูกชายในความเอ็นดูไม่ได้ ฟากเจ้าคุณสะดุ้ง แมทธิว กับเจอาร์แอบขำ
“สงสัยจะอานิสสงส์จากการทำบุญใหญ่วันนั้นแน่ๆ สาธุ เออ ยังไม่ได้บอกแม่เลยว่าหนูอยากไปเรียนต่อที่ไหนจ๊ะ”
“อะ..เอ่อ..ทะ..ที่”
เจ้าคุณติดอ่าง แมทธิวสะใจอีก
“อังกฤษครับ เจ้าคุณจะไปอังกฤษ” ก้องเกียรติตอบแทน
“เหรอ”
“เออ”
“อ้าว”
รจนาวรรณมองหน้าลูกชาย
“ครับ อังกฤษครับ ผมจะไปอังกฤษ”
“อังกฤษ ดีจัง แม่จะได้ไปช้อปปิ้งสนุกเลย ไปด้วยกันนะจ๊ะ ลูกมี่”
“อึ๋ย” เอมี่ลืมตัวออกอาการรังเกียจบ้านนอกขึ้นมา
“คืองี้ค่ะ คุณหญิงแม่ขา คือว่าเจ้าคุณเขาตั้งใจจะไปเทคคอร์ส ปลีกวิเวกน่ะค่ะ” กิ่งแก้วช่วยชีวิตไว้อีกรอบ “ปลีกวิเวก”
“ครับ คือ มันเป็นคอร์สใหม่ เน้นวิถีพุทธให้รู้จักอยู่กับตัวเองได้ แบบ ต้องอยู่คนเดียวน่ะครับ ห้ามมีคนอื่นมาอยู่ด้วย”
ก้องเกียรติพยายามเสริมช่วยเจ้าคุณอีกรอบ แต่ดูเหมือนมะขิ่นสาวใช้จะทำตัวน่าสงสัยขึ้นมาอีก

“โห แบบนี้บ้านมะขิ่นก็มีเยอะแยะค่ะ”
“นั่นซิ ไปพม่าดีก่ามั้ยลูกจ๋า ใกล้หน่อย ถ้าหนูไปอยู่ไกล..แม่คิดถึง” รจนาวรรณว่า
“ไม่ได้หรอกค่ะ เจ้าคุณอยากจะเรียนภาษาเพิ่มด้วย จริงมั้ย”
กิ่งรีบเร่งรัด เจ้าคุณได้แต่พยักหน้าหงึกๆ
“เหรอลูก ว่าแต่ จะไปเมื่อไหร่ แล้วจะไปกี่วันล่ะจ๊ะ”
“ผมจะไปเร็วที่สุด แล้วก็จะอยู่เดือนหนึ่งครับ”
“ห๊า! หนึ่งเดือน”
ก้องเกียรติ กิ่งแก้ว ตกใจ แต่ไม่กล้าเสียงดัง หันมามองหน้ากัน ขณะเดียวกันเจ้าคุณมีสายตามุ่งมั่น และต้องการเอาชนะคำสบประมาทของแมทธิวให้จงได้

มุมหนึ่งคฤหาสน์บ้านเจ้าคุณ กิ่งแก้วและก้องเกียรตินั่งปรึกษากันเรื่องเจ้าคุณต้องการไปอยู่ต่างจังหวัดให้เร็วที่สุด ทำให้คู่รักก้องเกียรติและกิ่งแก้ว ไม่สบายใจเล็กน้อยเพราะยังไม่ได้หาที่ทางในความรีบร้อนของเพื่อนหนุ่มไม่ได้
“เจ้าคุณมันจะไปเร็วที่สุด แต่นี่เรายังไม่ได้เริ่มติดต่ออะไรเลย จะไปอยู่ที่ไหน? กับใคร? อะไรยังไงล่ะเนี่ย โอย จะเป็นลม”
“เฮ้อ! จะบรรลัยก็คราวนี้ล่ะมั้งเรา”
ก้องเกียรติ กับกิ่งแก้วจ้องมองหน้ากันเครียดๆ ก่อนที่ก้องเกียรติจะนึกได้
“เค้านึกออกแล้ว!”
ก้องเกียรติยิ้มดีใจกับหนทางที่คิดออก ว่าจะให้เพื่อนชายไฮโซของตนไปอยู่ที่ไหน

หมู่บ้านม่วนแต๊ ในยามค่ำคืน ถนนเปลี่ยว และดูน่ากลัว หน้าบ้านลุงกำโป๊ง เสียงเพลงพื้นเมืองทางเหนือแว่วมา รถก้องเกียรติแล่นฝ่าเข้ามาในความมืด ก้องเกียรติ ขับรถมายังหมู่บ้านดังกล่าวแบบไม่แน่ใจนัก เพราะไม่ได้มานานแล้ว
“ใช่แน่นะ ไม่หลงแน่นะ” กิ่งแก้วท้วง
“น่าจะ...” ก้องเกียรติว่า
“น่าจะใช่ หรือน่าจะหลง”
“น่าจะหลง”
เห็นมั้ย บอกแล้วว่าน่าจะ..”
“ล้อเล่น มาถูกแล้ว นู่นไง ตรงไปอีกนิด.” ก้องเกียรติหยอกแฟนสาว แต่ต้องตกใจสุดขีด เมื่อเห็นภาพคล้ายผีเด็กนั่งห้อยอยู่บนต้นไม้
“เป็นอะไรอ่ะก้อง”
“คือ ไม่มีอะไร อีกนิดเดียวก็ถึง”
ภาพผีเด็กบนต้นไม้หายไปแล้ว
“งั้นก็รีบไปซิ แถวนี้มื้ดมืด น่ากลัว”
ก้องเกียรติยิ้มจ๋อยๆ แล้วจะออกรถ ผีเด็กโผล่พรวดข้างกระจกคนขับ
“กรี๊ด!”
“เฮ้ย!
กิ่งแก้วและก้องเกียรติกอดกันกลม ผีเด็กเริ่มเอาผ้าขาวคลุมหัวออก เอาไฟฉายลงจากใต้คางแล้วเคาะกระจกถาม
ที่แท้ผีเด็กที่ว่าคือไส้อั่ว ที่จะเข้ามาทักทายทั้งคู่ว่าจะไปไหนในเวลาวิกาล ซึ่งไส้อั่วอาสาพาไปบ้านกำโป๊ง เพื่อนสนิทของพ่อกิ่งแก้วและก้องเกียรติ

“ข้านี่แหละ กำโป๊ง ว่าแต่พวกเอ็งน่ะ เป็นใคร”
“ผมชื่อก้อง ส่วนนี่กิ๋งแฟนผมครับ”
กำโป๊งมองอย่างหยิ่งๆ ยังคงจำไม่ได้ว่าใคร และมาหาตนทำไม
“ลุงครับ พ่อผมชื่อเกียรติ-เกียรติศักดิ์ รักดี ลุงพอจะจำได้มั้ยครับ” ก้องเกียรติขยายความ
“ห๊า! เกียรติศักดิ์ รักดี ไอ้เกียรติ หัวหน้าห้องป.5 ห้อง ค.ควาย ไอ้เกียรติมันตายแล้วเรอะ โธ่! ไม่ได้กินข้าวด้วยกันมา 20-30 ปี นี่ข้าต้องไปกินข้าวต้มงานศพมันซะแล้ว ไม่ ไม่จริ๊ง”
“เอ่อ ใจเย็นครับลุง พ่อผมยังไม่ตายครับ”
“อ้าว”
ก้องเกียรติ กับกิ่งแก้วมองหน้ากันอย่างงงๆ ชักไม่แน่ใจว่าโปรเจ็กท์ของตนจะสำเร็จหรือไม่

อีกมุมของบ้านกำโป๊ง จู่ๆ เจ้าของบ้านก็ลุกพรวดร้องลั่น จนกิ่งแก้วและก้องเกียรติต้องร้องทัก
“ไฮโซบ้านเฮา” กำโป๊งอุทานลั่น
“เบาๆ ครับลุง”
“ทำไม บ้านข้า ทำไมข้าจะพูดเสียงดังไม่ได้ แล้วข้าก็พูดเสียงดังของข้าอย่างนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร ไม่เชื่อก็กลับถามพ่อเอ็งดู”
“ครับๆ ผมเชื่อครับ แต่ที่ต้องขอให้ลุงพูดเบาๆ ก็เพราะเรื่องนี้มันเป็นความลับ”
“ลับแล๊บอะไร ข้าไม่ชอบเว้ย คนบ้านม่วนแต๊ มีแต่โปร่งใส ไม่มีลับลมคมใน ไม่ซับซ้อนเหมือนพวกในเมืองเว๊ย” กำโป๊งโวยวาย
“ก็ใช่ไงคะ ก็เพราะความน่ารักของคนที่นี่ไงคะ เราเลยอยากมาถ่ายรายการไฮโซบ้านเฮาที่นี่”
“ถ่ายเถิ่ยอะไร พวกเราอยู่ของเราสงบๆ อย่ามายุ่งยากวุ่นวาย น่ารำคาญ”
“ก็เพราะที่นี่สงบน่ะซิครับ เราถึงอยากให้คนอื่นๆ ได้เห็นความสงบแบบนี้ว่ามันดียังไง จะได้อยากเอาเป็นแบบอย่างถึงความรัก ความสามัคคี ความสงบสุขของที่นี่”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับข้า”
“ก็ถ้าจะมาที่นี่ แล้วจะไม่เกี่ยวกับลุงกำโป๊งได้ไงล่ะค้าไฟฟ้าของทั้งหมู่บ้านก็มาจากกังหันลมฝีมือลุงกำโป๊งคนเก่งคนนี้คนเดียว”
“ใช่ครับ พ่อผมชมให้ฟังมาตั้งแต่ผมยังเด็ก ว่าลุงกำโป๊งเนี่ยสุดยอดอัจฉริยะ ไฮเทคสุดๆ นี่ถ้าไม่เบื่อกรุงเทพฯ แล้วหนีมาเก็บตัวอยู่ที่นี่ มีหวังป่านนี้ได้เป็นศาสตรจารย์ไปแล้ว
“ไอ้เกียรติพ่อเอ็งมันก็พูดเกินไป”
เจอคำชมเข้าให้กำโป๊งเก๊กพองสุดตัว แต่ก็ยังมีฟอร์ม สองคนแอบตีมือให้กันแบบไม่มีเสียง แต่ดีใจสุดขีด

เช้าวันใหม่ สมใจขับรถกระบะคันเก่งมาหน้าบ้านกำโป๊งซักพักสวนกับรถของก้องเกียรติ กิ่งแก้ว สมใจเหลียวมองนิดๆ ก่อนจะจอดรถที่หน้าบ้านที่มีกังหันลม, จานดาวเทียม ฯลฯ แบบบ้านๆ ทำเอง อยู่ในบริเวณบ้าน กำโป๊งเห็นสมใจก็พิรุธนิดๆ สมใจลงรถมา
“หวัดดีจ้ะลุง พ่อให้เอาชามาให้ลุงจ้ะ”
“เออ ขอบใจ ฝากขอบใจไอ้หมายมันด้วย”
“ตะกี๊รถใครเหรอลุง”
“อ๋อ เออ รถใครไม่รู้ มันหลงทางมา อย่าไปสนใจเลยไอ้ใจ๋”
“หลงทาง”
กำโป๊งตาโตเมื่อเห็นปลัดจืดกำลังเดินมาถูกจังหวะพอดี แถมสิ่งยิ้มหวานให้สมใจอีกด้วย
“อ้าว! พ่อปลัด มีอะไรมาแต่เช้าเชียว”
“สวัสดีครับลุง ไงใจ๋”
“เอาชามาให้ลุงน่ะ”
“ผมจะมาขอยืม...ของลุงหน่อยนะครับ
“ได้ซิ จะรีบไปหยิบให้เดี๋ยวนี้ล่ะ
กำโป๊งรอดตัวจากการซักไซ้เรื่องธุระของก้องเกียรติและกิ่งแก้วไปในทันที

ในตลาดบ้านม่วนแต๊ ที่ร้านน้ำแข็งไสหวานเจี๊ยบ ซึ่งมีร้านโจ๊กเล็กๆ ใกล้ๆ ขณะที่สมใจและ ปลัดจืดกินโจ๊ก อยู่ ก็มีมือวางแก้วน้ำแดงลงตรงหน้าสมใจ
“น้ำแดงหวานเจี๊ยบชื่นใจจ้ะพี่ใจ๋”
“ขอบใจ”
“แล้วน้ำเขียวชั้นล่ะ”
“ไม่ขาย ไปกินที่อื่น”
ปลัดจืดลุกขึ้นพรวด แต่ก่อนจะด่าก็มีมือ ถือถุงน้ำเขียวยื่นพรวดเข้ามาตรงหน้าปลัดจืด ปลัดจืดหันมองขวับ เธอลำใย หรือชอบเรียกตัวเองแบบเกาหลีว่าแทใย ที่ยืนยิ้มหวานตาเยิ้มยั่วยวนอยู่
“น้ำเขียวของแทใยหอมหวานชื่นใจจ้ะพี่ปลัด”
“เออ แล้วก็เชิญพาไปกินกันที่อื่นนะยะ อย่ามาเกะกะแถวนี้ นังลำใย
“แทใย เว๊ย! ไม่ใช่ นังลำใย เกาหลีเว๊ยเกาหลี เข้าใจมั้ย นังเค็มปิ๊ดปี๋ นังเกลือ”

ปลัดจืดกับสมใจขำกิ๊ก หวานเจี๊ยบค้อนขวับ
“ขำอะไรไอ้ปลัดจ๋อย แหม..นังเกาหลี หน้ายังกะเต้าหู้ยี้โดนสิบล้อทับแล้วยังไม่เจียม
“อ้าวเฮ้ย!..ด่าลูกสาวข้าขนาดนั้นมาตบกะแม่มันเลยดีกว่ามั้ย นังหวานเจี๊ยบ”
ลำยอง แม่ของลำใยเดินหน้าตาเอาเรื่องเข้ามา แต่ต้องเปลี่ยนใจเมื่อเห็นว่าที่ลูกเขยอย่างปลัดจืดที่หมายมั่นปั้นมือให้ลำใยจับให้ได้
“ว๊าย! พ่อปลัด เมื่อคืนเพิ่งจะฝันถึง ฝันว่าพ่อปลัดมาขอเป็นลูกเขย แหม ดีใจจังเลย สงสัยฝันจะเป็นจริงใช่มั้ยจ๊ะ พ่อปลัดจ๋า”
“อย่าซิแม่ แทใยอาย”
ลำใยอายแต่ซุกความอายไปที่หน้าอกของปลัด ซึ่งอีกฝ่ายพยายามปัดแต่ไม่สำเร็จ
“ต๊าย! เหมาะสมกันยังกะผีเน่าโลงผุ”
“อ๊าว! นังเกลือ พูดงี้ก็สวยซิแก”
“ไม่เอาน่า อย่ามีเรื่องกันเลยนะ ขอร้องล่ะ”
“เงียบไปเลยนังใจ๋ ทำไม หวงพ่อปลัดล่ะเซ่ นี่ฟังไว้เลยนะ บ้านม่วนแต๊มีแค่แทใย ลูกสาวข้าเท่านั้นที่เหมาะสมคู่ควรกับผู้ชายอย่างปลัดจืด จำไว้”
“แหวะ ยังกะหล่อตายล่ะ เจ้าประคู้ณ! วันนี้พรุ่งนี้ ขอให้มีผู้ชายหล่อๆ รวยโคตรๆ หล่นจากฟ้าลงมาที่ม่วนแต๊ซักคนเถอะว้า ไอ้หน้าจืดหน้าจ๋อย มันจะได้ตกกระป๋อง”
ปลัดจืดเหล่หวานเจี๊ยบ สมใจยิ้มๆ ส่ายหน้าเซ็งๆ

เวลาเดียวกัน รจนาวรรณกำลังร่ำไห้ลาลูกชายหัวแก้วหัวแหวน โดยนึกว่ากำลังไปเทคคอร์สที่เมืองนอก ซึ่งจริงๆ แล้วเจ้าคุณกำลังจะไปตกระกำลำบากที่บ้านนอก
“ตั้งแต่เกิดมา เราไม่เคยจากกันนานอย่างนี้เลยนะลูกจ๋า”
“ครับ แม่”
“แล้วนี่ทำไมเขาใจดำจัง ให้แม่ไปส่งหน่อยก็ไม่ได้”
“เอ่อ มันเป็นกฎของเขาน่ะค่ะคุณหญิงแม่”
กิ่งแก้วพยายามอธิบาย เพื่อไม่ให้รจนาวรรณไปส่งเจ้าคุณ
“กฎแก่ดอะไรมันโหดร้ายอย่างนี้ ดูซิ ไปนานเป็นเดือน แล้วเอาข้าวของไปแค่นี้จะพอเหรอจ๊ะ ลูกจ๋า”

ไมเคิลกับมะขิ่นพยายามยัดกระเป๋าเดินทางหลุยส์หลายใบ ใส่ท้ายรถของก้องเกียรติจนแน่นเอี้ยดไปหมด ก้องเกียรติและกิ่งแก้วมองหน้ากันแบบมีพิรุธ
“พอยิ่งกว่าพออีกครับคุณหญิงแม่ ไม่ต้องห่วงนะครับ รับรองว่าถ้าจบคอร์สเมื่อไหร่ เจ้าคุณจะกลายเป็นลูกชายคนใหม่ที่คุณหญิงแม่ต้องภูมิใจมากๆ เลยครับ ผมรับรอง”
“จ้ะๆ”
“ได้เวลาแล้วค่ะ ไปเถอะคุณ เดี๋ยวตกรถ เอ๊ย! ตกเครื่องกันพอดี”
เจ้าคุณหันมามอง กิ่งแก้วทำเนียน
“แม่ครับ ไม่ต้องห่วงผมนะครับ แล้วผมจะโทร.หาทุกวัน”
“วันละ 3 เวลาก่อนอาหารนะจ๊ะ ไม่งั้นแม่คงทานข้าวไม่ลง”
“ครับ ผมจะโทร.มา”
เจ้าคุณรับคำกอดแล้วก้มลงกราบแม่ รจนาวรรณหอมฟอดใหญ่ซ้ายขวา น้ำตาเปียกแก้ม เจ้าคุณขึ้นรถไปกับก้องเกียรติและกิ่งแก้ว คุณหญิงแม่โบกมือลาจนลับตา
“อย่าลืมโทร.หาแม่นะลูกจ๋า แม่คิดถึงลูกนะจ๊ะ ฮือๆ ทำไมฉันรู้สึกใจมันหวิวๆ ยังไงพิกลก็ไม่รู้ตากระตุกด้วย”
“ข้างไหนครับผม” ไมเคิลถาม
“ตาบอดรึไงแก ไอ้ไมค์ ไม่เห็นเหรอ ข้างขวา”
“แย่แล้ว ขวาร้าย ซ้ายดี” มะขิ่นทำนาย
“ขวาร้าย ลูกคุณ!”

คำทำนายทายทักของมะขิ่นยิ่งทำให้รจนาวรรณคิดถึงและเป็นห่วงเจ้าคุณมากขึ้น








Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2555
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2555 14:14:25 น.
Counter : 413 Pageviews.

0 comments
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

มิกัง
Location :
ชลบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]