Group Blog
All Blog
|
ปางเสน่หา ตอนที่ 8 (ต่อ)  เนื่องจากบทโทรทัศน์ละครเรื่อง "ปางเสน่หา" ตอนที่ 8 ที่ลงใน ละครออนไลน์ อยู่นี้ คือตอนล่าสุดที่ทีมงานดาราวิดีโอ เพิ่งถ่ายทำเสร็จ สำหรับบทตอนถัดจากนี้ ยังอยู่ในระหว่างการปรับแก้ตามการถ่ายทำที่เกิดขึ้นจริงในกองถ่าย ซึ่งถ้าบทตอนใหม่มาถึง ทีมงานละครออนไลน์ที่ยึดถือความถูกต้องตรงตามบทโทรทัศน์ จะรีบอัพขึ้นให้อ่านทันที และหากเหตุการณ์ดังกล่าวนี้ ทำให้ท่านผู้อ่านไม่พอใจ ทีมงานละครออนไลน์ ขออภัยมา ณ ที่นี้ ....................................... ปางเสน่หา ตอนที่ 8 (ต่อ) แจ๋วกลับเข้าบ้านแล้วโทร.บอกเดนนิสเรื่องศรีตรัง ระหว่างนั้นเตชิตกำลังขับรถตามพอลโดยมีเสียงหวานนั่งลุ้นอยู่ข้างๆ พอลชำเลืองดูกระจกจึงเห็นว่าเตชิตตามมา ศรีตรังหันไปมอง แววตาเป็นประกายทันทีด้วยความดีใจเมื่อเห็นเป็นรถเตชิต พอลชำเลืองมองศรีตรังแว่บหนึ่งแล้วพูดประชด เห็นไอ้เตตามมาหน้าบาน เชียวนะ แน่นอน รู้แล้วก็จอดรถซิ พอลไม่ตอบแล้วขับไปเรื่อยๆ ส่วนที่รถเตชิตเสียงหวานลอบชำเลืองมองสีหน้าเคร่งเครียดเป็นกังวลของเตชิตเงียบๆ เป็นระยะๆ มันจะไปไหนของมัน คุณเป็นห่วงเธอมากนะคะ ไม่ห่วงได้ไง ไอ้พอลมันจะพาไปไหนก็ไม่รู้...คุณไปยืนขวางกลางถนนได้ไหม เอาแบบในหนังผีน่ะ แล้วถ้ารถชนฉันล่ะคะ เสียงหวานถามอย่างน้อยใจ โอ้ย ไม่ชนหรอก คุณเป็นผี เสียงหวานน้ำตาคลอแล้วเงียบไป เตชิตหันมามอง แล้วนึกได้ ผมขอโทษ...คุณไม่ชอบให้เรียกว่าผี เสียงหวานยังคงนิ่ง ขณะนั้นพอลขับรถมาถึงโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแล้วเลี้ยวเข้าไป เข้ามาทำไม ศรีตรังถามอย่างแปลกใจ มาฝังลูกนิมิตมั้ง ศรีตรังเม้มปาก เตชิตขับตามเข้ามา พอลขับรถเข้ามาจอด แล้วก้าวลงมา เตชิตตามเข้ามาจอดข้างๆ แล้วก้าวลงเช่นกัน พอลอ้อมมาเปิดประตูให้ศรีตรัง เอ้า! ลงมาได้แล้ว ศรีตรังขยับตัวจะก้าวลงมาและนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวด เตชิตเดินเข้ามา ไหวหรือเปล่า เตชิตถามอย่างเป็นห่วง ช่วยฉันหน่อยซิ เตชิตยื่นมือมาช่วยประคองศรีตรังลงจอดรถ ช่วยสั่งสอนคุณสุภาพสตรีผู้นี้ด้วยว่า ถ้ายังซุ่มซ่ามเฟอะฟะแบบนี้ กรุณาอย่าทำตัวเป็นพวกนางฟ้าชาร์ลีหน่อยเลย พอลบอกเตชิต ฉันไม่ได้ซุ่มซ่ามเฟอะฟะ ศรีตรังเถียงแต่พอลไม่สนใจขึ้นรถแล้วขีบออกไป ศรีตรังมองตามอย่างแค้นๆ คอยดูนะ ฉันจะ... แกจะไปทำอะไรเขา พนักงานเข็นรถมารับ ศรีตรังนั่งลงเตชิตเดินตามไป ขณะที่เสียงหวานยังคงนั่งมองอยู่ในรถด้วยสีหน้าเศร้าๆ ทางด้านพอลหลังจากขับรถออกมาจากโรงพยาบาล เดนนิสก็โทรเข้ามา ครับ เสี่ย มาพบฉันหน่อย ห้ามแวะที่อื่นเลยนะ ครับ พอลขับรถเลี้ยวลับไป พอลมาหาเดนนิสที่บ้าน เดนนิสหันกลับมาทางพอลซึ่งยืนอยู่เงียบๆ มีอะไรจะเล่าให้ฉันฟังไหม วันนี้ เป็นวันครบรอบ 3 ปีที่ผมพบกับปรายดาวครั้งแรกก็เลยแวะซื้อดอกไม้ไปให้... พอลทำเป็นสะเทือนใจจนพูดไม่ออกไปครู่หนึ่ง เดนนิสเดินมาทรุดตัวลงนั่ง เผอิญพบเพื่อนของปรายดาว ใครบอกนาย เขาบอกเองครับ ตกต้นไม้ ผมก็เลยช่วยเอาตัวไปส่งโรงพยาบาลตอนเสี่ยโทร.ไปผมกำลังออกมาพอดี ผมว่าผมเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ที่ไหนสักแห่งแต่ก็นึกไม่ออก เจ้าของไร่สุขศรีตรังไง พอลทำเป็นชะงัก ใช่แล้วครับ ผมไม่ยักรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนกับดาว ฉันกำลังสงสัยอะไรบางอย่าง นั่งซิ พอลมองอย่างตั้งใจฟัง แล้วทรุดตัวลงนั่ง ทำไมไม่กลับออกทางประตูดีๆ ทำไมต้องปีนกำแพง พอลหัวเราะ ปีนต้นมะม่วงครับ ตอนผมขับรถเข้ามา เขาคงตกใจเลยตกลงมาผมคิดว่าเขาน่าจะอยากได้มะม่วง เพราะกำลังออกเต็มต้นเลย มะม่วงมีขายเยอะแยะ ไม่เห็นจะต้องขโมย ผมเคยเห็นคนที่มีนิสัยชอบหยิบฉวยของคนอื่นหรือ บางทีก็ขโมยของในห้างทั้งๆ ที่ตัวเองก็ฐานะดี อาจจะเป็นโรคจิตชนิดหนึ่งมั้งครับ อาจจะเป็นได้ นี่ฉันก็ให้คนอื่นไปสืบที่ไร่สุขศรีตรังแล้ว พอลพยักหน้า ก็ดีครับ เสี่ยให้ใครไป ไอ้เจียง นัยน์ตาพอลไหวไปแว่บหนึ่ง พอออกจากบ้านเดนนิส พอลจึงโทรหาศรีตรังเพื่อเตือนให้เธอระวังตัว อ๋อ ไม่ต้องมาเตือนหรอก ฉันระวังตัวอยู่แล้ว ขณะศรีตรังคุยโทรศัพท์กับพอล เตชิตลอบสังเกตเงียบๆ ดี พอลกระแทกเสียงแล้วปิดโทรศัพท์อย่างหงุดหงิด ศรีตรังปิดโทรศัพท์นั่งมองตรงไปข้างหน้า น่าจะขอบอกขอบใจเขาหน่อยน้า เตชิตพูดขึ้นลอยๆ เรื่อง เพราะเขานั่นแหละที่ทำให้ฉันตกต้นไม้เดี้ยงแบบนี้ ยังดีนะที่แขนขาไม่หัก ไม่งั้นละก็ฉันจะฟ้องแน่ ชิชะ! ชิชะ แกบุกรุกเข้าบ้านเค้าแล้วยังจะมีหน้าไปฟ้อง เออ! เฮ้ย เท่าที่ฉันเล่ามาทั้งหมด แกว่ามันน่าสงสัยมั้ย ศรี ฉันว่าแกอย่าเข้ามายุ่งเรื่องนี้ดีกว่า น้ำเสียงเตชิตจริงจังขึ้น ก็มันยุ่งไปแล้ว อันตรายนะเว้ย ตื่นเต้นดี ชอบ ฉันขอสั่งห้าม แกไม่ใช่บิดาฉันนี่ ไม่ใช่แกคนเดียวที่มีอันตราย พวกของแกที่ไร่จะพลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วย เออ! จริง ต้องโทร.บอกลุงสมให้เตรียมรับสถานการณ์ไว้ก่อน ศรีตรังกดโทรศัพท์หาสม ลุงสม ศรีมีเรื่องต้องรบกวนหน่อยค่ะ เจียงมาสืบเรื่องศรีตรังที่ไร้สุขศรีตรัง เจียงโชคดีที่ได้เจอกับอ้อย อ้อยเดินนำเจียงชมความสวยงามของไร่สุขศรีตรัง โชคดีที่ผมมาเจอคุณ เจียงบอก อ้อยทำขวยเขิน คนกรุงเทพฯ ปากหวานอ่ะ ผมไม่ใช่คนกรุงเทพฯ ครับ ปากเลยไม่หวานแต่ใจหวานนะครับ เจียงหันไปคลื่นไส้ตัวเอง อ้อยหัวเราะคิกคักปลาบปลื้ม ได้ข่าวว่าเจ้าของรีสอร์ทใจดีมาก สวยด้วย อ้อยเบ้ปาก ก็งั้นๆ แหละค่ะ ดูเหมือนชื่อเดียวกับคุณใช่ไหมครับ ต๊าย! ใครบอกคะเค้าชื่อศรีตรังค่ะ เจียงนิ่วหน้า ศรีตรัง แกพูดจาท่าทางคล้ายทอมๆ หน่อยน่ะค่ะ เจียงมีสีหน้าใคร่ครวญครุ่นคิด เจียงกลับเข้ากรุงเทพมาหาเดนนิสที่บ้านพร้อมกับภาพอ้อยที่เจียงถ่ายกลับมาให้เดนนิสดู นี่ครับ คนที่ชื่ออ้อย ที่รีสอร์ทมีคนชื่ออ้อยคนเดียว ส่วนเจ้าของรีสอร์ทชื่อศรีตรัง เดนนิสเอนตัวพิงพนัก สีหน้าแววตาแฝงความเลือดเย็น ช่วงเวลาเดียวกันนั้นศรีตรังนั่งดูทีวีอยู่ที่บ้านเตชิต ขณะที่เตชิตเดินลงมาจากชั้นบน เสียงหวานไม่อยู่ ดีแล้วล่ะ ฉันไม่อยากอยู่บ้าน 2 คนกับผี แต่ฉันเป็นห่วงแก ผีไม่ทำอะไรแกหรอกแต่คนนี่ซิ ไม่ต้องเป็นห่วงฉันหรอกน่าแกไปอยู่เวรเถอะ ปิดประตูหน้าต่างให้หมดนะ เดี๋ยวจ่าธงจะมาเฝ้าหน้าบ้าน ไม่ต้อง เตชิตยกนาฬิกาขึ้นดู อีกครึ่งชั่วโมงคงมาถึง ไปละ หรือแกจะให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าจ่าธงจะมา เว่อร์ ฉันมีมือมีตี...เอ๊ย ไปได้แล้วเดี๋ยวก็โดนเจ้านายด่าหรอก อย่าลืมปิดประตูหน้าต่าง ใครเรียกก็ไม่ต้องปิด เออ เตเดินออกไปศรีตรังเดินตามมาปิดประตู ดีมาก ศรีตรังส่ายหน้าพลางปิดประตูเข้ามาแล้วล๊อค เตชิตเดินมาขึ้นรถพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาธง ถึงไหนแล้วจ่าธง ใกล้ปากซอยแล้วครับ ถ้าผู้กองเพิ่งออกมาอาจจะสวนกัน ดี เตชิตปิดโทรศัพท์ แล้วขับรถออกไปด้วยสีหน้าคลายกังวลลง ศรีตรังกลับเข้าห้องแล้วเดินไปที่หน้าต่างเพื่อดึงม่านปิด ศรีตรังมองออกไปเห็นรถธงแล่นมาจอดหน้าบ้าน ศรีตรังมองครู่หนึ่งแล้วตัดสินใจเดินลงไป ขณะนั้นธงกำลังกดให้เบาะที่นั่งเอนลงแล้วเอื้อมมือไปเปิดเพลงเสียงเคาะกระจกรถดังขึ้น ธงสะดุ้งเฮือกแล้วหันขวับไปมองพร้อมกับถอนใจเฮือก คุณศรีตรัง มีอะไรหรือเปล่าครับ ธงถามพลางเปิดประตูรถ ศรีตรังส่งถ้วยกาแฟและขนมให้ นี่ค่ะ ขอบคุณมากครับ ศรีตรังพยักหน้ายิ้มๆ แล้วหันหลังจะกลับเข้าบ้าน ธงรีบเรียก คุณศรีตรังครับ ศรีตรังหันกลับมามอง ธงรีบวางถ้วยกาแฟและขนมลงบนเบาะที่นั่ง ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะไม่ยอมให้แม้แต่แมลงซักตัวเข้าไปในบ้าน ฟังแล้วอุ่นใจจังเลยค่ะ ขอบคุณ เป็นหน้าที่ของผู้พิทักษ์สันติราษฏร์อยู่แล้วครับ ศรีตรังยิ้มพยักหน้า แล้วเดินกลับเข้าบ้าน ธงหยิบถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบ ศรีตรังกลับเข้าห้องเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ศรีตรังเดินมาหยิบขึ้นดูแล้วรับด้วยสีหน้าออกจะหงุดหงิด จะโทร. มาทำไมอีกล่ะ คุณอยู่ที่ไหน ถามทำไม คุณกำลังตกอยู่ในอันตรายน่ะซิ ให้ตายเถอะ ไม่ต้องมาทำแอ๊บดีหรอก คนอย่างคุณมีไส้กี่ขด กี่ขดฉันรู้หมดแล้ว แล้วคุณมานับไส้ผมตอนไหน...ว่าไง...คุณยังไม่ตอบคำถามผมเลย ฉันจะอยู่ที่ไหนก็ไม่เกี่ยวกับคุณ ศรีตรังปิดโทรศัพท์ พอลโทรหาอีกแต่มีเพียงเสียงให้ฝากข้อความ พอลหงุดหงิด เป็นน้องเป็นนุ่งละก็จะตีให้ตายเลย ขณะนั้นธงเดินสำรวจอยู่บริเวณหน้าบ้านเตชิตขณะที่โทรศัพท์ดังขึ้น ธงหยิบขึ้นมารับ สวัสดีครับ... ผู้กอง เป็นไงบ้าง เหตุการณ์ปกติครับ เมื่อกี้คุณศรีตรังกรุณาเอากาแฟกับขนมมาให้ผม เฝ้าให้ดีก็แล้วกัน แน่นอนครับ พอธงพูดจบมีมือๆ หนึ่งถือด้ามปืนฟาดหัวทางด้านหลัง ธงตาเหลือกแล้วทรุดลงไปหมดสติโทรศัพท์ตกจากมือ จ่าธง จ่าธง ธงยังนอนหมดสติ เตชิตนึกเป็นห่วงธงจึงรีบเดินเข้ามาในห้องแล้วเรียกเสียงหวาน เสียงหวาน เสียงหวาน ทุกอย่างเงียบสนิท เสียงหวาน ออกมาได้แล้ว ผมรู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ ทุกอย่าง ยังเงียบเหมือนเดิม เตชิตจึงพูดเสียงอ่อนลง เอาละ...ถ้าผมทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรือเสียใจก็ขอโทษด้วย ออกมาได้แล้วครับ แสงอ่อนปรากฏขึ้น โดยมีเสียงหวานอยู่ตรงกลางสีหน้าเธอเรียบเฉย เตชิตทั้งดีใจและโล่งอก ขอบคุณมาก เสียงหวานเมินมองไปอีกทาง มีเรื่องอะไรจะให้ฉันรับใช้หรือคะ เตชิตชะงัก ทำไมถึงพูดอย่างนั้น เพราะคุณเรียกทีไร มักจะมีเรื่องให้ฉันทุกที คุณพูดเกินไป คุณจะให้ฉันไปอยู่กับนายศรีตรัง จะไปไหนก็เชิญ ขอโทษด้วยที่รบกวน เตชิตเปิดประตูเดินออกไป เสียงหวานชะงัก เตชิตชะงักเมื่อเสียงหวานปรากฏตัวขวางไว้ บอกแล้วไงว่าจะไปไหนก็เชิญ คนบริเวณนั้นมองเตชิตอย่างแปลกใจ ขณะที่เสียงหวานน้อยใจสุดๆ แล้วคิดหรือคะว่าฉันไม่อยากไป ถ้าไปได้ฉันไปนานแล้วไม่ได้อยากติดอยู่กับคุณนักหรอก ศรีตรังไปทำอะไรให้คุณไม่พอใจหรือ คนอื่นๆ เริ่มมองหน้ากันอย่างหวาดๆ ศรีเป็นเพื่อนผม เพื่อนรักด้วย จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เสียงหวานน้ำตาคลอ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ เสียงหวานบอกแล้วเลือนหายไป เสียงหวาน เตชิตชะงักเมื่อหันมาเจอคนอื่นๆ มองอยู่ เตชิตแกล้งทำหน้าตายถามออกมา เสียงผมหวานมั้ย เตชิตทำเป็นฮัมเพลงแล้วเดินไปนั่งที่ร้อยเวร คนอื่นๆ มองตามงงๆ 
|
มิกัง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
||||||||||||
