บทที่๑ : เด็กประหลาด [ตอน1]
แสงตะวันยามเช้าที่ค่อยๆสาดส่องปลุกหลายๆชีวิตในหมู่บ้านเทโอ (Teo Village) ตื่นจากนิทราและเริ่มต้นดำเนินกิจวัตรในชีวิตของตนดังที่ปฏิบัติอยู่ทุกวี่วัน เหล่าพ่อค้าแม่ค้าฝึกหัดระดับเทรดเดอร์ (Trader) เริ่มเปิดร้านค้าของตนเอง สินค้าที่ขายก็แตกต่างกันไป อาหารมากมายถูกนำมาวางไว้ที่หน้าร้านเล็กๆของเด็กชายหัวการค้าตัวน้อย ผลไม้ที่สดใหม่ถูกเรียงบนแผงเล็กๆอย่างสวยงามด้วยมือของเทรดเดอร์สาวแต่ก็ยังไม่ขายดีเท่าน้ำผลไม้ของแม่ค้า(Merchant)ที่วางขายอยู่เคียงกัน เหล่าช่างตีเหล็ก(Black Smith)หนุ่มสาวมากมายก็นำอาวุธ โล่และเกราะต่างๆที่ตีขึ้นมาวางไว้หน้าร้านตนให้เหล่านักรบที่ผ่านไปมาได้เลือกซื้อเลือกชม ซึ่งก็ขายได้เรื่อยๆเนื่องจากมีนักรบอยู่มากมายอาศัยและผ่านไปผ่านมาอยู่ภายในเมือง แม้ว่าจะห่างหายจากสงครามไปนานแต่หมู่บ้านแห่งนี้ก็ยังมีการซื้อขายอาวุธชุดเกราะให้แก่นักรบนักเดินทางเสมอ
ณ บ้านหลังเล็กๆหลังหนนึ่งท้ายหมู่บ้านเทโอ... เด็กหนุ่มงัวเงียลุกขึ้นมาจากที่นอน เส้นผมสีเทาที่ยาวประบ่าสะท้อนกับแสงอาทิตย์สีทอง ยามเมื่อลมพัดจากทางหน้าต่างใกล้ๆดูราวกับเส้นไหมสีเงินที่กำลังปลิวสยาย เขาลุกจากที่นอนแล้วเดินขยี้ตาผ่านกองหนังสือที่ระเกะระกะตรงเข้าห้องน้ำไปพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนโต. . . . หลังจากที่เสร็จธุระส่วนตัว เด็กชายสวมเสื้อผ้าที่เขาเตรียมไว้ เขาก้มเก็บหนังสือที่ระเกะระกะมากมายมาวางเรียงไว้อย่างเป็นระเบียบบนโตะไม้ขนาดใหญ่กลางบ้าน ดวงตาสีเทาของเขาเป็นประกายครู่หนึ่ง ขณะวางหนังสือใกล้ๆกับกรอบรูป ในกรอบรูปนั้นเองหญิงชราคนหนึ่งทอดสายตาที่อ่อนโยนกลับมาเสมอ ไม่นานนักเด็กชายก็ละสายตาจากรูปและเดินไปยังกระจกขนาดใหญ่ แขนเสื้อสีน้ำเงินทึบถูกพับทบขึ้นเหตุเพราะยาวเกินไป ดวงตาของเด็กชายในกระจกจ้องมองที่ข้อมือซ้ายของเขา
เด็กชายดึงแขนเสื้อข้างซ้ายลงมาเพื่อปกปิดลวดลายสีดำขลับคล้ายดวงตาปิศาจ ดวงตาพร้อมลิ่มคล้ายปลายหอกทั้งห้าเรียงรายเหนือขอบตาด้านบนหันปลายแหลมออกไปทางนิ้วมือ ส่วนขอบตาด้านล่างมีลิ่มตรงกลางเพียงหนึ่ง สองข้างขนาบด้วยลายหยดน้ำ แลดูเหมือนน้ำตาที่หยดมาจากดวงตาปิศาจที่เบิกโพลงไร้อารมณ์ รอยสลักที่ผิดกับปานทั่วไปแบบนี้ คือสัญลักษณ์ที่จะอยู่ติดตัวดีแมนทุกคนและจะไม่ลบหายไปจนกว่าร่ายกายของผู้นั้นจะดับสูญ เหล่าดีแมนที่ลือว่าเกิดจากบิดาหรือมารดาสมสู่กับอมนุษย์ ทำให้บุตรที่เกิดมามีความสามารถเหนือกว่ามนุษย์ธรรมดาทั่วไป ด้านความคิด พละกำลังทางกาย ความแข็งแกร่งทางพลังจิต อำนาจพิเศษเฉพาะตัว รวมถึงรูปร่างหน้าตาที่บางตนจะอัปลักษณ์น่าเกลียด หรือบางตนรูปพรรณงดงามเกินบรรยาย ในการสอบคัดเลือกอาชีพ (Change Job Test) ที่จัดขึ้น ความเก่งกาจของดีแมนทำให้มาตรฐานการสอบอาชีพสายนักรบและผู้ใช้เวทย์สูงขึ้นยากที่บุคคลทั่วไปส่วนใหญ่จะผ่านได้ มนุษย์สามัญธรรมดาหลายชีวิตสอบไม่ผ่านเกณฑ์การคัดเลือกอาชีพ วันเวลาผ่านไปพร้อมกับความล้มเหลวหลายสิบครั้ง ทำให้เหล่าวัยรุ่นต้องถอดใจไปเข้าสอบคัดเลือกอาชีพอื่นๆแทน ผู้คนธรรมดาทั่วไปจึงหันหลังให้กับอาชีพที่มียศและทรงเกียรติมายึดอาชีพที่สร้างความมั่งคั่งทางเงินตรา อาทิ พ่อค้า ปาหี่ ช่างเหล็ก นักดนตรี หรือแม้แต่โจรและนักฆ่า นานวัน สังคมมนุษย์เริ่มแบ่งแยกให้ดีแมนเป็นพวกเดียวกันกับปิศาจ ทำให้ดีแมนส่วนใหญ่เติบโตขึ้นเป็นดังอสูรในคราบมนุษย์ที่มีจิตใจเย็นชาและโหดเหี้ยม อนึ่งเหล่าดีแมนที่มีความสามารถและความทะเยอทะยานสูงมักแปรเปลี่ยนตนไปอยู่ในสังคมปิศาจด้วยเหตุผลบางประการ เหตุผลส่วนใหญ่นั่นเป็นเพราะเคียดแค้นมนุษย์ที่ชิงชังและกีดดันตนมาตั้งแต่ยังเยาว์วัย ครั้งหนึ่ง ดีแมนกลุ่มใหญ่แปรพรรคไปอยู่ร่วมกับปิศาจและนำความวิบัติมาสู่มวลมนุษย์นั่นเพราะเหล่าปิศาจก้าวทันและรู้ทันความคิดของมนุษย์ อีกทั้งเหล่าดีแมนแฝงตัวเป็นไส้ศึก ผลที่ตามมานั่นคือเมื่อเหล่ามนุษย์ได้ตระหนักถึงความอันตรายของดีแมน ด้วยความหวาดกลัวและความเกลียดชังกระตุ้นความอาฆาตแค้นที่เดิมมีอยู่น้อยนิด ยิ่งทวีและแพร่หลายในสังคมมากขึ้นตามกาลเวลา มีการล่าดีแมนเกิดขึ้นจากคนกลุ่มหนึ่งที่ต่อต้านปิศาจอย่างรุนแรงพวกเขาจะค้นหาดีแมนตามที่ต่างๆและกำจัดทิ้งอย่างไม่ลังเล พวกเขาขนานนามเหล่าดีแมนเด็กว่าพวก "เด็กประหลาด" และเรียกกลุ่มชนที่มีอุดมการณ์เช่นเดียวกันว่า "ผู้รับบัญชา" "เมดิช !! เมดิช!! ตื่นรึยังอะ....เดี๋ยวสายนะเว้ยย"
เสียงเด็กผู้ชายคนหนึ่งตะโกนมาจากหน้าบ้าน เด็กหนุ่มผมสีเงินคาดเข็มขัดเก่าๆสีน้ำตาลกับกางเกงขายาวสีดำแล้วถลาไปยังหน้าต่างหน้าบ้านที่เปิดไว้ เขาชะโงกหน้าออกไปมองดูที่หน้าบ้าน เด็กชายผมสีดำขลับรออยู่ด้วยอากัปกิริยาที่รีบร้อน แม้ผมสีดำของเด็กชายจะยุ่งเหยิงแต่นั่นก็ไม่ทำให้ความน่ารักภายใต้หน้าที่คมเข้มของเด็กชายดูลดลงเลยเพียงนิด
" ตื่นแล้วน่า แต่งตัวเสร็จแล้วด้วย รอแปปนึงนะ" เมดิชตะโกนบอกเด็กชายที่รอหน้าบ้านแล้วเดินมายังโต๊ะไม้เพื่อหยิบสัมภาระแล้วเปิดประตูออกไปหาเพื่อนของเขา " ไงซีซาร์ ไหงวันนี้นายตื่นแต่เช้ากว่าปกติ" เมดิชเริ่มต้นทักทายก่อน " เอ๊า !! ก็วันนี้มันวันสอบของเรานะเว้ย ก็ต้องตื่นแต่เช้าสิฟะ รีบไปกันดีกว่าเดี๋ยวสาย" ซีซาร์วิ่งเหยาะๆออกนำ ทั้งสองวิ่งตรงไปยังปราสาทใหญ่ที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองโดราเนีย( Doranir Town) นครเสรีที่ทำหน้าที่เป็นกำลังหนุนให้กับเมืองหลวงของทวีป วันนี้เป็นวันแรกที่พวกเขาจะได้สัมผัสกับสนามสอบและได้พบกับคนมากหน้าหลายตาที่มาสอบคัดเลือกอาชีพตามแต่ตนใฝ่ฝัน เกณฑ์การสอบนั้นไม่จำกัดเพศและเผ่าพันธุ์ว่าจะต้องเป็นมนุษย์หรือดีแมน นครหลวงแห่งทวีปนี้ได้มีคำสั่งให้เหล่าสมาคมอาชีพต่างๆจากทั่วแคว้นส่งตัวแทนมาจัดตั้งสาขาย่อยของสมาคมอาชีพไว้ที่เมืองแห่งนี้ เนื่องจากเป็นเมืองกองกำลังเสริมของทวีป ในยามสงครามการเตรียมพลผู้กล้าที่เมืองแห่งนี้จึงต้องสามารถรวบรวมผู้คนหลากหลายอาชีพได้ในเวลาที่รวดเร็ว ทำให้การสอบเปลี่ยนอาชีพ รวมถึงการเรียนรู้ทักษะขั้นฝึกหัดจนถึงขั้นต้นทั่วไปของอาชีพทางราชการ สามารถทำได้ที่สาขาแห่งนี้ แต่กระนั้นเมื่อต้องการเปลี่ยนระดับอาชีพสู่ขั้นสามัญนั้น เจ้าตัวจะต้องไปทำการทดสอบตนเองและขึ้นทะเบียนรายชื่อที่สมาคมหลัก ซึ่งตั้งขึ้นตามเมืองต่างๆ ทั่วทวีป ๐oO [- Be Continue -] Oo๐
Free TextEditor
Create Date : 05 มีนาคม 2553 | | |
Last Update : 5 มีนาคม 2553 20:42:19 น. |
Counter : 506 Pageviews. |
| |
|
|
|