Dreams for Sale : ไม่ถึงฝั่งฝัน
by merveillesxx
Dreams for Sale (2012, Miwa Nishikawa, A-/B+)
มีช่วงหนึ่งที่สับสนระหว่าง Mika Ninagawa กับ Miwa Nishikawa อยู่เสมอ คนแรกคือช่างภาพชื่อดัง เคยทำหนังเรื่อง Sakuran กับ Helter Skelter หนังของเธอเหมือนโฟโต้บุ๊ค คือภาพสวย แต่ไม่ค่อยมีอะไร ส่วนคนหลังทำหนังได้รางวี่รางวัลมาหลายเรื่องทั้ง Sway, Dear Doctor และล่าสุดคือ Dreams for Sale หนังของ Nishikawa มักมีโจทย์ที่น่าสนใจ (เธอเขียนบทเองทุกเรื่องด้วย) แต่น่าแปลกใจที่เราไม่เคยชอบหนังเธอแบบสุดๆ สักเรื่องเลย และกับเรื่อง Dreams for Sale ก็เช่นกัน
Dreams for Sale เล่าเรื่องของผัวเมียคู่หนึ่ง (Sadao Abe กับ Takako Matsu) ที่สูญเสียร้านอาหารไปจากเหตุไฟไหม้ ทั้งคู่หวังจะสร้างร้านใหม่ด้วยการให้ฝ่ายสามีไปหลอกคบผู้หญิง และหลอกเอาเงินจากพวกเธอ สิ่งที่เรารู้สึกแปลกๆ กับหนังเรื่องนี้คือ เราไม่ค่อยเชื่อมันเท่าไร อันดับแรกคือผู้ชายหน้าปลาจวดอย่าง Sadao Abe นี่มันจะไปหลอกผู้หญิงเป็นสิบๆ คนได้อย่างไร!?!? จะบอกว่าหน้าไม่หล่อ แต่บุคลิกน่าหลงใหลก็ไม่ใช่ หนังมีความยาวถึง 137 นาที แต่ช่วงที่พระเอกเริ่มหลอกผู้หญิงกลับเล่าเร็วมากจนน่าตกใจ เช่น ตัดภาพมาอีกที เราเห็นภาพเหล่าผู้หญิงวัยกลางคนมานั่งทำหน้ากะลิ้มกะเหลี่ยอยู่หน้าเคาน์เตอร์ที่พระเอกทำอาหาร ดูแล้วก็งงว่านี่ใส่รากราคะไปในอาหารหรือยังไง
หนังดูเหมือนจะเอาเวลาไปทุ่มกับเรื่องความสัมพันธ์ของพระเอก + ผู้หญิงที่เขาหลอก และเชิญดาราดังๆ มากมายมาเล่น (เช่น Rena Tanaka, Tae Kimura) หนังให้แบ็คกราวด์กับตัวละครบางตัวพอสมควร ว่าทำไมเธอถึงเป็นผู้หญิงที่โดนหลอกเสียง่ายๆ แต่บางตัวก็ไม่มีภูมิหลังอะไรเลย จนตัวละครนั้นดูโง่งมอย่างไม่น่าให้อภัย แต่ที่สำคัญที่สุดคือ หนังให้มิติตัวละครของ Takako Matsu น้อยเกินไปในช่วงที่เธอเปลี่ยนผ่านจากแม่บ้านผู้แสนดีมาเป็นหญิงสาวผู้ชักใยให้สามีหลอกหลวงคนอื่น จนเรารู้สึกว่าตัวละครตัวนี้มันลอยๆ ชอบกล และหนังก็ยิ่งดูสับสนเข้าไปอีกกับโทนของหนังที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ เดี๋ยวก็ตลกแบบ comic เดี๋ยวก็ซีเรียส เดี๋ยวก็ตลกร้าย เดี๋ยวก็เย็นชา คือดูแล้วงงๆ ไปทั้งเรื่อง
อย่างไรก็ดี สิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจคือ เราจะได้เห็น Takako Matsu ทำอะไรที่ไม่เคยมทำาก่อน หลังจากกระชากหัวเด็กในเรื่อง Confessions มาแล้ว ในเรื่องนี้เราจะได้เห็นเธอเกี่ยวเบ็ด, แปะผ้าอนามัยในกางเกงใน, เปิดกางเกงในดูแผลที่บั้นท้าย ...เรียกได้ว่าบอกลาภาพจาก April Story ไปได้เลย 555
ประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจใน Dreams for Sale คงเป็นเรื่อง Sight / City / Landscape เข้าใจว่านี่น่าจะเป็นหนังเรื่องแรกๆ ที่ใช้ Tokyo Skytree เป็นลัญลักษณ์สำคัญของเรื่อง (เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อเดือนพฤษภาคม 2012) ปกติเราจะเห็นหนังญี่ปุ่นใช้โตเกียวทาวเวอร์เป็นสัญลักษณ์บ่อยมาก ไม่ว่าจะใน Always, Tokyo Tower หรือกระทั่ง Helter Skelter โดยมักจะเป็นการใช้ในเชิง romanticize หรือความสวยงาม ในเรื่อง Dreams for Sale ตัวละครยึดมั่นอย่างมากที่จะสร้างร้านอาหารใหม่บริเวณ Tokyo Skytree สิ่งปลูกสร้างใหม่แห่งนี้คงเป็นภาพแทนความฝัน/ความหวังครั้งใหม่ แต่ก็น่าเศร้าเหมือนกันแต่ความฝันก็เป็นได้แค่ความฝัน
| Create Date : 19 เมษายน 2556 |
| Last Update : 19 เมษายน 2556 18:28:51 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 3573 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: yammy IP: 180.180.50.204 วันที่: 1 สิงหาคม 2556 เวลา:16:58:06 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [
มีโอกาสได้ดู จะมาเม้าค่ะ